Bezpośrednia komunikacja towarowa pomiędzy Polską i Austrją.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.83.746

Akt utracił moc

Wersja od: 15 maja 1924 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA KOLEI ŻELAZNYCH

z dnia 14 września 1922 r.

o bezpośredniej komunikacji towarowej pomiędzy Polską i Austrją.

Na mocy dekretu z dnia 7 lutego 1919 r. o tymczasowem przekazaniu Ministrowi Komunikacji prawa wydawania przepisów o przewozie osób, bagażu i towarów, oraz ustalania taryf przewozowych na kolejach polskich (Dz. P. P. P. № 14 poz. 152) i w porozumieniu z Ministrami Skarbu oraz Przemysłu i Handlu zarządza się co następuje:

§ 1. 1 Pomiędzy stacjami kolei polskich (włączając stacje Polskiego Śląska Górnego i stacje położone na obszarze Wolnego Miasta Gdańska) a stacjami kolei austrjackich*) tranzytem przez Czechosłowację zaprowadza się z dniem 1 września 1922 r. bezpośrednią komunikację towarową przez wszystkie otwarte dla ruchu sąsiedzkiego graniczne stacje przejściowe polsko-czeskosłowackie i czeskosłowacko-austrjackie na warunkach następujących:

A.

Postanowienia przewozowe.

Przewóz przesyłek odbywa się na zasadzie postanowień Konwencji Międzynarodowej o przewozie towarów kolejami żelaznemi (Konwencji Berneńskiej z dnia 14 października 1890 r. wraz z wszystkiemi uzupełnieniami, oraz wspólnemi postanowieniami dodatkowemi, jednak z wyjątkami następującemi (postanowieniami szczegółowemi):

1) Do artykułu 3 (Przedmioty nieprzyjmowane do przewozu).

Oprócz przedmiotów, wymienionych w par. 1 ust. (1) przepisów wykonawczych do art. 3 Konwencji Międzynarodowej, kolej nie przyjmuje do przewozu za bezpośredniemi międzynarodowemi listami przewozowemi przesyłek następujących:

a) złota i srebra w sztabach, ziarnach albo proszku, platyny, pieniędzy i monet pieniężnych, papierów wartościowych, dokumentów, drogocennych kamieni, pereł prawdziwych, biżuterji, cennych koronek i cennych haftów, oraz innych kosztowności, wreszcie dzieł sztuki jako to: malowideł, obrazów, posągów, wyrobów bronzowych, antyków o wartości artystycznej.

Pod wyrażeniem "inne kosztowności" należy rozumieć przedmioty, które według postanowień obowiązujących dla komunikacji wewnętrznej uważane są za kosztowności w Polsce, Czechosłowacji albo Austrji.

Zalicza się do nich obecnie: w Polsce: wyroby złote, srebrne i platynowe, w Czechosłowacji: korale, towary złote, srebrne i platynowe, szczególnie kosztowne futra i filmy; w Austrji: wyroby ze złota, srebra, platyny, kamieni drogocennych i pereł prawdziwych, zegarki precyzyjne, tiule z czystego jedwabiu, aksamity z czystego jedwabiu i materje z czystego jedwabiu, farbowane wytłaczane albo haftowane, oraz wyroby z tych tiulów, aksamitów i materji, materje z czystego jedwabiu w deseniach, służące do pokrycia mebli, szczególnie kosztowne dywany, szczególnie kosztowne skórki i futra, mianowicie: bobry, lisy niebieskie, szenszyle, gronostaje, kuny, łasice kanadyjskie, wydry, karakuły, foki, wydry morskie, lisy srebrzyste, skunksy i sobole, oraz wyroby z nich; pióra strusie, marabucie i czaple (rajery) oraz wyroby z nich; olejek różany.

Zarządy kolejowe zastrzegają sobie w razie potrzeby zmianą spisu powyższego.

b) zwłok.

______

^*) z wyjątkiem stacji kolei Wien-Aspang.

2) Do artykułu 6 (Treść listu przewozowego).

a) O ile stacja wysyłająca przyjęła przez pomyłkę list przewozowy bez przekładu, przewidzianego w par. 2, ustęp (3) postanowień wykonawczych do art. 6 Konwencji Międzynarodowej, to zdawcza stacja graniczna obowiązana jest dokonać tego tłumaczenia. W tym razie kolej uważana będzie za mandatarjusza nadawcy, który ponosi odpowiedzialność za- skutki tłumaczenia niedokładnego, lub mylnego.

b) Nadawca i t d. aż do słów: nie przyjmuje się", zastąpić brzmieniom następującem: "Nadawca ma wskazać w liście przewozowym graniczne stacje przejściowe, z. jednego państwa do drugiego. Graniczne stacje przejściowe są następujące:

1) na granicy polsko-czeskosłowackiej:

