Budowa i utrzymanie studni.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.102.677

Akt utracił moc

Wersja od: 6 listopada 1920 r.

ROZPORZĄDZENIE

NACZELNEGO NADZWYCZAJNEGO KOMISARZA DO WALKI Z EPIDEMIAMI W POROZUMIENIU Z MINISTREM SPRAW WEWNĘTRZNYCH

z dnia 25 października 1920 r.

w przedmiocie budowy i utrzymania studni.

Na podstawie art. 3 punkt c) ustawy z dnia 14-go lipca 1920 r. (Dz. U. № 61 p. 388) o utworzeniu urzędu Naczelnego Nadzwyczajnego Komisarza do walki z epidemjami, grożącemi Państwu klęską powszechną, zarządzam wobec szerzenia się w kraju chorób zakaźnych przewodu pokarmowego i wobec pojawienia się cholery azjatyckiej - co następuje:

Art.  1.

Budowanie wszelkiego rodzaju nowych studzien oraz przebudowa studzien już istniejących odbywać się może tylko za zezwoleniem właściwych ciał samorządowych (urzędów gminnych, magistratów).

Art.  2.

Przy wydawaniu zezwoleń, przewidzianych w art. 1, przestrzegać należy, aby w wypadkach budowania studni nowych stosowano system studni wierconych t. zw. abisyńskich (Nortona), składających się z rury żelaznej, w ziemię wpuszczonej i z pompy dla czerpania wody.

Art.  3.

Studnie należy budować możliwie jaknajbliżej domu, dla którego są przeznaczone, jednak w odległości conajmniej 20 metrów od miejsc stale zanieczyszczonych, jako to: gnojówek, dołów kloacznych, ścieków, kanałów i t p. Przy glebie łatwo przepuszczalnej odległość od powyższych miejsc winna wynosić przynajmniej 30 metrów.

Przy budowie studni należy również zwracać uwagę, aby prąd wody gruntowej nie biegł w kierunku od miejsc zanieczyszczonych do studni.

Art.  4.

Głębokość studni, t. j. odległość od powierzchni gruntu do powierzchni wody, nie może być mniejszą jak 3 metry w glebie nieprzepuszczalnej, a 6 metrów w glebie przepuszczalnej.

Art.  5.

Studnie należy budować o ile możności w punktach, wznoszących się ponad poziom gruntu otaczającego je, tak, aby w czasie deszczu nieczystości z gruntu tego nie spływały ku studni; tam, gdzie odpowiednich wzniesień niema, należy w każdym razie miejsce na studnię obrane zabezpieczyć w inny skuteczny sposób przed napływem nieczystości z gruntów sąsiednich.

Studnie zaopatrzyć należy w urządzenie, ułatwiające szybki odpływ wody, ściekającej przy czerpaniu

Art.  6.

Tam gdzie bądźto ze względu na niemożliwość uzyskania odpowiedniego urządzania studziennego, bądźteż z uwagi na znaczne trudności utrzymania studni w sianie zdatnym do użytku, system studni wierconych (Nortona) zastosować się nie da, mogą urzędy gminne (magistraty) zezwalać na budową studni kopanych. Studnie takie winny jednak, niezależnie od wymogów, wymienionych w artykułach poprzednich, odpowiadać następującym warunkom:

1) ściany studzienne winne być ujęte w szczelną cembrowinę betonową, sięgającą aż do powierzchni wody; używanie cembrowiny drewnianej jest na razie dopuszczalne aż dc odwołania - wobec trudności w nabywaniu rnaterjałów budowlanych;

2) cembrowina winna się wznosić ponad powierzchnię gruntu conajmniej na pół metra;

3) otwór studzienny winien być przykryty stale szczelnem ruchomem wiekiem, które odchylać można tylko w chwili czerpania wody,

4) dla czerpania wody m leży studnię zaopatrzyć w wiadro umocowane na stale na łańcuchu lub przy żórawiu;

5) na brzegu cembrowiny należy urządzić podstawę dla stawiania wiadra;

6) całą studnię należy ogrodzić względnie w inny sposób zabezpieczyć przed dostępem do niej dzieci i zwierząt;

7) wiadra przy studniach, umieszczonych na placach publicznych i targowiskach, na których odbywa się spęd bydła lub postój wozów, winne być ze opatrzone z wierzchu w kratę.

