Rozdział 2 - Znakowanie produktów włókienniczych - Bezpieczeństwo i znakowanie produktów włókienniczych.
Dziennik Ustaw
Dz.U.2004.81.743
Akt utracił moc Wersja od: 10 sierpnia 2010 r.
Rozdział 2
Znakowanie produktów włókienniczych
Znakowanie produktów włókienniczych
§ 5.
1.
Produkty włókiennicze znakuje się w sposób określony w rozporządzeniu, stosując nazwy włókien tekstylnych, określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia.2.
Nazwy włókien tekstylnych, o których mowa w ust. 1, mogą być stosowane wyłącznie dla włókien, których cechy zostały opisane, odpowiednio dla każdego włókna, zgodnie z kolumną 3 załącznika nr 1 do rozporządzenia.3.
Nazwy włókien tekstylnych w formie określonej w załączniku nr 1 do rozporządzenia, a także w formie przymiotnika lub jako rdzeń wyrazu stanowiącego taką nazwę, nie mogą być stosowane w odniesieniu do innych włókien, bez względu na język używany do opisu włókna tekstylnego.4.
Nazwy "jedwab" nie wolno używać dla określenia kształtu lub szczególnej postaci włókna tekstylnego jako włókna ciągłego.§ 6.
Oznakowanie produktu włókienniczego zawiera określenie:1)
składu surowcowego produktu;2)
sposobu konserwacji produktu.§ 7.
1.
Produkt włókienniczy nie może być określany jako "100 %" lub "czysty" albo "cały z" ani żadnym podobnym określeniem, jeżeli nie składa się wyłącznie z jednego rodzaju włókna tekstylnego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.2.
Produkt włókienniczy uważa się za składający się z jednego rodzaju włókna tekstylnego, także w przypadku gdy zawartość innych włókien tekstylnych nie jest większa niż 2 % masy, pod warunkiem że jest to usprawiedliwione przyczynami technicznymi i te inne włókna nie są rutynowo dodawane.3.
Procentowy udział innych włókien tekstylnych, o którym mowa w ust. 2, może być zwiększony do 5 % w przypadku produktów włókienniczych, które były poddane procesowi zgrzeblenia.§ 8.
1.
Produkt wełniany może być określany jako "żywa wełna" lub inną nazwą wełny dopuszczalną w Unii Europejskiej, tylko w przypadku gdy składa się wyłącznie z włókna uzyskanego ze strzyży żywego zwierzęcia, o ile włókno to nigdy nie wchodziło w skład produktu gotowego i nie było poddane innym procesom przędzenia lub spilśniania poza tymi, które były niezbędne w procesie wytwarzania tego produktu, ani nie było poddane obróbce lub użytkowaniu powodującemu uszkodzenie włókna.2.
Nazwy, o których mowa w ust. 1, mogą być także używane do określenia wełny zawartej w mieszance włókien, jeżeli:1)
cała ilość wełny zawarta w mieszance odpowiada cechom określonym w ust. 1;2)
wełna ta stanowi nie mniej niż 25 % całkowitej masy mieszanki;3)
w przypadku mieszanki czesanej - wełna jest zmieszana tylko z jednym rodzajem innego włókna.3.
W przypadkach określonych w ust. 2 należy podać w składzie surowcowym pełny skład procentowy mieszanki.4.
Tolerancja uzasadniona przyczynami technicznymi związanymi z produkcją powinna być ograniczona do 0,3 % włóknistych zanieczyszczeń w przypadku produktów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, łącznie z produktami wełnianymi, które zostały poddane procesowi zgrzeblenia.§ 9.
1.
Skład surowcowy produktu włókienniczego składającego się z dwu lub więcej rodzajów włókien, z których jeden stanowi co najmniej 85 % całkowitej masy produktu, jest określany:1)
nazwą tego włókna i jego procentową zawartością w całkowitej masie lub2)
nazwą tego włókna ze wskazaniem "co najmniej 85 %", lub3)
przez podanie pełnego składu procentowego produktu.2.
