Bankowy Fundusz Gwarancyjny, system gwarantowania depozytów oraz przymusowa restrukturyzacja.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2024.487 t.j.

Akt obowiązujący

Wersja od: 2 kwietnia 2024 r.

USTAWA

z dnia 10 czerwca 2016 r.

o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów oraz przymusowej restrukturyzacji ¹

DZIAŁ  I

Przepisy ogólne

Rozdział  1

Przedmiot ustawy i definicje

Art.  1.  [Przedmiot ustawy]

1. Ustawa określa:

1) cel działalności, zadania oraz organizację Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, zwanego dalej "Funduszem";

2) zasady funkcjonowania obowiązkowego systemu gwarantowania depozytów;

3) zasady umorzenia lub konwersji instrumentów kapitałowych;

4) zasady przygotowywania i przeprowadzania przymusowej restrukturyzacji;

4a) zasady wykonywania zadań organu do spraw restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji CCP, o których mowa w rozporządzeniu nr 2021/23;

5) zasady gromadzenia i wykorzystywania informacji w celu realizacji zadań Funduszu.

2. Przepisów ustawy nie stosuje się do Banku Gospodarstwa Krajowego.

3. Przepisów działu II, działu V rozdziału 2 oddziału 1, art. 318, art. 319, art. 330 ust. 3 pkt 1, art. 331 oraz działu IX rozdziału 1 nie stosuje się do banków hipotecznych.

Art.  2.  [Definicje]

Użyte w ustawie określenia oznaczają:

1) bank - bank krajowy w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy - Prawo bankowe;

2) bank w restrukturyzacji - bank, wobec którego właściwy organ przymusowej restrukturyzacji wydał decyzję, o której mowa w art. 101 ust. 7;

2a) bank zrzeszający - bank, o którym mowa w art. 2 pkt 2 ustawy o funkcjonowaniu banków spółdzielczych;

2b) CCP - CCP, o którym mowa w art. 2 pkt 1 rozporządzenia nr 648/2012;

2c) CCP w restrukturyzacji - CCP, wobec którego Fundusz wydał decyzję o objęciu restrukturyzacją i uporządkowaną likwidacją;

3) deponent - osobę lub podmiot uprawnione do świadczenia pieniężnego, o których mowa w art. 20 i art. 21;

3a) dom maklerski stosujący rozporządzenie nr 575/2013 - dom maklerski:

a) wobec którego została wydana decyzja, o której mowa w art. 110ac ust. 1 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, lub

b) o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. a lub b lub ust. 5 rozporządzenia nr 2019/2033;

4) dominująca finansowa spółka holdingowa o działalności mieszanej z państwa członkowskiego - finansową spółkę holdingową o działalności mieszanej, która:

a) nie jest podmiotem zależnym w stosunku do banku, instytucji kredytowej lub firmy inwestycyjnej, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 22 rozporządzenia nr 2019/2033, objętej wymogiem dotyczącym kapitału założycielskiego w wysokości 750 000 euro, której udzielono zezwolenia w tym samym państwie członkowskim, w którym siedzibę ma ta spółka, oraz

b) nie jest podmiotem zależnym w stosunku do finansowej spółki holdingowej, inwestycyjnej spółki holdingowej lub finansowej spółki holdingowej o działalności mieszanej, mających siedzibę w tym samym państwie członkowskim, w którym siedzibę ma ta spółka;

5) dominująca finansowa spółka holdingowa z państwa członkowskiego - dominującą finansową spółkę holdingową z państwa członkowskiego, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 30 rozporządzenia nr 575/2013;

5a) dominująca inwestycyjna spółka holdingowa z państwa członkowskiego - inwestycyjną spółkę holdingową, która:

a) nie jest podmiotem zależnym w stosunku do firmy inwestycyjnej, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 22 rozporządzenia nr 2019/2033, objętej wymogiem dotyczącym kapitału założycielskiego w wysokości 750 000 euro, której zezwolenia na wykonywanie działalności maklerskiej udzielono w tym samym państwie członkowskim, w którym siedzibę ma ta spółka, oraz

b) nie jest podmiotem zależnym w stosunku do inwestycyjnej spółki holdingowej lub finansowej spółki holdingowej o działalności mieszanej, mających siedzibę w tym samym państwie członkowskim, w którym siedzibę ma ta spółka, oraz

c) nie jest dominującą finansową spółką holdingową z państwa członkowskiego;

6) (uchylony);

7) działalność bankowa - wykonywanie przez bank czynności, o których mowa w art. 5 lub art. 6 ustawy - Prawo bankowe;

8) działalność maklerska - działalność, o której mowa w art. 69 ust. 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, oraz działalność, o której mowa w art. 69 ust. 4 tej ustawy, o ile jest wykonywana łącznie z działalnością, o której mowa w art. 69 ust. 2 tej ustawy;

8a) działanie w ramach przymusowej restrukturyzacji - podjęcie przez Fundusz decyzji o wszczęciu przymusowej restrukturyzacji, o której mowa w art. 101 ust. 7 lub art. 102 ust. 1, zastosowanie co najmniej jednego z instrumentów przymusowej restrukturyzacji, o których mowa w art. 110, lub wykonanie przez Fundusz uprawnienia w przymusowej restrukturyzacji;

9) dzień roboczy - dzień od poniedziałku do piątku, z wyłączeniem dni ustawowo wolnych od pracy;

10) dzień spełnienia warunku gwarancji:

a) w przypadku banku - dzień zawieszenia działalności banku wskazany w decyzji Komisji Nadzoru Finansowego, o której mowa w art. 158 ust. 1 lub 2 ustawy - Prawo bankowe, i ustanowienia zarządu komisarycznego, o ile nie został on ustanowiony wcześniej, oraz wystąpienia do właściwego sądu z wnioskiem o ogłoszenie upadłości lub dzień wystąpienia przez Fundusz do właściwego sądu z wnioskiem o ogłoszenie upadłości, o którym mowa w art. 230 ust. 2 pkt 1,

b) w przypadku oddziału banku zagranicznego - dzień wydania przez sąd postanowienia o uznaniu orzeczenia o wszczęciu zagranicznego postępowania upadłościowego, o którym mowa w art. 379 pkt 1 ustawy - Prawo upadłościowe, dotyczącego banku zagranicznego, który prowadzi działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w formie oddziału, albo dzień wszczęcia postępowania upadłościowego obejmującego majątek banku zagranicznego położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

c) w przypadku kasy - dzień zawieszenia działalności kasy wskazany w decyzji Komisji Nadzoru Finansowego, o której mowa w art. 74k ust. 1 lub 2 ustawy o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych, i ustanowienia zarządcy komisarycznego, o ile nie został on ustanowiony wcześniej, oraz wystąpienia do właściwego sądu z wnioskiem o ogłoszenie upadłości lub dzień wystąpienia przez Fundusz do właściwego sądu z wnioskiem o ogłoszenie upadłości, o którym mowa w art. 230 ust. 2 pkt 2;

11) Europejski Urząd Nadzoru Bankowego - Europejski Urząd Nadzoru Bankowego, o którym mowa w rozporządzeniu nr 1093/2010;

12) finansowa spółka holdingowa - finansową spółkę holdingową, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia nr 575/2013;

13) finansowa spółka holdingowa o działalności mieszanej - finansową spółkę holdingową o działalności mieszanej, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 21 rozporządzenia nr 575/2013;

