Tytuł 3 - ŚWIADCZENIA RZECZOWE I PIENIĘŻNE - Bułgaria-Polska. Porozumienie administracyjne w sprawie stosowania Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Bułgarii o zabezpieczeniu społecznym. Helsinki.2006.07.07.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2007.34.207

Akt obowiązujący
Wersja od: 1 stycznia 2007 r.

TYTUŁ  III

ŚWIADCZENIA RZECZOWE I PIENIĘŻNE

Postanowienia ogólne

Sumowanie okresów ubezpieczenia

W celu zastosowania przez właściwą instytucję Umawiającej się Strony artykułu 8 Umowy, zainteresowana osoba przedstawia formularz potwierdzający okresy ubezpieczenia przebyte zgodnie z ustawodawstwem drugiej Umawiającej się Strony. Jeżeli osoba zainteresowana nie przedstawi formularza, właściwa instytucja może zażądać od właściwej instytucji drugiej Umawiającej się Strony wydania i przesłania tego formularza.

Świadczenia rzeczowe

Postępowanie w sprawie świadczeń rzeczowych

(1)
W celu uzyskania świadczeń rzeczowych, uprawniona osoba przedstawia zaświadczenie wydane przez właściwą instytucję, które potwierdza prawo do świadczeń rzeczowych.
(2)
Jeżeli osoba, która występuje o świadczenie rzeczowe nie może przedstawić zaświadczenia, instytucja łącznikowa wystąpi do właściwej instytucji o jego wydanie.
(3)
Instytucja łącznikowa zobowiązana jest zawiadomić właściwą instytucję o każdej, znanej sobie, zmianie mogącej mieć wpływ na prawo do korzystania ze świadczeń rzeczowych.

Świadczenia o znacznej wartości

(1)
Przy stosowaniu artykułu 10 ustęp 3 Umowy protezami, sprzętem oraz innymi świadczeniami rzeczowymi o znacznej wartości są następujące świadczenia, o ile dla danego przypadku przewiduje się ich udzielanie własnym ubezpieczonym:
1.
protezy, aparaty ortopedyczne i podtrzymujące, gorsety ortopedyczne z przynależnymi im częściami uzupełniającymi, dodatkami i narzędziami;
2.
buty ortopedyczne z przynależnym butem normalnym;
3.
krtań elektroniczna - aparat wspomagający mowę;
4.
plastyka twarzy i żuchwy;
5.
peruki;
6.
sztuczne gałki oczne, szkła kontaktowe, przyrządy optyczne dla niedowidzących;
7.
aparaty słuchowe;
8.
protezy stomatologiczne, aparaty ortodontyczne;
9.
wózki inwalidzkie, inne mechaniczne urządzenia pomocne przy poruszaniu się;
10.
odnawianie świadczeń wymienionych w punktach 1 - 9;
11.
działania podjęte dla regeneracji organizmu;
12.
inne przedmioty ortopedyczne, środki lecznicze i pomocnicze, których koszt przekracza kwotę stanowiącą równowartość 150 Euro.
(2)
W celu przyznania świadczeń, o których mowa w ustępie 1, instytucje łącznikowe kierują do siebie, na odpowiednim formularzu, zapytanie o wyrażenie zgody na ich przyznanie. Właściwa instytucja natychmiast potwierdza otrzymanie zapytania. Odmowa przyznania świadczeń rzeczowych powinna być wysłana w terminie 10 dni od dnia potwierdzenia otrzymania zapytania. Brak odpowiedzi w powyższym terminie oznacza wyrażenie zgody.

Rozliczanie kosztów świadczeń rzeczowych

(1)
Koszty świadczeń rzeczowych są rozliczane przez instytucje łącznikowe według cen tych świadczeń obowiązujących w systemie ubezpieczenia zdrowotnego stosowanego przez właściwą instytucję każdej z Umawiających się Stron.
(2)
Rozliczenie kosztów świadczeń rzeczowych, o których mowa w ustępie 1, następuje na początku każdego półrocza roku kalendarzowego. Zwrotu należności dokonuje się w terminie do 60 dni od daty otrzymania rachunku.
(3)
Instytucje łącznikowe mogą, za zgodą właściwych władz, uzgodnić w stosunku do wszystkich lub części świadczeń rzeczowych inne zasady zwrotu kosztów świadczeń rzeczowych.