Skład surowcowy produktu włókienniczego składającego się z dwu lub więcej rodzajów włókien, z których żaden nie stanowi 85 % masy całkowitej, określa się nazwą i procentowym udziałem w masie co najmniej dwu głównych rodzajów włókien, następnie umieszcza się nazwy pozostałych włókien składowych w kolejności według malejącego udziału w masie, z podaniem lub bez podania ich udziału procentowego, z zastrzeżeniem ust. 3.3.
W odniesieniu do składu surowcowego, o którym mowa w ust. 2, włókna, z których każde stanowi mniej niż 10 % całkowitej masy produktu, mogą być określane łącznie terminem "inne włókna", po którym podaje się ich całkowitą zawartość procentową, lub w przypadku, jeżeli wymieniona jest nazwa włókna, które stanowi mniej niż 10 % całkowitej masy produktu, podaje się pełen skład procentowy danego produktu.§ 10.
Produkty zawierające osnowę z czystej bawełny i wątek z czystego lnu, w których zawartość procentowa lnu nie przekracza 40 % całkowitej masy niezagruntowanego produktu, mogą nosić nazwę "mieszanka bawełny i lnu", której musi towarzyszyć specyfikacja składu "osnowa - czysta bawełna, wątek - czysty len", z zastrzeżeniem § 14 ust. 2.§ 11.
1.
W przypadku produktów włókienniczych przeznaczonych do użytku konsumentów, w składach procentowych wymienionych w § 9, 10 i 13 dopuszcza się ilość innych włókien do 2 % ogólnej masy produktu włókienniczego, pod warunkiem że ilość ta jest uzasadniona przyczynami technicznymi i nie jest dodawana rutynowo; udział ten może być zwiększony do 5 % w przypadku produktów, które zostały poddane procesowi zgrzeblenia, jednakże z uwzględnieniem tolerancji, o której mowa w § 8 ust. 4.2.
W przypadkach określonych w ust. 1 oraz w § 8 ust. 2 pkt 2, dopuszcza się tolerancję produkcyjną w wysokości 3 % między deklarowanym udziałem procentowym włókien a wynikami przeprowadzonych badań, w stosunku do ogólnej masy włókien wymienionych na etykiecie; taką tolerancję stosuje się także do włókien, które zgodnie z § 9 ust. 2 są wymienione w kolejności według malejącego ich udziału w masie bez wskazywania ich udziału procentowego.3.
Podczas przeprowadzania badań tolerancje, o których mowa w ust. 1 i 2, oblicza się oddzielnie; masa, którą należy przyjąć przy obliczaniu tolerancji, o której mowa w ust. 2, jest masą włókien gotowego produktu pomniejszoną o masę wszystkich innych włókien, z uwzględnieniem tolerancji, o której mowa w ust. 1.4.
Dodawanie tolerancji wymienionych w ust. 1 i 2 jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy inne włókna ujawnione podczas przeprowadzania badań, z uwzględnieniem tolerancji, o której mowa w ust. 1, należą do tego samego typu chemicznego co jeden lub więcej rodzajów włókien wymienionych na etykiecie.§ 12.
W przypadku produktów, których proces wytwarzania wymaga wyższych tolerancji niż podane w § 11, zastosowanie wyższych tolerancji jest możliwe, pod warunkiem że została sprawdzona zgodność składu surowcowego produktu z jego oznakowaniem i tylko w wyjątkowych przypadkach, kiedy producent produktu przedstawi odpowiednie uzasadnienie.§ 13.
Terminy "różne włókna" lub "nieokreślony skład surowcowy" mogą być stosowane tylko w przypadku takiego produktu włókienniczego, którego składu nie można jednoznacznie ustalić w trakcie wytwarzania, bez względu na procentowy udział jego składników.§ 14.
1.
