Bezpieczeństwo i higiena pracy przy używaniu i przechowywaniu butli ze sprężonym tlenem w zakładach leczniczych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1961.9.52

Akt utracił moc
Wersja od: 16 lutego 1961 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRÓW ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ, SPRAW WEWNĘTRZNYCH ORAZ OBRONY NARODOWEJ
z dnia 26 stycznia 1961 r.
w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy używaniu i przechowywaniu butli ze sprężonym tlenem w zakładach leczniczych.

Na podstawie art. 3 ust. 2 dekretu z dnia 10 listopada 1954 r. przejęciu przez związki zawodowe zadań w dziedzinie wykonywania ustaw o ochronie, bezpieczeństwie i higienie pracy oraz sprawowania inspekcji pracy (Dz. U. z 1954 r. Nr 52, poz. 260 i z 1960 r. Nr 20, poz. 119) zarządza się, co następuje:
Przepisy rozporządzenia stosuje się przy używaniu i przechowywaniu butli ze sprężonym tlenem przeznaczonym do celów leczniczych w zakładach leczniczych oraz w aptekach.`
1.
Użyte w niniejszym rozporządzeniu określenia oznaczają:
1)
"tlen" - tlen gazowy przeznaczony do celów leczniczych dostarczany w stanie sprężonym w butlach,
2)
"butla normalna" - butlę stalową o pojemności wodnej 40 l,
3)
"butla mała" - butlę stalową o pojemności wodnej do 13,5 l,
4)
"bateria" - dwie lub więcej butli podłączonych do wspólnego przewodu zbiorczego; bateria może być stała lub przewoźna,
5)
"rozdzielnia tlenu" - budynek, pomieszczenie lub miejsce, w którym zainstalowana jest jedna lub więcej baterii wyposażonych w urządzenia redukcyjne, pomiarowe i kontrolne, zasilające rurociągi rozprowadzające tlen do punktów jego poboru,
6)
"skład butli" - budynek, pomieszczenie lub miejsce przeznaczone do przechowywania butli pełnych i opróżnionych.
Prace związane z używaniem i przechowywaniem butli z tlenem oraz z obsługą instalacji tlenowych mogą być wykonywane tylko przez pracowników pełnoletnich i posiadających pełną sprawność fizyczną.
1.
Butle przeznaczone do eksploatacji powinny odpowiadać obowiązującym normom oraz powinny być oznaczone widocznym napisem wzdłuż płaszcza butli: "Tlen medyczny 02".
2.
W razie posiadania własnych butli zakład leczniczy (apteka) obowiązany jest prowadzić ich ewidencję. W ewidencji należy zamieszczać numer butli, datę ostatniego badania oraz termin następnego badania okresowego butli.
1.
W razie stwierdzenia nieszczelności zaworu butli należy natychmiast usunąć butlę z pomieszczenia na zewnątrz budynku.
2.
O nieszczelności butli lub jakiejkolwiek części instalacji tlenowej należy niezwłocznie zawiadomić pracownika odpowiedzialnego za nadzór nad tymi urządzeniami. Pracownik ten jest obowiązany zabezpieczyć urządzenia i butle w sposób zapobiegający wypadkom.
1.
W razie zacięcia się zaworu lub kołpaka ochronnego nie wolno odkręcać ich siłą przy użyciu narzędzi, natłuszczać lub dokonywać innych manipulacji; butlę taką należy zwrócić dostawcy.
2.
W razie stwierdzenia lub podejrzenia, że zawór lub butla zostały zatłuszczone lub uszkodzone, należy butlę niezwłocznie wycofać z użycia i zwrócić ją dostawcy. Butlę należy zaopatrzyć w duży napis z ostrzeżeniem oraz doczepić kartę z odpowiednim wyjaśnieniem.
Pobieranie oraz wypuszczanie tlenu z butli do worka, zbiornika lub innego naczynia albo przewodu, w których jest niższe ciśnienie, dopuszczalne jest wyłącznie przy użyciu reduktora przeznaczonego do tlenu.
1.
W pomieszczeniach, w których znajdują się butle bądź punkty czerpalne, nie wolno palić tytoniu, używać płomienia otwartego ani przechowywać materiałów łatwopalnych oraz o własnościach wybuchowych.
2.
Przed przystąpieniem do podawania tlenu odzież i nakrycia z tkanin wełnianych należy zamienić na bawełniane lub lniane, a ponadto osłonić włosy.
