Czechosłowacja-Polska. Konwencja o uprzywilejowanym tranzycie kolejowym z Czechosłowacji do Czechosłowacji przez Głuchołazy. Warszawa.1948.11.12.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1950.15.134

Akt obowiązujący
Wersja od: 7 lipca 1949 r.

KONWENCJA
między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czechosłowacką o uprzywilejowanym tranzycie kolejowym z Czechosłowacji do Czechosłowacji przez Głochołazy,
podpisana w Warszawie dnia 12 listopada 1948 r.

W Imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

BOLESŁAW BIERUT

PREZYDENT RZECZYPOSLOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu dwunastym listopada tysiąc dziewięćset czterdziestego ósmego roku podpisana została w Warszawie Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czechosłowacką o uprzywilejowanym tranzycie kolejowym z Czechosłowacji do Czechoslowacji przez Gluchołazy o następującym brzmieniu dosłownym:

KONWENCJA

między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czechosłowacką o uprzywilejowanym tranzycie kolejowym z Czechosłowacji do Czechosłowacji przez Gluchołazy.

Prezydent Rzeczypospolitej i Prezydent Republiki Czechosłowackiej ożywieni pragnieniem uregulowania uprzywilejowanego ruchu tranzytowego kolejowego z Czechosłowacji do Czechosłowacji przez stację Głuchołazy, postanowili zawrzeć odpowiednią Konwencję i w tym celu mianowali pełnomocników, a mianowicie: (pominięto),

którzy po przedłożeniu swych pełnomocnictw, uznanych za dobre i sporządzone w należytej formie, zgodzili się na następujące postanowienia:

Postanowienia ogólne

1.
Polska przyznaje Czechosłowacji wolność tranzytu, zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji, dla osób, bagażu, przesyłek ekspresowych i towarowych; poczty i taboru kolejowego w tranzycie z Czechosłowacji i do Czechosłowacji przez obszar polski na odcinku kolejowym między granicą państwową pod Pokrzywną - Jindrichovem ve Slezsku i granicą państwową pod Głuchołazami - Mikulovicami.
2.
Do wspomnianego ruchu będą odpowiednio stosowane postanowienia obowiązującej Konwencji zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czechosłowacką w przedmiocie uregulowania wzajemnej komunikacji kolejowej, chyba że niniejsza Konwencja stanowi inaczej.

Z zastrzeżeniem postanowień specjalnych niniejszej Konwencji nie będą brane pod uwagę w tranyzci ani przynależność państwowa podróżnych, ani pochodzenie bagażu, przesyłek ekspresowych i towarowych, poczty i taboru kolejowego, ani przynależność państwowa nadawcy jako też odbiorcy.

1.
Ruch tranzytowy wykonywany będzie na zasadach tranzytu uprzywilejowanego, przewidzianych w niniejszej Konwencji.
2.
Uprzywilejowany ruch tranzytowy będzie wykonywany pociągami uprzywilejowanymi, pod którymi należy rozumieć zarówno cały pociąg jak i część pociągu, przeznaczoną do tranzytu uprzywilejowanego.
3.
Pociągami uprzywilejowanymi przewozi się podróżnych, cywilnych i wojskowych, jadących tak pojedynczo, jak i zbiorowo, bagaż, przesyłki ekspresowe i towarowe, pocztę, tabor kolejowy oraz mienie wojskowe. Przewóz więźniów jest niedozowolny.
4.
Na obszarze polskim nie wolno z pociągów uprzywilejowanych wysiadać ani do nich wsiadać. Również nie wolno osobom, korzystającym z tych pociągów, wydawać lub przyjmować jakichkolwiek przedmiotów. Nie dotyczy to drużyny pociągowej w zakresie wykonywania czynności służbowych, związanych z ruchem uprzywilejowanych pociągów.

Uprzywilejowany ruch tranzytowy podlegać będzie na terytorium polskim prawom polskim, a w szczególności odnoszącym się do utrzymania porządku, bezpieczeństwa publicznego i przepisów sanitarnych.

