Białoruś-Polska. Umowa o współpracy w dziedzinie zapobiegania katastrofom, klęskom żywiołowym, innym poważnym wypadkom oraz usuwania ich następstw. Białystok.2015.04.23.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2017.689

Akt obowiązujący
Wersja od: 27 stycznia 2017 r.

UMOWA
między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białorusi o współpracy w dziedzinie zapobiegania katastrofom, klęskom żywiołowym, innym poważnym wypadkom oraz usuwania ich następstw,
podpisana w Białymstoku dnia 23 kwietnia 2015 r.

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

Dnia 23 kwietnia 2015 r. w Białymstoku została podpisana Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białorusi o współpracy w dziedzinie zapobiegania katastrofom, klęskom żywiołowym, innym poważnym wypadkom oraz usuwania ich następstw, w następującym brzmieniu:

UMOWA

między

Rządem Rzeczypospolitej Polskiej

a

Rządem Republiki Białorusi

o współpracy w dziedzinie zapobiegania katastrofom,

klęskom żywiołowym, innym poważnym wypadkom

oraz usuwania ich następstw

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej

i

Rząd Republiki Białorusi,

zwane dalej Stronami,

- pragnąc przyczynić się do rozwijania wzajemnych stosunków w duchu "Traktatu między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Białoruś o dobrym sąsiedztwie i przyjaznej współpracy", sporządzonego w Warszawie dnia 23 czerwca 1992 roku,

- pamiętając o możliwości wystąpienia katastrof, klęsk żywiołowych i innych poważnych wypadków związanych z rozwojem techniki,

- kierując się koniecznością zapewnienia ochrony obywateli państw Stron przed katastrofami, klęskami żywiołowymi oraz innymi poważnymi wypadkami,

- biorąc pod uwagę korzyści, jakie może przynieść państwom Stron współpraca i wzajemna pomoc w dziedzinie zapobiegania katastrofom, klęskom żywiołowym, innym poważnym wypadkom oraz usuwania ich następstw,

- rozumiejąc konieczność współpracy i udzielania wzajemnej pomocy w przypadku katastrof, klęsk żywiołowych i innych poważnych wypadków oraz w celu umożliwienia szybkiego skierowania grup ratowniczych z wyposażeniem i środków pomocy,

- podkreślając rolę Organizacji Narodów Zjednoczonych, innych międzynarodowych organizacji w dziedzinie zapobiegania katastrofom, klęskom żywiołowym, innym poważnym wypadkom oraz usuwania ich następstw,

uzgodniły, co następuje:

Przedmiot niniejszej Umowy

1. 
Umowa niniejsza reguluje podstawowe zasady dobrowolnego udzielania pomocy w razie katastrof, klęsk żywiołowych i innych poważnych wypadków, które nie mogą być w pełni lub szybko opanowane przy pomocy środków Strony zwracającej się o pomoc.
2. 
Umowa niniejsza określa zakres współpracy w rozwijaniu metod i podejmowaniu działań w celu zwiększenia możliwości Stron we wspólnym zapobieganiu katastrofom, klęskom żywiołowym i innym poważnym wypadkom oraz usuwaniu ich następstw.

Pojęcia i określenia

Pojęcia i określenia używane w niniejszej Umowie mają następujące znaczenie:

-
Strona zwracająca się o pomoc - Strona, której właściwy organ zwraca się do właściwego organu drugiej Strony z wnioskiem o udzielenie pomocy;
-
Strona udzielająca pomocy - Strona, której właściwy organ realizuje wniosek o udzielenie pomocy skierowany przez właściwy organ drugiej Strony;
-
zapobieganie katastrofom, klęskom żywiołowym i innym poważnym wypadkom - zespół przedsięwzięć ukierunkowanych na zmniejszenie ryzyka wystąpienia katastrof, klęsk żywiołowych i innych poważnych wypadków, a także na ochronę życia i zdrowia ludzi, złagodzenie szkód w środowisku oraz strat materialnych;
-
grupa ratownicza - zespół specjalistów z kierownikiem na czele, wysłany w celu udzielenia pomocy na terytorium państwa Strony zwracającej się o pomoc;
-
ekspert - specjalista skierowany w celu udzielenia pomocy na terytorium państwa Strony zwracającej się o pomoc;
-
wyposażenie - materiały, środki techniczne i transportowe, oprogramowanie, psy ratownicze, ekwipunek osobisty oraz przedmioty osobistego użytku członków grup ratowniczych i ekspertów;
-
środki pomocy - dobra materialne przeznaczone do bezpłatnego rozdzielenia wśród ludności poszkodowanej w wyniku katastrof, klęsk żywiołowych lub innych poważnych wypadków.

