Bezpieczeństwo i higiena pracy przy produkcji i przetwarzaniu miedzi.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2000.15.189

Akt obowiązujący

Wersja od: 7 marca 2000 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA GOSPODARKI

z dnia 15 lutego 2000 r.

w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy produkcji i przetwarzaniu miedzi.

Na podstawie art. 237¹⁵ § 2 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje:

§ 1. Rozporządzenie określa wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy przy:

1) oczyszczaniu, uszlachetnianiu i przetwarzaniu rud miedzi,

2) otrzymywaniu miedzi metalicznej z koncentratów oraz innych surowców miedzionośnych,

3) rafinacji elektrolitycznej miedzi,

4) przetopie miedzi rafinowanej.

§  2.

1. Pomieszczenia, w których prowadzony jest proces produkcji i przetwarzania miedzi, należy wyposażyć w instalację lub w sprzęt do mechanicznego usuwania pyłów osiadających na urządzeniach lub konstrukcjach.

2. Ściany pomieszczeń, o których mowa w ust. 1, powinny być przystosowane do czyszczenia metodą zmywania lub odpylania w sposób zmechanizowany.

3. W razie gromadzenia się pyłów na dachach budynków i budowli, należy pył usuwać przy użyciu odpowiedniego sprzętu.

§ 3. Przejścia dla pracowników usytuowane nad rynnami spustowymi powinny być wyposażone w mostki o szerokości co najmniej 0,75 m z poręczami ochronnymi o wysokości 1,1 m.

§ 4. Drogi, place manewrowe, postojowe i składowe powinny być przystosowane do oczyszczania metodą zmywania lub odpylania w sposób zmechanizowany.

§ 5. Załadunek, transport i rozładunek materiałów stosowanych do produkcji miedzi lub powstałych w procesie jej produkcji należy wykonywać w sposób zmechanizowany i przy użyciu urządzeń ograniczających rozprzestrzenianie się pyłów.

§ 6. Procesy technologiczne związane z uszlachetnianiem i suszeniem rudy miedzi powinny być prowadzone w sposób zapobiegający wydzielaniu się pyłów.

§  7.

1. W piecach hutniczych służących do wytopu miedzi doły awaryjne należy utrzymywać w stanie suchym.

2. Niedopuszczalne jest ładowanie do pieca hutniczego złomu wilgotnego, oszronionego lub w postaci zamkniętych zbiorników i butli oraz materiałów o niewiadomych właściwościach.

§  8.

1. Podczas obsługi pieca szybowego służącego do wytopu miedzi należy:

1) przesypy na taśmociągach do transportowania wsadu do pieca, rejon spustu wytopu z pieca i z odstojnika oraz spust żużla z odstojnika wyposażyć w skutecznie działającą wentylację wyciągową,

2) wszelkie prace ręczne przy czyszczeniu odciągów wykonywać przy wyłączonym dmuchu powietrza do pieca,

3) rynny spustowe płynnego kamienia miedziowego przykryć żaroodpornymi pokrywami na całej ich długości,

4) na wszystkich jego poziomach prowadzić ciągłe pomiary stężenia tlenku węgla i dwutlenku siarki; w razie braku technicznej możliwości prowadzenia ciągłych pomiarów, pomiary stężeń tych gazów wykonuje się co najmniej jeden raz w ciągu zmiany roboczej,

5) przed wypuszczeniem do atmosfery gazów wydzielających się z pieca gazy te unieszkodliwiać w odpylniach i w miarę możliwości wypalać z nich tlenek węgla,

6) do przepalania otworów spustowych stosować tlen z zakładowej stałej sieci lub z butli tlenowych,

7) przepalanie oraz zatykanie otworów spustowych, o których mowa w pkt 6, prowadzić w obecności osoby nadzorującej i z zachowaniem wymagań bezpieczeństwa pracy ze sprężonym tlenem.

2. Kadzie napełnia się kamieniem miedziowym maksymalnie do wysokości 0,2 m poniżej krawędzi leja.

§ 9. Przed uruchomieniem procesu technologicznego wytopu miedzi należy rynny spustowe:

1) ciekłej miedzi na całej ich długości odpowiednio wykleić wykładziną żaroodporną, oczyścić z narostów, osuszyć i przykryć pokrywami,

2) ciekłego żużla wyposażyć w instalację wodnego chłodzenia, uszczelnić na połączeniach poszczególnych segmentów oraz zapewnić ogniotrwałe połączenie kosza spustowego z blokiem spustowym.

§ 10. Podczas procesu technologicznego wytopu miedzi prowadzonego w piecu szybowym należy:

1) wsad do pieca ładować w sposób zmechanizowany oraz z zachowaniem wymagań określonych w § 7 ust. 2,

2) obsługę pieca i sterowanie zachodzącymi w nim procesami prowadzić w sposób zautomatyzowany,

3) wzierniki wnętrza pieca wyposażyć w odpowiednią szybkę ograniczającą działanie promieniowania podczerwonego na oczy pracownika,

4) swobodny i bezpieczny wypływ ciekłej miedzi do rynny kierować przez okno o właściwych wymiarach,

5) przy przepalaniu oraz zatykaniu otworów spustowych przepis § 8 ust. 1 pkt 7 stosować odpowiednio.

