Czechosłowacja-Polska. Umowa w sprawie warunków weterynaryjno-sanitarnych obowiązujących przy wwozie, wywozie i tranzycie zwierząt, surowców i produktów pochodzenia zwierzęcego. Praga.1960.11.14.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1961.51.281

Akt utracił moc

Wersja od: 22 czerwca 1961 r.

UMOWA

MIĘDZY RZĄDEM POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ A RZĄDEM CZECHOSŁOWACKIEJ REPUBLIKI SOCJALISTYCZNEJ W SPRAWIE WARUNKÓW WETERYNARYJNO-SANITARNYCH OBOWIĄZUJĄCYCH PRZY WWOZIE, WYWOZIE I TRANZYCIE ZWIERZĄT, SUROWCÓW I PRODUKTÓW POCHODZENIA ZWIERZĘCEGO,

podpisana w Pradze dnia 14 listopada 1960 r.

W imieniu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

RADA PAŃSTWA

POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 14 listopada 1960 r. podpisana została w Pradze Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Czechosłowackiej Republiki Socjalistycznej w sprawie warunków weterynaryjno-sanitarnych obowiązujących przy wwozie, wywozie i tranzycie zwierząt, surowców i produktów pochodzenia zwierzęcego o następującym brzmieniu dosłownym:

UMOWA

między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Czechosłowackiej Republiki Socjalistycznej w sprawie warunków weterynaryjno-sanitarnych obowiązujących przy wwozie, wywozie i tranzycie zwierząt, surowców i produktów pochodzenia zwierzęcego.

Rząd Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Rząd Czechosłowackiej Republiki Socjalistycznej, kierując się pragnieniem dalszego pogłębiania socjalistycznej współpracy w dziedzinie weterynarii, w celu zapobiegania i zwalczania chorób zaraźliwych wśród zwierząt i ochrony zdrowia ludzi oraz w przekonaniu, że współpraca ta będzie służyć dalszemu wzmacnianiu przyjaznych stosunków między obu Państwami, postanowiły zawrzeć Umowę w sprawie warunków weterynaryjno-sanitarnych obowiązujących przy wwozie, wywozie i tranzycie zwierząt, surowców i produktów pochodzenia zwierzęcego i w tym celu wyznaczyły swych Pełnomocników, a mianowicie: (pominięto),

którzy po wymianie swych pełnomocnictw, uznanych za dobre i sporządzone w należytej formie, zgodzili się na następujące postanowienia:

Artykuł  1

1. Umawiające się Strony uzgodniły, że przesyłki zwierząt, surowców, produktów pochodzenia zwierzęcego oraz przedmiotów, które mogą być przenosicielami zaraźliwych chorób zwierzęcych, będą poddawane na przejściach granicznych przewidzianych dla międzynarodowego obrotu towarowego weterynaryjno-sanitarnej kontroli przy wwozie, wywozie lub tranzycie z terytorium jednej Umawiającej się Strony na terytorium względnie przez terytorium drugiej Umawiającej się Strony. Graniczną kontrolę weterynaryjno-sanitarną wykonywać będą graniczni lekarze weterynarii.

2. Centralne władze weterynaryjne Umawiających się Stron przekażą sobie wykazy przejść granicznych przewidzianych dla międzynarodowego obrotu towarowego oraz będą informować się o ewentualnych zmianach i uzupełnieniach tych wykazów.

Artykuł  2

1. Zwierzęta, surowce, produkty pochodzenia zwierzęcego oraz przedmioty, które mogą być przenosicielami zaraźliwych chorób zwierzęcych, wwozi się po uprzednim zezwoleniu centralnych władz weterynaryjnych strony wwożącej.

2. Strona wwożąca zobowiązuje się do przyjęcia przeznaczonej dla niej przesyłki zwierząt przewożonych przez terytorium drugiej Umawiającej się Strony w każdym przypadku, nawet wówczas, gdy w czasie przewozu zostanie stwierdzona wśród zwierząt zaraźliwa choroba, pod warunkiem jednak, że na wwozowym przejściu granicznym kraju przewozu zwierzęta zostały uznane za zdrowe.