Właściwe organy

1. 
W celu wykonywania niniejszej Umowy, Strony wyznaczają następujące właściwe organy:
-
w Rzeczypospolitej Polskiej - Ministra Spraw Wewnętrznych,
-
w Republice Białorusi - Ministerstwo ds. Sytuacji Nadzwyczajnych.
2. 
Właściwe organy są upoważnione do składania i przyjmowania wniosków o udzielenie pomocy oraz do utrzymywania bezpośrednich kontaktów.
3. 
Strony będą się informować wzajemnie o innych, nie wymienionych w ustępie 1, właściwych organach, uprawnionych do zwracania się o pomoc i przyjmowania wniosków o udzielenie pomocy.

Rodzaje pomocy

1. 
Pomoc może być udzielona w formie skierowania grup ratowniczych lub ekspertów, wyposażenia, środków pomocy lub w inny sposób, uzgodniony między właściwymi organami, o których mowa w artykule 3 ustępie 1 niniejszej Umowy.
2. 
Udzielanie pomocy obejmuje w szczególności wysyłanie grup ratowniczych lub ekspertów w celu prowadzenia niezbędnych działań wykonywanych podczas usuwania skutków katastrof, klęsk żywiołowych i innych poważnych wypadków.
3. 
Wyposażenie grup ratowniczych powinno być wystarczające do samodzielnego prowadzenia działań przez okres 72 godzin.
4. 
Przemieszczanie grup ratowniczych, ekspertów oraz przewóz wyposażenia i środków pomocy odbywa się transportem lądowym, powietrznym lub wodnym.

Tryb udzielania pomocy

1. 
Pomoc będzie udzielana na podstawie pisemnego lub ustnego wniosku, skierowanego przez właściwy organ Strony zwracającej się o pomoc. Wniosek ustny wymaga niezwłocznego potwierdzenia na piśmie.
2. 
Wniosek powinien zawierać charakterystykę katastrofy, klęski żywiołowej, innego poważnego wypadku, jak również rodzaj, formę, zakres i termin udzielenia pomocy.
3. 
Właściwy organ Strony udzielającej pomocy w możliwie najkrótszym czasie podejmuje decyzję o udzieleniu pomocy i informuje Stronę zwracającą się o pomoc o możliwościach, warunkach i rozmiarach udzielenia pomocy.

Formy współpracy

1. 
Współpraca w celu skutecznego wykonywania zadań wynikających z niniejszej Umowy jest realizowana przez:
1.1
doskonalenie systemu wykrywania i powiadamiania o katastrofach, klęskach żywiołowych i innych poważnych wypadkach;
1.2
przygotowanie do udzielania pomocy i jej udzielenie zgodnie z niniejszą Umową;
1.3
wspólne planowanie, opracowanie i realizację projektów naukowo-badawczych, wymianę literatury naukowo-technicznej i wyników prac badawczych, przeprowadzanie konferencji i seminariów naukowych;
1.4
wspólne przygotowanie specjalistów, programów i kursów specjalistycznych, wymianę słuchaczy i specjalistów;
1.5
przygotowywanie i przeprowadzanie wspólnych ćwiczeń, podczas których stosuje się postanowienia niniejszej Umowy, tak jak podczas udzielania pomocy;
1.6
wymianę doświadczeń, aktów prawnych, informacji, wydawnictw, literatury metodycznej i innej, materiałów wideo i fotograficznych;
1.7
ustalanie przyczyn katastrof, klęsk żywiołowych i innych poważnych wypadków.
2. 
Strony będą wymieniać informacje o zagrożeniach i następstwach katastrof, klęsk żywiołowych i innych poważnych wypadków, które mogą się rozprzestrzenić na terytorium państwa drugiej Strony. Wymiana informacji obejmuje także przekazywanie wyników pomiarów i prognoz.