W salach operacyjnych, zabiegowych, porodowych i w pokojach chorych dopuszczalne jest używanie pojedynczych butli z tlenem. W takich przypadkach należy korzystać przede wszystkim z butli małych. Butla powinna być zabezpieczona przed przewróceniem.
1.
W aptekach butle z tlenem mogą być przechowywane w pomieszczeniach magazynowych (z wyjątkiem pomieszczeń, w których przechowywane są materiały łatwopalne) w ilości nie większej niż 2 normalne lub 6 małych butli.
2.
Butle z tlenem powinny być umieszczone w odległości co najmniej 1 m od grzejników centralnego ogrzewania i co najmniej 4 m od źródła otwartego ognia.
3.
Butle należy zabezpieczyć przed upadkiem i uderzeniami.
4.
Jeżeli w aptece zachodzi potrzeba przechowywania butli w większych ilościach niż określone w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące przechowywania butli w zakładach leczniczych
Zabrania się ustawiania butli w przejściach i na traktach komunikacyjnych.
Miejsca eksploatacji i przechowywania butli powinny być zabezpieczone przed dostępem osób postronnych i zaopatrzone w napisy ostrzegawcze "Tlen", "Nieupoważnionym wstęp wzbroniony"", "Nie palić i nie zbliżać się z ogniem".
1.
Na terenie zakładów leczniczych dopuszczalne jest sytuowanie rozdzielni tlenu i składów butli w zależności od ilości butli według następujących zasad:
1)
w budynku przeznaczonym na stały pobyt ludzi - do 10 butli normalnych lub odpowiedniej ilości butli małych,
2)
przy zewnętrznej ścianie budynku przeznaczonego na stały pobyt ludzi - do 50 butli normalnych lub odpowiedniej ilości butli małych,
3)
w budynku lub przy ścianie budynku nie przeznaczonego na stały pobyt ludzi - do 100 butli normalnych lub odpowiedniej ilości butli małych ,
4)
w budynku wolno stojącym przeznaczonym wyłącznie na rozdzielnię i skład butli - do 500 butli normalnych lub odpowiedniej ilości butli małych.
2.
Liczby butli określone w ust. 1 obejmują łącznie butle znajdujące się w rozdzielni tlenu oraz w składzie butli.
3.
Pojemność baterii przewoźnej nie może przekraczać pojemności 50 butli normalnych.
1.
Zamknięte pomieszczenia rozdzielni tlenu i składów butli powinny posiadać wentylację naturalną zapewniającą co najmniej półtorakrotną wymianę powietrza na godzinę.
2.
W razie ogrzewania pomieszczenia rozdzielni tlenu i składu butli należy stosować ogrzewanie centralne wodne lub parowe.
W rozdzielniach tlenu i składach butli nie wolno gromadzić i przechowywać żadnych przedmiotów i materiałów nie mających związku z obsługą rozdzielni lub składu, a zwłaszcza butli z gazami palnymi oraz materiałów łatwopalnych.
Usytuowanie i urządzenie rozdzielni tlenu i składu butli powinno zapewniać bezpieczny i dogodny przeładunek butli.
1.
Rozdzielnie tlenu i składy butli mieszczące się w budynku przeznaczonym na stały pobyt ludzi powinny odpowiadać następującym warunkom:
1)
powinny być usytuowane na parterze, z tym że odległość od spodu stropu do poziomu terenu przy rozdzielni tlenu lub składzie butli nie może wynosić mniej niż 2 m,
2)
powinny mieć ściany i stropy ogniotrwałe,
3)
powinny posiadać przynajmniej jedną ścianę zewnętrzną z drzwiami otwieranymi na zewnątrz,
4)
nie powinny przylegać do pomieszczeń, w których stale przebywają chorzy, ani do pionowych traktów komunikacyjnych lub do magazynów materiałów łatwopalnych,
5)
komunikacja pomiędzy rozdzielnią tlenu i składem butli, a innymi pomieszczeniami powinna być zewnętrzna; urządzenie komunikacji wewnętrznej dopuszczalne jest za zgodą właściwych organów ochrony przeciwpożarowej i przy zastosowaniu ognioodpornych drzwi.
2.
