Rozdział 3 - Ustawianie kotłów. - Budowa, ustawianie i dozór kotłów parowych, używanych na lądzie.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1921.103.744

Akt utracił moc
Wersja od: 12 grudnia 1937 r.

III.

Ustawianie kotłów.

Pomieszczenie.
§  14.
1. 6
Budynek kotłowni winien czynić zadość wszystkim wymogom ustawy budowlanej oraz przepisom bezpieczeństwa.

Budynek kotłowni nie może przylegać do domów mieszkalnych. Pozatem winien on stać w odległości przynajmniej pięciu metrów od granic sąsiednich gruntów i dróg publicznych, o ile ustawa budowlana nie przewiduje inaczej.

Kotłownia powinna być oddzielona od przyległych pomieszczeń ścianami przeciwpożarowemi, wystającemi ponad dach; w ścianach tych mogą być zrobione otwory dla przewodów, pędni i drzwi. Kotłownia nie może mieć sufitu i sklepień, lecz tylko lekki dach nie związany z sąsiedniemi dachami.

Budynek kotłowni powinien być tak wysoki, żeby między wiązaniami dachu i wierzchniem obmurzem kotła pozostawała wolna przestrzeń wysokości conajmniej 1,8 m.

Przestrzeń nad kotłami do dachu na obszarze zajmowanym przez powierzchnię kotłów, powinna być wolną od wszelkich niezwiązanych bezpośrednio z kotłami urządzeń, jak składy węgla, zbiorniki wody, wały, dźwigi i t p.

Podłoga powinna być z materjałów niepalnych, drzwi otwierać się na-zewnątrz pod naciskiem pchnięcia.

2.
Kotłownia ma być o tyle widna i przestronna, żeby można było kotły i ich uzbrojenie należycie doglądać i działać swobodnie wszystkiemi przyrządami i narzędziami, przeznaczonemi do ich obsługi. Odległość od drzwi paleniska kotła do przeciwległej ściany budynku powinna wynosić conajmniej 2,5 m.

Pomiędzy tylną ścianą kotłowni a kotłami powinna być zachowana wolna przestrzeń o szerokości conajmniej 0,7 m.

Kotłownia powinna być połączona z miejscem największego zużycia pary pewnie działającem urządzeniem porozumiewawczem.

3.
Obmurze kotłów powinno tworzyć oddzielnej całość i nie może być użyte jako podpora lub podstawa dla części budynku, dachu, jakichkolwiek konstrukcji i t. p.

Między obmurzem kotła a ścianami budynku powinien być zachowany odstęp nie mniejszy niż 65 mm., który w końcach może być zamurowany, zaś zgóry przykryty. W obmurzu powinny być zrobione łatwo dostępne, zamykane otwory o wymiarach nie mniejszych niż 400x500 mm. dla czyszczenia kotłów i kanałów oraz dla ich rewizji. Wspólna ściana obmurza sąsiednich kotłów powinna mieć grubość nie mniejszą niż półtorej cegły.

Kanały do popiołu i żużla oraz przejścia do nich powinny być dobrze przewietrzane.

4.
Przy opalaniu kotłów gazami, ciąg gazów przy zetknięciu się ze ścianami kotła powinien być skierowany możliwie stycznie do tych ścian a sklepienia nadające wskazany kierunek gazom zrobione z materjałów ogniotrwałych i ułożone w sposób pozwalający na dostateczne ich rozszerzanie się.

Zbiornik na olej ziemny lub ropa1 może być umieszczony w kotłowni o ile jest szczelnie zamykany i zaopatrzony w rurę odprowadzającą gazy na zewnątrz kotłowni. Zbiornik na gaz ziemny powinien być umieszczony na zewnątrz kotłowni, mieć przy połączeniu z przewodem łączącym z kotłami zawieradło i za nim zawór wsteczny, następnie zawieradło przed wejściem do kotłowni i wreszcie zawieradło przed każdem paleniskiem.

5. 7
W pomieszczeniu oraz pod pomieszczeniami, w których stale lub chwilowo przebywają ludzie, wolno ustawić w każdym pomieszczeniu tylko jeden kocioł o ciśnieniu roboczem nie wyższem niż 6 atm. i o zawartości wody nie większej niż 500 litrów, licząc, po linję wodną.

W pracowni o lekkim dachu bez sufitu lub sklepienia wolno ustawić jeden kocioł o dowolnem ciśnieniu jednak o zawartości wody nie większej jak 1.000 litrów, licząc po linję wodną. W tych wypadkach miejsca zajmowane przez kocioł winny być ogrodzone ścianką ogniotrwałą wysokości 1,2 m.

W takich samych pracowniach wielkich 2akładów przemysłowych, np. walcowniach, tłoczniach i t. p. można ustawiać kotły bez ograniczenia wielkości o ile pracownia ma powierzchnię nie mniejszą 1000 m. kw.

W tych wypadkach miejsca zajęte przez kotły powinny być ogrodzone.

6. 8
Kotłowni nie wolno' używać jako przejścia dla ludzi nienależących do jej obsługi, lub jako pomieszczenia dla urządzeń i robót nie mających związku z obsługą kotłów. Wyjątek stanowią urządzenia przeciwpożarowe'. W wypadkach, kiedy kocioł stanowi z maszyną parową jedną nieoddzieloną całość, mogą być w kotłowniach umieszczane pędnie główne, maszyny elektryczne, pompy i wentylatory, odbierające moc od tejże maszyny parowej.
7.
W kotłowni powinny być wywieszone przepisy o obsłudze kotłów.
6 § 14 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 20 marca 1923 r. (Dz.U.23.36.244) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 kwietnia 1923 r.
7 § 14 ust. 5 zmieniony przez § 1 pkt 5 rozporządzenia z dnia 20 marca 1923 r. (Dz.U.23.36.244) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 kwietnia 1923 r.
8 § 14 ust. 6 zmieniony przez § 1 pkt 6 rozporządzenia z dnia 20 marca 1923 r. (Dz.U.23.36.244) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 kwietnia 1923 r.