3. Tranzyt surowców, produktów pochodzenia zwierzęcego oraz przedmiotów, które mogą być przenosicielami zaraźliwych chorób zwierzęcych, pochodzących z terytorium jednej z Umawiających się Stron albo dla niej przeznaczonych, odbywa się bez specjalnego zezwolenia, zgodnie z zasadami ustalonymi w niniejszej Umowie.

Artykuł  3

Obowiązującej kontroli weterynaryjno-sanitarnej przewidzianej w niniejszej Umowie podlegają:

A) zwierzęta:

a) racicowe wszystkich gatunków,

b) jednokopytowe wszystkich gatunków,

c) ptaki domowe i dzikie wszystkich gatunków,

d) mięsożerne wszystkich gatunków,

e) inne zwierzęta, jak na przykład: zwierzęta łowne, zwierzęta futerkowe, zwierzęta egzotyczne, zwierzęta laboratoryjne, ryby, pszczoły;

B) surowce i produkty pochodzenia zwierzęcego, przeznaczone do spożycia przez ludzi oraz dla celów paszowych i technicznych;

C) przedmioty mogące być przenosicielami zaraźliwych chorób zwierzęcych, a w szczególności siano i słoma.

Artykuł  4

1. Przy wwozie, wywozie i tranzycie zwierząt, surowców i produktów pochodzenia zwierzęcego oraz przedmiotów mogących być przenosicielami zaraźliwych chorób zwierzęcych przesyłki muszą być zaopatrzone w następujące dokumenty:

A) przesyłki:

a) zwierząt racicowych i jednokopytowych wszystkich gatunków - w świadectwo miejsca pochodzenia wystawione przez właściwe organy administracji oraz w urzędowe zaświadczenie lekarsko-weterynaryjne wystawione przez upoważnionego lekarza weterynarii;

b) drobiu i innych zwierząt w urzędowe zaświadczenie lekarsko-weterynaryjne wystawione przez upoważnionego lekarza weterynarii;

B) przesyłki surowców i produktów pochodzenia zwierzęcego oraz przedmiotów mogących być przenosicielami zaraźliwych chorób zwierzęcych w urzędowe zaświadczenie lekarsko-weterynaryjne wystawione przez upoważnionego lekarza weterynarii.

2. Świadectwa miejsca pochodzenia oraz urzędowe zaświadczenia lekarsko-weterynaryjne wystawiane będą na formularzach ustalonych przez centralne władze weterynaryjne każdej z Umawiających się Stron.

Artykuł  5

1. Świadectwo miejsca pochodzenia powinno zawierać nazwę miejscowości pochodzenia zwierząt, gromady, powiatu i województwa, jak również ilość, gatunek i dokładny opis zwierząt z podaniem znaków szczególnych i oznakowania oraz nazwisko posiadacza zwierząt. W świadectwie miejsca pochodzenia powinno ponadto być zaznaczone, że miejscowość pochodzenia jest wolna od zaraźliwych chorób zwierzęcych przenoszących się na dany gatunek zwierząt i podlegających obowiązkowi zgłaszania oraz że zwierzęta przebywały w niej nieprzerwanie co najmniej w okresie 21 dni przed załadowaniem.

2. Dla bydła i zwierząt jednokopytnych wydaje się świadectwo miejsca pochodzenia dla każdej sztuki oddzielnie. Dla owiec, kóz i świń mogą być wydawane świadectwa zbiorowe, jeżeli zwierzęta te należą do tego samego gatunku, pochodzą z tej samej zagrody oraz mają być przesłane tym samym środkiem przewozowym i do tego samego miejsca przeznaczenia.

3. Ważność świadectwa miejsca pochodzenia określa się na 10 dni. Jeżeli termin ten upłynie przed przybyciem zwierząt do stacji granicznej, upoważniony lekarz weterynarii przedłuży jego ważność na następnych 10 dni, pod warunkiem, że przy ponownym badaniu zwierząt nie zostaną stwierdzone jakiekolwiek objawy wzbudzające podejrzenie choroby zaraźliwej i że wynik powtórnego badania zostanie odnotowany w świadectwie.

