Czas pracy pracowników ruchu tramwajów miejskich.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1925.27.197

Akt utracił moc
Wersja od: 20 marca 1925 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA PRACY I OPIEKI SPOŁECZNEJ W POROZUMIENIU Z MINISTREM PRZEMYSŁU I HANDLU
z dnia 16 marca 1925 r.
w sprawie czasu pracy pracowników ruchu tramwajów miejskich.

Na mocy art. 3 i 19 ustawy z dnia 18 grudnia 1919 r. o czasie pracy w przemyśle i handlu (Dz. U. R. P. z 1920 r. № 2, poz. 7) zarządza się co następuje:
Normy czasu pracy, ustalone w art. 1 ustawy, zastępuje się dla pracowników ruchu tramwajów miejskich przez normę równoważną, która wynosi w okresie 4-o tygodniowym najwyżej 184 godziny, czyli przeciętnie 46 godzin na tydzień, przyczem czas pracy poszczególnego pracownika w poszczególne dni tego okresu w żadnym wypadku nie może przekraczać 101/2 godzin na dobę.
Normalne godziny pracy każdego pracownika ruchu winny być dokładnie ustalone przez zarząd tramwajów miejskich w ogólnym rozkładzie godzin pracy.
Do pracowników ruchu, objętych § 1, zalicza się następujące kategorje pracowników tramwajowych: konduktorów, motorowych, kontrolerów, ekspedytorów, instruktorów, wekslarzy, dróżników i obchodowych.
Praca pracowników, wymienionych w § 3 może odbywać się bez przerwy, przewidzianej w art. 17 ustawy, jednakże każdy pracownik winien otrzymać w tym wypadku możność spożycia posiłku podczas godzin pracy.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia na terenie m. st. Warszawy; czas wejścia w życie niniejszego rozporządzenia na terenie innych miast Rzeczypospolitej określą osobne rozporządzenia.