14) firma inwestycyjna - dom maklerski w rozumieniu przepisów ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, który posiada zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie, o którym mowa w art. 69 ust. 2 pkt 3, 7 lub 9 tej ustawy;

15) firma inwestycyjna w restrukturyzacji - firmę inwestycyjną, wobec której właściwy organ przymusowej restrukturyzacji wydał decyzję, o której mowa w art. 101 ust. 7;

16) fundusze własne - fundusze własne, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 118 rozporządzenia nr 575/2013, a w przypadku firm inwestycyjnych niebędących domami maklerskimi stosującymi rozporządzenie nr 575/2013 - fundusze własne, o których mowa w art. 9 rozporządzenia nr 2019/2033;

17) funkcje krytyczne - usługi, operacje lub inną działalność podmiotu lub grupy, których zaprzestanie mogłoby prowadzić, w jednym lub kilku państwach członkowskich będących członkiem Unii Europejskiej, do zakłóceń w funkcjonowaniu gospodarki lub zagrozić stabilności finansowej ze względu na wielkość podmiotu lub grupy, ich udział w rynku, złożoność, działalność transgraniczną, powiązania gospodarcze lub finansowe, w szczególności uwzględniając możliwość wykonywania tych usług, operacji lub innej działalności przez inne podmioty;

17a) globalna instytucja o znaczeniu systemowym - jednostkę, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 133 rozporządzenia nr 575/2013;

18) główna linia biznesowa - wyodrębnioną na potrzeby zarządcze część działalności, która stanowi dla podmiotu lub grupy, w skład której wchodzi podmiot, istotne źródło przychodów, zysku lub wartości przedsiębiorstwa;

19) grupa - podmiot dominujący oraz podmioty zależne, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia nr 575/2013;

19a) grupa podlegająca przymusowej restrukturyzacji:

a) podmiot podlegający przymusowej restrukturyzacji oraz jego podmioty zależne, o ile żaden z tych podmiotów zależnych:

– nie jest podmiotem podlegającym przymusowej restrukturyzacji,

– nie jest podmiotem zależnym innych podmiotów podlegających przymusowej restrukturyzacji,

– nie jest podmiotem mającym siedzibę w państwie trzecim, który zgodnie z planem przymusowej restrukturyzacji nie wchodzi w skład grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji, ani nie jest podmiotem zależnym tego podmiotu mającego siedzibę w państwie trzecim, albo

b) organ centralny, bank lub instytucję kredytową trwale powiązane z organem centralnym, a także ich podmioty zależne, w przypadku gdy organ centralny lub co najmniej jeden bank lub jedna instytucja kredytowa jest podmiotem podlegającym przymusowej restrukturyzacji;

20) grupowy plan przymusowej restrukturyzacji - plan sporządzony przez właściwy organ przymusowej restrukturyzacji dla grupy określający sposób, w jaki ten organ zamierza prowadzić restrukturyzację grupy;

21) holding mieszany - holding mieszany, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 22 rozporządzenia nr 575/2013, lub holding mieszany w rozumieniu art. 110a ust. 1 pkt 6c ustawy o obrocie instrumentami finansowymi;

22) instrument pochodny - instrument pochodny, o którym mowa w art. 2 pkt 5 rozporządzenia nr 648/2012;

22a) instrumenty dodatkowe w Tier I - instrumenty kapitałowe spełniające warunki określone w art. 52 ust. 1 rozporządzenia nr 575/2013;

23) instrumenty finansowe - instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi;

23a) instrumenty w kapitale podstawowym Tier I - instrumenty kapitałowe spełniające warunki określone w art. 28 ust. 1-4, art. 29 ust. 1-5 lub art. 31 ust. 1 rozporządzenia nr 575/2013;

23b) instrumenty w Tier II - instrumenty kapitałowe lub pożyczki podporządkowane, spełniające warunki określone w art. 63 rozporządzenia nr 575/2013;

24) instytucja finansowa - instytucję finansową, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia nr 575/2013, lub instytucję finansową, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia nr 2019/2033;

25) instytucja kredytowa - instytucję kredytową, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 575/2013, mającą siedzibę na terytorium państwa członkowskiego innego niż Rzeczpospolita Polska;

26) instytucja pomostowa - podmiot, którego jedynym akcjonariuszem lub podmiotem dominującym jest Fundusz, utworzony w celu przeniesienia na ten podmiot praw udziałowych podmiotu w restrukturyzacji, jego przedsiębiorstwa albo praw majątkowych lub zobowiązań podmiotu w restrukturyzacji w celu kontynuowania w całości lub części działalności prowadzonej przez podmiot w restrukturyzacji;

26a) inwestycyjna spółka holdingowa - inwestycyjną spółkę holdingową, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 23 rozporządzenia nr 2019/2033;

27) istotny oddział:

a) w przypadku oddziału instytucji kredytowej - oddział uznany za istotny zgodnie z art. 141f ust. 13 ustawy - Prawo bankowe,

b) (uchylona),

c) w przypadku oddziału banku prowadzącego działalność poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - oddział uznany za istotny przez organy państwa przyjmującego;

27a) istotny podmiot zależny - istotną jednostkę zależną, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 135 rozporządzenia nr 575/2013;

27b) kapitał podstawowy Tier I - kapitał podstawowy Tier I obliczony zgodnie z art. 50 rozporządzenia nr 575/2013;

28) kasa - spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową;

29) Kasa Krajowa - Krajową Spółdzielczą Kasę Oszczędnościowo-Kredytową;

30) kasa w restrukturyzacji - kasę, wobec której właściwy organ przymusowej restrukturyzacji wydał decyzję, o której mowa w art. 101 ust. 7;

31) kolegium przymusowej restrukturyzacji - kolegium utworzone zgodnie z art. 127 ust. 1;

32) (uchylony);

33) krajowy podmiot dominujący:

a) bank będący unijną instytucją dominującą lub firmę inwestycyjną będącą unijną dominującą firmą inwestycyjną,

b) unijną dominującą finansową spółkę holdingową, unijną dominującą finansową spółkę holdingową o działalności mieszanej lub unijną dominującą inwestycyjną spółkę holdingową, jeżeli są objęte nadzorem skonsolidowanym, nadzorem nad grupą firm inwestycyjnych na zasadzie skonsolidowanej lub nadzorem nad zgodnością z grupowym testem kapitałowym, o których mowa w przepisach działu IV rozdziału 1 oddziału 2a ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, sprawowanym przez Komisję Nadzoru Finansowego;

33a) krajowy podmiot zależny - podmiot zależny mający siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

33b) łączna kwota ekspozycji na ryzyko - kwotę obliczoną zgodnie z art. 92 ust. 3 rozporządzenia nr 575/2013;

34) obowiązkowy system gwarantowania depozytów - system gwarantowania środków pieniężnych funkcjonujący na podstawie ustawy;

35) oddział banku zagranicznego - oddział banku zagranicznego w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 20 ustawy - Prawo bankowe;

36) oficjalnie uznany system gwarantowania depozytów - system gwarantowania środków pieniężnych, utworzony i urzędowo uznany w państwie członkowskim;

36a) organ centralny - podmiot, o którym mowa w art. 10 ust. 1 rozporządzenia nr 575/2013;

37) państwo członkowskie - państwo będące członkiem Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego;

38) państwo trzecie - państwo inne niż państwo członkowskie;

