Rozdział 2 - Ubój zwierząt i przetwórstwo mięsa - Bezpieczeństwo i higiena pracy przy uboju zwierząt i przetwórstwie mięsa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1993.12.58

Akt utracił moc

Wersja od: 17 lutego 1993 r.

Rozdział  2

Ubój zwierząt i przetwórstwo mięsa

§  9.

1. Zwierzęta "złośliwe" i "oporne" powinny być doprowadzone do uboju w pierwszej kolejności.

2. W komorze ubojowej konie i bydło powinny być przywiązane do uwiązów.

3. Zabrania się pracownikom wchodzenia do komory ubojowej razem z wprowadzanym zwierzęciem.

§ 10. Komora ubojowa dla koni i bydła powinna być wyposażona w mechaniczne urządzenia do otwierania i zamykania drzwi, otwierania ściany bocznej i podnoszenia podłogi.

§ 11. Ogłuszanie zwierząt powinno odbywać się w komorze ubojowej, przy użyciu kleszczy elektrodowych lub aparatów bolcowych trzpieniowych: z nabojami lub pneumatycznych.

§  12.

1. Kleszcze elektrodowe mogą być używane do ogłuszania zwierząt, pod warunkiem że:

1) zasilane są z transformatora separacyjnego prądem o napięciu nie przekraczającym 250 V przy częstotliwości sieciowej 50 Hz,

2) spełniają warunki w zakresie wytrzymałości elektrycznej izolacji, identycznej jak w uchwytach elektrodowych do spawania ręcznego,

3) ich układ sterowania samoczynnie spowoduje spadek napięcia poniżej 25 V pomiędzy elektrodami z chwilą przerwania ogłuszania.

2. Transformator separacyjny, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, powinien być umieszczony poza bezpośrednim zasięgiem ręki obsługującego.

§  13.

1. W czasie przerw w pracy lub po jej zakończeniu należy:

1) zabezpieczyć aparaty bolcowe trzpieniowe z nabojami przed dostępem osób postronnych,

2) odłączyć aparaty bolcowe trzpieniowe pneumatyczne od źródła zasilania.

2. Zabrania się ogłuszania zwierząt rzeźnych poza komorą ubojową i za pomocą urządzeń i narzędzi innych niż wymienione w § 11.

§  14.

1. Stanowiska pracy osób zatrudnionych przy obsłudze oparzalnika nie mogą być zlokalizowane w odległości mniejszej niż 1,50 m od podnośnika załadowczego szczeciniarki.

2. Górna krawędź oparzalnika nie może znajdować się na wysokości mniejszej niż 1,10 m od poziomu podłogi.

§  15.

1. Przemieszczanie tusz i półtusz powinno być zmechanizowane.

2. Ręczne doczyszczanie tusz nie może odbywać się w odległości mniejszej niż 1,0 m od szczeciniarki.

3. W czasie pracy szczeciniarki zabrania się dokonywania zmiany położenia tusz oraz ich ręcznego wyjmowania.

§  16.

1. Opalanie tusz może odbywać się wyłącznie za pomocą palników gazowych lub pieców do opalania.

2. Stanowiska pracy, na których następuje opalanie tusz, powinny być tak zlokalizowane, aby wykluczały wzajemne poparzenie się przez pracowników.

§  17.

1. Urządzenie do mechanicznego zdejmowania skór z tusz należy zabezpieczyć barierkami, a miejsce opadania skór osłonić siatkami do wysokości 2,0 m.

2. W zakładach pracy, w których nie ma urządzeń do mechanicznego zdejmowania skór z tusz, prace te powinno się wykonywać ręcznie na wózkach, rozpinaczach lub stołach specjalnie przeznaczonych do tego celu.

3. Urządzenia do prześwietlania skór powinny być obudowane w sposób uniemożliwiający oślepianie pracowników i zasilane prądem o napięciu nie przekraczającym 25 V.

§ 18. Wysokość stosów skór w solarni nie powinna przekraczać 1,50 m.

§  19.

1. Odległość pomiędzy stanowiskami pracy, na których używane są ostre narzędzia ręczne, nie może być mniejsza niż 1,0 m (licząc od stawu barkowego do stawu barkowego stojących obok siebie dwóch pracowników).

