Centralne fundusze rozwoju nauki i techniki.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1985.59.297

Akt utracił moc
Wersja od: 15 marca 1989 r.

USTAWA
z dnia 23 grudnia 1985 r.
o centralnych funduszach rozwoju nauki i techniki.

1.
Tworzy się Centralny Fundusz Rozwoju Nauki i Techniki, zwany dalej "Funduszem".
2.
Celem Funduszu jest zapewnienie środków na finansowanie zadań rozwoju nauki i techniki o podstawowym znaczeniu dla gospodarki narodowej, objętych planowaniem centralnym.
3.
Wysokość Funduszu określana jest w narodowych planach społeczno-gospodarczych oraz centralnych planach rocznych.
1.
Dochodami Funduszu są:
1)
dotacje z budżetu centralnego,
2) 1
wpłaty przedsiębiorstw państwowych, przedsiębiorstw mieszanych, a także spółek handlowych, w których Skarb Państwa albo jednostki gospodarki uspołecznionej posiadają udział wynoszący ponad 50% kapitału zakładowego,
3) 2
inne wpływy określane w odrębnych przepisach.
1a. 3
Jednostki wymienione w ust. 1 pkt 2 obowiązane są do wnoszenia opłat na Fundusz.
2. 4
Wysokość wpłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, określają narodowe plany społeczno-gospodarcze i centralne plany roczne.
1.
Środki Funduszu dzieli się na:
1)
Centralny Fundusz Prac Badawczych i Rozwojowych,
2)
Centralny Fundusz Wspomagania Wdrożeń.
2. 5
Podziału środków Funduszu dokonuje corocznie Rada Ministrów na wniosek Komitetu do Spraw Nauki i Postępu Technicznego przy Radzie Ministrów, zwanego dalej "Komitetem". Rada Ministrów określa równocześnie wysokość środków Centralnego Funduszu Wspomagania Wdrożeń podlegających przekazaniu na dochody Funduszu Zmian Strukturalnych w Przemyśle.
1.
Centralny Fundusz Prac Badawczych i Rozwojowych przeznacza się na finansowanie prac z zakresu nauki i postępu technicznego o podstawowym znaczeniu dla rozwoju społeczno-gospodarczego kraju.
2.
Prezydium Komitetu wydziela część funduszu, o którym mowa w ust. 1, na:
1)
nagrody za szczególne osiągnięcia w dziedzinie nauki i wdrażania, postępu naukowotechnicznego,
2)
stypendia na rozwiązywanie zadań badawczych, rozwojowych i wdrożeniowych o istotnym znaczeniu dla gospodarki narodowej.

 

1.
Centralny Fundusz Wspomagania Wdrożeń przeznacza się na dofinansowanie przedsięwzięć wdrożeniowych o istotnym znaczeniu dla gospodarki narodowej, a także na udziały Skarbu Państwa w przedsiębiorstwach mieszanych lub spółkach handlowych będących jednostkami innowacyjnymi oraz na dochody Funduszu Zmian Strukturalnych w Przemyśle.
2.
Wpłaty z tytułu zwrotu udzielonej pomocy finansowej oraz dochody z tytułu udziałów, o których mowa w ust. 1, wpływają dodatkowo na Centralny Fundusz Wspomagania Wdrożeń.

Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa:

1)
szczegółowe zasady tworzenia Funduszu oraz gospodarowania środkami funduszów, o których mowa w art. 3 ust. 1,
2)
zasady przyznawania i finansowania nagród i stypendiów, o których mowa w art. 4 ust. 2, jak również uprawnienia i obowiązki osób pobierających stypendia, zasady cofania stypendiów oraz sprawowania koordynacji i nadzoru nad zapewnieniem warunków i przebiegiem realizacji zadań w ramach stypendiów,
3)
zasady udzielania przez macierzyste zakłady pracy osobom pobierającym stypendia urlopów bezpłatnych na czas pobierania stypendium, warunki zaliczania okresu urlopu bezpłatnego do okresu zatrudnienia, od którego zależą uprawnienia pracownicze, a także zakres uprawnień pracowniczych przysługujących tym osobom w okresie pobierania stypendium.
1.
Gospodarkę Funduszem prowadzi się na podstawie rocznych planów tego Funduszu, uchwalanych przez Sejm.
2.
Projekty rocznych planów Funduszu przedstawia do uchwalenia Sejmowi Rada Ministrów wraz z projektem budżetu Państwa.
3.
Rada Ministrów przedstawia Sejmowi corocznie sprawozdanie z gospodarki środkami Funduszu wraz z rocznym sprawozdaniem z wykonania budżetu Państwa.
4.
Projekty rocznych planów Funduszu oraz roczne sprawozdania z gospodarki jego środkami przedstawia Radzie Ministrów Prezydium Komitetu na podstawie wniosków i danych sporządzanych i przedstawianych przez Ministra - Kierownika Urzędu Postępu Naukowo-Technicznego i Wdrożeń, w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami (kierownikami urzędów centralnych) oraz Sekretarzem Naukowym Polskiej Akademii Nauk.