39) plan przymusowej restrukturyzacji - plan sporządzony przez właściwy organ przymusowej restrukturyzacji, określający sposób, w tym zastosowanie instrumentów przymusowej restrukturyzacji, w jaki ten organ zamierza prowadzić restrukturyzację podmiotu;

39a) podmiot dominujący - podmiot, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 15 lit. a rozporządzenia nr 575/2013;

40) podmiot krajowy - bank, firmę inwestycyjną lub kasę;

41) podmiot objęty systemem gwarantowania - objęty obowiązkowym systemem gwarantowania depozytów:

a) bank, z wyjątkiem banku hipotecznego,

b) oddział banku zagranicznego, o ile nie jest uczestnikiem systemu gwarantowania środków pieniężnych albo system gwarantowania środków pieniężnych, w którym uczestniczy, nie zapewnia gwarantowania środków pieniężnych co najmniej w zakresie i w wysokości określonych w ustawie,

c) kasę;

41a) podmiot podlegający przymusowej restrukturyzacji:

a) bank, instytucję kredytową lub firmę inwestycyjną, które nie są częścią grupy objętej nadzorem skonsolidowanym zgodnie z przepisami państwa członkowskiego, wobec których w planie przymusowej restrukturyzacji opracowanym zgodnie z art. 73 przewidziano działanie w ramach przymusowej restrukturyzacji,

b) osobę prawną mającą siedzibę w państwie członkowskim, która została wskazana w planie przymusowej restrukturyzacji opracowanym zgodnie z art. 77 ust. 2 lub grupowym planie przymusowej restrukturyzacji opracowanym zgodnie z art. 74 ust. 1 jako podmiot, wobec którego przewidziano działanie w ramach przymusowej restrukturyzacji;

42) podmiot rezydualny - podmiot w restrukturyzacji, wobec którego Fundusz podjął decyzję o likwidacji lub wystąpił z wnioskiem o ogłoszenie jego upadłości;

43) podmiot uprawniony do reprezentacji - w przypadku:

a) banku - zarząd, zarząd komisaryczny, likwidatora, administratora, zastępcę administratora albo pełnomocnika ustanowionego przez Fundusz, a jeżeli ogłoszono upadłość banku - syndyka,

b) oddziału banku zagranicznego - dyrektora oddziału albo zarządcę zagranicznego, o którym mowa w art. 379 pkt 4 ustawy - Prawo upadłościowe,

c) kasy - zarząd, zarządcę komisarycznego, likwidatora, administratora, zastępcę administratora albo pełnomocnika ustanowionego przez Fundusz, a jeżeli ogłoszono upadłość kasy - syndyka;

44) podmiot w restrukturyzacji - podmiot, wobec którego właściwy organ przymusowej restrukturyzacji wydał decyzję, o której mowa w art. 101 ust. 7-9 i art. 102 ust. 1 i 4;

45) podmiot zależny:

a) podmiot, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia nr 575/2013,

b) bank lub instytucję kredytową trwale powiązane z organem centralnym, organ centralny oraz ich podmioty zależne, w zakresie, w jakim do grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji, o której mowa w pkt 19a lit. b, stosuje się przepisy art. 70-72, art. 82, art. 91-95, art. 97-99, art. 132-134, z uwzględnieniem sposobu, w jaki spełniają wymogi określone w art. 98 ust. 2a, oraz przepis art. 141n ustawy - Prawo bankowe;

46) podmiot zarządzający aktywami - podmiot, którego jedynym akcjonariuszem lub podmiotem dominującym jest Fundusz, utworzony w celu przeniesienia praw majątkowych i powiązanych z nimi zobowiązań podmiotu w restrukturyzacji lub instytucji pomostowej w celu zarządzania tymi prawami, w tym ich zbycia lub likwidacji;

47) podmiot znaczący - podmiot, który indywidualnie spełnia jedną z przesłanek:

a) łączna wartość jego aktywów ustalona na podstawie ostatniego zatwierdzonego sprawozdania finansowego przekracza równowartość w złotych kwoty 30 000 000 000 euro według średniego kursu ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na dzień sporządzenia tego sprawozdania,

b) stosunek całkowitej wartości jego aktywów do produktu krajowego brutto państwa członkowskiego, w którym ma siedzibę, przekracza 20%, chyba że wartość jego aktywów ustalona na podstawie ostatniego zatwierdzonego sprawozdania finansowego jest niższa niż równowartość w złotych kwoty 5 000 000 000 euro według średniego kursu ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na dzień sporządzenia tego sprawozdania;

47a) podporządkowane instrumenty kwalifikowalne - instrumenty spełniające kryteria określone w art. 72a rozporządzenia nr 575/2013, z wyłączeniem instrumentów, o których mowa w art. 72b ust. 3-5 tego rozporządzenia;

48) prawa udziałowe - akcje, udziały, prawa poboru, prawa do akcji, warranty subskrypcyjne i inne zbywalne papiery wartościowe inkorporujące prawa majątkowe odpowiadające prawom wynikającym z akcji oraz inne zbywalne prawa majątkowe, które powstają w wyniku emisji, inkorporujące uprawnienie do nabycia lub objęcia papierów wartościowych określonych wcześniej;

49) przejęcie przedsiębiorstwa - instrument przymusowej restrukturyzacji polegający na przejęciu:

a) przedsiębiorstwa prowadzonego przez podmiot w restrukturyzacji lub

b) wybranych albo wszystkich praw majątkowych podmiotu w restrukturyzacji lub wybranych albo wszystkich zobowiązań tego podmiotu, lub

c) praw udziałowych podmiotu w restrukturyzacji;

50) rachunek w podmiocie objętym systemem gwarantowania - rachunek bankowy w banku lub oddziale banku zagranicznego lub rachunek w kasie;

51) rejestr instrumentów finansowych - prowadzoną przez podmiot w postaci elektronicznej ewidencję otwartych pozycji z tytułu transakcji instrumentami finansowymi zapewniającą możliwość bezzwłocznego uzyskania wszystkich danych pozwalających w szczególności na identyfikację typu instrumentu finansowego, należności lub zobowiązań z tytułu transakcji, waluty transakcji, strony transakcji, terminu transakcji, sposobu rozliczenia, zabezpieczenia transakcji i prawa właściwego dla transakcji;

52) rozporządzenie nr 1093/2010 - rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), zmiany decyzji nr 716/2009/WE oraz uchylenia decyzji Komisji 2009/78/WE (Dz. Urz. UE L 331 z 15.12.2010, str. 12, z późn. zm.);

53) rozporządzenie nr 648/2012 - rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (Dz. Urz. UE L 201 z 27.07.2012, str. 1, z późn. zm.);

54) rozporządzenie nr 575/2013 - rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz. Urz. UE L 176 z 27.06.2013, str. 1, z późn. zm. ² );

54a) rozporządzenie nr 596/2014 - rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 596/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie nadużyć na rynku (rozporządzenie w sprawie nadużyć na rynku) oraz uchylające dyrektywę 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i dyrektywy Komisji 2003/124/WE, 2003/125/WE i 2004/72/WE (Dz. Urz. UE L 173 z 12.06.2014, str. 1, z późn. zm. ³ );

55) rozporządzenie nr 2015/63 - rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/63 z dnia 21 października 2014 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE w odniesieniu do składek ex ante wnoszonych na rzecz mechanizmów finansowania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji (Dz. Urz. UE L 11 z 17.01.2015, str. 44);