Przekraczanie granicy państwowej i pobyt na terytorium państwa drugiej Strony

1. 
W celu zapewnienia skutecznej pomocy, Strony zobowiązują się ograniczyć do minimum formalności wymagane podczas przekraczania granicy państwowej, zgodnie z prawem wewnętrznym państw każdej ze Stron.
2. 
Członkowie grupy ratowniczej i eksperci, w ramach udzielania pomocy, mogą przekraczać granicę państwową i przebywać na terytorium państwa Strony zwracającej się o pomoc na podstawie dokumentu poświadczającego tożsamość, bez wiz i zezwoleń na pobyt. Wykaz dokumentów poświadczających tożsamość, uprawniających do przekraczania granicy państwowej stanowi załącznik nr 1 do niniejszej Umowy.
3. 
Kierownik grupy ratowniczej i eksperci, na żądanie odpowiednich służb, okazują zaświadczenie, wydane przez właściwy organ Strony udzielającej pomocy i listę osób wchodzących w skład grupy ratowniczej. Wzór zaświadczenia zawiera załącznik nr 2 do niniejszej Umowy.
4. 
W przypadkach nie cierpiących zwłoki skierowanie grupy ratowniczej i ekspertów można potwierdzić faksem przez wysłanie dokumentów określonych w ustępie 3 do właściwych organów i odpowiednich służb Strony zwracającej się o pomoc.
5. 
Grupy ratownicze i eksperci przekraczają granicę państwową w przejściach granicznych, a w przypadkach nie cierpiących zwłoki poza przejściami granicznymi i po uprzednim uzyskaniu zgody odpowiednich organów ochrony granicy państw Stron.
6. 
Członkowie grup ratowniczych i eksperci mają prawo do noszenia mundurów na terytorium państwa Strony zwracającej się o pomoc, jeśli stanowią ich ubiór służbowy lub specjalny.
7. 
Członkowie grup ratowniczych i eksperci podczas pobytu na terytorium państwa Strony zwracającej się o pomoc mają obowiązek przestrzegania prawa wewnętrznego tego państwa.

