Art. 5. - Bułgaria-Polska. Porozumienie administracyjne w sprawie stosowania Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Bułgarii o zabezpieczeniu społecznym. Helsinki.2006.07.07.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2007.34.207

Akt obowiązujący
Wersja od: 1 stycznia 2007 r.
Artykuł  5

Stosowanie zasad szczególnych i wyjątków

(1)
W przypadkach, o których mowa w artykule 7 ustęp 1 punkty 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 11, 12 Umowy właściwa instytucja Umawiającej się Strony, której ustawodawstwo ma zastosowanie, wystawia na wniosek pracodawcy lub osoby pracującej na własny rachunek, formularz potwierdzający okres, w którym pracownik lub osoba pracująca na własny rachunek w dalszym ciągu podlega ustawodawstwu tej Umawiającej się Strony. Kopię tego formularza wysyła się do właściwej instytucji drugiej Umawiającej się Strony, a drugą kopię pozostawia się zainteresowanemu jako dowód, że w stosunku do niego nie jest stosowane ustawodawstwo o obowiązkowym ubezpieczeniu drugiej Umawiającej się Strony.
(2)
Jeżeli stosunek pracy między pracownikiem i jego pracodawcą ustanie przed upływem okresu, na jaki pracownik został wysłany, pracodawca powiadamia właściwą instytucję tej Umawiającej się Strony, której ustawodawstwu podlega pracownik, ta niezwłocznie powiadamia właściwą instytucję drugiej Umawiającej się Strony. Dotyczy to także takich przypadków, kiedy pracownik wraca przed upływem okresu delegowania na terytorium tej Umawiającej się Strony, której ustawodawstwu podlega.
(3)
Jeżeli osoba pracująca na własny rachunek zaprzestanie swej działalności lub powróci przed upływem określonego w formularzu okresu, powiadamia o tym właściwą instytucję tej Umawiającej się Strony, której ustawodawstwu podlega, ta niezwłocznie powiadamia właściwą instytucję drugiej Umawiającej się Strony.
(4)
W przypadkach, o których mowa w artykule 7, ustęp 2 Umowy właściwa instytucja Umawiającej się Strony, której ustawodawstwu podlega ubezpieczony wystawia formularz, o którym mowa w ustępie 1, po uzyskaniu pisemnej zgody otrzymanej od właściwej władzy lub wyznaczonej przez nią instytucji drugiej Umawiającej się Strony. Do stosowania artykułu 7, ustęp 2 Umowy wyznacza się:
1.
w Republice Bułgarii - Националният осигурителен институт - Централно управление в София (Narodowy Instytut Ubezpieczeń - Centrala w Sofii);
2.
w Rzeczypospolitej Polskiej - Zakład Ubezpieczeń Społecznych - Centrala w Warszawie (Институтът за социално осигуряване - Централата вьв Варшава).
(5)
W przypadku dokonania wyboru, o którym mowa w artykule 7, ustęp 1, punkty 9 i 10 Umowy pracownik jest zobowiązany za pośrednictwem swego pracodawcy zawiadomić instytucję właściwą tej Umawiającej się Strony, której ustawodawstwo wybrał. Ta właściwa instytucja, za pomocą odpowiedniego formularza, informuje o dokonanym wyborze właściwą instytucję drugiej Umawiającej się Strony. Kopię tego formularza pozostawia się zainteresowanemu jako dowód, że w stosunku do niego nie jest stosowane ustawodawstwo o obowiązkowym ubezpieczeniu tej drugiej Umawiającej się Strony.