55a) rozporządzenie nr 2017/1129 - rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1129 z dnia 14 czerwca 2017 r. w sprawie prospektu, który ma być publikowany w związku z ofertą publiczną papierów wartościowych lub dopuszczeniem ich do obrotu na rynku regulowanym oraz uchylenia dyrektywy 2003/71/WE (Dz. Urz. UE L 168 z 30.06.2017, str. 12);

55b) rozporządzenie nr 2019/2033 - rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/2033 z dnia 27 listopada 2019 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla firm inwestycyjnych oraz zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1093/2010, (UE) nr 575/2013, (UE) nr 600/2014 i (UE) nr 806/2014 (Dz. Urz. UE L 314 z 05.12.2019, str. 1, z późn. zm. ⁴ );

55c) rozporządzenie nr 2021/23 - rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/23 z dnia 16 grudnia 2020 r. w sprawie ram na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do kontrahentów centralnych oraz zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1095/2010, (UE) nr 648/2012, (UE) nr 600/2014, (UE) nr 806/2014 i (UE) 2015/2365 oraz dyrektywy 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2007/36/WE, 2014/59/UE i (UE) 2017/1132 (Dz. Urz. UE L 22 z 22.01.2021, str. 1);

56) rynek regulowany - rynek regulowany, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi;

57) spełnienie warunku gwarancji:

a) w przypadku banku, z wyjątkiem banku hipotecznego:

– wydanie przez Komisję Nadzoru Finansowego decyzji o zawieszeniu działalności banku, o której mowa w art. 158 ust. 1 lub 2 ustawy - Prawo bankowe, i ustanowienie zarządu komisarycznego, o ile nie został on ustanowiony wcześniej, oraz wystąpienie do właściwego sądu z wnioskiem o ogłoszenie upadłości albo

– wystąpienie przez Fundusz do właściwego sądu z wnioskiem o ogłoszenie upadłości, o którym mowa w art. 230 ust. 2 pkt 1,

b) w przypadku oddziału banku zagranicznego - wydanie przez sąd postanowienia o uznaniu orzeczenia o wszczęciu zagranicznego postępowania upadłościowego, o którym mowa w art. 379 pkt 1 ustawy - Prawo upadłościowe, dotyczącego banku zagranicznego, który prowadzi działalność w Rzeczypospolitej Polskiej w formie oddziału, albo wszczęcie postępowania upadłościowego obejmującego majątek banku zagranicznego położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

c) w przypadku kasy:

– wydanie przez Komisję Nadzoru Finansowego decyzji o zawieszeniu działalności kasy, o której mowa w art. 74k ust. 1 lub 2 ustawy o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych, i ustanowienie zarządcy komisarycznego, o ile nie został on ustanowiony wcześniej, oraz wystąpienie do właściwego sądu z wnioskiem o ogłoszenie upadłości albo

– wystąpienie przez Fundusz do właściwego sądu z wnioskiem o ogłoszenie upadłości, o którym mowa w art. 230 ust. 2 pkt 2;

58) system goszczący - oficjalnie uznany system gwarantowania depozytów w państwie członkowskim innym niż Rzeczpospolita Polska, na którego terytorium podmiot objęty systemem gwarantowania wykonuje działalność przez oddział;

59) system macierzysty - oficjalnie uznany system gwarantowania depozytów, do którego należy instytucja kredytowa, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 17 ustawy - Prawo bankowe, w państwie członkowskim, w którym ta instytucja kredytowa uzyskała zezwolenie na wykonywanie działalności i na którego terytorium ma siedzibę;

60) system ochrony instytucjonalnej - instytucjonalny system ochrony, o którym mowa w art. 113 ust. 7 rozporządzenia nr 575/2013;

61) system płatności - system płatności, o którym mowa w art. 1 pkt 1 ustawy o ostateczności rozrachunku;

62) system rekompensat - system rekompensat, o którym mowa w art. 133 ust. 1 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi;

63) system rozrachunku - system rozrachunku papierów wartościowych, o którym mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o ostateczności rozrachunku;

64) system wyliczania - system informatyczny podmiotu objętego systemem gwarantowania przeznaczony do zapewnienia możliwości niezwłocznego uzyskania danych pozwalających na identyfikację deponentów oraz określenie wysokości środków gwarantowanych należnych poszczególnym deponentom;

65) środki gwarantowane - środki deponenta objęte ochroną gwarancyjną do wysokości, o której mowa w art. 24 ust. 1, 3 i 4;

66) środki na finansowanie przymusowej restrukturyzacji banków i firm inwestycyjnych - środki funduszu przymusowej restrukturyzacji banków do wykorzystania na ten cel;

67) środki na finansowanie przymusowej restrukturyzacji kas - środki funduszu przymusowej restrukturyzacji kas do wykorzystania na ten cel;

68) środki objęte ochroną gwarancyjną - środki deponenta objęte ochroną zgodnie z art. 17-19;

69) środki systemu gwarantowania depozytów w bankach - środki funduszu gwarancyjnego banków do wykorzystania oraz funduszu statutowego po pomniejszeniu o:

a) wartość rzeczowych aktywów trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

b) wartość środków przeznaczonych decyzją Rady Funduszu na pokrycie różnicy, o której mowa w art. 258n ust. 1;

70) środki systemu gwarantowania depozytów w kasach - środki funduszu gwarancyjnego kas do wykorzystania;

71) umorzenie lub konwersja zobowiązań - instrument przymusowej restrukturyzacji polegający na umorzeniu zobowiązań w celu pokrycia strat lub zamianie zobowiązań na instrumenty kapitałowe;

71a) umowy finansowe:

a) umowy będące instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy o obrocie instrumentami finansowymi,

b) niebędące instrumentami finansowymi, o których mowa w lit. a, umowy dotyczące obrotu towarami,

c) niebędące instrumentami finansowymi, o których mowa w lit. a, opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne prawa majątkowe, których cena lub wartość zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości składnika majątku, usługi, prawa lub udziału,

d) umowy pożyczki międzybankowej, jeżeli termin spłaty pożyczki wynosi 3 miesiące albo jest krótszy,

e) umowy ramowe, których przedmiotem jest zawieranie umów, o których mowa w lit. a-d;

72) unijna dominująca finansowa spółka holdingowa - unijną dominującą finansową spółkę holdingową, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 31 rozporządzenia nr 575/2013;

73) unijna dominująca finansowa spółka holdingowa o działalności mieszanej - unijną dominującą finansową spółkę holdingową o działalności mieszanej, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 33 rozporządzenia nr 575/2013, lub unijną dominującą finansową spółkę holdingową o działalności mieszanej, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 58 rozporządzenia nr 2019/2033;

73a) unijna dominująca firma inwestycyjna - unijną dominującą firmę inwestycyjną, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 29b rozporządzenia nr 575/2013, lub unijną dominującą firmę inwestycyjną, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 56 rozporządzenia nr 2019/2033;

73b) unijna dominująca inwestycyjna spółka holdingowa - unijną dominującą inwestycyjną spółkę holdingową, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 57 rozporządzenia nr 2019/2033;

74) unijna instytucja dominująca - unijną instytucję dominującą, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 29 rozporządzenia nr 575/2013;

74a) ustawa o funkcjonowaniu banków spółdzielczych - ustawę z dnia 7 grudnia 2000 r. o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających (Dz. U. z 2022 r. poz. 1595 oraz z 2023 r. poz. 1723);