1.
Osoby przejeżdzające uprzywilejowanymi pociągami, jak również i ich bagaż, będą mogły swobodnie przejeżdżać tranzytem przez terytorium Polski z wyjątkiem przypadków, gdy osoby te podczas swego przejazdu przez to terytorium popełniły czyn karalny, ścigany według praw polskich.
2.
Drużyna pociągowa obowiązana jest okazywać w pociągu uprzywilejowanym wszelką pomoc w ujęciu i zatrzymaniu winnych i wydać ich organom Ochrony Pogranicza lub władz bezpieczeństwa kraju tranzytowego, które w tym wypadku mają prawo dokonywania kontroli w pociągu uprzywilejowanym w poszukiwaniu za winnym.
3.
Władze polskie zarządzą, co należy, w celu zapewnienia osobom, korzystającym z pociągów uprzywilejowanych, potrzebnej pomocy i opieki.

Bagaż, przesyłki ekspresowe i towarowe oraz poczta i tabor kolejowy przewożone na podstawie przepisów niniejszej Konwencji nie mogą stanowić przedmiotu zajęcia sądowego lub administracyjnego, z wyjątkiem przypadków, przewidzianych w art. 5 ust. 1.

Koleje

1.
Uprzywilejowany ruch tranzytowy odbywać się będzie przy pomocy lokomotyw (parowych, elektrycznych, motorowych itp,) i obsługi kolei czechosłowackich.
2.
Uprzywilejowane pociągi nie zatrzymują się na obszarze polskim z wyjątkiem wypadków, przewidzianych niniejszą Konwencją, oraz gdy względy natury technicznej lub celnej będą wymagały zatrzymania.
3.
Uprzywilejowane pociągi towarowe będą mogły być wyzyskane do przewozu przesyłek całowagonowych między Polską a Czechosłowacją tylko na podstawie porozumienia interesowanych zarządów kolejowych.

Koleje polskie są obowiązane utrzymywać linię kolejową, przeznaczoną do tranzytu uprzywilejowanego, w stanie normalnej konserwacji.

1.
Rozkłady jazdy pociągów na linii tranzytowej będą ustalane przez zarządy kolejowe Umawiających się Stron we wzajemnym porozumieniu.
2.
Jeżeli zajdzie potrzeba uruchomienia pociągu uprzywilejowanego nie przewidzianego w rozkładzie jazdy, zarządy kolejowe obu Umawiających się Stron porozumieją się w każdym poszczególnym przypadku co do sposobu przeprowadzenia go.

Do uprzywilejowanych pociągów mogą być włączone też wagony sypialne i restaruracyjne.

1.
Tabor uprzywilejowanych pociągów powinien być w stanie zdatnym do użytku. Odpowiedzialność za stan techniczny taboru ponosi zarząd kolei czechosłowackich.
2.
Uprzywilejowane pociągi nie podlegają ani przyjęciu ani zdaniu przez koleje polskie.
3.
Zarządy kolejowe obu Umawiających się Stron ustalą sposób postępowania i pomocy na wypadek, gdyby tabor pociągów uprzywilejowanych okazał się niezdatny do ruchu na linii tranzytowej.

Zarząd kolejowy czechosłowacki udzieli zarządowi kolei polskich na żądanie niezbędnej pomocy w razie wypadku, przerwy ruchu, uszkodzenia taboru itp. na linii tranzytowej ze zwrotem kosztów własnych.

