Rozdział 8 - Budowa wieży i urządzeń wiertniczych oraz wiercenia. - Bezpieczeństwo i higiena pracy oraz bezpieczeństwo pożarowe w zakładach górniczych wydobywających kopaliny otworami wiertniczymi oraz w zakładach prowadzących roboty wiertnicze z powierzchni.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1985.7.23

Akt utracił moc

Wersja od: 30 stycznia 1989 r.

Rozdział  8

Budowa wieży i urządzeń wiertniczych oraz wiercenia.

§  52.

1. Odległość otworu wiertniczego przy prowadzeniu wierceń powinna wynosić co najmniej:

1) 30 m - od obiektów z ogniem otwartym, przy wierceniach za ropą i gazem oraz wierceniach w celu poszukiwania kopalin stałych, wykonywanych w rejonach o przewidywanym nagromadzeniu gazu ziemnego,

2) szerokość strefy ochronnej dla zbiorników magazynowych materiałów łatwo palnych (§ 120) - od tych zbiorników,

3) półtorej wysokości wieży wiertniczej lub masztu - od linii kolejowych, kanałów wodnych, dróg publicznych, domów mieszkalnych lub budynków publicznych, z tym że odległość ta od linii wysokiego napięcia nie może być mniejsza niż 30 m.

W razie przewidywanego występowania medium toksycznego należy odległość tę odpowiednio zwiększyć.

2. Okręgowy urząd górniczy może w uzasadnionych wypadkach zezwolić na zmniejszenie lub nakazać zwiększenia odległości, o których mowa w ust. 1.

3. Wzajemną odległość otworów wiertniczych oraz odległość otworu wiertniczego od innych wyrobisk górniczych zatwierdza okręgowy urząd górniczy w planie ruchu. Odległość otworu wiertniczego od składów materiałów wybuchowych określają odrębne przepisy.

4. W razie prowadzenia wierceń na terenach leśnych, sposób zabezpieczenia przeciwpożarowego lasów powinien być ustalony w porozumieniu z organem administracji lasów państwowych; dotyczy to również wypadków prowadzenia wierceń w odległości mniejszej niż 100 m od lasu, jeżeli przewiduje się napotkanie ropy lub gazu.

§  53.

1. Budowa, demontaż lub przeciąganie wież wiertniczych, stawianie oraz opuszczanie wieżomasztów, czwórnogów lub trójnogów, montaż lub demontaż maszyn i urządzeń do wierceń powinny być prowadzone pod bezpośrednim nadzorem osoby dozoru ruchu.

2. Roboty, o których mowa w ust. 1, mogą być prowadzone tylko na podstawie szczegółowej instrukcji dotyczącej tych robót.

3. Zabrania się prowadzenia robót, o których mowa w ust. 1, na wolnym powietrzu przy silnym wietrze albo podczas burzy, śnieżycy, ulewy lub gołoledzi.

4. Zabrania się wykonywania wierceń podczas burzy z wyładowaniami atmosferycznymi.

§ 54. Przed rozpoczęciem stawiania wież wiertniczych, wieżomasztów, czwórnogów lub trójnogów osoba dozoru ruchu nadzorująca te roboty osobiście jest obowiązana:

1) sprawdzić, czy roboty te zostały zlokalizowane w bezpiecznej odległości od napowierzchniowych przewodów elektrycznych i telekomunikacyjnych, oraz stwierdzić, że lokalizacja otworu nie zagraża podziemnym urządzeniom elektrycznym, telekomunikacyjnym, gazowym, ropnym, wodnym lub kanalizacyjnym,

2) skontrolować stan lin i wielokrążków zamocowania lin oraz prawidłowość olinowania.

§  55.

1. Nogi czwórnogów i trójnogów po ich postawieniu powinny być zabezpieczone przed możliwością rozsuwania się.

2. Luźnych nóg czwórnogów lub trójnogów w czasie opuszczania nie wolno podciągać bezpośrednio rękoma, łomami lub rurkami.

3. Wieże, wieżomaszty i maszty konstrukcji stalowej o wysokości powyżej 16 m powinny być uziemione; urządzenia wiertnicze z napędem elektrycznym lub urządzenia wiertnicze, na których są zainstalowane agregaty prądotwórcze, niezależnie od wysokości wieży lub masztu, powinny być uziemione. Wyniki pomiarów uziemienia powinny być wpisane do książki kontroli urządzeń.

4. Na wiertniach znajdujących się w wierceniu i pozostających w próbach złożowych konstrukcje stalowe urządzenia wiertniczego powinny być połączone metalicznie z rurami okładzinowymi.

§  56.

1. W wieży wiertniczej, oprócz wrot do wciągania rur i żerdzi, powinno znajdować się co najmniej dwoje drzwi łatwo otwierających się na zewnątrz i mających zamknięcia zaciskowe.

2. Przy stanowisku wiertacza powinny znajdować się drzwi łatwo otwierające się na zewnątrz.

§  57.