74b) ustawa o nadzorze makroostrożnościowym - ustawę z dnia 5 sierpnia 2015 r. o nadzorze makroostrożnościowym nad systemem finansowym i zarządzaniu kryzysowym w systemie finansowym (Dz. U. z 2022 r. poz. 2536 oraz z 2023 r. poz. 1723);

75) ustawa o obrocie instrumentami finansowymi - ustawę z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2023 r. poz. 646, 825, 1723 i 1941);

76) ustawa o ostateczności rozrachunku - ustawę z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami (Dz. U. z 2022 r. poz. 1581 oraz z 2023 r. poz. 1723);

77) ustawa o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych - ustawę z dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1278, 1394, 1407, 1723 i 1843);

78) ustawa - Prawo bankowe - ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2023 r. poz. 2488);

79) ustawa - Prawo upadłościowe - ustawę z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe (Dz. U. z 2022 r. poz. 1520 oraz z 2023 r. poz. 825, 1723, 1843 i 1860);

80) wiążąca mediacja - procedurę określoną w art. 19 rozporządzenia nr 1093/2010;

81) właściciel - akcjonariusza, wspólnika spółki albo członka spółdzielni;

81a) właściwa instytucja dominująca - dominującą instytucję z państwa członkowskiego, dominującą firmę inwestycyjną z państwa członkowskiego, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 29a rozporządzenia 575/2013, unijną instytucję dominującą, unijną dominującą firmę inwestycyjną, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 29b rozporządzenia 575/2013, finansową spółkę holdingową, inwestycyjną spółkę holdingową, finansową spółkę holdingową o działalności mieszanej, holding mieszany, dominującą finansową spółkę holdingową z państwa członkowskiego, dominującą inwestycyjną spółkę holdingową z państwa członkowskiego, unijną dominującą finansową spółkę holdingową, unijną dominującą inwestycyjną spółkę holdingową, dominującą finansową spółkę holdingową o działalności mieszanej z państwa członkowskiego lub unijną dominującą finansową spółkę holdingową o działalności mieszanej, w odniesieniu do której zastosowano instrument umorzenia lub konwersji zobowiązań;

82) właściwy organ przymusowej restrukturyzacji - organ państwa członkowskiego wykonujący zadania z zakresu przymusowej restrukturyzacji albo Jednolitą Radę do spraw Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji utworzoną na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 z dnia 15 lipca 2014 r. ustanawiającego jednolite zasady i jednolitą procedurę restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji kredytowych i niektórych firm inwestycyjnych w ramach jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 (Dz. Urz. UE L 225 z 30.07.2014, str. 1);

83) właściwy organ przymusowej restrukturyzacji dla grupy - organ przymusowej restrukturyzacji właściwy w państwie członkowskim, którego organ nadzoru sprawuje nadzór skonsolidowany, albo Jednolitą Radę do spraw Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji utworzoną na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 z dnia 15 lipca 2014 r. ustanawiającego jednolite zasady i jednolitą procedurę restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji kredytowych i niektórych firm inwestycyjnych w ramach jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 1093/2010;

84) właściwy organ przymusowej restrukturyzacji dla istotnego oddziału - właściwy organ przymusowej restrukturyzacji w państwie członkowskim, na którego terytorium podmiot utworzył istotny oddział;

85) właściwy organ przymusowej restrukturyzacji dla podmiotu zależnego - właściwy organ przymusowej restrukturyzacji w państwie członkowskim, na którego terytorium ma siedzibę podmiot zależny;

86) właściwy organ przymusowej restrukturyzacji państwa trzeciego - organ przymusowej restrukturyzacji państwa trzeciego wykonujący zadania z zakresu przymusowej restrukturyzacji;

87) wspólna decyzja - porozumienie podjęte w ramach kolegium przymusowej restrukturyzacji przez właściwe organy przymusowej restrukturyzacji;

88) wydzielenie praw majątkowych - instrument przymusowej restrukturyzacji polegający na przeniesieniu wybranych praw majątkowych i powiązanych z nimi zobowiązań z podmiotu w restrukturyzacji albo instytucji pomostowej do podmiotu zarządzającego aktywami;

88a) wymóg połączonego bufora - wymóg, o którym mowa w art. 55 ust. 4 ustawy o nadzorze makroostrożnościowym;

89) zagraniczne postępowanie przymusowej restrukturyzacji - przymusową restrukturyzację wszczętą w państwie trzecim;

90) zagraniczny podmiot w restrukturyzacji - podmiot z siedzibą w państwie trzecim, wobec którego wydano decyzję o wszczęciu przymusowej restrukturyzacji;

90a) zobowiązania kwalifikowalne - zobowiązania mogące podlegać umorzeniu lub konwersji, które spełniają warunki określone w art. 97a-97g lub art. 98 ust. 2l pkt 1, oraz instrumenty w Tier II, o których mowa w art. 72a ust. 1 lit. b rozporządzenia nr 575/2013;

90b) zobowiązania mogące podlegać umorzeniu lub konwersji - zobowiązania i instrumenty kapitałowe, które nie kwalifikują się do instrumentów w kapitale podstawowym Tier I, instrumentów dodatkowych w Tier I lub instrumentów w Tier II podmiotu, o którym mowa w art. 64 pkt 2, i które nie są wyłączone z umorzenia lub konwersji zobowiązań na podstawie art. 206 ust. 1;

91) zobowiązanie zabezpieczone - zobowiązanie, w przypadku którego prawo wierzyciela do płatności lub innej formy wykonania jest zabezpieczone przez obciążenie, w szczególności przez zastaw, hipotekę lub inną formę zabezpieczenia ustanowionego na prawach majątkowych dłużnika, w tym zobowiązanie wynikające z transakcji z udzielonym przyrzeczeniem odkupu i innych uzgodnień dotyczących zabezpieczeń finansowych polegających na przeniesieniu tytułu do tego prawa majątkowego.

Rozdział  2

Status, zadania i organy Funduszu

Art.  3.  [Status Funduszu; nadanie statutu]

1. Fundusz jest osobą prawną wykonującą zadania określone w ustawie.

2. Siedzibą Funduszu jest Warszawa.

3. Fundusz nie jest państwową osobą prawną i nie jest inną państwową jednostką organizacyjną.

4. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, w drodze rozporządzenia, nadaje Funduszowi statut, w którym określa szczegółowo jego zadania, organizację oraz zasady tworzenia i wykorzystywania funduszy własnych, mając na uwadze sprawne działanie Funduszu oraz cele jego działalności.

Art.  3a.  [Wyłączenie stosowania do Funduszu przepisów o zasadach zarządzania mieniem państwowym oraz niektórych przepisów o finansach publicznych]

1. Do Funduszu nie stosuje się przepisów art. 35, art. 42 ust. 2, art. 49, art. 92 i art. 93 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1270, z późn. zm.).

2. Do Funduszu nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 16 grudnia 2016 r. o zasadach zarządzania mieniem państwowym (Dz. U. z 2024 r. poz. 125).

Art.  4.  [Cel działalności Funduszu]

Celem działalności Funduszu jest podejmowanie działań na rzecz stabilności krajowego systemu finansowego, w szczególności przez zapewnienie funkcjonowania obowiązkowego systemu gwarantowania depozytów, prowadzenie przymusowej restrukturyzacji oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji CCP.