Prezydium Komitetu dokonuje corocznie podziału środków funduszów, o których mowa w art. 3 ust. 1, na poszczególne cele i zadania, według ustalanych przez siebie kryteriów i zasad podziału.

Środkami przydzielonymi na poszczególne cele i zadania, w myśl przepisu art. 8, gospodarują:

1)
w odniesieniu do środków Centralnego Funduszu Prac Badawczych i Rozwojowych ministrowie (kierownicy urzędów centralnych) oraz Sekretarz Naukowy Polskiej Akademii Nauk,
2)
w odniesieniu do środków Centralnego Funduszu Wspomagania Wdrożeń - Minister - Kierownik Urzędu Postępu Naukowo-Technicznego i Wdrożeń.

Środki funduszów, o których mowa w art. 3 ust. 1, nie wykorzystane w danym roku kalendarzowym przechodzą na rok następny.

Minister - Kierownik Urzędu Postępu Naukowo-Technicznego i Wdrożeń:

1)
sprawuje ogólny nadzór nad gospodarką środkami Funduszu,
2)
prowadzi sprawy związane z gromadzeniem i podziałem środków Funduszu.

Komitet do Spraw Nauki i Postępu Technicznego przy Radzie Ministrów, wraz z oceną wyników realizacji programów badawczych i rozwojowych oraz działalności wdrożeniowej, dokonuje również oceny wykorzystania Funduszu, na podstawie informacji przedstawianych przez Prezydium Komitetu.

(skreślony).

W ustawie z dnia 26 lutego 1982 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych (Dz. U. z 1984 r. Nr 16, poz. 74, Nr 26, poz. 129, Nr 34, poz. 181 i Nr 54, poz. 275 oraz z 1985 r. Nr 37, poz. 174) w art. 26 w ust. 3 i 4 wyrazy "Centralny Fundusz Postępu Techniczno-Ekonomicznego" zastępuje się wyrazami "Centralny Fundusz Rozwoju Nauki i Techniki".

1.
Projekt planu gospodarki Funduszem na rok 1986 Rada Ministrów przedstawi do uchwalenia Sejmowi w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.
2.
Do czasu uchwalenia przez Sejm planu, o którym mowa w ust. 1, upoważnia się Ministra - Kierownika Urzędu Postępu Naukowo-Technicznego i Wdrożeń do przeznaczania środków gromadzonych dotychczas na Centralnym Funduszu Postępu TechnicznoEkonomicznego na podstawie ustawy, o której mowa w art. 14, na cele przewidziane w art. 5 niniejszej ustawy.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1986 r.

1 Art. 2 ust. 1 pkt 2 zmieniony przez art. 7 pkt 1 lit. a) tiret pierwsze ustawy z dnia 18 grudnia 1986 r. o zmianie niektórych ustaw określających funkcjonowanie gospodarki uspołecznionej (Dz.U.86.47.226) z dniem 1 stycznia 1987 r.
2 Art. 2 ust. 1 pkt 3 według numeracji ustalonej przez art. 7 pkt 1 lit. a) tiret drugie i trzecie ustawy z dnia 18 grudnia 1986 r. o zmianie niektórych ustaw określających funkcjonowanie gospodarki uspołecznionej (Dz.U.86.47.226) z dniem 1 stycznia 1987 r.
3 Art. 2 ust. 1a dodany przez art. 7 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 18 grudnia 1986 r. o zmianie niektórych ustaw określających funkcjonowanie gospodarki uspołecznionej (Dz.U.86.47.226) z dniem 1 stycznia 1987 r.
4 Art. 2 ust. 2 zmieniony przez art. 7 pkt 1 lit. c) ustawy z dnia 18 grudnia 1986 r. o zmianie niektórych ustaw określających funkcjonowanie gospodarki uspołecznionej (Dz.U.86.47.226) z dniem 1 stycznia 1987 r.
5 Art. 3 ust. 2 zmieniony przez art. 17 pkt 1 ustawy z dnia 23 października 1987 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady funkcjonowania gospodarki narodowej (Dz.U.87.33.181) z dniem 24 października 1987 r.
6 Art. 5:

- zmieniony przez art. 19 ustawy z dnia 16 lipca 1987 r. o jednostkach innowacyjno-wdrożeniowych (Dz.U.87.22.126) z dniem 1 września 1987 r.

- zmieniony przez art. 17 pkt 2 ustawy z dnia 23 października 1987 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady funkcjonowania gospodarki narodowej (Dz.U.87.33.181) z dniem 24 października 1987 r.

7 Art. 6 zmieniony przez art. 7 pkt 3 ustawy z dnia 18 grudnia 1986 r. o zmianie niektórych ustaw określających funkcjonowanie gospodarki uspołecznionej (Dz.U.86.47.226) z dniem 1 stycznia 1987 r.
8 Art. 13 skreślony przez art. 29 pkt 6 ustawy z dnia 15 lutego 1989 r. Prawo dewizowe (Dz.U.89.6.33) zmieniającej nin. ustawę z dniem 15 marca 1989 r.