1.
Za szkody wyrządzone osobom trzecim ruchem pociągów uprzywilejowanych odpowiada zarząd czechosłowackich kolei.
2.
Z wyjątkiem odpowiedzialności za szkody z umowy o przewóz odpowiedzialność za szkody i wypadki, wywołane ruchem pociągów uprzywilejowanych, regulują polskie ustawy i rozporządzenia. Odpowiedzialność za szkody, wynikłe wskutek zabicia (śmierci) lub zranienia podróżnych, przewożonych pociągami uprzywilejowanymi, regulują czechosłowackie ustawy i rozporządzenia.
3.
W stosunku między zarządami kolei żelaznych obu Umawiających się stron odpowiedzialność ustala się, jak następuje:
a)
za szkody i wypadki spowodowane zostały z winy pracowników, odpowiada ten zarząd, do którego należą ci pracownicy. Jeśli szkoda lub wypadek powstał z winy pracowników obu zarządów albo jeśli nie można stwierdzić, którzy pracownicy spowodowali szkodę, obydwa zarządy ponoszą odpowiedzialność w równych częściach;
b)
za szkody i wypadki, powstałe wskutek złego stanu budowli i urządzeń przenaczonych do ruchu tranzytowego, tudzież wskutek złego stanu taboru kolejowego, odpowiada ten zarząd, do którego należy utrzymywanie urządzeń lub taboru;
c)
każdy zarząd ma prawo do regresu do drugiego zarządu, jeśli został zobowiązany prawomocnym orzeczeniem sądowym do zwrócenia szkody, za które drugi zarząd odpowiada w całości lub części w myśl powyższych postanowień. Takie samo prawo regresu istnieje, gdy oba zarządy umówiły się, że jeden z nich ma załatwić roszczenie odszkodowawcze, chociaż drugi zarząd odpowiada za szkody w całości lub w części. Ugody, uznania lub wyroki zaoczne mają jednak w drodze regresu moc obowiązująca względem drugiego zarz1ądu tylko wówoczas, gdy on się na nie zgodził lub gdy na zapytanie zarządu regulującego roszczenie odszkodowawcze i pomimo upomnienia nie złożył oświadczenia w terminie odpowiednio oznaczonym.
4.
Dochodzenie w sprawie szkód i wypadków, wymienionych w powyższych postanowieniach, tudzież stwierdzenie ich przyczyny przeprowadzają wspólnie przedstawiciele zarządów kolejowych obu Umawiających się Stron.

Zarząd polskich kolei odda do rozporządzenia zarządu kolei czechosłowackich na jego żądanie i do jego wyłącznego użytku osobny bezpośredni przewód telefoniczny za zwrotem kosztów jego utrzymania. Telegramy i rozmowy telefoniczne służbowe będą wolne od wszelkich opłat.

1.
Podróżni, bagaż, przesyłki ekspresowe i towarowe będą odprawione bezpośrednio na podstawie przepisów przewozowych czechosłowackich lub międzynarodowych i taryf kolejowych, obowiązujących w danych komunikacjach.
2.
Opłaty taryfowe za przewozy w uprzywilejowanych pociągach przypadają w całości zarządowi kolei czechosłowackich.

Zarządy kolejowe obu Umawiających się Stron ustalą we wzajemnym porozumieniu wynagrodzenie, jakie będzie się należało kolejom polskim od kolei czechosłowackich za korzystanie z polskiej linii kolejowej i z usług kolei polskich zwązanych z uprzywilejowanym ruchem tranzytowym.

1.
W uprzywilejowanych pociągach przewozi się bez jakichkolwiek opłat tranzytowych przesyłki pocztowe wszelkiego rodzaju w czechosłowackich wagonach pocztowych (ambulansach), względnie w osobnych przedziałach pocztowych pod nadzorem czechosłowackiego personelu pocztowego, lub w dodatkowych wagonach kolejowych bez konwojenta.
2.
Przewóz poczty może się również odbywać za pośrednictwem czechosłowackiego personelu kolejowego w wagonach kolejowych.
3.
Przewóz pocztowych przesyłek tranzytowych wszelkiego rodzaju, pochodzących z zagranicy i przeznaczonych dla zagranicy, będzie przedmiotem odrębnego układu pomiędzy zarządem pocztowym polskim i czechosłowackim.

Skrzynki do listów w czechosłowackich wagonach pocztowych powinny być na obszarze polskim zamknięte. Funkcjonariusze pocztowi czechosłowaccy nie mają prawa na terytorium polskim wchodzić w styczność z publicznością. Nie wolno im jest podczas pobytu na terytorium polskim opuszczać wagonów ani też przyjmować lub wydawać jakichkolwiek przedmiotów.