§ 11. Podczas procesu technologicznego wytopu miedzi prowadzonego w piecach zawiesinowych i elektrycznych należy:

1) przy przepalaniu oraz zatykaniu otworów spustowych przepis § 8 ust. 1 pkt 7 stosować odpowiednio,

2) spustu ciekłej miedzi i żużla dokonywać wyłącznie podczas działania wentylacji wyciągowej.

§ 12. Kadzie do ciekłej miedzi lub żużla należy odpowiednio oznakować pod względem ich przeznaczenia oraz napełniać maksymalnie do wysokości 0,2 m poniżej dolnej krawędzi leja.

§ 13. Podczas procesu technologicznego wytopu miedzi prowadzonego w konwertorze niedopuszczalne jest:

1) ładowanie do konwertora materiałów wilgotnych lub oszronionych oraz używanie do pobierania próbek nie wygrzanych narzędzi,

2) przemieszczanie suwnicą napełnionych kadzi z jednoczesnym podnoszeniem ciężaru i przesuwaniem wózka lub suwnicy,

3) przechodzenie oraz wykonywanie wszelkich czynności w odległości mniejszej niż 15 m od strony gardzieli konwertora oraz przebywanie w odległości mniejszej niż 10 m od kadzi z ciekłą miedzią lub żużlem zawieszonym na suwnicy.

§ 14. Podczas odpylania gazów hutniczych należy:

1) piece: szybowe, zawiesinowe, elektryczne, anodowe oraz konwertory służące do przetopu i rafinacji miedzi wyposażyć w urządzenia do skutecznego odprowadzenia wydzielających się z nich gazów,

2) gazy, o których mowa w pkt 1, przed odprowadzeniem do atmosfery oczyścić z pyłów i szkodliwych składników w hermetycznych instalacjach odpylających,

3) odbiór pyłów z instalacji odpylającej gazy oraz transport tych pyłów przeprowadzać przy użyciu urządzeń zapobiegających wydzielaniu się tych pyłów.

§  15.

1. Podczas rafinacji miedzi w piecach anodowych należy:

1) obserwację procesu rafinacji i wnętrza komory pieca prowadzić stosując odpowiednie zabezpieczenie oczu pracownika przed promieniowaniem podczerwonym,

2) ciekłą miedź nalewać do form suchych,

3) otwór spustowy zaprawiać po uprzednim jego oczyszczeniu z resztek miedzi i żużla,

4) proces opalania pieca prowadzić w sposób nie powodujący wydobywania się spalin przez okna wsadowe do pomieszczeń produkcyjnych.

2. Podczas procesu, o którym mowa w ust. 1, niedopuszczalne jest:

1) wkładanie mokrych lub nie wygrzanych narzędzi do płynnego wytopu,

2) wchodzenie pod podest do dołów awaryjnych, gdy w piecu anodowym znajduje się płynna miedź.

3. Powierzchnię w rejonie fundamentów pieca hutniczego należy utrzymywać w stanie suchym.

§ 16. Podczas elektrorafinacji miedzi należy:

1) czynności związane z załączaniem i wyłączaniem wanien elektrolitycznych prowadzić w obecności osoby nadzorującej,

2) przezbrajane grupy elektrolityczne zabezpieczyć przed przypadkowym rozwarciem, jeżeli nie została zapewniona ciągłość obwodu elektrycznego,

3) prace wykonywane ręcznie ograniczyć do niezbędnego minimum.

§  17.

1. Podczas procesu technologicznego wytopu miedzi w piecu obrotowym niedopuszczalne jest wrzucanie do pieca nie rozdrobnionego złomu.

2. Przy obsłudze pieca obrotowego przepisy § 7 ust. 2 i § 10 pkt 2 stosuje się odpowiednio.

§ 18. Podczas odlewania miedzi rafinowanej należy:

1) przy stosowaniu metody ciągłej:

a) poziomej - odpowiednio wygrzać zatyczkę służącą do regulacji strugi ciekłej miedzi oraz ustawić ją w osi cegły dozującej,

b) pionowej - do czasu zakrzepnięcia miedzi w krystalizatorze stosować zasady postępowania jak przy pracy z ciekłą miedzią,

2) przy stosowaniu metody nieciągłej:

a) kadź napełnić ciekłą miedzią maksymalnie do 3/4 jej wysokości,

b) używać wyłącznie suchych i wygrzanych tygli.

§  19.

1. Linie walcownicze należy wyposażyć w sygnalizację dźwiękową i świetlną, a urządzenia stosowane do walcowania powinny pracować w systemie zautomatyzowanym.

2. Trawienie walcówki należy wykonywać w sposób ciągły i automatyczny.

§ 20. Traci moc rozporządzenie Ministrów Pracy i Opieki Społecznej oraz Zdrowia z dnia 10 sierpnia 1953 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy przerobie miedzi (Dz. U. Nr 45, poz. 221).

§ 21. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisów § 2, § 10 pkt 2 i § 14, które wchodzą w życie po upływie 24 miesięcy od dnia ogłoszenia.