1. Górne pomosty wieży wiertniczej (wieżomasztu, czwórnogu lub trójnogu) w warunkach określonych w § 52 ust. 1 pkt 1 powinny być zaopatrzone w urządzenia umożliwiające pracownikowi pewną i szybką ewakuację na ziemię. Sprawność działania tych urządzeń należy kontrolować co najmniej raz w miesiącu.

2. Górne pomosty powinny być osłonięte w celu zabezpieczenia pracownika przed wiatrem.

3. Stałe pomosty manipulacyjne lub montażowe powinny być wyposażone w poręcze i listwy nożne.

§  58.

1. W razie montażu lub demontażu wieży wiertniczej, wolno wchodzić na nią lub schodzić z niej tylko po drabinie lub schodach.

2. Drabiny zewnętrzne prowadzące wzdłuż ścian wieży do pomostu roboczego powinny być odpowiednio odsunięte od ściany i zaopatrzone w kabłąki i taśmy ochronne, jeżeli nachylenie tych drabin przekracza 80°.

3. Jedna z nóg czwórnogu i trójnogu powinna być zaopatrzona w drabinę.

§  59.

1. W czasie wykonywania prac montażowych na wieży wiertniczej lub wieżomasztach nie wolno zatrudniać równocześnie innych pracowników na niższych poziomach.

2. W razie wykonywania prac na wysokości ponad 3 m nad poziomem terenu, pracownicy powinni być zabezpieczeni pasami bezpieczeństwa, jeżeli nie wykonują tych prac z zabezpieczonych pomostów roboczych.

§  60.

1. Narzędzia używane przez pracowników przy budowie wieży wiertniczej powinny być umocowane w sposób zabezpieczający je przed spadnięciem.

2. Zrzucanie jakichkolwiek przedmiotów na ziemię przez pracowników pracujących na wieży lub jej górnych pomostach jest zabronione.

3. Na pomostach wieży nie wolno pozostawiać luźnych narzędzi ani innych przedmiotów.

§  61.

1. Ciężkie klucze wiertnicze powinny być umocowane za pomocą linek stalowych o długości zapewniającej bezpieczeństwo pracy załogi, a ponadto powinny być wyważone przeciwwagą.

2. Przy napinaniu kluczy lub podnoszeniu przedmiotów z użyciem bębenka pomocniczego nie wolno używać lin stalowych nawijanych ręcznie na ten bębenek.

§  62.

1. Wszelkie operacje z użyciem wyciągu wiertniczego lub innych urządzeń, wykonywane ze stanowiska wiertacza poza zasięgiem jego pola widzenia, powinny odbywać się tylko przy tak zorganizowanej pracy, aby wiertacz otrzymywał sygnały od załogi o gotowości do rozpoczęcia manipulacji i bezpiecznego jej wykonania.

2. Urządzenia do regulowania biegu silnika napędzającego urządzenie wiertnicze powinny znajdować się obok stanowiska wiertacza, jeżeli bieg silnika nie jest dozorowany przez stałą obsługę.

3. Hak wiertniczy powinien posiadać pewnie działające zabezpieczenia, uniemożliwiające wypadnięcie zawiesia elewatora lub głowicy.

4. Krążki i wielokrążki manipulacyjne dostępne dla załogi powinny być osłonięte.

§  63.

1. Urządzenia wiertnicze do wierceń obrotowych normalnośrednicowych do głębokości ponad 1500 m powinny być zaopatrzone w hamulce wspomagające.

2. W urządzeniach wiertniczych udarowych tarcze hamulcowe bębnów powinny posiadać obrzeżyny uniemożliwiające zsunięcie się taśmy.

3. Przy wierceniach ręcznych wciągarka powinna być wyposażona w sprawnie działający hamulec oraz urządzenie zapadkowe, uniemożliwiające wsteczny ruch bębna.

4. W razie prowadzenia wierceń na terenie, na którym można napotkać ropę lub gaz, hamulce powinny być zabezpieczone przed iskrzeniem.

§  64.

1. Pompa płuczkowa powinna być zaopatrzona w sprawnie działający zawór bezpieczeństwa i manometr, a ponadto kompensator, jeżeli ze względu na konstrukcję urządzenia nie jest to zbyteczne.

2. W polu widzenia wiertacza powinien znajdować się manometr na tłocznym rurociągu płuczkowym.

3. Zasuwa na rurociągu tłocznym powinna mieć oznakowanie lub urządzenie wskazujące na to, czy zasuwa jest otwarta, czy zamknięta.

§  65.

1. Otwór, na którym roboty wiertnicze zostały czasowo lub trwale wstrzymane, powinien być zabezpieczony przed możliwością wpadnięcia przedmiotów oraz przed dostępem osób nie upoważnionych.

2. Otwory wielkośrednicowe powinny być zabezpieczone przed możliwością wpadnięcia do nich ludzi.

§ 66. W razie przeciągania wieży wiertniczej, osoba dozoru ruchu powinna uprzednio sprawdzić, czy trasa przeciągania wieży jest wyrównana i wolna od napowietrznych linii elektrycznych i telefonicznych oraz innych przedmiotów utrudniających sprawność i bezpieczeństwo przeciągania wieży, jak również usunąć z trasy osoby nie związane z tą pracą.