1.
Opdpowiedzialność za przesyłki pocztowe, przewożone w wagonach czechosłowackich pod nadzorem funkcjonariuszów czechosłowackich, ponosi zarząd poczty czechosłowackiej z wyjątkiem wypadków, kiedy winę ponosi polski zarząd kolejowy. W tym ostatnim przypadku polski zarząd kolejowy ponosić będzie odpowiedzialność wobec czechosłowackiego zarządu pocztowego za wagony i przesyłki pocztowe; mianowicie za wagony pocztowe taką samą, jak za wagony kolejowe, zaś za przesyłki pocztowe taką samą odpowiedzialność, jaką czechosłowacki zarząd pocztowy ponosi wobec nadawców tych przesyłek.
2.
W razie konieczności przeładunku przesyłek pocztowych czechosłowackich na terytorium polskim, odpowiedzialność za przesłyki pocztowe czechosłowackie przejdzie na ten zarząd kolejowy lub pocztowy, który przejmie je pod swój nadzór.

Postanowienia celne.

Uprzywilejowany ruch tranzytowy podlegać będzie polskim przepisom celnym, o ile niniejsza Konwencja nie stanowi inaczej.

Bagaż, przesyłki ekspresowe i towarowe, poczta oraz tabor kolejowy, przewożone w uprzywilejowanym ruchu tranzytowym, wolne są od wszelkich formalności celnych oraz wszelkich opłat celnych i innych.

Zakazy przywozu, przewozu i wywozu towarów, obowiązujące w Polsce, nie będą miały zastosowania do uprzywilejowanego ruchu tranzytowego, przewidzianego przez niniejszą Konwencję.

1.
W uprzywilejowanym ruchu tranzytowym nie wolno używać dla przewozu osób wagonów posiadających więcej niż cztery wejścia dla podróżnych lub wagonów z podłużnym stopniem wzdłuż całego wagonu.
2.
Podróżnym wzbraniane jest otwieranie drzwi i okien wagonów na obszarze Polski.
3.
Pociągi uprzywilejowane będą konwojowane na terytorium Polski przez organa Ochrony Pogranicza. Koszty konwojowania ustalone według polskich przepisów celnych będą obciązały zarząd czechosłowackich kolei. Pociągi mogą być dodatkowo konwojowane przez funkcjonariuszy czechosłowackiego Korpusu Bezpieczeństwa Narodowego lub organa czechosłowackich władz celnych.
4.
Pociągi uprzywilejowane po wejsciu na polski obszar celny i przed jego opuszczeniem zatrzymują się w miejscach ustalonych, gdzie wsiądą lub wysiądą organa konwoju polskiego.

Jeżeli wskutek wypadku na terytorium polskim podróżni byliby zmuszeni pociąg opuścić, będą oni pozostawać pod nadzorem polskich organów Ochrony Pogranicza do chwili powrotu na terytorium czechosłowackie.

1.
Pociągi towarowe zatrzymywać się będą na stacjach z postojem niezbędnym w celu dokonania rewizji plomb i przekazania wykazu pociągowego, którego wzór i ilość egzemplarzy ustalą zarządy kolejowe obu Umawiających się Stron.
2.
Wgony towarowe, doczepione do pociągów pasażerskich traktowane będą pod względem celnym tak samo, jak pociągi towarowe.
1.
Nałożone przez czechosłowackie władze celne zamknięcia celne będą uznawane przez polskie władze celne.
2.
Nałożone na wagony zamknięcia celne czechosłowackie mogą być zerwane na terytorium polskim jedynie w razie nieuniknionej potrzeby. Potrzebę tę stwierdzają organa polskiego zarządu kolejowego przy udziale czechosłowackiego kierownika pociągu. Na szlaku potrzebę tę stwierdzają organa czechosłowackiego zarządu kolejowego przy udziale polskiego organu Ochrony Pogranicza. Zamiast zerwanych zamknięć powinny być nałożone przez polskie władze celne nowe zamknięcia, o ile na to pozwalają okoliczności.
1.
Wyładowanie ani załadowanie towarów nie może się odbywać na terytorium polskim. Przeładowanie może się odbywać jedynie w razie uszkodzenia wagonów i zostanie wykonane pod nadzorem polskich organów celnych.
2.
W przypadku nadzorowania przez organa urzędu celnego przeładunku towarów wskutek uszkodzenia wagonów, bądź też w przypadku konieczności konwojowania pociągów przez organa Urzędu Celnego, osobne opłaty za wykonanie tych czynności ponosi zarząd kolei czechosłowackich.

