Bezpieczeństwo i higiena pracy przy wyprawianiu skór surowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2001.92.1024

Akt obowiązujący
Wersja od: 3 września 2001 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA GOSPODARKI
z dnia 9 sierpnia 2001 r.
w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy wyprawianiu skór surowych.

Na podstawie art. 23715 § 2 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje:
Rozporządzenie określa wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładach wyprawiających skóry surowe.
1.
W zakładach, o których mowa w § 1, prace związane z podawaniem i odbiorem skór z maszyn i innych urządzeń technicznych stosowanych przy garbowaniu skór powinny być w miarę technicznych możliwości zmechanizowane.
2.
Maszyny i inne urządzenia techniczne wykonujące powtarzalne operacje wszędzie tam, gdzie jest to możliwe do zastosowania lub wynika z procesów technologicznych, powinny być łączone w samoczynne ciągi technologiczne.
1.
Transport surowców, półfabrykatów i wyrobów gotowych oraz innych materiałów niezbędnych przy wyprawianiu skór powinien odbywać się z zastosowaniem urządzeń ograniczających pracę ręczną pracowników.
2.
Pasy komunikacyjne wewnątrz hal produkcyjnych należy wyłożyć materiałami odpornymi na oddziaływanie stosowanych substancji chemicznych.
1.
Magazynowanie skór surowych, jak również ich części, powinno odbywać się w chłodnych i przewiewnych magazynach oddzielonych od pozostałych pomieszczeń produkcyjnych w sposób zabezpieczający otoczenie przed uciążliwymi wyziewami.
2.
Magazynowanie i składowanie skór surowych należy prowadzić zgodnie z zasadami opracowanymi przez pracodawcę w instrukcji bezpieczeństwa i higieny pracy.
Pomieszczenia, w których magazynowane i składowane są skóry surowe, powinny odpowiadać następującym wymaganiom:
1)
składowanie skór wysuszonych powinno odbywać się w pomieszczeniach o gładkiej, utwardzonej powierzchni,
2)
składowanie skór surowych konserwowanych metodą solenia powinno odbywać się w pomieszczeniach o gładkich ścianach i posadzkach o powierzchni łatwo zmywalnej, zapobiegającej poślizgom, i pokrytych materiałami odpornymi na działanie soli kuchennej oraz środków dezynfekcyjnych,
3)
pomieszczenia powinny być zabezpieczone przed możliwością przedostania się owadów do wnętrza i przed nadmiernym nasłonecznieniem,
4)
magazyn powinien być co najmniej raz w roku dezynfekowany.
Wyprawianie i uszlachetnianie skór powinno odbywać się w wydzielonych pomieszczeniach produkcyjnych.
1.
Pomieszczenia do przygotowywania substancji chemicznych do wyprawiania, uszlachetniania i lakierowania skór powinny być oddzielone od pozostałych pomieszczeń.
2.
Pomieszczenia, o których mowa w ust. 1, nie powinny być pomieszczeniami przejściowymi oraz nie powinny być wykorzystywane do czynności innych niż do przygotowania substancji chemicznych przeznaczonych do wyprawiania, uszlachetniania i lakierowania skór.
1.
W pomieszczeniach do wyprawiania i uszlachetniania skór należy zainstalować urządzenia wentylacyjne w taki sposób, aby kratki lub ssawy wyciągów miejscowych umieszczane były przy stanowisku dużego odparowania wody i roztworów lub źródeł zapylenia.
2.
Wentylację wywiewną miejscową należy stosować w szczególności:
1)
w magazynach substancji chemicznych,
2)
w pomieszczeniach wykończalni,
3)
przy urządzeniach otwartych, w których przeprowadza się procesy, podczas których wydzielają się szkodliwe opary,
4)
przy maszynach i innych urządzeniach technicznych wydzielających pył.
Maszyny do strzyżenia i czesania skór futerkowych powinny być wyposażone w urządzenia odpylające.
Odpylanie skór podczas szlifowania powinno być wykonywane na stanowiskach pracy wyposażonych w instalację odpylającą.
Opróżnianie urządzeń wychwytujących pyły i włosie w maszynach stosowanych do odpylania i strzyżenia skór futerkowych oraz do odpylania szlifowanych skór licowych powinno odbywać się po ich uprzednim unieruchomieniu.
1.
Uruchomienie urządzeń technicznych obsługiwanych zespołowo powinno być poprzedzone kontrolą obecności pracowników na wyznaczonych stanowiskach pracy i ostrzeżeniu ich odpowiednim sygnałem.
2.
Kontrolę obecności pracowników, o której mowa w ust. 1, przeprowadza osoba uprawniona do uruchamiania urządzeń technicznych lub wyznaczona przez pracodawcę.
Zbiorniki otwarte, cytroki, kadzie i mieszalniki poziome powinny mieć górne krawędzie co najmniej na wysokości 1,10 m nad poziomem podłogi (podestu) lub należy je zabezpieczyć barierką do tej wysokości.
1.
Przed przystąpieniem do załadunku lub rozładunku skór z bębna garbarskiego należy dokładnie zmyć posadzkę przed włazem bębna.
2.
