Bezpieczeństwo i higiena pracy przy stosowaniu dmuchawek piaskowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1950.42.382

Akt utracił moc
Wersja od: 26 września 1950 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRÓW: PRACY I OPIEKI SPOŁECZNEJ, ZDROWIA, PRZEMYSŁU LEKKIEGO, PRZEMYSŁU CIĘŻKIEGO ORAZ ŻEGLUGI
z dnia 23 sierpnia 1950 r.
w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy stosowaniu dmuchawek piaskowych.

Na podstawie art. 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 16 marca 1928 r. o bezpieczeństwie i higienie pracy (Dz. U. R. P. Nr 35, poz. 325) oraz art. 2 ust. 1 i art. 3 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 sierpnia 1927 r. o zapobieganiu chorobom zawodowym i ich zwalczaniu (Dz. U. R. P. Nr 78, poz. 676) zarządza się, co następuje:
Używanie dmuchawek piaskowych w pomieszczeniach pracy poza hermetycznie zamkniętymi komorami jest wzbronione.
Komory do piaskowania powinny być tak uszczelnione, aby pył z nich nie wydostawał się na zewnątrz komór.
1.
Komory powinny posiadać sprawnie działającą wentylację ssąco-tłoczącą.
2.
Pył z instalacji wyciągowej powinien być odprowadzany do komory pyłowej, a następnie do sprawnie działających osadników pyłu.
Pracownicy zatrudnieni na zewnątrz komory, o ile trzymają ręce wewnątrz niej, powinni mieć rękawice ochronne. Otwory na ręce w ścianie komory powinny mieć rękawy gumowe szczelne, chroniące od pyłu. Ponadto pracownicy powinni mieć krzesła przystosowane do warunków pracy.
1.
Pracownicy zatrudnieni wewnątrz komory powinni mieć pyłoszczelne ciepłe ubranie, rękawice ochronne oraz hełm, pokrywający całą głowę, połączony z kapturem na ramiona, zapobiegający całkowicie przenikaniu pyłu.
2.
Hełm powinien być dostatecznie obszerny, całkowicie szczelny, z dopływem czystego powietrza z zewnątrz. Powietrze doprowadzane do hełmu, oczyszczone i o odpowiedniej temperaturze powinno być tłoczone za pomocą wentylatora lub sprężarki, z możnością regulowania ciśnienia. Prąd powietrza wchodzący do hełmu, powinien być rozpraszany w ten sposób, aby nie powodował ziębienia głowy.
3.
Hełm powinien być codziennie sprawdzany na obecność wewnątrz niego pyłu.
Drzwi komory, obsługiwanej zarówno z zewnątrz jak i wewnątrz, mogą być otwierane dopiero po dokładnym odpyleniu komory.
Praca wewnątrz komory może trwać jednorazowo nie dłużej niż 40 minut, po czym pracownicy powinni przebywać co najmniej 20 minut na świeżym powietrzu.
Powietrze w pomieszczeniach pracy w sąsiedztwie komór powinno być badane na stopień zapylenia. Stężenie pyłu nie może przekraczać 4 mg/m3 powietrza.
Używanie dmuchawek piaskowych na wolnej przestrzeni jest dopuszczalne pod warunkiem, że w pobliżu tego stanowiska pracy nie znajdują się inne osoby, że pracownik zaopatrzony jest w przepisowy hełm (§ 5) z dopływem czystego powietrza pod ciśnieniem i że wytwarzający się pył nie naraża nikogo na wdychanie go.
1.
Pracownicy mogą być dopuszczani do pracy przy piaskowaniu tylko na podstawie badania lekarskiego, stwierdzającego zdolność do pracy piaskownika.
2.
Badania lekarskie obejmują:
a)
ogólne badanie lekarskie,
b)
badanie laryngologiczne,
c)
badanie rentgenelogiczne (zdjęcia),
d)
badanie krwi na odczyn Biernackiego,
e)
badanie plwociny na prątki Kocha.
3.
Badania powyższe powinny być wykonywane w ośrodkach badań chorób zawodowych lub przez inne upoważnione do tego instytucje państwowe.
4.
Pracownicy powinni być badani przez lekarza co najmniej co 6 miesięcy, przy czym zakres tych badań powinien być taki sam jak przy badaniach wstępnych (ust. 1).
5.
W razie stwierdzenia przez lekarza objawów krzemicy lub jakiejkolwiek innej chronicznej choroby płuc - pracownik powinien być przesunięty na stałe do innej pracy z tym, że w przypadku przesunięcia go do pracy gorzej płatnej otrzymuje przez 6 miesięcy poprzednie wynagrodzenie.
6.
W celach zapobiegawczych należy stosować turnusy 6-miesięczne, podczas których pracownik przesunięty do niżej płatnej pracy otrzymuje wynagrodzenie poprzednie.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.