Rozdział 4a - Zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony w celu wykonywania pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji - Cudzoziemcy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2011.264.1573 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 5 czerwca 2013 r.

Rozdział  4a  33  

Zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony w celu wykonywania pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji

Zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony w celu wykonywania pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji, udziela się cudzoziemcowi, który zamierza na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wykonywać pracę w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji przez okres dłuższy niż 3 miesiące, jeżeli:

1)
cudzoziemiec:
a)
jest stroną umowy o pracę lub przedwstępnej umowy o pracę w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji na okres przynajmniej 1 roku,
b)
spełnia wymagania kwalifikacyjne i inne warunki w przypadku zamiaru wykonywania pracy w zawodzie regulowanym, w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 18 marca 2008 r. o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej (Dz. U. Nr 63, poz. 394),
c)
posiada wyższe kwalifikacje zawodowe,
d)
posiada ubezpieczenie zdrowotne w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych lub potwierdzenie pokrycia przez ubezpieczyciela kosztów leczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
e)
posiada zgodę właściwego organu na zajmowanie określonego stanowiska, wykonywanie zawodu lub prowadzenie innej działalności, gdy obowiązek jej uzyskania wynika z odrębnych przepisów;
2)
podmiot powierzający cudzoziemcowi wykonywanie pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji nie ma możliwości zaspokojenia potrzeb kadrowych na lokalnym rynku pracy;
3)
roczne wynagrodzenie brutto, wynikające z miesięcznego lub rocznego wynagrodzenia podanego w umowie o pracę lub w przedwstępnej umowie o pracę, nie będzie niższe niż minimalne wynagrodzenie określone w przepisach wydanych na podstawie art. 63o.
1. 
Ustalenie, czy podmiot powierzający cudzoziemcowi wykonywanie pracy nie ma możliwości zaspokojenia potrzeb kadrowych na lokalnym rynku pracy, następuje na podstawie informacji starosty, o której mowa w art. 88c ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.
2. 
Informację, o której mowa w ust. 1, cudzoziemiec dołącza do wniosku o zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony, o którym mowa w art. 63a.
3. 
O udzielenie informacji, o której mowa w ust. 1, występuje podmiot powierzający cudzoziemcowi wykonywanie pracy.

Zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, o którym mowa w art. 63a, udziela się na okres dłuższy o 3 miesiące od okresu wykonywania pracy, jednak nie dłuższy niż 2 lata.

Przepisu art. 63a pkt 2 nie stosuje się, gdy:

1)
zawód, w którym cudzoziemiec wykonuje pracę lub rodzaj pracy, która jest mu powierzona, znajduje się w wykazie zawodów i rodzajów pracy, w stosunku do których informacja starosty, o której mowa w art. 88c ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, nie jest wymagana z uwagi na sytuację na lokalnym rynku pracy, w szczególności przy uwzględnieniu liczby zarejestrowanych bezrobotnych i poszukujących pracy w poszczególnych zawodach w stosunku do liczby ofert zgłoszonych do powiatowych urzędów pracy;
2)
cudzoziemiec posiadał zezwolenie na pracę u tego samego podmiotu powierzającego mu wykonywanie pracy na tym samym stanowisku lub cudzoziemiec ubiega się o kolejne zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony, o którym mowa w art. 63a, w związku z wykonywaniem pracy u tego samego podmiotu i na tym samym stanowisku;
3)
cudzoziemiec był już legalnie zatrudniony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres 2 lat na podstawie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, o którym mowa w art. 63a;
4)
brak takiej konieczności wynika z odrębnych przepisów.

Uzyskanie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, o którym mowa w art. 63a, nie zwalnia z określonych odrębnymi przepisami wymogów, od spełnienia których uzależnione jest wykonywanie zawodów regulowanych lub działalności zawodowej.