Zwrot kosztów świadczeń rzeczowych w przypadkach szczególnych

(1)
Jeżeli nie dotrzymano zasad postępowania, o których mowa w artykule 7, udokumentowane koszty świadczeń rzeczowych, na wniosek osoby zainteresowanej, są jej refundowane przez właściwą instytucję.
(2)
Maksymalna kwota refundowanych kosztów, o których mowa w ustępie 1, nie może przekraczać kosztów tych świadczeń ustalonych według cen świadczeń stosowanych w systemie ubezpieczenia zdrowotnego tej Umawiającej się Strony, na terytorium której zostały udzielone.
(3)
Właściwa instytucja Umawiającej się Strony na terytorium, której udzielone zostały świadczenia rzeczowe przekazuje na odpowiednim formularzu, na wniosek właściwej instytucji drugiej Umawiającej się Strony, informacje o cenach, o których mowa w ustępie 2.

Świadczenia pieniężne z tytułu choroby i macierzyństwa

Postępowanie w sprawie świadczeń pieniężnych

(1)
W celu otrzymania świadczeń pieniężnych z tytułu choroby i macierzyństwa, przez osobę podlegającą ustawodawstwu jednej Umawiającej się Strony podczas jej pobytu lub zamieszkania na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, osoba ta powinna przedłożyć instytucji miejsca pobytu lub miejsca zamieszkania zaświadczenie o niezdolności do pracy wystawione przez lekarza leczącego.
(2)
Instytucja, o której mowa w ustępie 1, przeprowadza zgodnie z obowiązującymi ją przepisami prawnymi kontrolę administracyjną i lekarską w trybie przewidzianym dla własnych ubezpieczonych.
(3)
Właściwa instytucja zachowuje w każdym przypadku prawo poddania ubezpieczonego badaniom lekarskim przez wyznaczonego przez siebie lekarza.
(4)
Zaświadczenie lekarskie, o którym mowa w ustępie 1, jest przesyłane przez instytucję miejsca pobytu lub miejsca zamieszkania właściwej instytucji wraz z odpowiednim formularzem.
(5)
Właściwa instytucja ustala prawo do świadczeń pieniężnych i wypłaca je bezpośrednio osobie zainteresowanej, zawiadamiając o tym instytucję miejsca pobytu lub miejsca zamieszkania.

Emerytury i renty

Określenie instytucji wszczynającej postępowanie

Wszczęcie postępowania w sprawie emerytur i rent dokonywane jest przez właściwą instytucję, która zostaje wyznaczona zgodnie z następującymi zasadami:

1.
Jeżeli osoba zainteresowana ma miejsce zamieszkania na terytorium jednej Umawiającej się Strony instytucją wyznaczoną do wszczęcia postępowania jest właściwa instytucja tej Umawiającej się Strony.
2.
Jeżeli osoba zainteresowana ma miejsce zamieszkania w kraju trzecim, instytucją wyznaczoną do wszczęcia postępowania jest właściwa instytucja tej Umawiającej się Strony, której ustawodawstwu ubezpieczony podlegał ostatnio.
3.
Jeżeli ubezpieczony przebył okresy ubezpieczenia tylko zgodnie z ustawodawstwem jednej Umawiającej się Strony, instytucją wyznaczoną do wszczęcia postępowania jest właściwa instytucja tej Umawiającej się Strony.

Wnioski o emerytury lub renty

(1)
Wnioski o emerytury lub renty są składane we właściwej instytucji, która wszczyna postępowanie zgodnie z przepisami artykułu 12 i odpowiednio do ustawodawstwa, stosowanego przez tę instytucję.
(2)
Jeżeli instytucja, do której wpłynął wniosek, nie jest wyznaczoną do wszczęcia postępowania, niezwłocznie przesyła wniosek wraz z całą dokumentacją instytucji drugiej Umawiającej się Strony wyznaczonej do wszczęcia postępowania, wskazując datę złożenia wniosku.
(3)
Data złożenia wniosku, o której mowa w ustępie 2, jest uważana za datę złożenia wniosku we właściwej instytucji. Wniosek ten jest przyjmowany przez właściwe instytucje każdej z Umawiających się Stron jako wniosek o przyznanie emerytury lub renty, chyba że osoba zainteresowana wnioskuje inaczej.

