Bezpieczeństwo i higiena pracy w zakładach stosujących przy produkcji rtęć i jej związki.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1953.46.228

Akt utracił moc
Wersja od: 24 października 1953 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRÓW PRACY I OPIEKI SPOŁECZNEJ ORAZ ZDROWIA
z dnia 16 września 1953 r.
w sprawie higieny pracy w zakładach stosujących przy produkcji rtęć i jej związki.

Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) i c) oraz ust. 2 i 3 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 16 marca 1928 r. o bezpieczeństwie i higienie pracy (Dz. U. z 1928 r. Nr 35, poz. 325 i z 1950 r. Nr 36, poz. 330) oraz art. 2 ust. 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 sierpnia 1927 r. o zapobieganiu chorobom zawodowym i ich zwalczaniu (Dz. U. Nr 78, poz. 676) zarządza się, co następuje:
I. Przepisy wstępne.
Rozporządzenie niniejsze dotyczy higieny pracy w zakładach stosujących przy produkcji rtęć i jej związki.

II. Pomieszczenia pracy.

W pomieszczeniach, w których wykonane są prace z rtęcią lub jej związkami, zwanych dalej "pomieszczeniami pracy", powinno przypadać na jednego pracownika najliczniejszej zmiany, poza przestrzenią zajętą przez urządzenia i sprzęty, co najmniej 15m3 wolnej przestrzeni. Odległość między stanowiskami pracy powinna wynosić co najmniej 1,5 m.
Podłoga w pomieszczeniach pracy powinna być gładka, szczelna bez szpar i pęknięć, z materiału nadającego się do zmywania wodą. Podłoga powinna mieć nachylenie w kierunku ścieku. Miejsca zetknięcia podłogi ze ścianami powinny być szczelne i zaokrąglone.
Powierzchnie ścian i sufitu w pomieszczeniach pracy powinny być równe, gładkie i nadające się do zmywania. Miejsca zetknięcia się ścian między sobą i z sufitem powinny być szczelne i zaokrąglone.
Ściany, sufity i podłogi pomieszczeń pracy powinny być myte co najmniej raz na dobę.
1.
Pomieszczenia pracy powinny być szczelnie oddzielone od innych pomieszczeń zakładu.
2.
Zabronione jest przebywanie w pomieszczeniach pracy osób nie zainteresowanych bezpośrednio przy pracach z rtęcią.
1.
Pomieszczenia pracy powinny być dobrze przewietrzane przy pomocy wentylacji nawiewającej z góry i zasysającej z dołu. Wentylacja powinna zapewnić co najmniej dziesięciokrotną wymianę powietrza na godzinę.
2.
Stężenie par rtęci metalicznej w pomieszczeniach pracy nie może przekraczać 0,00001 mg/l.
3.
Badania powietrza w pomieszczeniach pracy na zawartość par rtęci powinno odbywać się nie rzadziej niż raz na tydzień.
Temperatura w pomieszczeniach pracy ogrzewanych w zimnej porze roku nie może przekraczać 18o C.
Prace przy przelewaniu rtęci powinny być wykonywane w szafach wyciągowych (dygestoriach) z mechanicznym wyciągiem.
1.
Stoły do prac z rtęcią metaliczną powinny mieć górną powierzchnię gładką, bez szpar i pęknięć, z materiału odpornego na działanie rtęci. Krawędzie stołu powinny być podwyższone, a miejsca styku między powierzchnią stołu i krawężnikiem zaokrąglone.
2.
Stół powinien być zaopatrzony w rynnę ściekową dla ściekania rozlanej rtęci do naczynia z wodą. Rynna ściekowa nie może być sporządzona z metalu dającego amalgamat z rtęcią.
Rtęć rozlana powinna być natychmiast starannie zebrana, a nie dające się zebrać drobne pozostałości powinny być niezwłocznie posypane aktywowanym węglem jodowanym. Zapas takiego węgla powinien znajdować się w szczelnym opakowaniu z oznaczoną aktualną datą ważności. Węgiel ten powinien zawierać 5% wolnego jodu.
1.
Rtęć należy przechowywać w szczelnie zamykanych naczyniach.
2.
Nad powierzchnią przechowywanej rtęci powinna znajdować się warstwa wody grubości co najmniej 3 cm.
Przegląd i naprawa urządzeń zawierających rtęć (np. prostowników rtęciowych), nagrzewających się podczas ich pracy, może być wykonywana przy temperaturze tych urządzeń nie przekraczającej + 25o C.

III. Sprzęt ochrony osobistej.

Przy pracach narażających na działanie par rtęci pracownicy powinni używać odpowiedniej odzieży specjalnej oraz nakryć głowy. Odzież specjalna powinna być czyszczona, naprawiana i prana w zakładzie pracy co najmniej raz na tydzień.
W razie potrzeby stosowania przy pracach określonych w § 14 sprzętu ochrony dróg oddechowych należy używać aparatów izolujących lub masek z pochłaniaczami par rtęci.
Pracownicy narażeni na rtęcicę powinni codziennie otrzymywać do spożycia w czasie pracy 300 mg witaminy C.

IV. Przepisy higieniczno-sanitarne.

Szatnie oddziałowe dla pracowników zatrudnionych przy pracach z rtęcią lub jej związkami powinny być oddzielne dla odzieży specjalnej i oddzielne dla odzieży domowej.
Na każdych pięciu pracowników (§ 17) najliczniejszej zmiany powinna przypadać 1 umywalka z bieżącą wodą ciepłą i zimną, zaopatrzona w mydło i szczotki do mycia.
1.
Ręczniki należy wydawać do osobistego użytku poszczególnego pracownika (§ 17) i zmieniać je co najmniej raz na tydzień. Ręczniki powinny być prane w zakładzie pracy.
2.
Pracownicy zatrudnieni przy pracach z rtęcią lub jej związkami powinni być zaopatrzeni przez zakład pracy w szczoteczki i kubki do mycia zębów i płukania ust.
Nie wolno spożywać posiłków i palić tytoniu w pomieszczeniach pracy.
Pracownicy zatrudnieni przy pracach z rtęcią i jej związkami powinni:
1)
przed każdym posiłkiem i po zakończeniu pracy starannie myć ręce, twarz i zęby oraz płukać jamę ustną;
2)
po zakończeniu pracy zmieniać odzież roboczą na domową.

V. Nadzór lekarski.

Do prac z rtęcią i jej związkami mogą być dopuszczone jedynie osoby zakwalifikowane przez lekarza przemysłowgo.
1.
Pracownicy zatrudnieni przy pracach z rtęcią i jej związkami powinni znajdować się pod stałą opieką tego lekarza i lekarza dentysty.
2.
Pracownicy określeni w ust. 1 powinni być co 3 miesiące poddawani okresowym badaniom lekarskim w ośrodku badań chorób zawodowych.

VI. Przepisy końcowe.

1.
Kierownictwa zakładów pracy, w których wykonywane są prace z rtęcią i jej związkami, opracują na podstawie niniejszego rozporządzenia instrukcje szczegółowe dostosowane do warunków miejscowych oraz pouczą pracowników o konieczności stosowania zasad higieny pracy.
2.
Tekst niniejszego rozporządzenia oraz instrukcji, o których mowa w ust. 1, należy wywiesić w pomieszczeniach pracy w miejscu widocznym i utrzymywać stale w stanie czytelnym.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z tym że przepisy §§ 3, 4 i 9 w stosunku do istniejących zakładów pracy wchodzą w życie po upływie 18 miesięcy od dnia ogłoszenia rozporządzenia.