Rozdział 1 - Przepisy ogólne - Bankowy Fundusz Gwarancyjny, system gwarantowania depozytów oraz przymusowa restrukturyzacja.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2022.2253 t.j.

Akt obowiązujący
Wersja od: 1 stycznia 2024 r.

Rozdział  1

Przepisy ogólne

Użyte w dziale określenia oznaczają:

1)
instytucja - instytucję kredytową lub firmę inwestycyjną, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 22 rozporządzenia nr 2019/2033, objętą wymogiem dotyczącym kapitału założycielskiego w wysokości 750 000 euro;
2)
podmiot - podmiot krajowy oraz, jeżeli jest objęta nadzorem skonsolidowanym, nadzorem nad grupą firm inwestycyjnych na zasadzie skonsolidowanej lub nadzorem nad zgodnością z grupowym testem kapitałowym, o których mowa w przepisach działu IV rozdziału 1 oddziału 2a ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, sprawowanym przez Komisję Nadzoru Finansowego:
a)
instytucję inną niż podmiot krajowy,
b)
instytucję finansową, jeżeli jest podmiotem zależnym podmiotu krajowego lub podmiotu, o którym mowa w lit. c i d,
c)
finansową spółkę holdingową, holding mieszany, finansową spółkę holdingową o działalności mieszanej z siedzibą na terytorium państwa członkowskiego, inwestycyjną spółkę holdingową,
d)
dominującą finansową spółkę holdingową z państwa członkowskiego, unijną dominującą finansową spółkę holdingową, dominującą finansową spółkę holdingową o działalności mieszanej z państwa członkowskiego, unijną dominującą finansową spółkę holdingową o działalności mieszanej, dominującą inwestycyjną spółkę holdingową z państwa członkowskiego i unijną dominującą inwestycyjną spółkę holdingową;
3)
nadzwyczajne wsparcie ze środków publicznych - pomoc państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE 2012 C/326, z 26.10.2012 r., str. 47) lub inne publiczne wsparcie finansowe na poziomie ponadnarodowym, które, jeżeli jest udzielane na poziomie krajowym, stanowi pomoc państwa, udzielaną w celu utrzymania lub przywrócenia rentowności, płynności bądź wypłacalności podmiotu lub grupy, której częścią jest podmiot, w tym działania, o których mowa w ustawie z dnia 12 lutego 2010 r. o rekapitalizacji niektórych instytucji oraz o rządowych instrumentach stabilizacji finansowej.

Organem przymusowej restrukturyzacji jest Fundusz.

Celami przymusowej restrukturyzacji są:

1)
utrzymanie stabilności finansowej, w szczególności przez ochronę zaufania do sektora finansowego i zapewnienie dyscypliny rynkowej;
2)
ograniczenie zaangażowania funduszy publicznych lub prawdopodobieństwa ich zaangażowania wobec sektora finansowego lub jego poszczególnych podmiotów dla realizacji celów, o których mowa w pkt 1 oraz 3-5;
3)
zapewnienie kontynuacji realizowanych przez podmiot funkcji krytycznych;
4)
ochrona deponentów i inwestorów objętych systemem rekompensat;
5)
ochrona środków powierzonych podmiotowi przez jego klientów.
1. 
Fundusz realizuje cele, o których mowa w art. 66, przez:
1)
opracowanie planów przymusowej restrukturyzacji i grupowych planów przymusowej restrukturyzacji, w tym określanie minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych;
2)
umorzenie lub konwersję instrumentów kapitałowych;
3)
prowadzenie przymusowej restrukturyzacji.
2. 
Realizując cele przymusowej restrukturyzacji, Fundusz dąży do ograniczenia kosztów przymusowej restrukturyzacji oraz, o ile jest to możliwe ze względu na cele przymusowej restrukturyzacji, ograniczenia utraty wartości przedsiębiorstwa podmiotu, wobec którego jest prowadzona przymusowa restrukturyzacja.
3. 
Jeżeli podmiot krajowy jest częścią grupy, Fundusz realizuje cele, o których mowa w art. 66, w sposób, który ogranicza wpływ działań podejmowanych przez Fundusz w ramach przymusowej restrukturyzacji na inne podmioty grupy i całą grupę oraz stabilność państw członkowskich, w szczególności państw, w których podmioty grupy prowadzą działalność.
1. 
Wykonywanie uprawnień Funduszu:
1)
nie ogranicza prawa podmiotu będącego podmiotem prowadzącym lub uczestnikiem systemu płatności lub systemu rozrachunku, na którego rzecz zostało ustanowione zabezpieczenie w związku z uczestnictwem w tym systemie;
2)
nie ogranicza prawa Narodowego Banku Polskiego, banku centralnego innego państwa członkowskiego w rozumieniu przepisów ustawy o ostateczności rozrachunku lub Europejskiego Banku Centralnego, z tytułu ustanowionego na ich rzecz zabezpieczenia operacji z tymi bankami;
3)
nie wpływa na skutki prawne zlecenia rozrachunku wynikające z jego wprowadzenia do systemu płatności lub systemu rozrachunku oraz wyniki kompensowania w ramach tych systemów.
2. 
Przepisów niniejszego działu przewidujących nieważność czynności prawnych albo ich bezskuteczność wobec podmiotu w restrukturyzacji nie stosuje się do stosunków prawnych, o których mowa w ust. 1.

Przepisy niniejszego działu stosuje się do podmiotów i odpowiednio do oddziałów banku zagranicznego, z uwzględnieniem art. 101 ust. 2, 9, 10 i 12.