Petrovice ve Slezsku	(Piotrowice na Śląsku)
Tĕšin	(Cieszyn)
Zwardoń
Sucha Hora
Orlov na Slovensku	(Orłó wna Słowacczyźnie)
Medzi Laborce
Ławoczne;

2) na granicy czeskosłowacko-austrjackiej:

Czeskosłowackie:	Austrjackie:
Horní Dvořiště - Česky	Summerau,
Heršlák
České Velenice	Gmünd Stadt
Šatov	Unterretzbach
Hevlin nad Dyji	Laa a. d. Thaya
Novosedly-Drnoholec	Wildendurubach
Břeclava	Bernhardsthal
Devinska Nova Ves	Marchegg
Bratislava Petrzelka	Kittsee

w komunikacji bezpośredniej od i do stacji Wolnego Miasta Gdańska stacją przejściową Tczew.

W razie braku tych wskazówek nadawca ponosi odpowiedzialność zgodnie 2 art. 7 (1) konwencji międzynarodowej o przewozie towarów (Dz. U. R. P. 1922 r. № 76, poz. 685)

3) Do artykułu 7 (Odpowiedzialność za wskazania, zamieszczone w liście przewozowym).

Kolej nie odpowiada za straty, powstałe wskutek niewłaściwego oznaczenia na liście przewozowym nazwy stacji przeznaczenia, albo nieuwzględnienia zakresu jej uprawnień przewozowych.

4) Do artykułu 9 (Cechowanie przesyłek).

Przesyłki drobne powinny być przez nadawcę zaopatrzone w trwale i wyraźnie wypisaną nazwę stacji przeznaczenia oraz adres odbiorcy. Kolej może odmówić przyjęcia do przewozu przesyłki drobnej nie zaopatrzonej w żądane napisy, albo może je sama umieścić na przesyłce, pobierając za to opłatę, ustaloną w taryfie wewnętrznej kolei wysyłającej *).

5) Do artykułu 10 (Przepisy celne, podatkowe i policyjne).

Nadawca obowiązany jest dodać do listu przewozowego, oprócz dokumentów, dotyczących wypełnienia przepisów celnych, podatkowych lub policyjnych, dokumenty, wydane na prawo wwozu, przewozu tranzytem i wywozu przesyłki. Kolej nie ma obowiązku sprawdzania prawidłowości i dostateczności tych dokumentów.

Jeżeli się okaże brak, lub niedokładność dokumentów rzeczonych, przesyłka może być nieprzyjęta do przewozu. Gdy brak taki lub niedokładność zostanie stwierdzona dopiero w drodze, to dalszy przewóz może być wstrzymany, przesyłka zaś oddana do rozporządzenia nadawcy, który ponosi także wszelkie koszta, powstałe z tego powodu (np. składowe, postojowe, opłaty za przewóz powrotny w razie nie-przyjęcia przesyłki przez kolej sąsiednią i t. p.). W tym wypadku nie ma zastosowania termin wolny od składowego, placowego albo postojowego.

______

^*) Uwaga. Za zaopatrzenie przesyłki (w zastępstwie nadawcy) w adres odbiorcy pobiera się na stacji polskiej od każdej sztuki przesyłki 25 jednostek taryfowych.

6) Do artykułu 11 (Obliczanie przewoźnego).

Przewoźne i inne opłaty oblicza się za wskazaną drogę przewozu od i do granicy państwa według taryf wewnętrznych, sąsiedzkich lub związkowych uczestniczących kolei.

W razie braku taryf bezpośrednich przy przejściu przesyłki z jednej kolei na drugą stosuje się te taryfy, które w dniu przejścia przesyłki na kolej sąsiednią obowiązują na stacji przejściowej. W tym wypadku szlaki kolejowe, położone na obszarze Wolnego Miasta Gdańska uważa się za koleje oddzielne.

7) Do artykułu 12 (Uiszczanie przewoźnego).

a) Przewoźne i inne opłaty za odcinek od stacji nadawczej do polsko-czesko-słowackiej granicy państwa winien uiścić zgóry nadawca, od tejże granicy zaś do stacji przeznaczenia odbiorca,

b) wydatki w gotowiźnie, opłaty za dokonanie formalności celnych i inne należności powstałe w drodze do granicy polsko-czesko-słowackiej albo na granicznej stacji przejściowe polsko-czesko-słowackiej zapłacić ma dodatkowo nadawca. Dla zabezpieczenia tych należności może stacja nadawcza pobrać od na dawcy odpowiednią kaucję.

8) Do artykułu 13 (Zaliczenia).

Obciążanie przesyłek zaliczeniami i zaliczkami w gotowiźnie jest niedopuszczalne.

9) Do artykułu 14 (Termin dostawy).