Artykuł  6

1. Urzędowe zaświadczenie lekarsko-weterynaryjne powinno być wystawione przez upoważnionego lekarza weterynarii po zbadaniu zwierząt, przed ich załadowaniem do każdego środka przewozowego. Zaświadczenie to powinno zawierać nazwę województwa i powiatu, nazwę stacji oraz datę załadowania, numer środka przewozowego, ilość i gatunek załadowanych zwierząt, nazwisko i adres nadawcy, miejsce przeznaczenia, ilość załączonych świadectw miejsca pochodzenia, a dla zwierząt, dla których nie są wymagane świadectwa miejsca pochodzenia, opis tych zwierząt.

2. Urzędowe zaświadczenie lekarsko-weterynaryjne powinno stwierdzać, że zwierzęta:

a) zostały przy załadowaniu zbadane przez upoważnionego lekarza weterynarii i uznane w chwili badania za zdrowe;

b) pochodzą z miejscowości wolnych od chorób zwierzęcych przenoszących się na dany gatunek zwierząt i podlegających obowiązkowi zgłaszania;

c) były transportowane z miejsca pochodzenia do miejsca załadowania przez miejscowości wolne od zaraźliwych chorób zwierzęcych przenoszących się na dany gatunek zwierząt i podlegających obowiązkowi zgłaszania.

3. W urzędowym zaświadczeniu lekarsko-weterynaryjnym należy podać poza powyższymi danymi, że na całym terytorium Umawiającej się Strony w okresie ostatnich 12 miesięcy nie stwierdzono księgosuszu i zarazy płucnej bydła oraz że w okresie ostatnich 6 miesięcy w promieniu 30 km od miejsca pochodzenia zwierząt nie stwierdzono pryszczycy.

4. Poza danymi wymienionymi w ust. 1, 2 i 3 niniejszego artykułu w urzędowym zaświadczeniu lekarsko-weterynaryjnym należy podać, że nie stwierdzono następujących zaraźliwych chorób zwierzęcych:

a) u przeżuwaczy gorączki Q w okresie ostatnich 12 miesięcy w promieniu 15 km od miejsca pochodzenia zwierząt, ospy owczej w okresie ostatnich 6 miesięcy w promieniu 30 km od miejsca pochodzenia zwierząt oraz świerzbu i liszaju strzygącego w okresie ostatnich 6 miesięcy w zagrodzie pochodzenia zwierząt;

b) u zwierząt jednokopytowych pomoru koni na terenie całego kraju, niedokrwistości zakaźnej koni w okresie ostatnich 12 miesięcy w promieniu 30 km od miejsca pochodzenia zwierząt, zarazy stadniczej i nosacizny w okresie ostatnich 6 miesięcy w promieniu 30 km od miejsca pochodzenia zwierząt oraz świerzbu w okresie ostatnich 3 miesięcy w promieniu 10 km od miejsca pochodzenia zwierząt;

c) u świń pomoru świń w okresie ostatnich 3 miesięcy w promieniu 15 km od miejsca pochodzenia zwierząt oraz zarazy cieszyńskiej w okresie ostatnich 6 miesięcy w promieniu 15 km od miejsca pochodzenia zwierząt;

d) u zwierząt mięsożernych wścieklizny w okresie ostatnich 6 miesięcy w promieniu 30 km od miejsca pochodzenia zwierząt;

e) u drobiu grzebiącego pomoru drobiu, cholery drobiu i ornitozy-psitakozy w okresie ostatnich 40 dni w promieniu 10 km od miejsca pochodzenia drobiu;

f) u drobiu wodnego salmonelozy w okresie ostatnich 40 dni w zagrodzie pochodzenia drobiu, ornitozy-psitakozy w okresie ostatnich 40 dni w promieniu 10 km od miejsca pochodzenia drobiu;

g) u ptaków ozdobnych ornitozy-psitakozy w okresie ostatnich 6 miesięcy w promieniu 50 km od miejsca pochodzenia tych ptaków;

h) u zwierząt łownych i futerkowych tularemii i myksomatozy w okresie ostatnich 6 miesięcy w promieniu 50 km od miejsca odłowu lub od miejsca pochodzenia tych zwierząt;

i) u zwierząt z ogrodów zoologicznych żadnej choroby zaraźliwej przenoszącej się na dany gatunek zwierząt, jeżeli zwierzęta te przebywały co najmniej 6 miesięcy w ogrodzie zoologicznym, z którego zostały wysłane;

j) u zwierząt należących do cyrków żadnej choroby zaraźliwej przenoszącej się na dany gatunek zwierząt w okresie ostatnich 30 dni;

k) u pszczół zgnilca złośliwego lub łagodnego oraz choroby roztoczowej w okresie ostatnich 6 miesięcy w promieniu 5 km od miejsca pochodzenia pasieki.