Niezależnie od tolerancji ustalonych w § 7 ust. 2 i 3, § 8 ust. 4 oraz w § 11, włókna widoczne i dające się łatwo oddzielić, mające znaczenie tylko dekoracyjne, w ilości nieprzekraczającej 7 % masy gotowego produktu, nie muszą być wymieniane w składach surowcowych włókien, o których mowa w § 7 i 9-13. Dotyczy to również włókien zastosowanych w celu uzyskania efektu antystatycznego, w szczególności włókien metalowych, i w ilości nieprzekraczającej 2 % masy gotowego produktu.2.
W przypadku produktów włókienniczych wymienionych w § 10, udział procentowy, o którym mowa w ust. 1, oblicza się nie w stosunku do masy produktu, ale oddzielnie w stosunku do masy osnowy i oddzielnie do masy wątku.§ 15.
1.
Produkty włókiennicze znakuje się w sposób określony w rozporządzeniu w każdym przypadku wprowadzania ich na rynek w celach produkcyjnych lub handlowych.2.
Jeżeli produkt włókienniczy nie jest oferowany konsumentom lub jest dostarczany w ramach zamówień publicznych, wymóg oznakowania uważa się za spełniony w przypadku dołączenia do produktu dokumentów handlowych zawierających informacje określone w § 6.§ 16.
1.
Dane dotyczące produktu włókienniczego, odnoszące się do zawartości włókien tekstylnych, o których mowa w § 5, 7-13 oraz w załączniku nr 1 do rozporządzenia, powinny być umieszczone w dokumentach handlowych dotyczących produktu włókienniczego. Niedopuszczalne jest w szczególności stosowanie skrótów w umowach sprzedaży, rachunkach i fakturach, z wyjątkiem kodów kreskowych, pod warunkiem że w tym samym dokumencie znajdzie się ich objaśnienie.2.
Jeżeli produkt włókienniczy jest wprowadzany na rynek, dane dotyczące tego produktu, odnoszące się do zawartości włókien tekstylnych, o których mowa w § 5, 7-13 oraz w załączniku nr 1 do rozporządzenia, podaje się jednolitym, czytelnym i wyraźnie widocznym drukiem. Dotyczy to w szczególności informacji podawanych w katalogach lub prospektach albo na opakowaniach, etykietach i innych oznakowaniach produktu włókienniczego.§ 17.
1.
Informacje o produkcie włókienniczym, wykraczające poza zakres ustalony w rozporządzeniu, z wyjątkiem znaków towarowych i nazw przedsiębiorstw, powinny być odpowiednio oddzielone od oznakowania zawierającego określenie składu surowcowego produktu włókienniczego, z zastrzeżeniem ust. 2.2.
Jeżeli na wprowadzonym na rynek produkcie włókienniczym umieszczono znak towarowy lub nazwę przedsiębiorstwa, zawierające jedną z nazw włókien tekstylnych, o których mowa w załączniku nr 1 do rozporządzenia, użytą w formie rzeczownika, przymiotnika lub rdzenia wyrazu stanowiącego tę nazwę lub inny wyraz, który można pomylić z taką nazwą włókna tekstylnego, oznakowanie zawierające określenie składu surowcowego produktu włókienniczego powinno zostać umieszczone wyraźnym i czytelnym drukiem bezpośrednio obok tego znaku lub nazwy przedsiębiorstwa.§ 18.
1.
Oznakowanie produktów włókienniczych wprowadzanych na rynek polski powinno być podane także w języku polskim.2.
W przypadku szpulek, cewek, motków, pasm, kłębków lub innych małych ilości nici do szycia, cerowania i wyszywania oznakowanie w języku polskim jest wymagane tylko w odniesieniu do etykiety zbiorczej, umieszczonej na opakowaniu produktu lub wywieszce dotyczącej produktu, umieszczonej w miejscu jego ekspozycji handlowej.3.
Z zastrzeżeniem przypadków wymienionych pod lp. 18 załącznika nr 3 do rozporządzenia, pojedyncze produkty, o których mowa w ust. 2, mogą być oznakowane w dowolnym języku państwa członkowskiego Unii Europejskiej.§ 19.
Dopuszczalne jest również stosowanie oznakowania dotyczącego innych cech produktów włókienniczych niż skład surowcowy, gdy jest ono zgodne z dobrą praktyką handlową dotyczącą tych produktów.§ 20.