Termin dostawy ustalony w par. 6 przepisów wykonawczych do Konwencji Międzynarodowej przedłuża się o terminy dodatkowe, obowiązujące w Polsce, Czechosłowacji i Austrji na kolejach uczestniczących w przewozie.

10) Do artykułu 15 (Prawo nadawcy rozporządzania przesyłką).

Dodatkowe zlecenia nadawcy będą wykonywane, dopóki przesyłka nie przekroczyła granicy państwa wysyłającego.

Jeżeli przesyłka znajduje się już poza granicą tegoż państwa, może być uczynione przed wykupieniem listu przewozowego zlecenie dodatkowe tylko co do zmiany osoby odbiorcy na pierwotnej stacji przeznaczenia - o ile zlecenie dodatkowe nie jest uczynione według art. 18 lub 24 Konwencji Międzynarodowej.

11) Do artykułu 18 (Przeszkody w przewozie przesyłki).

Jeżeli wskutek przerw w ruchu kolejowym lub nadzwyczajnych przeszkód komunikacyjnych kolej zmuszona jest skierować przesyłki na drogę okólną, to przewoźne i inne należności oblicza się za drogę istotnie przebytą.

12) Do artykułu 38 (Ubezpieczenie dostawy).

Ubezpieczenie dostawy jest niedopuszczalne.

B.

Postanowienia taryfowe.

Wagony prywatne.

1) Wagony prywatnych właścicieli są to wagony, przydzielone do taboru pewnej kolei i stanowiące własność firm prywatnych albo przez te firmy odnajęte do wyłącznego użytku na czas dłuższy od osoby trzeciej tub od kolei, mianowicie:

a) wagony kotły (cysterny, wagony-rezerwoary, wagony z trwale umocowanemi beczkami, zbiornikami, kadziami lub innemi naczyniami i wagony tanki);

b) inne wagony specjalnie urządzone do przewozu ściśle określonych towarów.

O przydzieleniu takich wagonów decyduje ten Zarząd kolejowy, do którego taboru wagon ma być włączony.

Do wagonów prywatnych nie wolno właścicielowi ładować innych towarów, jak te, do których przewozu są przeznaczone. Wagonów takich nie wolno używać do przewozu, innych towarów jak te, które są wyszczególnione niżej w punkcie 9.

2) Próżne wagony prywatnych właścicieli mają być nadawane do przewozu za międzynarodowemi listami przewozowemi.

3) Prawo rozporządzania, wagonem prywatnym służy wyłącznie właścicielowi, z wyjątkami wymienionemi w punktach 4 i 5.

Wagonem próżnym rozporządza właściciel wagonu za pomocą listu przewozowego, który ma jako nadawca podpisać i przesłać na stacjo, nadania wagonu próżnego.

4) Osoba trzecia, pragnąca nadać do przewozu wagon prywatny w stanie ładownym lub próżnym, obowiązana jest złożyć stacji nadania równocześnie z listem przewozowym pisemne zaświadczenie właściciel;-) o zgodzie jego co do danego przewozu.

Zaświadczenie właściciela nie jest wymagano w tych wypadkach, kiedy odbiorca wagonu, wysłanego przez właściciela w stanie próżnym, nadaje go w stanie załadowanym na tej samej stacji, na którą przybył wagon próżny.

Przez czas trwania takiego przewozu zawiesza się prawo właściciela zarządzania wagonem. Nadawca jest uprawniony do dawania wszelkich dodatkowych zleceń, przewidzianych w artykule 15 K. M., o ile są one w granicach wyże) wymienionego rozporządzenia dopuszczalne.

5) Odbiorca przesyłki, która przybyła w wagonie prywatnego właściciela, może rozporządzać wagonem tylko pod warunkiem okazania zaświadczenia, wymienionego w p. 4, ust. 1.

6) Kolej jest uprawniona, opróżnione wagony prywatne, nadeszłe w stanie ładownym, w braku odmiennego zlecenia właściciela-w myśl przepisów kolei uczestniczących w przewozie zwracać na stację macierzystą, na rachunek właściciela, sporządzając w jego imieniu odnośny list przewozowy. Jeśli stacja jest zmuszona według powyższego postanowienia sama sporządzić międzynarodowy list przewozowy na wagon próżny, powinna to uczynić jako mandatarjusz właściciela, w jego imieniu i na jego koszt, zawiadamiając równocześnie stację macierzystą poleconym listem służbowym, że wagon próżny odesłała z powrotem i z jakiej przyczyny. W tym wypadku za sporządzenie listu przewozowego liczy się następujące opłaty ekspedycyjne:

na stacji polskiej - 7 jednostek taryfowych

na stacji austrjackiej zgodnie z umową, zawartą z Rządem austrjackim - 1.000 koron austrjackich.