Wniosek cudzoziemca o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, o którym mowa w art. 63a, pozostawia się bez rozpoznania, gdy:

1)
cudzoziemcowi udzielono zgody na pobyt tolerowany, azylu lub korzysta z ochrony uzupełniającej, ochrony czasowej, lub nadano mu status uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej;
2)
cudzoziemiec ubiega się o nadanie statusu uchodźcy lub o udzielenie azylu;
3)
cudzoziemcowi udzielono zezwolenia na osiedlenie się lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE;
4)
cudzoziemiec przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wizy Schengen wydanej w celu, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 26, upoważniającej tylko do wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
5)
cudzoziemiec przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, o którym mowa w art. 53a ust. 2;
6)
cudzoziemiec przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po wydaniu decyzji zawierającej orzeczenie o wydaleniu lub o zobowiązaniu do opuszczenia tego terytorium i nie upłynął jeszcze termin dobrowolnego opuszczenia przez cudzoziemca terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, także w przypadku przedłużenia tego terminu;
7)
cudzoziemiec został zatrzymany, umieszczony w strzeżonym ośrodku lub w areszcie w celu wydalenia, lub został zastosowany w stosunku do niego środek zapobiegawczy w postaci zakazu opuszczania kraju, lub gdy cudzoziemca pozbawiono wolności wskutek wykonania orzeczenia sądowego;
8)
cudzoziemiec ubiega się o zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony, o którym mowa w art. 53 ust. 1 pkt 17 lub 18, lub posiada takie zezwolenie;
9)
cudzoziemiec jest pracownikiem przedsiębiorstwa prowadzącego działalność gospodarczą w państwie członkowskim Unii Europejskiej i jest czasowo oddelegowany przez pracodawcę, w celu świadczenia usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
10)
cudzoziemiec jest pracownikiem sezonowym;
11)
cudzoziemiec wjechał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zobowiązań określonych w umowie międzynarodowej, dotyczącej ułatwienia wjazdu i czasowego pobytu niektórych kategorii osób fizycznych zajmujących się wymianą handlową lub inwestycjami.
1. 
Cudzoziemcowi odmawia się udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, o którym mowa w art. 63a, gdy:
1)
nie spełnia warunków do udzielenia tego zezwolenia określonych w art. 63a;
2)
jego dane znajdują się w Systemie Informacyjnym Schengen do celów odmowy wjazdu;
3)
wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa albo ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego lub interes Rzeczypospolitej Polskiej;
4)
w postępowaniu o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony:
a)
złożył wniosek lub dołączył do niego dokumenty zawierające nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje,
b)
zeznał nieprawdę lub zataił prawdę albo, w celu użycia za autentyczny, podrobił lub przerobił dokument bądź takiego dokumentu jako autentycznego używał;
5)
przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nielegalnie;
6)
jego dane znajdują się w wykazie cudzoziemców, których pobyt jest na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej niepożądany;
7)
podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi:
a)
został prawomocnie ukarany za wykroczenie, o którym mowa w art. 120 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, i w ciągu 2 lat od skazania został ponownie ukarany za podobne wykroczenie,
b)
został prawomocnie ukarany za przynajmniej jedno z wykroczeń, o których mowa w art. 120 ust. 3-5 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.
2. 
Wojewoda odmawia udzielenia kolejnego zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, o którym mowa w art. 63a, jeżeli nie otrzymał powiadomienia, o którym mowa w art. 63j lub w art. 63k ust. 2, chyba że cudzoziemiec wykazał, że powiadomienie to nie zostało doręczone z powodów niezależnych od niego.
3. 
Do czynności mających na celu ustalenie okoliczności, o których mowa w ust. 1 pkt 4, nie stosuje się przepisu art. 79 Kodeksu postępowania administracyjnego.
1. 
Cudzoziemcowi cofa się zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony, o którym mowa w art. 63a, gdy:
1)
ustały przyczyny, dla których zezwolenie to zostało udzielone;
2)
przestał spełniać warunki do udzielenia posiadanego zezwolenia określone w art. 63a;
3)
wystąpiła przynajmniej jedna z okoliczności, o których mowa w art. 63g ust. 1 pkt 3, 4, 6 lub 7;
4)
bez wymaganej zmiany zezwolenia zmienił podmiot powierzający wykonywanie pracy, stanowisko lub wynagrodzenie, określone w zezwoleniu.
2. 
Przepisu ust. 1 pkt 1 nie stosuje się, jeżeli okres pozostawania cudzoziemca bez pracy nie przekroczył 3 miesięcy w okresie ważności zezwolenia oraz wystąpił nie więcej niż jeden raz w okresie ważności zezwolenia i cudzoziemiec wykaże, że dopełnił obowiązku powiadomienia, o którym mowa w art. 63j, lub że powiadomienie to nie zostało doręczone wojewodzie z powodów niezależnych od niego.