2. Stanowiska pracy, na których czynności mogą być wykonywane w pozycji siedzącej, powinny być wyposażone w odpowiednie siedziska ruchome.

§ 20. Podwieszone przecinarki ręczne do przepoławiania tusz powinny być wyposażone w przeciwwagi oraz osłony chroniące przed odpryskami kości i mięsa.

§  21.

1. Pracownicy zatrudnieni w jeliciarni powinni pracować w gumowych rękawiczkach oraz używać maści ochronnych do rąk.

2. Nadmuchiwanie pęcherzy i jelit powinno się odbywać wyłącznie sprężonym powietrzem.

§ 22. Przechowywanie, transport, ewidencja i stosowanie azotynu sodu powinno się odbywać na zasadach określonych w przepisach o substancjach trujących.

§ 23. Zabrania się prowadzenia rozbioru i wykrawania mięsa przy temperaturze wewnątrz mięśni niższej niż 3°C.

§ 24. Zabrania się pozostawiania na stanowiskach pracy ostrych narzędzi ręcznych w czasie przerw w pracy i po jej zakończeniu.

§  25.

1. Nad koszami zasypowymi urządzeń do rozdrabniania mięsa należy zainstalować osłony w przypadku, gdy podawanie surowca nie jest zmechanizowane.

2. Przed uruchomieniem urządzeń do rozdrabniania mięsa pracownik powinien sprawdzić, czy kosz zasypowy jest pusty.

§  26.

1. Popychanie surowca w urządzeniu do rozdrabniania mięsa może się odbywać tylko za pomocą specjalnego popychacza.

2. Zabrania się odgarniania surowca ręką z siatki ochraniającej urządzenie do rozdrabniania mięsa.

§  27.

1. Otwieranie pokrywy urządzenia do rozdrabniania mięsa powinno powodować automatyczną blokadę jego pracy.

2. Urządzenie do rozdrabniania mięsa powinno być wyposażone w osłony tłumiące hałas lub znajdować się w oddzielnym pomieszczeniu.

§ 28. Sprawdzanie konsystencji masy mięsnej w czasie pracy urządzeń mieszalniczych powinno odbywać się za pomocą specjalnych łopatek.

§  29.

1. Komory wędzarnicze i parzelne powinny być szczelne, w stopniu uniemożliwiającym wydzielanie się dymu lub pary do pomieszczeń produkcyjnych.

2. Nie należy otwierać komór wędzarniczych bez uprzedniego ich przewietrzania.

3. Zabrania się otwierania komór wędzarniczych w czasie trwania procesu technologicznego.

§  30.

1. Przed rozpoczęciem procesu utylizacji destruktor powinien być odpowietrzony.

2. Przed napełnieniem destruktora surowcem należy zamknąć dopływ wody i pary.

3. Otwieranie klapy destruktora powinno odbywać się po uprzednim usunięciu pary i wyrównaniu ciśnienia wewnętrznego z zewnętrznym.

§  31.

1. Urządzenia służące do zamykania słojów powinny być wyposażone w osłony chroniące pracownika przed odpryskami szkła.

2. Otwieranie osłon urządzeń, o których mowa w ust. 1, powinno powodować automatyczną blokadę ich pracy.

§ 32. Substancje konserwujące stosowane w gruczolarni (alkohol etylowy, eter) powinny być wydawane do produkcji w ilościach niezbędnych do dziennego zużycia.

§  33.

1. Pomosty przy agregatach do ciągłego wytopu tłuszczu powinny być wyposażone w barierki ochronne o wysokości 1,10 m bez względu na to, na jakiej wysokości one się znajdują.

2. Nawierzchnia podłogi pomostów wymienionych w ust. 1 powinna być wykonana w sposób zapobiegający poślizgowi.

§  34.

1. Kotły otwarte, których krawędź wystaje mniej niż 1,0 m nad poziom podłogi, powinny być wyposażone w barierki ochronne.

2. Stanowiska pracy przy kotłach parowych otwartych powinny być tak zlokalizowane, by twarz pracownika znajdowała się powyżej ich krawędzi.

§ 35. Młynki do rozdrabniania kuchów i mielenia kości powinny być wyposażone w:

1) urządzenia odpylające,

2) osłony tłumiące hałas lub znajdować się w wydzielonym pomieszczeniu.