Art. 1. - Czechosłowacja-Polska. Traktat Koncyljacyjny i Arbitrażowy. Warszawa.1925.04.23.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1926.47.283

Akt utracił moc

Wersja od: 19 lipca 1926 r.

Artykuł  1.

Wysokie Umawiające się Strony zobowiązują się poddawać procedurze koncyljacyjnej lub procedurze arbitrażowej wszelkie spory, któreby mogły powstać między Niemi, a których we właściwym czasie nie udałoby się załatwić na drodze dyplomatycznej.

Traktat niniejszy nie będzie się stosował do sporów, dla których rozstrzygnięcia specjalne postępowanie jest lub będzie przewidziane przez inne układy, zawarte przez Strony Umawiające się. Nic wszakże nie stoi na przeszkodzie Stronom umawiającym się, aby nawet i do tych sporów zastosowały procedurą koncyljacyjną, ustanowioną przez niniejszy Traktat.

Postanowienia niniejszego Traktatu nie stosują się również do spraw, dotyczących statutu terytorjalnego Stron umawiających się.

Do wszelkiego sporu, podlegającego rozstrzygnięciu w sposób wyżej wskazany, będzie zastosowana procedura koncyljacyjna, o ile Strony nie zgodzą się poddać go natychmiast arbitrażowi.

W razie, gdyby procedura koncyljacyjna, przewidziana przez niniejszy Traktat, nie osiągnęła celu, spór będzie poddany pod arbitraż, jeżeli jedna ze Stron tego zażąda.