Cudzoziemiec, który zamieszkiwał przez okres co najmniej 18 miesięcy w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej na podstawie wydanego przez to państwo dokumentu pobytowego, o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. a rozporządzenia (WE) nr 1030/2002, z adnotacją "Niebieska Karta UE", i zamierza na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wykonywać pracę w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji przez okres dłuższy niż 3 miesiące, nie później niż w terminie 1 miesiąca od przybycia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, występuje do wojewody z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, o którym mowa w art. 63a.

Cudzoziemiec przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, o którym mowa w art. 63a, w ciągu 7 dni powiadamia o utracie pracy wojewodę właściwego ze względu na miejsce aktualnego pobytu cudzoziemca.

1. 
W okresie pierwszych 2 lat pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, o którym mowa w art. 63a, cudzoziemiec jest obowiązany powiadomić wojewodę właściwego ze względu na miejsce aktualnego pobytu cudzoziemca o zmianie innych warunków niż wymienione w art. 63l ust. 1, określonych w zezwoleniu.
2. 
Cudzoziemiec przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, o którym mowa w art. 63a, przez okres dłuższy niż 2 lata jest obowiązany powiadomić wojewodę właściwego ze względu na miejsce aktualnego pobytu cudzoziemca o zmianie stanowiska, wynagrodzenia lub innych warunków zatrudnienia, określonych w zezwoleniu.
1. 
W okresie pierwszych 2 lat pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, o którym mowa w art. 63a, cudzoziemiec nie może rozpocząć wykonywania pracy u innego podmiotu niż określony w zezwoleniu, zmienić stanowiska lub otrzymywać niższego wynagrodzenia niż określone w zezwoleniu, bez zmiany zezwolenia.
2. 
Zmiana zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, o którym mowa w art. 63a, nie jest wymagana w razie zmiany nazwy lub formy prawnej podmiotu powierzającego cudzoziemcowi wykonywanie pracy, a także przejścia zakładu pracy lub jego części na inny podmiot.
3. 
Zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony, o którym mowa w art. 63a, nie może być zmienione, jeżeli:
1)
okres pozostawania bez pracy cudzoziemca przekracza 3 miesiące począwszy od dnia utraty pracy do dnia złożenia wniosku o zmianę zezwolenia w związku ze zmianą podmiotu powierzającego cudzoziemcowi wykonywanie pracy;
2)
cudzoziemiec nie powiadomił właściwego wojewody o utracie pracy;
3)
cudzoziemiec przestał spełniać warunki do udzielenia zezwolenia, określone w art. 63a.

W decyzji o udzieleniu zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, o którym mowa w art. 63a, określa się poza okresem ważności zezwolenia:

1)
podmiot, u którego cudzoziemiec ma wykonywać pracę;
2)
stanowisko, na jakim cudzoziemiec ma być zatrudniony;
3)
wynagrodzenie;
4)
inne warunki zatrudnienia cudzoziemca.

Wojewoda przekazuje Szefowi Urzędu do Spraw Cudzoziemców odpis decyzji o:

1)
wydaniu, odmowie udzielenia i cofnięciu zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, o którym mowa w art. 63a, cudzoziemcowi, który zamieszkiwał przez okres co najmniej 18 miesięcy w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej na podstawie wydanego przez to państwo dokumentu pobytowego, o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. a rozporządzenia (WE) nr 1030/2002, z adnotacją "Niebieska Karta UE";
2)
udzieleniu zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE posiadaczowi zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, o którym mowa w art. 63a.

Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia wysokość minimalnego wynagrodzenia dla cudzoziemca wymaganego do udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, o którym mowa w art. 63a, w taki sposób, aby wysokość minimalnego wynagrodzenia nie była niższa niż równowartość 150% średniego rocznego wynagrodzenia brutto w Rzeczypospolitej Polskiej obliczanego na podstawie komunikatów Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego ogłaszanych w danym roku na podstawie art. 20 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227, z późn. zm.).

Do zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, o którym mowa w art. 63a, stosuje się przepisy art. 59, art. 60 ust. 1, 4, 4a, 5 i 6, art. 61 ust. 1, 2a-4, art. 62 ust. 1-7, 8, 8a i ust. 9 pkt 2 i 3 oraz art. 63 ust. 1.

33 Rozdział 4a dodany przez art. 1 pkt 6 ustawy z dnia 27 kwietnia 2012 r. (Dz.U.12.589) zmieniającej nin. ustawę z dniem 12 czerwca 2012 r.