Choroby zakaźne powodujące powstanie obowiązku hospitalizacji, izolacji w warunkach domowych, kwarantanny lub nadzoru epidemiologicznego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2023.668 t.j.

Akt obowiązujący
Wersja od: 7 kwietnia 2023 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ZDROWIA 1
z dnia 25 marca 2022 r.
w sprawie chorób zakaźnych powodujących powstanie obowiązku hospitalizacji, izolacji w warunkach domowych, kwarantanny lub nadzoru epidemiologicznego

Na podstawie art. 34 ust. 5 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2022 r. poz. 1657, 2280, 2674, 2705 i 2770 oraz z 2023 r. poz. 605) zarządza się, co następuje:
Rozporządzenie określa:
1)
choroby zakaźne powodujące powstanie obowiązku hospitalizacji lub izolacji w warunkach domowych oraz okresy izolacji w warunkach domowych;
2)
obowiązki lekarza lub felczera w przypadku podejrzenia lub rozpoznania zakażenia lub choroby zakaźnej powodujących powstanie obowiązku hospitalizacji lub izolacji w warunkach domowych;
3)
organ, któremu jest przekazywana informacja o obowiązkowej hospitalizacji lub izolacji w warunkach domowych danej osoby;
4)
obowiązki szpitala w przypadku samowolnego opuszczenia szpitala przez osobę podlegającą obowiązkowej hospitalizacji;
5)
choroby zakaźne powodujące powstanie obowiązku kwarantanny lub nadzoru epidemiologicznego u osób, o których mowa w art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, oraz okresy obowiązkowej kwarantanny.
Obowiązkowej hospitalizacji podlegają:
1)
osoby chore na gruźlicę w okresie prątkowania oraz osoby z uzasadnionym podejrzeniem o prątkowanie;
2)
osoby zakażone lub chore oraz podejrzane o zakażenie lub zachorowanie na:
a)
błonicę,
b)
cholerę,
c)
dur brzuszny,
d)
dury rzekome A, B, C,
e)
dur wysypkowy (w tym choroba Brill-Zinssera),
f)
dżumę,
g)
Ebolę (EVD),
h)
wysoce zjadliwą grypę ptaków u ludzi (HPAI), w szczególności spowodowaną szczepami H7 i H5,
ha)
(uchylona),
i)
ospę prawdziwą,
j)
ostre nagminne porażenie dziecięce (poliomyelitis) oraz inne ostre porażenia wiotkie, w tym zespół Guillaina-Barrégo,
k)
tularemię,
l)
wąglik,
m)
wściekliznę,
n)
wirusowe gorączki krwotoczne, w tym żółtą gorączkę,
o)
zakażenia biologicznymi czynnikami chorobotwórczymi wywołującymi zespoły ciężkiej ostrej niewydolności oddechowej (SARI) lub innej niewydolności narządowej, w szczególności:
bliskowschodni zespół niewydolności oddechowej (MERS),
zespół ostrej niewydolności oddechowej (SARS),
p)
zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych lub mózgu;
3)
osoby, u których stwierdzono zakażenie lub chore oraz podejrzane o zakażenie lub zachorowanie na ospę małpią, jeżeli nie zostały przez lekarza lub felczera skierowane do leczenia lub diagnostyki laboratoryjnej w kierunku wirusa ospy małpiej w ramach obowiązkowej izolacji w warunkach domowych.
Obowiązkowej izolacji w warunkach domowych podlegają osoby, u których stwierdzono zakażenie wywołane wirusem ospy małpiej lub zachorowanie na ospę małpią lub podejrzane o zakażenie lub zachorowanie, wobec których lekarz lub felczer nie postanowił o obowiązkowej hospitalizacji.
Lekarz lub felczer, który podejrzewa lub rozpoznaje zakażenie lub chorobę zakaźną powodującą powstanie obowiązku hospitalizacji danej osoby:
1)
kieruje osobę, o której mowa w § 2, do wskazanego szpitala oraz niezwłocznie informuje ten szpital o tym fakcie;
2)
niezwłocznie przekazuje informację o skierowaniu, o którym mowa w pkt 1, państwowemu powiatowemu inspektorowi sanitarnemu lub państwowemu granicznemu inspektorowi sanitarnemu właściwemu dla miejsca pobytu osoby podejrzanej o zakażenie lub zachorowanie albo zakażonej lub chorej na chorobę zakaźną;
3)
