Rozdział 14 - Przepisy szczególne bezpieczeństwa pożarowego w związku z eksploatacją ropy lub gazu. - Bezpieczeństwo i higiena pracy oraz bezpieczeństwo pożarowe w zakładach górniczych wydobywających kopaliny otworami wiertniczymi oraz w zakładach prowadzących roboty wiertnicze z powierzchni.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1985.7.23

Akt utracił moc

Wersja od: 30 stycznia 1989 r.

Rozdział  14

Przepisy szczególne bezpieczeństwa pożarowego w związku z eksploatacją ropy lub gazu.

§  104.

1. Ustala się następujące odległości od obiektów i urządzeń związanych z eksploatacją ropy naftowej lub gazu ziemnego:

1) 60 m - od odwiertów do kuźni, kotłowni, spawalni, warsztatów i innych obiektów z otwartym ogniem oraz budynków administracyjnych i mieszkalnych,

2) 30 m - od budynku tłoczni ropy naftowej lub gazu ziemnego i stacji redukcyjno-pomiarowej do kotłowni, kuźni, spawalni i innych obiektów z otwartym ogniem oraz dróg publicznych,

3) 60 m - od budynków gazoliniarni, w których mogą występować mieszaniny wybuchowe, do urządzeń wiertniczych, dróg publicznych, kotłowni, kuźni, spawalni, warsztatów i innych pomieszczeń z otwartym ogniem oraz budynków administracyjnych i mieszkalnych.

2. W wyjątkowych wypadkach okręgowy urząd górniczy może zezwolić na zmniejszenie odległości określonych w ust. 1.

3. W czasie obróbki i rekonstrukcji odwiertów ropnych będących w eksploatacji systemem pompowania dopuszcza się stosowanie silników spalinowych i elektrycznych budowy zwykłej, służących do napędu urządzeń na wolnej przestrzeni, przy czym odległość tych urządzeń od osi odwiertów powinna wynosić co najmniej 3 m.

§  105.

1. Do I kategorii niebezpieczeństwa wybuchu zalicza się w szczególności:

1) miejsca w oszalowanej wieży i w połączonych z nią bezpośrednio zabudowaniach,

2) pomieszczenia, w których znajdują się otwarte zbiorniki ropy lub w których ropa jest przelewana otwartym strumieniem,

3) pas o szerokości 5 m dookoła otwartych zbiorników ropy i gazoliny lub miejsca ich przelewania na otwartej przestrzeni,

4) przestrzeń miedzy zbiornikiem ropy, gazu i ich produktów a jego obudową w odniesieniu do zbiorników obudowanych,

5) pomieszczenia pomp gazoliny.

2. Do II kategorii niebezpieczeństwa wybuchu zalicza się w szczególności:

1) pomieszczenia tłoczni ropnych i sprężarek gazowych,

2) pas o szerokości 20 m dookoła wyznaczonej strefy I kategorii niebezpieczeństwa wybuchu.

§ 106. Stosowanie gazu do podgrzewania rurociągów prowadzących od odwiertów jest dopuszczalne pod warunkiem, że ujęcie odwiertu jest gazoszczelne, palnik gazowy instalacji ogrzewniczej znajduje się w odległości co najmniej 10 m od odwiertu, a ciśnienie gazu doprowadzonego do palnika będzie zredukowane poniżej 0,1 MPa.

§  107.

1. Zabrania się podgrzewania zbiorników na ropę naftową oraz cystern kolejowych otwartym płomieniem.

2. Podgrzewanie zbiorników lub zamrożonych przewodów powinno być wykonywane z użyciem gorącej wody, pary wodnej lub w inny bezpieczny sposób.

§ 108. Ogrzewanie pomieszczeń na terenie gazoliniarni oraz pomieszczeń tłoczni ropnych i gazowych powinno być wykonywane za pomocą grzejników parowych lub wodnych.

§ 109. Kanały, którymi prowadzi się rurociągi ropne lub gazowe, powinny być przewietrzane oraz stale nakryte nieśliskimi płytami z materiału niepalnego i nie powodującego iskrzenia.

§  110.