Pomieszczenia rozdzielni tlenu lub składy butli w nowo wznoszonych budynkach przeznaczonych na stały pobyt ludzi powinny mieć ściany zewnętrzne wykonane z lekkich materiałów ogniotrwałych, zapewniających natychmiastowe rozładowanie wybuchu spowodowanego rozerwaniem butli z tlenem.
1.
Rozdzielnia tlenu i skład butli usytuowane przy zewnętrznej ścianie budynku przeznaczonego na stały pobyt ludzi powinny znajdować się w odległości nie mniejszej niż 15 m od drogi publicznej i od sąsiadujących budynków oraz posiadać dachy wykonane z materiałów lekkich i niepalnych.
2.
Ściana budynku w obrysie przylegania rozdzielni lub składu butli powinna mieć wytrzymałość odpowiadającą murowi o grubości dwóch cegieł na zaprawie półcementowej oraz nie posiadać otworów okiennych lub drzwiowych do wysokości co najmniej 7 m, licząc od podstawy butli.
3.
Do rozdzielni tlenu i składów butli określonych w ust. 1 stosuje się ponadto przepisy § 17 ust. 1 pkt 4 i 5.
1.
Rozdzielnie tlenu i składy butli mieszczące się w budynku nie przeznaczonym na stały pobyt ludzi nie powinny przylegać do pionowych traktów komunikacyjnych ani do magazynów materiałów łatwopalnych.
2.
Do rozdzielni tlenu i składów butli określonych w ust. 1 stosuje się ponadto przepisy § 17 ust. 1 pkt 1-3 i 5 oraz ust. 2.
3.
Rozdzielnie tlenu i składy butli usytuowane przy zewnętrznej ścianie budynku nie przeznaczonego na stały pobyt ludzi powinny odpowiadać warunkom określonym w ust. 1 oraz w § 18 ust. 1 i 2.
1.
Rozdzielnie tlenu i składy butli znajdujące się w budynkach wolno stojących, przeznaczonych wyłącznie do tego celu, powinny być parterowe i odpowiadać warunkom określonym w § 17 ust. 1 pkt 2 i § 18 ust. 1.
2.
Rozdzielnie tlenu i składy butli określone w ust. 1, sytuowane w odległości mniejszej niż 30 m od budynków sąsiadujących lub od drogi publicznej, należy izolować ścianą ekranową bądź nasypem ziemnym o wysokości 2,5 m, licząc od podstawy butli.
3.
Ściana ekranowa powinna odpowiadać pod względem wytrzymałości murowi wykonanemu z cegły pełnej o grubości dwóch cegieł na zaprawie półcementowej.
1.
Bateria przewoźna może być parkowana w odległości nie mniejszej niż 30 m od budynku przeznaczonego na stały pobyt ludzi i nie mniejszej niż 15 m od drogi publicznej.
2.
Jeżeli zachowanie odległości 30 m od budynku przeznaczonego na stały pobyt ludzi nie jest możliwe, bateria przewoźna może być parkowana w odległości mniejszej niż 30 m, z tym że wówczas powinna być odizolowana od sąsiadujących budynków ścianą ekranową lub nasypem ziemnym zgodnie z przepisami § 20 ust. 2 i 3.
3.
Bateria przewoźna powinna być zabezpieczona przed działaniem czynników atmosferycznych.
Przepisy niniejszego rozporządzenia powinny być podane do wiadomości pracowników przez wywieszenie tekstu rozporządzenia w pomieszczeniach pracy w miejscu widocznym. Tekst rozporządzenia powinien być stale utrzymywany w stanie czytelnym.
W sprawach nie uregulowanych w niniejszym rozporządzeniu stosuje się przepisy ogólne o bezpieczeństwie i higienie pracy przy użytkowaniu butli z gazami sprężonymi, skroplonymi i rozpuszczonymi pod ciśnieniem.
1.
Kierownicy zakładów leczniczych (aptek) opracują na podstawie przepisów określonych w § 23 oraz na podstawie niniejszego rozporządzenia szczegółowe instrukcje dla poszczególnych stanowisk pracy i doręczą je pracownikom za pokwitowaniem.
2.
Treść instrukcji należy uzgodnić z własciwym miejscowo technicznym inspektorem pracy.
1.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
2.
W stosunku do zakładów leczniczych, istniejących w dniu wejścia w życie rozporządzenia, rozporządzenie obowiązuje od dnia 1 czerwca 1962 r.