5. Urzędowe zaświadczenie lekarsko-weterynaryjne powinno ponadto zawierać stwierdzenie, że:

a) hodowlane bydło, kozy i świnie pochodzą z zagrody wolnej od gruźlicy, że zwierzęta te były tuberkulinizowane metodą śródskórną tuberkuliną bydlęcą i ptasią z wynikiem negatywnym i że od ostatniej tuberkulinizacji nie upłynęło więcej niż 21 dni;

b) hodowlane bydło, owce, kozy i świnie zbadano kompleksowo na brucelozę z wynikiem negatywnym, że badanie było przeprowadzone w laboratorium państwowym oraz że zwierzęta pochodzą z zagrody wolnej od brucelozy w okresie co najmniej ostatnich 12 miesięcy;

c) hodowlane bydło na żądanie strony wwożącej zostało zaszczepione przeciwko pryszczycy w okresie nie krótszym niż 21 dni i nie dłuższym niż 3 miesiące przed wysyłką;

d) u krów hodowlanych wynik badania bakteriologicznego mleka na zakaźne zapalenie wymienia był negatywny i że od tego badania do czasu załadowania nie upłynęło więcej niż 14 dni;

e) hodowlane owce i bydło zostało zbadane serologicznie na gorączkę Q, a hodowlane owce na motylicę i nicienie płucne na 14 dni przez załadowaniem z wynikiem negatywnym;

f) hodowlane zwierzęta są wolne od objawów wzbudzających podejrzenie chorób narządów płciowych, a hodowlane bydło zostało zbadane na zarazę rzęsistkową i wibriozę z wynikiem negatywnym;

g) hodowlane świnie pochodzą z zagród, w których nie występowało w okresie ostatnich 12 miesięcy zakaźne zanikowe zapalenie nosa, choroba Aujeszky i zakaźne choroby dróg oddechowych, oraz że świnie te co najmniej przed 1 miesiącem były szczepione przeciwko pomorowi świń szczepionką nie zawierającą czynnego wirusa pomoru świń;

h) zwierzęta jednokopytowe zostały poddane maleinizacji nie wcześniej niż 15 dni przed wysyłką z wynikiem negatywnym, a odnośnie hodowlanych zwierząt jednokopytowych, że nie upłynęło więcej niż 21 dni od ostatniego badania serologicznego na nosaciznę, paratyfusowe ronienie klaczy i zarazę stadniczą, z wynikiem negatywnym oraz że zwierzęta te pochodzą z zagród wolnych od zakaźnego ronienia klaczy i od zakaźnych chorób dróg oddechowych;

i) zarodowy drób grzebiący pochodzi z zagrody wolnej od pulorozy, a zarodowy drób wodny z zagrody wolnej od salmonelozy i że wynik badań na te choroby był negatywny; że w zagrodzie pochodzenia w okresie ostatnich 6 miesięcy nie została stwierdzona dyfteria drobiu, leukoza, ornitoza-psitakoza, zakaźne choroby dróg oddechowych, pomór drobiu i neurolimfomatoza; że drób pochodzi ze stada wolnego od gruźlicy, a wyniki tuberkulinizacji przeprowadzonej u wysyłanego drobiu nie wcześniej niż 21 dni przed wysyłką były negatywne;

j) jaja wylęgowe pochodzą z zagrody wolnej od pulorozy, salmonelozy, gruźlicy, dyfterii i cholery drobiu i że w okresie ostatnich 30 dni w promieniu 10 km od zagrody pochodzenia nie występował pomór drobiu;

k) ryby przeznaczone do zarybienia wód śródlądowych pochodzą z wód wolnych od chorób, które według przepisów strony wwożącej uważane są za choroby zaraźliwe;

l) psy zostały zaszczepione przeciwko wściekliźnie przed wysyłką w okresie nie krótszym niż 14 dni, ale nie dłuższym niż 6 miesięcy.