Podczas załadunku i rozładunku skór z bębna garbarskiego oraz podczas wykonywania kontroli jakości wyprawianych skór bęben należy zabezpieczyć przed przypadkowym jego przechyleniem i niezamierzonym jego uruchomieniem.
3.
Jeżeli otwór bębna garbarskiego, o którym mowa w ust. 2, usytuowany jest na wysokości powyżej 1,50 m od podłogi, do bezpiecznego wykonania załadunku i rozładunku skór należy stosować odpowiedni pomost.
Przy urządzeniach służących do oczyszczania skór z mięsa i tłuszczu powinny znajdować się zbiorniki na odpady. Odpady powinny być systematycznie odprowadzane do miejsca ich zakładowego składowania.
1.
Podczas suszenia skór należy:
1)
do zawieszania lub zdejmowania skór z drążków umieszczonych na górnych poziomach suszarni stosować sprzęt umożliwiający pracę na tej wysokości,
2)
w suszarniach tunelowych zawieszać skóry na hakach, używając środków ochrony indywidualnej dłoni,
3)
resztki kleju używanego do przyklejania skór na płytach i innych materiałach usuwać z podłogi lub pomostów na bieżąco,
4)
przesuwać lub opuszczać hermetyczną pokrywę w suszarni próżniowej po uprzednim zasygnalizowaniu i upewnieniu się, że pracownicy wygładzający skóry na płycie zakończyli swoje czynności.
2.
Niedopuszczalne jest wchodzenie na drążki dolnego poziomu z zawieszonymi skórami w celu zdejmowania skór z drążków lub zawieszania skór na drążkach górnego poziomu.
3.
Suszenie skór zwilżonych substancjami toksycznymi należy prowadzić przy intensywnej wentylacji wywiewnej pomieszczenia suszarni, zgodnie z instrukcją bezpieczeństwa i higieny pracy, opracowaną przez pracodawcę.
Rozpuszczanie, dozowanie i inne czynności z substancjami chemicznymi w postaci łatwo pylącego proszku powinno odbywać się w sposób niepowodujący pylenia oraz z użyciem środków ochrony indywidualnej dróg oddechowych.
Rozprowadzanie siarczku sodu, brzeczek i innych substancji chemicznych do otwartych zbiorników, cytroków i bębnów garbarskich powinno odbywać się za pomocą rurociągów odpornych na działanie stosowanych ługów i kwasów.
W przypadku prowadzenia w bębnach garbarskich procesów technologicznych, podczas których wydzielają się gazy stwarzające zagrożenie dla życia i zdrowia, przed rozładowaniem bębnów należy wykonać czynność odgazowania poprzez pozostawienie otwartego włazu bębna przez okres co najmniej 30 minut z jednoczesnym uruchomieniem urządzeń do wentylacji wywiewnej pomieszczenia.
Czyszczenie zbiorników zagłębionych, studzienek, kanalizacji i osadników należy wykonywać zgodnie z instrukcją bezpieczeństwa i higieny pracy, opracowaną przez pracodawcę.
1.
Odtłuszczanie lub czyszczenie skór z zastosowaniem rozpuszczalników organicznych powinno odbywać się w hermetycznie zamkniętych aparatach, w oddzielnych pomieszczeniach, wyposażonych w wentylację wywiewną.
2.
Niedopuszczalne jest używanie do odtłuszczania skór benzyny, dwusiarczku węgla, chloroformu i eteru etylowego.
3.
Odparowanie rozpuszczalników ze skór odtłuszczanych lub czyszczonych przy użyciu rozpuszczalników organicznych w aparatach, o których mowa w ust. 1, powinno być całkowite i wykluczające dalsze ich parowanie.
Przygotowywanie apretur wykończalniczych i lakierów powinno odbywać się w wydzielonym wentylowanym pomieszczeniu zgodnie z instrukcją bezpieczeństwa i higieny pracy, opracowaną przez pracodawcę.
1.
Natryskiwanie skór środkami zawierającymi rozpuszczalniki organiczne powinno odbywać się w agregatach natryskowo-suszarniczych lub w kabinach natryskowych zainstalowanych w oddzielnych pomieszczeniach.
2.
Pomieszczenia produkcyjne, w których zostały zainstalowane kabiny natryskowe i agregaty natryskowo-suszarnicze, powinny być wyposażone w urządzenia do wentylacji wywiewnej.
W miejscach, w których podczas procesu technologicznego możliwe jest powstawanie ładunków elektryczności statycznej, w szczególności przy wykonywaniu prac natryskowych i szlifowaniu oraz powstających na skórzanych pasach transmisyjnych lub elementach maszyn i urządzeń, należy zastosować się do wymagań określonych w odrębnych przepisach.
Traci moc rozporządzenie Ministrów: Opieki Społecznej oraz Przemysłu i Handlu z dnia 7 maja 1937 r. o higienie i bezpieczeństwie pracy w zakładach wyprawiających skóry (Dz. U. Nr 53, poz. 419).
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie jednego miesiąca od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem § 20, który wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, oraz § 10 i § 23, które wchodzą w życie po upływie sześciu miesięcy od dnia ogłoszenia.