1. W tłoczniach gazowych mogą być stosowane silniki spalinowe oraz silniki elektryczne nie posiadające budowy przeciwwybuchowej, jeżeli są ustawione w osobnych pomieszczeniach, oddzielonych szczelną ścianą działową z muru lub, w razie stosowania silników elektrycznych, jeżeli silniki te posiadają sprawnie działającą, odrębną wentylację nadciśnieniową, a hala tłoczni jest wyposażona w sprawną instalację do wykrywania i sygnalizacji mieszanin wybuchowych.

2. Silniki spalinowe mogą być, za zgodą okręgowego urzędu górniczego, umieszczone w pomieszczeniu dmuchaw lub sprężarek gazowych, tylko w razie gdy sprężarki są gazoszczelne, a dławiki trzonów tłokowych znajdują się pod ssaniem lub są odpowietrzone z użyciem rur wyprowadzonych na zewnątrz pomieszczania ponad dach budynku i tłoczni.

§ 111. Stosowanie napędów pasowych w pomieszczeniach, w których znajdują się pompy lub sprężarki gazowe, oraz w pomieszczeniach gazoliniarni, w których znajduje się gazolina lub mogą znajdować się gazy destylacyjne, jest dozwolone tylko pod warunkiem zastosowania niezawodnie działającego uziemienia i urządzeń przeciwdziałających gromadzeniu się elektryczności statycznej na pasach.

§  112.

1. W budynkach gazoliniarni, tłoczni ropnych i gazowych oraz w innych pomieszczeniach, w których mogą powstać mieszaniny wybuchowe, powinny być stale otwarte górne otwory wentylacyjne o powierzchni wynoszącej 0,065 m² na 1 m³ pojemności danego pomieszczenia. Pomieszczenia takie w budynkach gazoliniarni powinny ponadto posiadać otwory wentylacyjne z żaluzjami na poziomie posadzki.

2. W pomieszczeniach określonych w ust. 1 powinny być zainstalowane działające automatycznie wskaźniki gazowe, jeżeli okręgowy urząd górniczy nie zezwoli na stosowanie okresowych pomiarów stężenia gazów.

§  113.

1. Na terenie gazoliniarni, urządzeń do stabilizacji ropy naftowej oraz na terenie magazynów gazoliny nie wolno w szczególności:

1) palić tytoniu oraz używać otwartego ognia ani też posiadać przy sobie zapałek, zapalniczek lub innych środków do niecenia ognia,

2) używać do oświetlenia lamp, które nie mają budowy przeciwwybuchowej.

2. Przed wejściem na teren tych obiektów powinny być umieszczone tablice ostrzegawcze, informujące o zakazie, o którym mowa w ust. 1.

3. Teren gazoliniarni i urządzeń do stabilizacji ropy powinien być ogrodzony w sposób zabezpieczający przed wejściem osób nie upoważnionych.

§  114.

1. Gaz doprowadzony do urządzenia kompresyjnego gazoliniarni nie powinien zawierać średnio więcej niż 20% powietrza.

2. Gaz przedostający się przez dławik trzonu tłokowego powinien być ujęty i odprowadzony.

§ 115. Jeżeli do regeneracji węgla w adsorberze jest stosowane powietrze lub gaz o większej niż 20% zawartości powietrza, temperatura węgla aktywnego nie powinna przekraczać 130°C.

§ 116. Adsorber w gazoliniarni węglowej powinien być zaopatrzony w szczególności w zawór bezpieczeństwa, manometr i co najmniej w trzy termometry zainstalowane na różnych poziomach.

§  117.

1. Kolumna absorpcyjna gazoliniarni olejowej, reabsorber oraz kolumna destylacyjna powinny być zaopatrzone w termometr, zawór bezpieczeństwa oraz w płynowskaz.

2. Zbiorniki oleju absorpcyjnego powinny być zaopatrzone w manometr, zawór bezpieczeństwa oraz płynowskaz.

§ 118. Szczegółowe warunki techniczne, jakim dla zapewnienia bezpieczeństwa ruchu zakładu górniczego powinny pod względem przeciwpożarowym odpowiadać budynki i urządzenia gazoliniarni, urządzenia do stabilizacji ropy naftowej, magazyny gazoliny oraz budynki i urządzenia tłoczni ropnych i gazowych, rurociągi gazowe, stacje redukcyjne i pomiarowe, jak również zasady przeprowadzania prób szczelności i wytrzymałości rurociągów gazowych na terenie zakładu górniczego określają odrębne przepisy.