O wyłączeniu wagonów ze składu pociągów, o przeładowaniu ładunków, o zerwaniu zamknięcia celnego i nałożeniu nowego powinien być sporządzony protokół przez funkcjonariuszów czechosłowackich w porozumieniu z polskimi funkcjonariuszami celnymi. Kopię protokołu otrzymuje polski urząd celny.

Paszporty

Podróżni w pociągach uprzywilejowanych będą wolni od wszelkich formalności paszportowych i wizowych, jadnak muszą oni posiadać osobiste dowody.

Przepisy wykonawcze

Szczegóły potrzebne dla wykonania niniejszej Konwencji ustalą we wzajemnym porozumieniu zainteresowane władze obu Umawiających się Stron.

Postanowienia końcowe.

Wszelkie spory, jakie by wynikły z wykonania wszelkich postanowień umownych, zawartych w ramach niniejszej Konwencji, będą rozstrzygane w trybie przewidzianym w protokole o postępowaniu polubownym i arbitrażowym, stanowiącym załącznik do Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czechosłowacką o zapewnieniu współpracy gospodarczej podpisanej w Pradze dnia 4 lipca 1947 r.

1.
Niniejsza Konwencja będzie ratyfikowana w czasie możliwie najkrótszym i wejdzie w życie w dniu wymiany dokumentów ratyfikacyjnych, która nastąpi w Pradze.
2.
Niniejsza Konwencja zawarta na czas nieograniczony może być wypowiedziana przez każdą z Umawiających się Stron i wówczas traci swą moc obowiązującą po upływie sześciu miesięcy od dnia jej wypowiedzenia.
3.
Niniejsza Konwencja została sporządzona w dwóch egzemplarzach: w językach polskim i czeskim, przy czym obydwa teksty są jednakowo autentyczne.

Na dowód czego wymienienie pełnomocnicy obydwóch Umawiających się Stron podpisali niniejszą Konwencję i przyłożyli na niej swe pieczęcie.

PROTOKÓŁ PODPISANIA

Przy podpisywaniu niniejszej Konwencji obie Umawiające się Strony uzgodniły, co następuje:

1. Aby ruch tranzytowy pociągami uprzywilejowanymi mógł być jak najrychlej podjęty, Obie Umawiające się Strony uzgodniły, że postanowienia niniejszej Konwencji do czasu ratyfikacji będą mogły być prowizorycznie stosowane od dnia jej podpisania.

2. Celem umożliwienia przewozu osób i towarów z Głuchołaz przez Mikulovice do przędzalni w Podlesiu na polskim terytorium i z powrotem Strona czechosłowacka udzieli na żądanie Strony polskiej zgody na uprzywilejowaną kominikację tranzytową z Polski do Polski przez Czechosłowację na odcinku kolejowym od granicy Państwa pod Mikulovicami - Głuchołazami do granicy Państwa u końca bocznicy, która odgałęzia się w kilometrze 2,791 odcinka Mikulovice-Cukmantel i prowadzi w kierunku przędzalni w Podlesiu na polskim terytorium. W tej komunikacji tranzytowej będą obowiązywały analogicznie zasady ustalone w niniejszej Konwencji. Zarządy kolejowe obu Umawiających się Stron uzgodnią sposób prowadzenia tej komunikacji.

Strona czechosłowacka udzieli zgody na przedłużenie istniejącej bocznicy do najdogodniejszego punktu granicy Państwa przy przędzalni w Podlesiu i udzieli potrzebnej w tym celu pomocy. Również udzielona zostanie Stronie polskiej zgoda na wybudowanie w tym punkcie mostu przez potok graniczny dla połączenia z bocznicą po stronie polskiej.

Protokół niniejszy stanowi integralną część Konwencji.

Warszszawa, dnia 12 listopada 1948 r.

Po zaznajomieniu się z powyższą Konwencją uznaliśmy ją i uznajemy za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadczamy, że jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzekamy, że będziemy niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydaliśmy akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.

W Warszawie, dnia 5 marca 1949 r.