1.
Jeżeli produkt włókienniczy składa się z dwu lub więcej części składowych, mających różne zawartości włókien tekstylnych, w oznakowaniu należy podać skład surowcowy dla każdej części składowej.2.
Wymóg, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy części składowych stanowiących mniej niż 30 % całkowitej masy produktu włókienniczego, z wyjątkiem podszewek.3.
Do dwóch lub więcej produktów włókienniczych o tej samej zawartości włókien tekstylnych, tworzących zwyczajowo nierozdzielną całość (komplet), można dołączyć jedno oznakowanie.§ 21.
1.
Skład surowcowy następujących produktów gorseciarskich określa się przez podanie składu surowcowego całego produktu lub składu surowcowego jego części, traktując je łącznie lub oddzielnie:1)
dla biustonoszy: zewnętrzny i wewnętrzny materiał miseczek i tyłu;2)
dla gorsetów: przód, tył i boczne usztywnienia;3)
dla półgorsetów: zewnętrzny i wewnętrzny materiał miseczek, przednie i tylne usztywnienia i boczne części.2.
Skład surowcowy produktów gorseciarskich innych, niż określone w ust. 1, określa się przez podanie składu surowcowego całego produktu lub przez łączne albo oddzielne podanie składu surowcowego jego części.3.
Jeżeli części składowe produktu gorseciarskiego stanowią mniej niż 10 % ogólnej masy produktu, w przypadku, o którym mowa w ust. 2, podaje się skład surowcowy całego produktu.4.
Oddzielne oznakowanie części produktów gorseciarskich podaje się w taki sposób, aby konsument mógł łatwo zrozumieć, do jakiej części produktu odnoszą się informacje zawarte w oznakowaniu.§ 22.
1.
Skład surowcowy produktów drukowanych metodą wytrawiania podaje się dla całego produktu.2.
W przypadku, o którym mowa w ust. 1, skład surowcowy może być określony również przez podanie oddzielnie nazwy składników wchodzących w skład materiału podstawowego i nazwy składników wchodzących w skład części po wytrawieniu.§ 23.
1.
Skład surowcowy haftowanych produktów włókienniczych podaje się dla całego produktu.2.
W przypadku, o którym mowa w ust. 1, skład surowcowy może być określony również przez podanie oddzielnie nazwy składników wchodzących w skład materiału podstawowego i nazwy składników wchodzących w skład nici do haftowania.3.
Jeżeli części haftowane stanowią mniej niż 10 % powierzchni wyrobu, wystarczy podać skład materiału podstawowego.§ 24.
1.
Skład surowcowy przędz złożonych z rdzenia i oplotu, wykonanych z różnych włókien i wprowadzanych na rynek jako takie, podaje się dla całego produktu.2.
W przypadku, o którym mowa w ust. 1, skład surowcowy może być określony przez podanie oddzielnie nazwy składników wchodzących w skład rdzenia i nazwy składników wchodzących w skład oplotu.§ 25.
1.
Skład surowcowy aksamitnych i pluszowych produktów włókienniczych lub produktów podobnych do aksamitu lub pluszu podaje się dla całego produktu.2.
W przypadku gdy spód i powierzchnia użytkowa produktów, o których mowa w ust. 1, odróżniają się i są złożone z różnych włókien, skład surowcowy może być określony przez podanie oddzielnie nazwy włókien wchodzących w skład spodu i nazwy włókien wchodzących w skład powierzchni użytkowej.§ 26.
Skład wykładzin podłogowych i dywanów, w których warstwa spodnia i warstwa użytkowa złożone są z różnych włókien, może być określony tylko przez podanie nazwy włókien wchodzących w skład warstwy użytkowej.§ 27.
1.
Produkty włókiennicze, które nie podlegają obowiązkowemu znakowaniu, określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.2.
