Art. 21. - Bułgaria-Polska. Umowa o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych, rodzinnych i karnych. Warszawa.1961.12.04.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1963.17.88

Akt obowiązujący

Wersja od: 17 czerwca 1996 r.

Artykuł  21. 

Uznanie osoby za nieobecną lub zmarłą i stwierdzenie zgonu.

1. W sprawach o uznanie osoby za nieobecną lub zmarłą albo o stwierdzenie zgonu właściwy jest sąd Umawiającej się Strony, której obywatelem była ta osoba w czasie, kiedy według ostatnich wiadomości pozostawała przy życiu.

2. Sąd jednej Umawiającej się Strony może uznać obywatela drugiej Umawiającej się Strony za nieobecnego lub zmarłego, jak również stwierdzić jego zgon na wniosek zamieszkałych na jej obszarze osób uprawnionych do zgłoszenia takiego wniosku według prawa tej Strony. Orzeczenie to będzie miało skutki prawne tylko na obszarze tej Umawiającej się Strony, której sąd wydał orzeczenie.

3. Na wniosek osoby zainteresowanej sąd, który wydał orzeczenie wymienione w ustępie 2, uchyli lub zmieni to orzeczenie, jeżeli sąd właściwy w myśl ustępu 1 wyda inne orzeczenie w tym przedmiocie.

4. Przy rozpoznawaniu spraw o uznanie osoby za nieobecną lub zmarłą albo o stwierdzenie zgonu sądy Umawiających się Stron stosują prawo swego Państwa.