Czechosłowacja-Polska. Protokół zmieniający niektóre postanowienia konwencji w przedmiocie uregulowania wzajemnej komunikacji kolejowej, z dnia 30 maja 1927 r. Praga.1930.06.18.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1933.6.37

Akt utracił moc

Wersja od: 14 stycznia 1933 r.

PROTOKÓŁ

pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeskosłowacką, zmieniający niektóre postanowienia konwencji w przedmiocie uregulowania wzajemnej komunikacji kolejowej, z dnia 30 maja 1927 roku,

podpisany w Pradze, 18 czerwca 1930 roku.

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

MY, IGNACY MOŚCICKI,

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

Wszem wobec i każdemu zosobna komu o tem wiedzieć należy wiadomem czynimy:

Dnia osiemnastego czerwca tysiąc dziewięćset trzydziestego roku podpisany został w Pradze między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Czeskosłowackiej: protokół zmieniający niektóre postanowienia konwencji z dnia 30 maja 1927 r. między Polską a Czechosłowacją w przedmiocie uregulowania wzajemnej komunikacji kolejowej oraz dołączony do powyższego protokółu protokół podpisania o następującem brzmieniu dosłownem:

PROTOKÓŁ

pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeskosłowacką, zmieniający niektóre postanowienia konwencji w przedmiocie uregulowania wzajemnej komunikacji kolejowej, podpisanej w Pradze dnia 30 maja 1927 roku.

RZECZPOSPOLITA POLSKA

i

REPUBLIKA CZESKOSŁOWACKĄ

pragnąc dostosować do obecnych warunków niektóre postanowienia konwencji w przedmiocie uregulowania wzajemnej komunikacji kolejowej, podpisanej w Pradze dnia 30 maja 1927 roku, postanowiły zawrzeć w tej sprawie porozumienie. Mianowani w tym celu pełnomocnicy:

za Rzeczpospolitą Polską:

Dyrektor Departamentu w Ministerstwie Komunikacji p. Dr. Adam GAŁECKI,

za Republikę Czeskosłowacką:

Poseł Nadzwyczajny i Minister Pełnomocny p. Dr. Kamil KROFTA i Min. Rada Ministerstva Železnic p. Dr. Jaroslav OUŘEDNÍČEK,

po wymianie swych pełnomocnictw, uznanych za dobre i sporządzone w należytej formie, zgodzili się na następujące postanowienia:

Artykuł  1.

Obie Umawiające się Strony zgadzają się, aby obecnie obowiązujące postanowienia protokółu końcowego do artykułów 7 i 8 konwencji w przedmiocie uregulowania wzajemnej komunikacji kolejowej z dnia 30 maja 1927 roku były zastąpione w czasie, przewidzianym w artykule 3 niniejszego protokółu, zastępującemi nowemi postanowieniami:

1. Oba Zarządy Kolejowe dołożą starań, aby We wzajemnej komunikacji kolejowej były dołączone, do przesyłek towarowych przepisane dokumenty celne, które mają być wręczone urzędowi celnemu Państwa sąsiedniego.

2. O ile sprawa tych dokumentów celnych nie będzie uregulowana inaczej osobnemi umowami, należy do przesyłek towarowych dołączać dla urzędu celnego Rzeczypospolitej Polskiej dwa egzemplarze, dla urzędu zaś celnego Republiki Czeskosłowackiej jeden egzemplarz deklaracji pierwotnej (deklaracji celnej nadawcy), względnie deklaracji zastępczej. O ile zawartość przesyłek zbiorowych nie jest ściśle wyszczególniona w liście przewozowym, należy dołączyć specyfikację w trzech egzemplarzach dla urzędu celnego i w jednym dla kolei Rzeczypospolitej Polskiej, zaś dla urzędu celnego Republiki Czeskosłowackiej w jednym egzemplarzu. Poza tem kolej, prowadząca ruch przez granicę celną, powinna po przybyciu każdego pociągu, w którego skład oprócz wagonu służbowego wchodzi co najmniej jeden wagon naładowany, wręczyć urzędowi celnemu drugiego Państwa jeden egzemplarz wykazu pociągowego. Na wszelkie przesyłki należy ponadto sporządzać dla urzędu celnego Rzeczypospolitej Polskiej wykaz zdawczy w jednym egzemplarzu, dla urzędu zaś celnego Republiki Czeskosłowackiej również w jednym egzemplarzu i to tylko na ładunki drobnicowe.

3. Na bagaże, przesyłki ekspresowe i pośpieszne, przewożone w brankardach, należy sporządzać dla urzędu celnego Rzeczypospolitej Polskiej osobny wykaz zdawczy w jednym egzemplarzu.

4. Formularze kolejowo-celnych wykazów pociągowych i zdawczych będą dwujęzyczne; wzory tych dokumentów będą ustalone w porozumieniu właściwych Zarządów.

Artykuł  2.

Postanowienia, zawarte w artykule 1 niniejszego protokółu, dotyczące rodzaju, ilości i wzorów dokumentów kolejowo-celnych, będą mogły być zmienione za obopólną zgodą właściwych Zarządów.

Artykuł  3.

Obie Umawiające się Strony są zgodne, że postanowienia protokółu końcowego do artykułów 7 i 8 wyżej wymienionej konwencji tracą swą ważność z chwilą wejścia w życie postanowień niniejszego protokółu.

Artykuł  4.

Protokół niniejszy będzie ratyfikowany. Dokumenty ratyfikacyjne zostaną wymienione w Warszawie. Wejdzie on w życie trzydziestego dnia po wymianie dokumentów ratyfikacyjnych i może być wypowiedziany jednocześnie z konwencją w przedmiocie uregulowania wzajemnej komunikacji kolejowej z dnia 30 maja 1927 roku w terminie przewidzianym dla tej konwencji.

Protokół niniejszy sporządzono w dwóch egzemplarzach w językach polskim i czeskosłowackim, przyczem oba teksty są autentyczne.

Na dowód czego Pełnomocnicy obu Umawiających się Stron podpisali protokół niniejszy i wycisnęli na nim swe pieczęcie.

Działo się w Pradze, dnia osiemnastego czerwca tysiąc dziewięćset trzydziestego roku.

Dr. Gałecki Dr. K. Krofta

Dr. J. Ouředniček

PROTOKÓŁ PODPISANIA.

Podpisując protokół pomiędzy Rzeczypospolitą Polską i Republiką Czeskosłowacką, zmieniający niektóre postanowienia konwencji w przedmiocie uregulowania wzajemnej komunikacji kolejowej z dnia 30 maja 1927 roku, Pełnomocnicy obu Umawiających się Stron oświadczają w imieniu swoich Rządów, że do czasu ratyfikacji wyżej wymienionego protokółu Rządy obu Umawiających się Stron będą stosowały jego postanowienia, zaczynając od dnia 1 września 1930 roku.

Protokół niniejszy sporządzono w dwóch egzemplarzach w językach polskim i czeskosłowackim, przyczem oba teksty są autentyczne.

Działo się w Pradze, dnia osiemnastego czerwca tysiąc dziewięćset trzydziestego roku.

Dr. Gałecki Dr. K. Krofta

Dr. J. Ouředniček

Zaznajomiwszy się z powyższemi protokółami uznaliśmy je i uznajemy za słuszne zarówno w całości jak i każde z zawartych w nich postanowień; oświadczamy, że są one przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone i przyrzekamy, że będą niezmiennie zachowywane.

Na dowód czego, wydaliśmy Akt niniejszy opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.

W Warszawie, dnia 21 lutego 1931 roku.