W przypadku gdy produkt włókienniczy, wymieniony w załączniku nr 2 do rozporządzenia, jest oznakowany znakiem handlowym lub nazwą producenta, które zawierają jedną z nazw włókien tekstylnych, o których mowa w załączniku nr 1 do rozporządzenia, użytą w formie rzeczownika, przymiotnika lub rdzenia wyrazu stanowiącego tę nazwę lub inny wyraz, który można pomylić z taką nazwą włókna tekstylnego, podlega znakowaniu na zasadach określonych w rozporządzeniu.§ 28.
Produkty włókiennicze, określone w załączniku nr 3 do rozporządzenia, oferowane do sprzedaży razem mogą być oznakowane etykietą zbiorczą, pod warunkiem że są tego samego typu i mają ten sam skład surowcowy.§ 29.
W przypadku produktów włókienniczych sprzedawanych na metry wymóg oznakowania dotyczy kuponu lub beli (rolki) oferowanej do sprzedaży.§ 30.
Informacje umieszczone na produktach włókienniczych, o których mowa w § 28 i 29, powinny być prezentowane tak, aby konsument mógł w pełni zapoznać się ze składem surowcowym tych produktów.§ 31.
Przy określaniu składu surowcowego wszystkich produktów włókienniczych, udziały procentowe włókien, o których mowa w § 7-13, określa się, nie uwzględniając części niewłóknistych, krajek, etykiet i oznaczeń, lamówek i ozdób niestanowiących integralnej części produktu włókienniczego, guzików i klamerek pokrytych materiałem włókienniczym, dodatków, dekoracji, nieelastycznych wstążek, nici i taśm elastycznych dodanych w określonych i ograniczonych miejscach produktu włókienniczego oraz podlegających warunkom określonym w § 14, widocznych i łatwo dających się oddzielić włókien mających charakter wyłącznie dekoracyjny lub włókien antystatycznych.§ 32.
Przy określaniu składu surowcowego wykładzin podłogowych i dywanów, udziały procentowe włókien, o których mowa w § 7-13, określa się, uwzględniając tylko składniki warstwy użytkowej.§ 33.
Przy określaniu składu surowcowego materiałów tapicerskich, udziały procentowe włókien, o których mowa w § 7-13, określa się, uwzględniając osnowy i wątki łączące i wypełniające, które stanowią część składową warstwy użytkowej.§ 34.
Przy określaniu składu surowcowego firan i zasłon, udziały procentowe włókien, o których mowa w § 7-13, określa się, nie uwzględniając osnów i wątków łączących i wypełniających, które nie wchodzą w skład prawej strony materiału.§ 35.
1.
Przy określaniu składu surowcowego produktów włókienniczych, innych niż produkty, o których mowa w § 32-34, udziały procentowe włókien, określonych w § 7-13, podaje się, nie uwzględniając materiałów podkładu i podłoża, usztywnień i wzmocnień, wyłożeń i podkładów brezentowych, nici przeszywających i łączących, chyba że zastępują osnowę lub wątek materiału, wypełnień niepełniących funkcji izolującej oraz podszewek, o których mowa w § 20 ust. 2.2.
W przypadkach, o których mowa w ust. 1, materiał podkładu lub podłoża produktu włókienniczego stanowiący podłoże warstwy użytkowej, zwłaszcza koców i materiałów podwójnych, oraz podłoża materiałów aksamitnych i pluszowych i produktów podobnych nie uznaje się za podłoże do usunięcia.3.
Usztywnienia i wzmocnienia, o których mowa w ust. 1, oznaczają przędze lub materiały dodane w określonych i ograniczonych miejscach produktu włókienniczego w celu wzmocnienia go lub nadania mu sztywności lub grubości.§ 36.
1.
Przy określaniu składu surowcowego wszystkich produktów włókienniczych, udziały procentowe włókien, określonych w § 7-13, podaje się nie uwzględniając substancji tłuszczowych, środków wiążących i obciążających, klejonek i preparacji, środków impregnacyjnych, dodatkowych środków barwiących i drukarskich oraz innych produktów stosowanych w obróbce włókienniczej.2.
Substancje, o których mowa w ust. 1, nie mogą występować w ilościach mogących wprowadzić w błąd konsumenta.