6. W urzędowym zaświadczeniu lekarsko-weterynaryjnym dotyczącym zwierząt hodowlanych należy podać, przeciwko jakim chorobom, kiedy i jaką szczepionką zwierzęta zostały uodpornione oraz kiedy i jaką metodą zostały zbadane.

7. Centralne władze weterynaryjne Umawiających się Stron każdorazowo uzgodnią wspólne warunki weterynaryjne dotyczące przesyłki spermy.

Artykuł  7

1. Urzędowe zaświadczenie lekarsko-weterynaryjne dla przesyłek mięsa i przetworów mięsnych powinno stwierdzać, że:

a) rzeźnie i przetwórnie, w których mięso było wyprodukowane lub przerobione, znajdują się pod stałym nadzorem lekarsko-weterynaryjnym i odpowiadają warunkom weterynaryjno-sanitarnym;

b) zwierzęta przed i po uboju (zwierzęta łowne i ryby po zabiciu lub złowieniu) zbadane zostały przez lekarza weterynarii i uznane za wolne od zaraźliwych chorób zwierzęcych, że zwierzęta racicowe pochodzą z miejscowości wolnych od pryszczycy, świnie ponadto z miejscowości wolnych od pomoru świń i zarazy cieszyńskiej, a drób grzebiący z miejscowości wolnych od pomoru drobiu;

c) mięso i przetwory mięsne ze zwierząt poddanych ubojowi zostały uznane za zdatne do spożycia bez ograniczeń oraz że mięso świń i dzików zostało zbadane na włośnie z wynikiem negatywnym; mięso to powinno być oznakowane pieczęcią rzeźni, w której zwierzęta zostały zabite, i tą samą pieczęcią powinno być opatrzone urzędowe zaświadczenie lekarsko-weterynaryjne;

d) mięso i przetwory mięsne nie zawierają składników, których używanie zabronione jest przepisami kraju wwożącego.

2. Urzędowe zaświadczenie lekarsko-weterynaryjne powinno odnosić się tylko do mięsa i przetworów mięsnych tego samego rodzaju, pochodzących od tego samego dostawcy wysyłanych do tego samego odbiorcy.

3. Mięso można wywozić po przygotowaniu w następujący sposób:

a) mięso wołowe i ze zwierząt jednokopytowych - oskórowane, w połówkach lub ćwierciach;

b) mięso cielęce - w skórze lub oskórowane, w całości lub w połówkach;

c) mięso baranie i kozie - oskórowane, w całości lub w połówkach;

d) mięso wieprzowe - w całości, w połówkach lub w częściach;

e) drób wodny - z wnętrznościami lub bez; drób grzebiący - zawsze wypatroszony, bez głów i nóg;

f) dziczyznę - w skórze, z wnętrznościami lub bez;

g) ryby - świeże, mrożone, solone lub wędzone.

Artykuł  8

Przesyłki jaj dla celów spożywczych muszą być zaopatrzone w urzędowe zaświadczenie lekarsko-weterynaryjne, w którym stwierdza się, że jaja pochodzą z zagrody wolnej od chorób zaraźliwych drobiu, podlegających obowiązkowi zgłaszania.

Artykuł  9

Do przesyłek surowców oraz produktów pochodzenia zwierzęcego nie wymienionych w artykułach 7 i 8 niniejszej umowy muszą być dołączone urzędowe zaświadczenia lekarsko-weterynaryjne stwierdzające, że:

a) pochodzą od zwierząt wolnych od zaraźliwych chorób zwierzęcych;

b) zostały wyprodukowane w przetwórniach pozostających pod stałym nadzorem lekarsko-weterynaryjnym;

c) zostały przerobione w sposób zapewniający ich nieszkodliwość dla zdrowia ludzi i zwierząt.

Artykuł  10

Przy wywozie przedmiotów, które mogą być przenosicielami zaraźliwych chorób zwierzęcych, a zwłaszcza siana i słomy, należy dołączyć do przesyłki urzędowe zaświadczenie lekarsko-weterynaryjne stwierdzające, że przedmioty te pochodzą z miejscowości, w których w okresie co najmniej ostatnich 3 miesięcy nie występowała pryszczyca.