Art.  5.  [Zadania Funduszu]

1. Do zadań Funduszu należy:

1) wykonywanie obowiązków wynikających z gwarantowania depozytów, w szczególności dokonywanie wypłaty środków gwarantowanych deponentom;

2) kontrola danych zawartych w systemach wyliczania podmiotów objętych systemem gwarantowania;

3) restrukturyzacja podmiotów, o których mowa w art. 64 pkt 2, przez umorzenie lub konwersję instrumentów kapitałowych;

4) prowadzenie przymusowej restrukturyzacji;

4a) wykonywanie zadań organu do spraw restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji CCP, o których mowa w rozporządzeniu nr 2021/23;

5) przygotowywanie, przegląd i aktualizacja planów przymusowej restrukturyzacji i grupowych planów przymusowej restrukturyzacji;

6) gromadzenie i analizowanie informacji o podmiotach objętych systemem gwarantowania oraz o bankach hipotecznych, w szczególności w celu opracowywania analiz i prognoz dotyczących sektora bankowego i sektora kas oraz poszczególnych banków i kas;

7) prowadzenie innych działań na rzecz stabilności krajowego systemu finansowego.

2. Do zadań Funduszu w zakresie restrukturyzacji kas, w których powstało niebezpieczeństwo niewypłacalności, należy:

1) udzielanie zwrotnej pomocy finansowej;

2) nabywanie wierzytelności kas;

3) udzielanie wsparcia finansowego na rzecz działalności kasy w przypadku jej przejęcia, przejęcia jej wybranych praw majątkowych lub wybranych zobowiązań lub w przypadku nabycia przedsiębiorstwa tej kasy w likwidacji, jego zorganizowanej części lub wybranych praw majątkowych podmiotowi przejmującemu lub nabywcy;

4) kontrola prawidłowości wykorzystania pomocy i wsparcia, o których mowa w pkt 1 i 3, oraz monitorowanie sytuacji ekonomiczno-finansowej i systemu zarządzania:

a) kasy korzystającej z pomocy,

b) podmiotu przejmującego kasę, wybrane prawa majątkowe lub wybrane zobowiązania kasy,

c) nabywcy przedsiębiorstwa kasy w likwidacji, jego zorganizowanej części lub wybranych praw majątkowych.

2a. Do zadań Funduszu w zakresie restrukturyzacji banków, w których powstało niebezpieczeństwo niewypłacalności, z wyłączeniem banków hipotecznych, należy:

1) udzielanie wsparcia na rzecz działalności restrukturyzowanego banku bankom przejmującym;

2) kontrola prawidłowości wykorzystania wsparcia, o którym mowa w pkt 1, oraz monitorowanie sytuacji ekonomiczno-finansowej i systemu zarządzania banku uczestniczącego w restrukturyzacji banku, na którego działalność Fundusz udzielił wsparcia.

3. Fundusz współpracuje z innymi podmiotami działającymi na rzecz stabilności krajowego systemu finansowego, podmiotami prowadzącymi systemy gwarantowania depozytów, a także właściwymi organami przymusowej restrukturyzacji, Europejskim Urzędem Nadzoru Bankowego oraz właściwymi organami przymusowej restrukturyzacji dla grupy, właściwymi organami przymusowej restrukturyzacji dla istotnego oddziału, właściwymi organami przymusowej restrukturyzacji dla podmiotu zależnego oraz właściwymi organami przymusowej restrukturyzacji państwa trzeciego.

4. W zakresie, o którym mowa w ust. 1 i 3, Fundusz może prowadzić działalność wydawniczą, informacyjną, promocyjną i edukacyjną.

5. Fundusz może świadczyć usługi na rzecz instytucji pomostowej i podmiotu zarządzającego aktywami.

6. Komisja Nadzoru Finansowego, na wniosek Funduszu, ustanawia Fundusz kuratorem, o którym mowa w art. 144 ust. 1 ustawy - Prawo bankowe albo art. 72c ust. 1 ustawy o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych. Funduszowi nie przysługuje wynagrodzenie, o którym mowa w art. 144 ust. 8 ustawy - Prawo bankowe albo art. 72c ust. 11 ustawy o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych.

7. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych może określić, w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Prezesa Narodowego Banku Polskiego i Przewodniczącego Komisji Nadzoru Finansowego, dodatkowe działania Funduszu na rzecz stabilności krajowego systemu finansowego oraz tryb i sposób ich wykonania, kierując się koniecznością zapewnienia stabilności krajowego systemu finansowego.

8. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki, zakres i tryb obrotu przez Fundusz wierzytelnościami, o których mowa w ust. 2 pkt 2, uwzględniając konieczność zapewnienia skuteczności prowadzonej restrukturyzacji kas.

Art.  5a.  [Zakres przetwarzania danych osobowych przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny]

Fundusz przetwarza dane osobowe w zakresie niezbędnym do realizacji zadań określonych w art. 5 ust. 1-6.

Art.  6.  [Organy Funduszu; ograniczenie możliwości wykonywania innej działalności przez członków organów Funduszu i pracowników Funduszu]

1. Organami Funduszu są Rada Funduszu oraz Zarząd Funduszu.

2. Osoby pełniące funkcje w organach Funduszu i pracownicy Funduszu nie mogą podejmować działań, które mogłyby wywołać podejrzenie o ich stronniczość, w szczególności:

1) nabywać, zbywać i posiadać akcji lub udziałów:

a) podmiotu krajowego,

b) podmiotu dominującego w stosunku do podmiotu krajowego lub podmiotu zależnego podmiotu krajowego,

c) podmiotu powiązanego z podmiotem, o którym mowa w lit. a lub b, przez pozostawanie z podmiotem w tej samej grupie;

2) nabywać, zbywać i posiadać obligacji emitowanych przez podmiot, o którym mowa w pkt 1, lub Kasę Krajową;

3) nabywać, zbywać i posiadać instrumentów finansowych, których emitentem jest podmiot krajowy, oraz instrumentów pochodnych, których instrumentem bazowym są papiery wartościowe emitowane przez podmiot, o którym mowa w pkt 1, lub Kasę Krajową;

4) pełnić funkcji w podmiocie, o którym mowa w pkt 1, lub Kasie Krajowej lub podejmować zatrudnienia w podmiocie, o którym mowa w pkt 1, lub Kasie Krajowej, na podstawie umowy o pracę albo świadczyć w nich pracy na podstawie umowy zlecenia, umowy o dzieło, umowy agencyjnej albo innej umowy o podobnym charakterze.

3. Osoby pełniące funkcje w organach Funduszu i pracownicy Funduszu mogą:

1) podejmować zatrudnienie w instytucji pomostowej lub pełnić funkcję w organach instytucji pomostowej;

2) podejmować zatrudnienie w podmiocie zarządzającym aktywami lub pełnić funkcję w jego organach;

3) podejmować zatrudnienie w podmiocie w restrukturyzacji lub podmiocie powiązanym z podmiotem w restrukturyzacji przez pozostawanie z tym podmiotem w relacjach, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 14-16 ustawy - Prawo bankowe, lub pozostawanie z tym podmiotem w tej samej grupie;

4) pełnić funkcję w organach podmiotów, o których mowa w pkt 3.

4. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do:

1) udziałów obowiązkowych w kasie w związku z gromadzeniem w niej środków pieniężnych, otrzymanymi pożyczkami lub kredytami, przeprowadzanymi w niej rozliczeniami finansowymi oraz zawieranymi za pośrednictwem kasy umowami ubezpieczenia na zasadach określonych w ustawie z dnia 15 grudnia 2017 r. o dystrybucji ubezpieczeń (Dz. U. z 2023 r. poz. 1111 i 1723);

2) papierów wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa;

3) papierów wartościowych emitowanych, poręczonych lub gwarantowanych przez rządy lub banki centralne państw członkowskich lub państw będących członkami Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju;

4) jednostek uczestnictwa funduszy inwestycyjnych w rozumieniu ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (Dz. U. z 2023 r. poz. 681, 825, 1723 i 1941).

5. Członkowie Rady Funduszu, członkowie Zarządu Funduszu oraz pracownicy Funduszu są obowiązani dostosować się do wymagań, o których mowa w ust. 2, w terminie 7 miesięcy odpowiednio od dnia objęcia mandatu członka Rady Funduszu lub członka Zarządu Funduszu, lub nawiązania stosunku pracy.

Art.  7.  [Członkowie Rady Funduszu]

1. Rada Funduszu składa się z sześciu członków.

2. Członkiem Rady Funduszu może być osoba, która spełnia łącznie następujące warunki:

1) posiada pełną zdolność do czynności prawnych;

2) posiada wyższe wykształcenie;

3) nie była prawomocnie skazana za umyślne przestępstwo lub przestępstwo skarbowe;

4) posiada wiedzę i doświadczenie zawodowe w zakresie funkcjonowania rynku finansowego.

3. Przewodniczącym Rady Funduszu jest przedstawiciel ministra właściwego do spraw instytucji finansowych.

4. Członkami Rady Funduszu są:

1) trzej przedstawiciele ministra właściwego do spraw instytucji finansowych, w tym przewodniczący Rady Funduszu;

2) dwaj przedstawiciele Narodowego Banku Polskiego delegowani przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego;

3) jeden przedstawiciel Komisji Nadzoru Finansowego delegowany przez Przewodniczącego Komisji Nadzoru Finansowego.

5. Kadencja Rady Funduszu trwa 3 lata, przy czym z upływem kadencji wygasają mandaty wszystkich jej członków.

6. Mandat członka Rady Funduszu wygasa z upływem kadencji Rady Funduszu, wskutek śmierci, złożenia rezygnacji albo odwołania z Rady Funduszu.

7. W przypadku wygaśnięcia mandatu członka Rady Funduszu w trakcie trwania kadencji Rady Funduszu delegowanie nowego członka następuje na okres do końca kadencji Rady Funduszu.

8. Po upływie kadencji Rady Funduszu członkowie Rady Funduszu pełnią obowiązki do dnia powołania nowej Rady Funduszu.

9. Członkom Rady Funduszu przysługuje miesięczne wynagrodzenie. Wynagrodzenie składa się z części stałej oraz części zmiennej, której wysokość jest uzależniona od udziału członka Rady Funduszu w posiedzeniach Rady Funduszu oraz częstotliwości zwoływania posiedzeń Rady Funduszu w danym miesiącu.

10. Wysokość miesięcznego wynagrodzenia członka Rady Funduszu ustala się jako wielokrotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku w czwartym kwartale roku poprzedniego, ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.

11. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Prezesa Narodowego Banku Polskiego i Przewodniczącego Komisji Nadzoru Finansowego, maksymalną wysokość miesięcznego wynagrodzenia członków Rady Funduszu obejmującą:

1) wysokość części stałej wynagrodzenia,

2) sposób ustalenia części zmiennej wynagrodzenia

- uwzględniając pełnioną funkcję oraz udział w posiedzeniach Rady Funduszu.

Art.  8.  [Zadania Rady Funduszu]

1. Do zadań Rady Funduszu należy:

1) wykonywanie nadzoru nad działalnością Zarządu Funduszu;

2) uchwalanie planu działalności i planu finansowego Funduszu;

3) zatwierdzanie opracowanego przez Zarząd Funduszu rocznego sprawozdania finansowego Funduszu i rocznego sprawozdania z działalności Funduszu oraz przedkładanie ich Radzie Ministrów;

4) przyjmowanie opracowanych przez Zarząd Funduszu kwartalnych sprawozdań z działalności Funduszu oraz przedkładanie ich ministrowi właściwemu do spraw instytucji finansowych, nie później niż w terminie 40 dni od ostatniego dnia kwartału, za który zostały sporządzone;

5) akceptacja, na wniosek Zarządu Funduszu, zaciągnięcia przez Fundusz pożyczki, kredytu lub emisji dłużnych papierów wartościowych;

6) akceptacja, na wniosek Zarządu Funduszu, udzielenia przez Fundusz pożyczki oficjalnie uznanemu systemowi gwarantowania z państwa członkowskiego innego niż Rzeczpospolita Polska lub podmiotowi zarządzającemu funduszami przymusowej restrukturyzacji w państwach członkowskich;

7) podejmowanie, na wniosek Zarządu Funduszu, decyzji o przekazaniu środków między funduszami własnymi Funduszu;

8) podejmowanie, na wniosek Zarządu Funduszu, decyzji o przeznaczeniu na finansowanie przymusowej restrukturyzacji kwoty wyższej niż 50% docelowego poziomu środków systemu gwarantowania depozytów w bankach albo docelowego poziomu środków systemu gwarantowania depozytów w kasach;

8a) obniżanie, na wniosek Zarządu Funduszu, docelowego poziomu środków systemu gwarantowania depozytów w bankach;

9) określanie, na wniosek Zarządu Funduszu:

a) wysokości obowiązkowych składek na fundusz gwarancyjny banków i fundusz gwarancyjny kas, o których mowa w art. 286 ust. 1, fundusz przymusowej restrukturyzacji banków i fundusz przymusowej restrukturyzacji kas, o których mowa w art. 295 ust. 1 i 3, terminu ich wniesienia oraz udziału składek wnoszonych w formie zobowiązania do zapłaty,

b) wysokości składek nadzwyczajnych na fundusz gwarancyjny banków, fundusz gwarancyjny kas, fundusz przymusowej restrukturyzacji banków i fundusz przymusowej restrukturyzacji kas, o których mowa odpowiednio w art. 291 ust. 1, art. 292 ust. 1, art. 299 ust. 1 i art. 300 ust. 1, oraz terminu ich wniesienia,

c) zasad odraczania terminów płatności składek nadzwyczajnych na fundusz przymusowej restrukturyzacji banków i fundusz przymusowej restrukturyzacji kas,

d) zasad sporządzania, akceptacji i oceny wykonalności planów przymusowej restrukturyzacji i grupowych planów przymusowej restrukturyzacji,

e) szczegółowych wewnętrznych zasad prowadzenia przez Fundusz przymusowej restrukturyzacji,

f) zasad i form udzielania wsparcia oraz zabezpieczania i dochodzenia zwrotu środków z tytułu udzielenia wsparcia w przymusowej restrukturyzacji,

g) zasad przeprowadzania oszacowań na potrzeby przymusowej restrukturyzacji,

h) zasad udzielania przez Fundusz pożyczek, o których mowa w pkt 6, z funduszu gwarancyjnego banków, funduszu gwarancyjnego kas, funduszu przymusowej restrukturyzacji banków i funduszu przymusowej restrukturyzacji kas,

i) zmniejszenia częstotliwości przeglądów planów przymusowej restrukturyzacji dla niektórych podmiotów i grupowych planów przymusowej restrukturyzacji,

j) zasad i form udzielania pomocy i wsparcia oraz dochodzenia zwrotu środków z tytułu udzielenia pomocy lub wsparcia w związku z restrukturyzacją kas,

k) zasad i form udzielania wsparcia oraz dochodzenia zwrotu środków z tytułu udzielenia wsparcia w związku z restrukturyzacją banków,

l) wewnętrznych zasad wykonywania zadań organu do spraw restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji CCP, o których mowa w rozporządzeniu nr 2021/23;

10) zwolnienie, na wniosek Zarządu Funduszu, podmiotu z prowadzenia rejestru instrumentów finansowych;

11) ustalanie wysokości wynagrodzeń członków Zarządu Funduszu;

12) reprezentowanie Funduszu w jego stosunkach prawnych z członkami Zarządu, w szczególności powoływanie, zawieszanie w czynnościach i odwoływanie członków Zarządu;

13) uchwalanie, na wniosek Zarządu Funduszu, regulaminu określającego organizację pracy oraz zasady i tryb działania Zarządu Funduszu.

