Rozdział 1 - SPRAWY Z ZAKRESU PRAWA OSOBOWEGO - Czechosłowacja-Polska. Umowa o uregulowaniu obrotu prawnego w sprawach cywilnych, rodzinnych i karnych. Warszawa.1961.07.04.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1962.23.103

Akt utracił moc
Wersja od: 20 marca 1962 r.

Rozdział  1

SPRAWY Z ZAKRESU PRAWA OSOBOWEGO

Zdolność osób fizycznych i prawnych

1.
Zdolność prawną i zdolność do czynności prawnych osoby fizycznej ocenia się według prawa Umawiającej się Strony, której osoba ta jest obywatelem.
2.
Zdolność osoby prawnej ocenia się według prawa Umawiającej się Strony, zgodnie z którym została ona utworzona.

Ubezwłasnowolnienie

Dla ubezwłasnowolnienia właściwy jest, o ile Umowa niniejsza nie stanowi inaczej, organ Umawiającej się Strony, której obywatelem jest osoba mająca być ubezwłasnowolnioną. Organ ten stosuje prawo swego Państwa.

1.
Jeżeli organ jednej Umawiającej się Strony stwierdzi, że zachodzą przesłanki do ubezwłasnowolnienia obywatela drugiej Umawiającej się Strony mającego miejsce zamieszkania w okręgu tego organu, wówczas zawiadomi o tym właściwy organ drugiej Umawiającej się Strony.
2.
W przypadkach nie cierpiących zwłoki organ określony w ustępie 1 może wydać tymczasowe zarządzenia potrzebne dla ochrony tej osoby lub jej majątku. Odpisy tych zarządzeń przesyła się właściwemu organowi Umawiającej się Strony, której obywatelem jest ta osoba.
3.
Jeżeli organ drugiej Umawiającej się Strony zawiadomiony zgodnie z postanowieniem ustępu 1 lub 2 nie podejmie postępowania albo nie wypowie się w terminie trzech miesięcy, wówczas organ miejsca zamieszkania tej osoby może przeprowadzić postępowanie o ubezwłasnowolnienie według prawa swego Państwa, o ile przyczynę ubezwłasnowolnienia przewiduje również prawo tej Umawiającej się Strony, której dana osoba jest obywatelem. Orzeczenie o ubezwłasnowolnieniu przesyła się właściwemu organowi drugiej Umawiającej się Strony.

Postanowienia artykułów 8 i 9 stosuje się odpowiednio do uchylenia ubezwłasnowolnienia.

Uznanie za zmarłego i stwierdzenie zgonu

1.
Dla uznania osoby za zmarłą oraz dla stwierdzenia zgonu właściwy jest organ Umawiającej się Strony, której obywatelem była ta osoba w czasie, gdy według ostatnich wiadomości pozostawała przy życiu.
2.
Organ jednej Umawiającej się Strony na wniosek osoby zamieszkałej na obszarze tej Strony może uznać obywatela drugiej Umawiającej się Strony za zmarłego lub stwierdzić jego zgon, jeżeli według prawa tej Umawiającej się Strony, której organ ma orzekać, osoba ta jest uprawniona do złożenia takiego wniosku.
3.
W sprawach o uznanie za zmarłego i stwierdzenie zgonu stosuje się prawo Umawiającej się Strony, której obywatelem była osoba w czasie, gdy według ostatnich wiadomości pozostawała przy życiu.