poucza osobę chorą lub osobę podejrzaną o chorobę zakaźną lub osobę sprawującą prawną pieczę nad chorą lub podejrzaną o chorobę zakaźną osobą małoletnią lub bezradną albo jej opiekuna faktycznego w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz. U. z 2022 r. poz. 1876, 2280 i 2705 oraz z 2023 r. poz. 605) o powstałym obowiązku hospitalizacji oraz odnotowuje ten fakt w dokumentacji medycznej pacjenta;
4)
zleca transport sanitarny do wskazanego szpitala w przypadku pacjenta, który nie jest w stanie samodzielnie się przemieszczać lub którego stan zdrowia to uzasadnia, albo przekazuje pacjentowi informację o konieczności nieprzemieszczania się środkami publicznego transportu zbiorowego w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz. U. z 2022 r. poz. 1343 i 2666);
5)
podejmuje inne działania zapobiegające szerzeniu się zachorowań.
1. 
W przypadku samowolnego opuszczenia szpitala przez osobę podlegającą obowiązkowi hospitalizacji ordynator oddziału, lekarz kierujący oddziałem albo osoba upoważniona odpowiednio przez tego ordynatora albo lekarza informuje o tym niezwłocznie państwowego powiatowego inspektora sanitarnego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania chorego.
2. 
Zgłoszenie samowolnego opuszczenia szpitala przez osobę podlegającą obowiązkowi hospitalizacji, o którym mowa w ust. 1:
1)
obejmuje dane, o których mowa w art. 27 ust. 4 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, w zakresie koniecznym do podjęcia działań zapobiegawczych lub przeciwepidemicznych przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej;
2)
jest dokonywane telefonicznie na numer telefonu alarmowego zamieszczonego w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej właściwej stacji sanitarno-epidemiologicznej.
1. 
O zakończeniu izolacji w warunkach domowych postanawia lekarz lub felczer po odbyciu konsultacji z pacjentem, w tym w formie teleporady, nie wcześniej niż w 21 dobie odbywania tej izolacji, a jeżeli pacjent nie ma objawów choroby ospy małpiej - nie wcześniej niż w 14 dobie.
2. 
W przypadku pacjentów z objawami choroby ospy małpiej lekarz lub felczer może postanowić o przedłużeniu okresu izolacji w warunkach domowych do 30 dni.
1. 
Obowiązek kwarantanny lub nadzoru epidemiologicznego powstaje w przypadku narażenia na następujące choroby zakaźne lub pozostawania w styczności ze źródłem biologicznych czynników chorobotwórczych je wywołujących:
1)
cholerę;
2)
dżumę płucną;
3)
zespół ostrej niewydolności oddechowej (SARS);
4)
bliskowschodni zespół niewydolności oddechowej (MERS);
5)
Ebolę (EVD);
5a)
ospę małpią;
6)
ospę prawdziwą;
7)
wirusowe gorączki krwotoczne.
2. 
Okresy obowiązkowej kwarantanny wynoszą:
1)
5 dni - w przypadku cholery,
2)
6 dni - w przypadku dżumy płucnej,
3)
10 dni - w przypadku zespołu ostrej niewydolności oddechowej (SARS),
4)
14 dni - w przypadku bliskowschodniego zespołu niewydolności oddechowej (MERS),
5)
21 dni - w przypadku Eboli (EVD), ospy prawdziwej, ospy małpiej oraz wirusowych gorączek krwotocznych

- licząc od dnia następującego po ostatnim dniu odpowiednio narażenia albo styczności.

Osoby odbywające w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia izolację, izolację w warunkach domowych lub kwarantannę, na podstawie przepisów rozporządzenia, o którym mowa w § 7, odbywają ją na zasadach określonych w tym rozporządzeniu.
Traci moc rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 25 lutego 2021 r. w sprawie chorób zakaźnych powodujących powstanie obowiązku hospitalizacji, izolacji lub izolacji w warunkach domowych oraz obowiązku kwarantanny lub nadzoru epidemiologicznego (Dz. U. poz. 351, 853 i 1352 oraz z 2022 r. poz. 152, 235 i 354).
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 28 marca 2022 r.
1 Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej - zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 27 sierpnia 2020 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U. z 2021 r. poz. 932).