Belgia-Polska. Umowa o uznawaniu orzeczeń w sprawach o rozwód. Bruksela.1986.12.17.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1997.39.234

Akt obowiązujący

Wersja od: 18 stycznia 1997 r.

UMOWA

między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Królestwem Belgii o uznawaniu orzeczeń w sprawach o rozwód,

sporządzona w Brukseli dnia 17 grudnia 1986 r.

W imieniu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

RADA PAŃSTWA

POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 17 grudnia 1986 r. została sporządzona w Brukseli Umowa między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Królestwem Belgii o uznawaniu orzeczeń w sprawach o rozwód w następującym brzmieniu:

UMOWA

między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Królestwem Belgii o uznawaniu orzeczeń w sprawach o rozwód

Rada Państwa Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej i Jego Królewska Mość Król Belgów,

dążąc do rozwoju stosunków przyjaźni i współpracy między obydwoma Państwami zgodnie z Aktem końcowym Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie,

pragnąc umocnić współpracę prawną między obydwoma Państwami,

zmierzając do zapewnienia w stosunkach między obydwoma Państwami uznawania orzeczeń w sprawach o rozwód,

postanowili zawrzeć niniejszą umowę i w tym celu wyznaczyli jako swoich pełnomocników:

Rada Państwa Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej:

Pana Mariana Orzechowskiego, Ministra Spraw Zagranicznych,

Jego Królewska Mość Król Belgów:

Pana Leo Tindemansa, Ministra Spraw Zagranicznych,

którzy, po wymianie swoich pełnomocnictw, uznanych za dobre i sporządzone w należytej formie, zgodzili się na następujące postanowienia:

Artykuł  1

Rozwód uzyskany na terytorium jednej z Umawiających się Stron w wyniku prawomocnego orzeczenia sądowego będzie, z zastrzeżeniem postanowień artykułów 2, 3 i 4, uznany z mocy prawa na terytorium drugiej Umawiającej się Strony z tą samą mocą, jaką ma w Państwie, w którym został uzyskany, jeżeli spełnione są następujące warunki:

1) orzeczenie nie jest sprzeczne z prawomocnym orzeczeniem wydanym na terytorium Umawiającej się Strony, na którym ma być uznane,

2) orzeczenie nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym Umawiającej się Strony, na której terytorium ma być uznane.

Uznanie przewidziane w niniejszej umowie ma zastosowanie wyłącznie do orzeczeń odnoszących się do rozwiązania związku małżeńskiego.

Artykuł  2

Orzeczenie zaoczne będzie uznane, jeżeli strona nieobecna została prawidłowo powiadomiona o wszczęciu postępowania i rozporządzała dostatecznym okresem czasu dla przygotowania swej obrony.

Artykuł  3

Rozwód uzyskany na terytorium jednej z Umawiających się Stron może nie być uznany na terytorium drugiej Strony, jeżeli przed sądami tej Umawiającej się Strony toczy się między tymi samymi stronami postępowanie w sprawie o rozwód, które zostało wszczęte wcześniej.

Artykuł  4

Uznania orzeczenia, w którym zastosowane zostało prawo inne niż określone przez międzynarodowe prawo prywatne Umawiającej się Strony, na której terytorium orzeczenie to ma być uznane, można odmówić z tej przyczyny, jeśli zachodzą łącznie dwa warunki:

- oboje małżonkowie byli obywatelami tego Państwa w chwili wszczęcia postępowania w sprawie o rozwód,

- orzeczenie doprowadziło do skutku sprzecznego z tym, do jakiego by doprowadziło zastosowanie prawa określonego przez międzynarodowe prawo prywatne Umawiającej się Strony, na której terytorium orzeczenie ma być uznane.

Artykuł  5

Orzeczenia wydane przez organy jednej z Umawiających się Stron, które mają być uznane na terytorium drugiej Strony, podlegają badaniu jedynie w zakresie warunków przewidzianych w niniejszej umowie.

Artykuł  6

Strona, która występuje o uznanie, powinna przedstawić:

1) uwierzytelniony odpis orzeczenia oraz zaświadczenie, że jest ono prawomocne,

2) w przypadku wyroku zaocznego - dokument stwierdzający, że zawiadomienie o wszczęciu postępowania zostało należycie doręczone stronie nieobecnej,

3) ponadto do orzeczenia belgijskiego należy dołączyć wyciąg z rejestru stanu cywilnego stwierdzający dokonanie transkrypcji rozwodu.

Do dokumentów tych należy dołączyć tłumaczenie na język lub jeden z języków urzędowych państwa, w którym wnosi się o uznanie.

Artykuł  7

Umowa niniejsza ma zastosowanie bez względu na datę uzyskania rozwodu.

Artykuł  8

Postanowienia niniejszej umowy stosuje się również do orzeczeń dotyczących unieważnienia małżeństwa.

Artykuł  9

Umowa niniejsza nie stanowi przeszkody dla stosowania postanowień umów międzynarodowych lub prawa wewnętrznego bardziej korzystnych dla uznawania orzeczeń sądowych.

Artykuł  10

1. Umowa niniejsza podlega ratyfikacji i wejdzie w życie po upływie trzydziestu dni od dnia wymiany dokumentów ratyfikacyjnych, która nastąpi w Warszawie.

2. Umowa niniejsza zawarta jest na czas nie określony. Może być ona wypowiedziana w drodze notyfikacji przez każdą z Umawiających się Stron; w takim przypadku utraci moc po upływie sześciu miesięcy od dnia wypowiedzenia.

Sporządzono w Brukseli dnia 17 grudnia 1986 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim, francuskim i niderlandzkim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne.

Na dowód czego Pełnomocnicy Umawiających się Stron podpisali niniejszą umowę i opatrzyli ją pieczęciami.

Po zaznajomieniu się z powyższą umową Rada Państwa uznała ją i uznaje za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zwartych; oświadcza, że jest ona przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Dano w Warszawie dnia 24 października 1987 r.