Przemieszczanie wyposażenia i środków pomocy przez granicę państwową

1. 
Strony, zgodnie z prawem wewnętrznym swojego państwa, ułatwią przywóz i wywóz wyposażenia i środków pomocy. Kierownik grupy ratowniczej i eksperci, przy przekraczaniu granicy państwowej, są obowiązani przedłożyć właściwym organom celnym Strony zwracającej się o pomoc wykaz przewożonego wyposażenia i środków pomocy, zwany dalej "wykazem".
2. 
W przypadkach nie cierpiących zwłoki można nie przedstawiać wykazu, jednakże wykaz powinien być dostarczony właściwemu organowi celnemu w ciągu 30 dni od daty przekroczenia granicy państwowej. Ułatwienia tego nie stosuje się do środków odurzających i substancji psychotropowych.
3. 
Wyposażenie i środki pomocy są wwożone z całkowitym zwolnieniem od cła, podatków i opłat. Nie zużyte wyposażenie i środki pomocy podlegają konieczności wywozu w terminie 30 dni od daty zakończenia udzielania pomocy. W stosunku do wyposażenia i środków pomocy nie wywiezionych w terminie mają zastosowanie przepisy prawa państwa Strony zwracającej się o pomoc. W stosunku do wyposażenia i środków pomocy nie ma obowiązku składania zabezpieczenia cła, podatków i opłat.
4. 
W ramach niniejszej Umowy, zakazy i ograniczenia obowiązujące w przypadku przywozu i wywozu towarów nie dotyczą wyposażenia i środków pomocy.
5. 
W przypadku jeżeli wyposażenie pozostanie jako środek pomocy na terytorium państwa Strony zwracającej się o pomoc, wówczas ten fakt niezwłocznie zgłasza się właściwemu organowi danej Strony, który powiadomi o tym organ celny.
6. 
Środki odurzające i substancje psychotropowe mogą być przywożone tylko w celu udzielenia niezbędnej pomocy medycznej, a stosować je może wyłącznie wykwalifikowany personel medyczny zgodnie z prawem wewnętrznym państwa Strony udzielającej pomocy. Strona zwracająca się o pomoc ma prawo dokonywać kontroli zastosowania tych środków i substancji na terytorium swojego państwa. Postanowienia ustępów 4 i 5 stosuje się również w przypadku przywozu środków odurzających i substancji psychotropowych na terytorium państwa Strony zwracającej się o pomoc i wywozu z powrotem w razie niezużycia tych środków i substancji. W stosunku do nie zużytych środków odurzających i substancji psychotropowych, które nie mogą być wywiezione z terytorium państwa Strony zwracającej się o pomoc, mają zastosowanie przepisy prawa państwa tej Strony. Przywozu i wywozu tych środków i substancji w ramach niniejszej Umowy nie uznaje się za przywóz i wywóz w rozumieniu przepisów międzynarodowych dotyczących środków odurzających i substancji psychotropowych.
7. 
W przypadku użycia pojazdów przy udzielaniu pomocy na podstawie niniejszej Umowy, nie wymaga się zezwolenia na międzynarodowy transport drogowy i międzynarodowego ubezpieczenia, a także opłat za użytkowanie autostrad, dróg szybkiego ruchu i innych dróg. Pojazdy te muszą być oznakowane przez odpowiednie symbole lub napisy w taki sposób, aby było widoczne, że są przeznaczone do udzielenia pomocy.
8. 
Grupy ratownicze, na terytorium państwa Strony zwracającej się o pomoc, mają prawo używania własnego oznakowania i urządzeń ostrzegawczych na swoich pojazdach.

Użycie statków powietrznych

1. 
Do transportu grup ratowniczych, ekspertów, wyposażenia i środków pomocy, jak też bezpośrednio podczas udzielania pomocy, mogą być używane statki powietrzne.
2. 
Każda ze Stron, w celu realizacji niniejszej Umowy, może udzielić zezwolenia na przelot nad terytorium jej państwa oraz lądowanie i start statków powietrznych drugiej Strony na lotniskach i poza ich granicami.
3. 
O zamiarze użycia statków powietrznych uprzednio powiadamia się właściwy organ Strony zwracającej się o pomoc oraz udziela informacji o:
3.1
rodzaju i typie statku powietrznego;
3.2
państwie rejestracji;
3.3
jego znaku rejestracyjnym;
3.4
załodze, pasażerach i grupie ratowniczej;
3.5
wyposażeniu i środkach pomocy, znajdujących się na pokładzie statku powietrznego;
3.6
czasie startu, planowanej trasie lotu, miejscu i przewidywanym czasie lądowania.
4. 
W sprawach nieuregulowanych przepisami niniejszego artykułu stosuje się przepisy prawa państw Stron, dotyczące krajowego i międzynarodowego ruchu lotniczego.

Koordynacja i ogólne kierowanie

1. 
Koordynacja i ogólne kierowanie działaniami grup ratowniczych i ekspertów należy do właściwego organu Strony zwracającej się o pomoc.
2. 
Bezpośrednie kierowanie grupami ratowniczymi i ekspertami należy do ich kierowników.
3. 
Właściwy organ Strony zwracającej się o pomoc zapewnia wsparcie grupom ratowniczym i ekspertom w czasie wykonywania przez nich zadań. Strona zwracająca się o pomoc informuje kierowników grup ratowniczych i ekspertów Strony udzielającej pomocy o sytuacji w strefie katastrofy, klęski żywiołowej, innego poważnego wypadku oraz na poszczególnych odcinkach działań i w razie potrzeby zapewnia tym grupom tłumaczy.
4. 
Grupy ratownicze i eksperci opuszczają terytorium państwa Strony zwracającej się o pomoc po wykonaniu swoich zadań lub wcześniej, jeżeli zdecyduje tak właściwy organ jednej ze Stron.
5. 
Rozdziałem środków pomocy zajmuje się Strona zwracająca się o pomoc.
6. 
Po zakończeniu prac związanych z udzielaniem pomocy właściwe organy Stron przedkładają sobie wzajemnie sprawozdania dotyczące udzielonej i otrzymanej pomocy oraz rezultatów wykonanych prac.