Tak samo postępuje kolej w tych wypadkach, kiedy wagon prywatny próżny, przybyły pod naładunek, nie będzie w ciągu 8 dni po przybyciu nadany w stanie ładownym - o ile w tym terminie nie nadejdzie odmienne zlecenie właściciela.

Nie dotyczy to jednak wagonów, stojących na bocznicach prywatnych.

7) Za szkodę, powstałą wskutek przekroczenia terminu dostawy wagonu próżnego, kolej odpowiada jedynie w granicach, przewidzianych w art. 40 (1), (2) i 41 K.M.

8) W razie przekroczenia terminu dostawy przesyłek, przewożonych w wagonach prywatnych, odpowiedzialność kolei nie zwiększa się z tytułu opóźnionego zwrotu wagonu.

Za zaginięcie lub uszkodzenie wagonu, prywatnego albo za zaginięcie części składowych wagonu, kolej odpowiada wyłącznie na podstawie warunków umowy o zaliczeniu wagonu do taboru danej kolei.

Terminy, przewidziane w art. 33 i 36 K. M, nie mają zastosowania do wagonów prywatnych.

Roszczenia o odszkodowania wolno zgłaszać tylko właścicielowi wagonu i to tylko do zarządu kolei macierzystej:

9) Do przewozu są tylko dopuszczone:

A. Wagony-kotły prywatnych właścicieli.

Postanowienia taryfowe kolei wysyłającej określają, jakie towary wolno przewozić w wagonach-kotłach prywatnych właścicieli.

B. Inne wagony prywatnych właścicieli.

Do przewozu w innych wagonach prywatnych są dopuszczone:

piwo, oraz używane, próżne beczki od piwa, ryby, oraz woda do przewozu ryb, mięso świeże i świeżo bite zwierzęta domowe. Przewoźne za te towary oblicza się według taryf wewnętrznych kolei uczestniczących w przewozie.

10) Ubezpieczenie dostawy próżnych wagonów prywatnych jest niedopuszczalne.

11) Przewóz próżnych wagonów prywatnych dokonywa się na podstawie taryf kolei uczestniczących w przewozie bezpłatnie albo według taryfy ulgowej, o ile na liście przewozowym poza wskazaniem odnośnych taryf zamieszczone są przez nadawcę dane następujące:

a) w rubryce "Nazwa towaru" - oznaczenie "wagon próżny" wraz z wyjaśnieniem przyczyny przewozu w stanie próżnym,

b) w rubryce "wagony" - cecha przynależności, numer wagonu i nazwa stacji macierzystej,

c) żądanie przewozu bezpłatnego albo zastosowania taryfy ulgowej przez użycie słów "przewieźć bezpłatnie albo według taryfy ulgowej (ze befördern frachtfrei oder gegen ermässigte Fracht)".

Do próżnych wagonów prywatnych, nadanych jako przesyłki pośpieszne stosuje się postanowienia i taryfy kolei uczestniczących w przewozie.

12) Wyznaczenie dozorcy do obsługi specjalnych urządzeń wagonów prywatnych (aparatów chłodniczych, zbiorników na wodę, urządzeń maszynowych i t. p.) jest obowiązkiem nadawcy albo odbiorcy.

13) Do spraw, nie objętych powyższemi przepisami, stosuje się postanowienia, zawarte w rozporządzeniu, wymienionym na wstępie

C.

Postanowienia ogólne.

Do spraw, nieobjętych przepisami powyższemi pod A i B stosują się przepisy taryf wewnętrznych, sąsiedzkich lub związkowych kolei uczestniczących.

§ 2. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Jednocześnie tracą. moc obowiązującą rozporządzenia Ministra Kolei Żelaznych;

a) z dnia 15 października 1919 r. o bezpośredniej komunikacji towarowej między stacjami kolei polskich i austriackich (Dz. U. R. P. z 1919 r. № 83, poz. 456),

b) z dnia 30 października 1920 r. o zmianie i uzupełnieniu tegoż rozporządzenia (Dz. U. R. P. z 1920 r. № 102, poz. 678) i

c) z dnia 30 czerwca 1922 r. o przewozie wagonów prywatnych w komunikacji bezpośredniej z Austrją (Dz. U. R. P. z 1922 r. № 52 poz. 479).

¹ § 1:

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 16 listopada 1922 r. w przedmiocie uzupełnienia postanowień o bezpośredniej komunikacji towarowej pomiędzy Polską i Austrją (Dz.U.22.104.962) z dniem 30 listopada 1922 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 30 marca 1923 r. w przedmiocie uzupełnienia postanowień o bezpośredniej komunikacji towarowej pomiędzy Polską i Austrją (Dz.U.23.46.314) z dniem 30 kwietnia 1923 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 5 maja 1924 r. (Dz.U.24.40.434) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 maja 1924 r.