Art.  7.

Studnie, obecnie istniejące, a nieodpowiadające powyższym wymogom, winne być najdalej do sześciu tygodni od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia doprowadzone przez właścicieli do stanu wymaganego tem rozporządzeniem.

Art.  8.

Wszystkie studnie, których odległość od miejsc, wskazanych w art 3, jest mniejsza niż 10 m. w glebie nieprzepuszczalnej, względnie 20 metrów w niebie przepuszczalnej, oraz te studnie dalej położone, co do których badanie lekarskie wykazało obecność w wodzie zarazków lub składników pośrednio lub bezpośrednio dla zdrowia szkodliwych, podlegają natychmiastowemu zamknięciu.

Art.  9.

Zakazuje się czerpania wody ze studni, kopanych za pomocą naczyń, przynoszonych z domu, prania bielizny i płukania naczyń bezpośredni koło studni oraz jakiegokolwiek innego zanieczyszczania studni tak kopanych jak wierconych.

Art.  10.

Przeciwko wydanym na zasadzie powyższych postanowień zarządzeniom urzędów gminnych i magistratów przysługuje w ciągu 14 stu dni od dnia doręczenia zarządzenia odwołanie w toku instancji do właściwych samorządowych władz nadzorczych. Rozstrzygnięcia władzy nadzorczej, wydane w drugiej instancji, są ostateczne.

Postanowienie niniejsze nie narusza w niczem roszczeń prywatnoprawnych, wynikłych wskutek stosowania przepisów tego rozporządzenia.

Art.  11.

Urzędy gminne i magistraty obowiązane są utrzymywać wszystkie studnie, znajdujące się na powierzonym im obszarze, w ciągłej i dokładnej ewidencji, przeprowadzać przy pomocy odpowiednich organów conajmniej raz na miesiąc kontrolę stanu każdej studni oraz roztoczyć baczny nadzór nad przestrzeganiem przez ludność postanowień niniejszego rozporządzenia.

Organy policji państwowej winny w tym kierunku skutecznie współdziałać z urzędami gminnemi i magistratami i zgłaszać im niezwłocznie posiadane przez siebie wiadomości bądźto o popełnionych przekroczeniach bądźteż o brakach i wadliwościach w urządzeniach studziennych.

Art.  12.

Samorządowe władze nadzorcze I instancji wykonywać będą na zasadzie obowiązujących przepisów za pośrednictwem odpowiednio wykwalifikowanych organów ścisły nadzór nad wypełnieniem przez urzędy gminne i magistraty obowiązków, ciążących na nich z mocy niniejszego rozporządzenia.

Organy sanitarne władz administracyjnych I i II instancji obowiązane są współdziałać w tej akcji nadzorczej z wymienionemi w ustępie pierwszym władzami.

Art.  13.

Właściciele studni nie stosujący, się do postanowień niniejszego rozporządzenia, tudzież osoby, przekraczające przepisy, zawarte w art. 9 podlegają karom, przewidzianym w. art. 8 ustawy z dnia 14 lipca 1920 r. (Dz. Ustaw № 61 poz. 388) Ponadto wadliwe urządzenia studzienne mogą być z urzędu doprowadzone do stanu, wymaganego tem rozporządzeniem na koszt opornych właścicieli.

Art.  14.

Z chwilą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia tracą moc wszelkie sprzeczne z nim postanowienia o narowie i utrzymaniu studni, obowiązujące dotychczas w b. zaborze rosyjskim i w Małopolsce.

Art.  15.

Rozporządzenia to wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.