Łączność

Właściwe organy Stron podejmą wspólnie starania, które umożliwią wzajemną łączność, a także łączność między tymi organami i wysłanymi przez nie grupami ratowniczymi, jak i między wysłanymi grupami ratowniczymi a właściwym kierownictwem działań ratowniczych.

Koszty

1. 
Strona zwracająca się o pomoc nie pokrywa kosztów udzielenia pomocy oraz kosztów, które powstały w związku ze zużyciem, uszkodzeniem, zniszczeniem lub utratą wyposażenia, poniesionych przez Stronę udzielającą pomocy, o ile Strony nie uzgodniły inaczej w formie pisemnej.
2. 
Strona zwracająca się o pomoc na swój koszt zapewnia grupom ratowniczym i ekspertom zakwaterowanie i niezbędną pomoc medyczną, a po wyczerpaniu przez nich zapasów wyposażenia - wyżywienie, paliwa i smary oraz inne materiały, niezbędne do eksploatacji środków technicznych i transportowych oraz podstawowe środki pierwszej potrzeby.
3. 
Strona udzielająca pomocy jest zwolniona od opłat związanych z przelotem, lądowaniem, oczekiwaniem na lotnisku i startem jej statków powietrznych, jak również od opłat za świadczone usługi nawigacyjne oraz udostępnienie przejścia granicznego.

Odszkodowania

1. 
Każda ze Stron zrzeka się wszelkich roszczeń odszkodowawczych wobec drugiej Strony w przypadku:
1.1
wyrządzenia szkód w mieniu lub środowisku przez członka grupy ratowniczej lub eksperta w związku z realizacją zadań wynikających z postanowień niniejszej Umowy,
1.2
rozstroju zdrowia, uszkodzenia ciała lub śmierci członka grupy ratowniczej lub eksperta w związku z realizacją zadań wynikających z postanowień niniejszej Umowy.
2. 
Jeżeli członek grupy ratowniczej lub ekspert Strony udzielającej pomocy, przy wykonywaniu zadań związanych z realizacją postanowień niniejszej Umowy, spowoduje powstanie szkody u osoby trzeciej na terytorium państwa Strony zwracającej się o pomoc, to za tę szkodę odpowiada Strona zwracająca się o pomoc, zgodnie z przepisami prawa, które byłyby zastosowane w przypadku szkody spowodowanej przez członka własnej grupy ratowniczej.
3. 
Postanowień ustępów 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli szkoda została spowodowana umyślnie.
4. 
Właściwe organy Stron prowadzą współpracę w zakresie dochodzenia roszczeń odszkodowawczych.

Wykorzystanie informacji

Jeżeli właściwe organy nie uzgodniły na piśmie inaczej, to informacje uzyskane w ramach niniejszej Umowy - z wyłączeniem informacji, które nie podlegają ujawnieniu zgodnie z prawem wewnętrznym państw Stron - mogą być publikowane i wykorzystywane zgodnie ze zwyczajową praktyką i prawem wewnętrznym państw każdej ze Stron, z uwzględnieniem postanowień artykułu 15.

Wymiana danych osobowych

Wymiana danych osobowych dotyczących osób wykonujących niniejszą Umowę następuje przy zachowaniu przez właściwe organy Stron następujących przepisów:

