Art. 41. - Czechosłowacja-Polska. Konwencja konsularna. Warszawa.1972.06.09.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1973.19.108

Akt obowiązujący

Wersja od: 19 kwietnia 1973 r.

Artykuł  41. 

1. Urzędnik konsularny jest uprawniony do udzielania wszelkiej pomocy statkom Państwa wysyłającego i ich załogom; może on korzystać z przewidzianego przez ustawy i przepisy Państwa wysyłającego prawa do nadzoru i inspekcji statków tego Państwa i ich załóg oraz podejmować wszelkie środki w celu zabezpieczenia przestrzegania ustaw i przepisów Państwa wysyłającego dotyczących żeglugi morskiej. W tym celu może on również odwiedzać statki Państwa wysyłającego niezwłocznie po dokonaniu odprawy przy ich wejściu, a także przyjmować wizyty kapitanów i załóg tych statków.

2. Postanowienia ustępu 1 stosują się odpowiednio do statków żeglugi śródlądowej Państwa wysyłającego.

3. Organy Państwa przyjmującego będą respektować wszelkie środki, podjęte przez urzędnika konsularnego zgodnie z ustawami i przepisami Państwa wysyłającego, w stosunku do statków tego Państwa i ich załóg, włącznie ze środkami podjętymi dla zaangażowania lub zwolnienia kapitana i członków załogi, jak również dla rozstrzygania wszelkiego rodzaju sporów między kapitanem a członkami załogi, pod warunkiem, że takie środki nie naruszają jurysdykcji sądów i innych organów Państwa przyjmującego odnośnie przestępstw zakłócających spokój publiczny i bezpieczeństwo portu ani też ich prawa do stosowania ustaw i przepisów Państwa przyjmującego do wszystkich statków, niezależnie od ich przynależności państwowej, znajdujących się na terytorium tego Państwa. Przy wykonywaniu takich czynności urzędnik konsularny może zwracać się o pomoc do właściwych organów Państwa przyjmującego.