Art. 11. - Czechosłowacja-Polska. Umowa o ubezpieczeniu społecznym. Warszawa.1948.04.05.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1949.6.34

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 maja 2004 r.

Artykuł  11.

1. W razie przejścia ubezpieczonego z ubezpieczenia na wypadek choroby i macierzyństwa jednego Państwa do równoznacznego ubezpieczenia drugiego Państwa, instytucja Państwa drugiego zaliczy okres ubezpieczenia, przebyty w instytucji ubezpieczeniowej Państwa pierwszego, na okres uprawniający do świadczeń.

2. Instytucja ubezpieczeniowa jednego Państwa, zobowiązana do udzielania świadczeń osobom uprawnionym, przebywającym na obszarze Państwa drugiego, udziela tych świadczeń (w gotówce i w naturze) za pośrednictwem wezwanej przez siebie instytucji ubezpieczeniowej Państwa drugiego, właściwej dla miejsca pobytu uprawnionego. Ta instytucja ubezpieczeniowa udziela świadczeń w naturze według swych przepisów, jeżeli w zleceniu nie określono inaczej. Niezbędnej pomocy leczniczej udziela właściwa instytucja ubezpieczeniowa drugiego Państwa i bez zlecenia. Instytucji ubezpieczeniowej, udzielającej świadczeń na zlecenie, zostaną zwrócone rzeczywiste wydatki; przy zwrocie kosztów świadczeń rzeczowych mają przy tym zastosowanie stawki, które instytucja ubezpieczeniowa, udzielająca świadczeń na zlecenie, stosuje do własnych ubezpieczonych i uprawnionych członków rodziny.

3. Zobowiązana instytucja ubezpieczeniowa jednego Państwa może jednak udzielać bezpośrednio świadczeń tym uprawnionym osobom, które przebywają na sąsiadującym obszarze pogranicznym (art. 2) Państwa drugiego.

4. Za zgodą zwierzchnich władz administracyjnych instytucje ubezpieczenia na wypadek choroby mogą za wspólnym porozumieniem ustalić szczegółowy tryb postępowania oraz mogą ewentualnie ustalić, że koszty świadczeń dla członków rodziny będą zwracane według stawek zryczałtowanych.