Artykuł  11

Konie wyścigowe, psy sportowe i gołębie przeznaczone do wzięcia udziału w zawodach sportowych mogą być wwożone, wywożone i przewożone, jeżeli posiadają świadectwo odpowiedniej organizacji sportowej. Świadectwo to powinno zawierać imię, nazwisko i miejsce zamieszkania posiadacza, dokładny opis zwierząt, miejsce pochodzenia i miejsce przeznaczenia oraz stwierdzenie upoważnionego lekarza weterynarii, że zwierzęta te są zdrowe, a stajnia, psiarnia lub gołębiarnia oraz miejscowość, z której zwierzęta pochodzą, są co najmniej od 40 dni wolne od zaraźliwych chorób przenoszących się na dany gatunek zwierząt. Świadectwo powinno ponadto stwierdzać, że konie były maleinizowane nie wcześniej niż 15 dni przed wysyłką z wynikiem negatywnym oraz że psy poddane były szczepieniu przeciwko wściekliźnie.

Artykuł  12

1. W czasie przewozu do stacji granicznej kraju wwożącego wyładowanie, przeładowanie lub doładowanie przesyłki zwierząt, surowców i produktów pochodzenia zwierzęcego oraz przedmiotów, które mogą być przenosicielami zaraźliwych chorób zwierzęcych, jest niedozwolone. Jeżeli ze względu na wyjątkowo ważne okoliczności zajdzie konieczność przeładowania przesyłki, to przeładunek powinien być dokonany w obecności upoważnionego lekarza weterynarii, który musi przesyłkę ponownie zbadać, a wynik badania na stacji przeładowania i przyczynę przeładunku wpisać do urzędowego zaświadczenia lekarsko-weterynaryjnego.

2. W razie padnięcia w czasie transportu zwierzęcia, zwłoki jego należy wyładować w obecności upoważnionego lekarza weterynarii, który dla ustalenia przyczyny śmierci dokona sekcji, a w razie potrzeby przeprowadzi dalsze badania rozpoznawcze. Wynik badania powinien być odnotowany w urzędowym zaświadczeniu lekarsko-weterynaryjnym z dokładnym opisem padłego zwierzęcia.

Artykuł  13

Jeżeli upoważniony lekarz weterynarii w czasie wykonywania przez niego kontroli weterynaryjno-sanitarnej na granicznej stacji wywozowej stwierdzi, że w przesyłce przeznaczonej do wywozu znajdują się zwierzęta dotknięte chorobami zaraźliwymi lub podejrzane o te choroby, albo też stwierdzi, że warunki weterynaryjno-sanitarne przesyłki nie odpowiadają wymaganiom niniejszej Umowy, to przesyłka ta nie zostanie dopuszczona do wywozu.

Artykuł  14

1. Przesyłki zwierząt, surowców i produktów pochodzenia zwierzęcego oraz przedmiotów mogących być przenosicielami zaraźliwych chorób zwierzęcych mogą być na granicznej stacji wwozowej zatrzymane i zwrócone drugiej Umawiającej się Stronie, o ile nie odpowiadają one warunkom niniejszej Umowy. Właściwy graniczny lekarz weterynarii musi w zaświadczeniu podać powody zatrzymania i zwrócenia przesyłki, stwierdzając to swoim podpisem i pieczęcią.

2. Jeżeli po przyjęciu przesyłki zwierząt na terytorium jednej z Umawiających się Stron stwierdzi się w tej przesyłce zaraźliwą chorobę zwierzęcą, należy podać to w protokole sporządzonym przez upoważnionego lekarza weterynarii. O stwierdzeniu choroby zaraźliwej należy niezwłocznie zawiadomić centralne władze weterynaryjne drugiej Umawiającej się Strony i dostarczyć im odpis protokołu. Z przesyłką tą należy postąpić zgodnie z przepisami tej Umawiającej się Strony, na terytorium której stwierdzono chorobę.

Artykuł  15

1. W przypadku gdy na terytorium jednej z Umawiających się Stron wystąpi księgosusz lub zaraza płucna bydła, to właściwe władze tej Strony zobowiązane są do natychmiastowego wstrzymania z całego jej terytorium wywozu zwierząt, surowców i produktów pochodzenia zwierzęcego oraz przedmiotów, które mogą być przenosicielami zaraźliwych chorób zwierzęcych, do czasu uzyskania na wwóz specjalnej zgody właściwych władz drugiej Umawiającej się Strony. Wstrzymanie wywozu nie może trwać dłużej niż 12 miesięcy od chwili wygaszenia ostatniego ogniska zarazy.