1)
dane osobowe mogą być wymieniane wyłącznie między właściwymi organami, o których mowa w art. 3 ust. 1 i 3 niniejszej Umowy, w zakresie niezbędnym do osiągnięcia wynikających z niej celów;
2)
udostępnienie danych osobowych innym organom jest możliwe tylko po wcześniejszym wyrażeniu zgody przez właściwy organ, który przekazał dane;
3)
organ, który otrzymał dane osobowe, może wykorzystać je wyłącznie w celu realizacji postanowień niniejszej Umowy i tylko na warunkach określonych przez właściwy organ, który je przekazał;
4)
po ustaniu powodu przekazania danych osobowych należy je zniszczyć bez zbędnej zwłoki i powiadomić o tym fakcie organ, który przekazał dane;
5)
właściwe organy odpowiadają za prawdziwość przekazanych danych osobowych. W przypadku jeżeli przekazano dane błędne lub takie, których nie wolno było przekazać, należy o tym niezwłocznie powiadomić organ, który je otrzymał i który jest zobowiązany poprawić lub zniszczyć te dane;
6)
właściwe organy i organ, który otrzymał dane osobowe, mają obowiązek ochrony wymienianych danych osobowych przed niepowołanym dostępem do nich, nieuprawnioną zmianą i ich ujawnieniem.

Stosunek do innych umów międzynarodowych

Umowa niniejsza nie narusza praw i zobowiązań państw żadnej ze Stron, wynikających z innych wiążących je umów międzynarodowych.

Rozstrzyganie spraw spornych

Spory dotyczące interpretacji lub stosowania niniejszej Umowy, właściwe organy Stron będą rozwiązywać w drodze rokowań, a w przypadku nieosiągnięcia porozumienia - w drodze dyplomatycznej.

Zmiana i uzupełnienie niniejszej Umowy

W drodze wzajemnego porozumienia Stron do niniejszej Umowy mogą być wprowadzane zmiany i uzupełnienia tylko w formie pisemnej.

Postanowienia końcowe

1. 
Umowa niniejsza podlega przyjęciu zgodnie z prawem wewnętrznym państwa każdej ze Stron, co zostanie stwierdzone w drodze wymiany not i wejdzie w życie w dniu otrzymania noty późniejszej.
2. 
Umowa niniejsza zawarta jest na czas nieokreślony. Każda ze Stron może ją wypowiedzieć w formie pisemnej. W takim przypadku Umowa utraci moc po upływie sześciu miesięcy od dnia, w którym doręczono drugiej Stronie notę wypowiedzenia.
3. 
Utrata mocy niniejszej Umowy nie powoduje wygaśnięcia zobowiązań Stron, powstałych wskutek wykonywania Umowy przed utratą jej mocy, jeśli Strony nie postanowią inaczej.

Sporządzono w Białymstoku dnia 23 kwietnia 2015 roku, w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i białoruskim, przy czym obydwa teksty posiadają jednakową moc.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK Nr  1

Dokumentami uprawniającymi do przekraczania granicy państwowej dla grup ratowniczych i ekspertów zgodnie z Umową między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białorusi o współpracy w dziedzinie zapobiegania katastrofom, klęskom żywiołowym, innym poważnym wypadkom oraz usuwania ich następstw są:

1. Dla obywateli Republiki Białorusi:

- paszport obywatela Republiki Białorusi;

- paszport dyplomatyczny;

- paszport służbowy;

- służbowa legitymacja Ministerstwa ds. Sytuacji Nadzwyczajnych.

2. Dla obywateli Rzeczypospolitej Polskiej:

- paszport;

- paszport dyplomatyczny;

- dowód osobisty;

- legitymacja służbowa funkcjonariusza Państwowej Straży Pożarnej.

ZAŁĄCZNIK Nr  2

..................................................

.........................................................

właściwy organ miejscowość, data

Pan / Pani* /imię i nazwisko, imię ojca/....................................................................................... jest kierownikiem polskiej / białoruskiej* grupy ratowniczej / ekspertem*, która / który* udziela pomocy na terytorium.................................................................... na podstawie Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białorusi o współpracy w dziedzinie zapobiegania katastrofom, klęskom żywiołowym, innym poważnym wypadkom oraz usuwania ich następstw.

Niniejsze zaświadczenie upoważnia grupę ratowniczą / eksperta* do przekraczania granicy państwowej.

W skład polskiej / białoruskiej * grupy ratowniczej wchodzi ............................................. osób.

Grupa ratownicza / ekspert* ma ze sobą wyposażenie, w tym:

........................... pojazdów z ....................... przyczepami,

............................. psów ratowniczych.

Pieczęć Podpis

* - niepotrzebne skreślić

Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

- została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,

- jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,

- będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 10 stycznia 2017 r.