Postępowanie w sprawie emerytur i rent

(1)
Właściwa instytucja, wyznaczona do wszczęcia postępowania, wypełnia odpowiednie formularze i niezwłocznie przesyła je do właściwej instytucji drugiej Umawiającej się Strony.
(2)
W przypadku wniosków o przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy do formularzy, o których mowa w ustępie 1, załącza się formularz sporządzony według zatwierdzonego wzoru i wydany przez organ Umawiającej się Strony odpowiadający za ocenę niezdolności do pracy, zawierający informacje dotyczące:
-
stanu zdrowia pracownika lub osoby pracującej na własny rachunek,
-
przyczyny niezdolności do pracy,
-
uzasadnionej możliwości przywrócenia zdolności do pracy.
(3)
Właściwa instytucja, która otrzymała formularze, o których mowa w ustępie 1, przekazuje właściwej instytucji drugiej Umawiającej się Strony odpowiedni formularz, potwierdzający okresy ubezpieczenia, przebyte zgodnie z jej ustawodawstwem.
(4)
Właściwe instytucje Umawiających się Stron wzajemnie przekazują sobie kopie decyzji podjętych przy stosowaniu Umowy.
(5)
Na wniosek właściwej instytucji Umawiającej się Strony właściwa instytucja drugiej Umawiającej się Strony udostępnia informacje dotyczące wysokości emerytur i rent przyznanych z zastosowaniem Umowy.

Świadczenia z tytułu wypadku przy pracy i choroby zawodowej

Wnioski o świadczenia

Wnioski o świadczenia z tytułu wypadku przy pracy i choroby zawodowej są kierowane bezpośrednio do właściwej instytucji. Jeżeli osoba zainteresowana ma miejsce pobytu lub zamieszkania na terytorium drugiej Umawiającej się Strony może złożyć wniosek w instytucji miejsca pobytu lub zamieszkania. W takim przypadku wniosek wraz z dokumentacją lekarską dotyczącą wypadku i jego następstw, stwierdzenia choroby zawodowej lub pogłębienia się choroby zawodowej przekazywany jest do właściwej instytucji.

Postępowanie w sprawie świadczeń

(1)
W przypadkach, o których mowa w artykule 19 Umowy, właściwa instytucja tej Umawiającej się Strony, na terytorium której nastąpiło pogłębienie się choroby zawodowej zobowiązana jest poinformować o tym instytucję właściwą drugiej Umawiającej się Strony, żądając od niej, o ile zaistnieje taka potrzeba, o przekazanie informacji dotyczących świadczenia udzielonego zainteresowanemu, a także udostępnienie posiadanej dokumentacji lekarskiej dotyczącej tego przypadku. Właściwa instytucja, do której zwrócono się z żądaniem, przekazuje powyższe informacje i dokumentację w możliwie najkrótszym terminie.
(2)
Właściwa instytucja zobowiązana do wypłacenia świadczeń z tytułu pogłębienia się choroby zawodowej, informuje właściwą instytucję drugiej Umawiającej się Strony o podjętej decyzji.

Zasiłki z tytułu bezrobocia

Potwierdzanie okresów ubezpieczenia

(1)
Jeżeli w celu przyznania zasiłków z tytułu bezrobocia właściwa instytucja jednej Umawiającej się Strony musi zsumować okresy ubezpieczenia zgodnie z artykułem 23 Umowy, żąda ona od właściwej instytucji drugiej Umawiającej się Strony zaświadczenia, na odpowiednim formularzu, potwierdzającego okresy ubezpieczenia przebyte zgodnie z jej ustawodawstwem.
(2)
W formularzu, o którym mowa w ustępie 1, potwierdza się także te okresy, w których otrzymywany był zasiłek z tytułu bezrobocia, zgodnie z ustawodawstwem stosowanym przez instytucję, która wydaje formularz.