2. Jeżeli na terytorium jednej z Umawiających się Stron wystąpi pryszczyca, to właściwe władze tej Strony są zobowiązane do natychmiastowego wstrzymania wywozu i tranzytu na terytorium drugiej Umawiającej się Strony wszystkich zwierząt wrażliwych na tę chorobę, jak również surowców i produktów pochodzenia zwierzęcego z obszaru i w czasie ustalonym w artykule 6, ustęp 3.

Artykuł  16

1. Jeżeli na skutek wwozu lub przewozu zwierząt na terytorium jednej z Umawiających się Stron zostanie zawleczona z terytorium drugiej Umawiającej się Strony zaraźliwa choroba zwierzęca podlegająca obowiązkowi zgłaszania, to właściwe władze tej Strony mogą w okresie niebezpieczeństwa zarazy ograniczyć lub całkowicie wstrzymać wwóz i tranzyt wszystkich zwierząt pochodzących z zapowietrzonego lub zagrożonego okręgu. Ograniczenie lub zakaz wwozu i tranzytu mogą być w tych samych okolicznościach rozszerzone na surowce i produkty pochodzenia zwierzęcego oraz na przedmioty, które mogą być przenosicielami zaraźliwych chorób zwierzęcych.

2. Centralne władze weterynaryjne Umawiającej się Strony, która wprowadziła ograniczenia, sporządzą wykaz artykułów podlegających ograniczeniom oraz dostarczą go niezwłocznie i bezpośrednio centralnym władzom weterynaryjnym drugiej Umawiającej się Strony.

Artykuł  17

Wwóz i tranzyt zwierząt rzeźnych w przypadku wystąpienia w miejscowości pochodzenia zwierząt wąglika, szalestnicy, pasterelozy oraz różycy świń jest dozwolony pod warunkiem, że zwierzęta te nie pochodzą z zagród zapowietrzonych lub zagrożonych tymi chorobami. Bydło rzeźne może być wwożone i przewożone nawet wówczas, gdy pochodzi z zagród zapowietrzonych gruźlicą i zarazą rzęsistkową.

Artykuł  18

1. Oczyszczanie i odkażanie środków przewozowych przeznaczonych do transportu zwierząt, surowców i produktów pochodzenia zwierzęcego oraz przedmiotów mogących być przenosicielami zaraźliwych chorób zwierzęcych będzie dokonywane zgodnie z przepisami danej strony.

2. Centralne władze weterynaryjne obu Umawiających się Stron będą informować się wzajemnie o obowiązujących przepisach, dotyczących oczyszczania i odkażania publicznych środków przewozowych.

Artykuł  19

Centralne władze weterynaryjne obu Umawiających się Stron będą porozumiewały się bezpośrednio w sprawach wykonywania niniejszej Umowy.

Artykuł  20

Z dniem wejścia w życie niniejszej Umowy traci moc obowiązującą Konwencja Sanitarno-Weterynaryjna między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czechosłowacką, podpisana w Pradze dnia 10 lutego 1934 roku.

Artykuł  21

Niniejsza Umowa podlega ratyfikacji lub zatwierdzeniu zgodnie z wymogami prawnymi każdej ze Stron i wejdzie w życie w dniu wymiany not stwierdzających jej przyjęcie.

Artykuł  22

Niniejsza Umowa zawarta jest na okres 5 lat, licząc od dnia jej wejścia w życie. Ulega ona automatycznie przedłużeniu na dalsze pięcioletnie okresy, o ile jedna z Umawiających się Stron nie wypowie jej na 6 miesięcy przed upływem odpowiedniego okresu.

Niniejszą umowę sporządzono w Pradze dnia 14 listopada 1960 roku w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i czeskim, przy czym oba teksty mają jednakową moc obowiązującą.

Po zaznajomieniu się z powyższą Umową Rada Państwa uznała ją i uznaje za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadcza, że jest ona przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został Akt niniejszy opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Dano w Warszawie, dnia 6 kwietnia 1961 r.