1a. Rada Funduszu, na wniosek Zarządu Funduszu, przyjmuje zasady określania docelowego poziomu środków, o których mowa w ust. 1 pkt 8a. Zasady są zamieszczane na stronie internetowej Funduszu.

2. Rada Funduszu może upoważnić Zarząd Funduszu do podjęcia decyzji w sprawie zwrotnego przekazania środków między funduszami własnymi w przypadkach określonych przez Radę Funduszu.

Art.  9.  [Podejmowanie uchwał przez Radę Funduszu; regulamin organizacyjny]

1. Rada Funduszu podejmuje uchwały większością głosów, w obecności co najmniej trzech jej członków. W przypadku równej liczby głosów decyduje głos przewodniczącego Rady Funduszu.

2. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych ustali, w drodze rozporządzenia, regulamin określający organizację pracy oraz zasady i tryb działania Rady Funduszu, uwzględniając cele działania Funduszu, jego zadania oraz specyfikę jego działalności.

Art.  10.  [Członkowie Zarządu Funduszu]

1. W skład Zarządu Funduszu wchodzi od trzech do pięciu członków, w tym Prezes Zarządu i jego Zastępca.

2. Członków Zarządu Funduszu powołuje i odwołuje Rada Funduszu.

3. Członkiem Zarządu Funduszu może być osoba, która spełnia łącznie następujące warunki:

1) posiada obywatelstwo polskie;

2) posiada pełną zdolność do czynności prawnych;

3) posiada wyższe wykształcenie;

4) nie była prawomocnie skazana za umyślne przestępstwo lub przestępstwo skarbowe;

5) posiada co najmniej pięcioletnie doświadczenie zawodowe na stanowisku kierowniczym w zakresie funkcjonowania rynku finansowego.

4. Rada Funduszu spośród członków Zarządu Funduszu wybiera:

1) Prezesa Zarządu Funduszu;

2) Zastępcę Prezesa Zarządu Funduszu na wniosek Prezesa Zarządu Funduszu.

5. Kadencja Zarządu Funduszu trwa 5 lat od dnia powołania.

6. Rada Funduszu odwołuje przed upływem kadencji członka Zarządu Funduszu, w tym Prezesa lub jego Zastępcę, w przypadku:

1) prawomocnego skazania za umyślne przestępstwo lub przestępstwo skarbowe;

2) rezygnacji ze stanowiska;

3) utraty obywatelstwa polskiego;

4) utraty pełnej zdolności do czynności prawnych;

5) gdy nie daje rękojmi należytego pełnienia powierzonych obowiązków.

6a. Rada Funduszu może odwołać przed upływem kadencji członka Zarządu Funduszu, w tym Prezesa lub jego Zastępcę, w przypadku utraty zdolności do pełnienia powierzonych obowiązków na skutek długotrwałej choroby, trwającej dłużej niż 3 miesiące.

7. Mandat członka Zarządu Funduszu wygasa z dniem:

1) upływu kadencji Zarządu Funduszu;

2) śmierci członka Zarządu Funduszu;

3) odwołania z pełnionej funkcji.

8. Prezes Zarządu Funduszu pełni obowiązki do dnia powołania jego następcy.

9. Po upływie kadencji Zarządu Funduszu, członkowie Zarządu Funduszu pełnią obowiązki do dnia powołania nowego Zarządu.

Art.  11.  [Zadania Zarządu Funduszu]

1. Zarząd Funduszu kieruje działalnością Funduszu i reprezentuje go na zewnątrz.

2. Do zadań Zarządu Funduszu należy także:

1) opracowywanie projektów planu działalności i planu finansowego Funduszu;

2) gospodarowanie środkami Funduszu, z zastrzeżeniem uprawnień Rady Funduszu;

3) składanie Radzie Funduszu kwartalnych i rocznych sprawozdań z działalności;

4) składanie wniosków do Rady Funduszu w sprawach, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 5-10 i 13;

5) wykonywanie innych zadań Funduszu niezastrzeżonych dla Rady Funduszu.

3. Zarząd Funduszu podejmuje uchwały większością głosów w obecności co najmniej połowy osób wchodzących w jego skład. W przypadku równej liczby głosów decyduje głos Prezesa Zarządu Funduszu.

4. Decyzje w sprawach:

1) wszczęcia przymusowej restrukturyzacji, o której mowa w art. 101 ust. 7-9 i art. 102 ust. 1 i 4,

2) umorzenia lub konwersji instrumentów kapitałowych lub zobowiązań kwalifikowalnych,

3) środków niezbędnych do usunięcia przeszkód uniemożliwiających lub utrudniających przeprowadzenie przymusowej restrukturyzacji, o których mowa w art. 72 ust. 5 i art. 95 ust. 1,

4) zastosowania instrumentów przymusowej restrukturyzacji,

4a) nałożenia na podmiot lub jego właściwą instytucję dominującą obowiązku wyemitowania nowych praw udziałowych,

5) ustanowienia i odwołania administratora lub zastępcy administratora,

6) powołania i odwołania pełnomocnika, o którym mowa w art. 214 ust. 1,

7) pozbawienia praw poboru akcji lub praw do objęcia innych instrumentów udziałowych,

8) zawieszenia działalności podmiotu w restrukturyzacji, o którym mowa w art. 155 ust. 1,

9) zawieszenia wykonania wymagalnych zobowiązań podmiotu w restrukturyzacji, o którym mowa w art. 144 ust. 1,

9a) zawieszenia wykonania zobowiązań do płatności lub dostawy, o którym mowa w art. 144a ust. 1,

10) zawieszenia prawa do realizacji zabezpieczeń, o którym mowa w art. 142 ust. 1,

11) zmiany warunków umów, o których mowa w art. 150 ust. 1,

12) zmiany warunków spłaty instrumentów dłużnych i innych zobowiązań, o których mowa w art. 206 ust. 1, w tym wydłużenia terminu wykupu lub zapłaty lub zawieszenia spłaty tych zobowiązań,

13) zawieszenia prawa jednostronnego rozwiązania umów zawartych z podmiotem w restrukturyzacji, o którym mowa w art. 143 ust. 1, i z podmiotem zależnym podmiotu w restrukturyzacji, o którym mowa w art. 143 ust. 2,

14) zobowiązania do świadczenia usług w zakresie niezbędnym do prowadzenia działalności związanej z przeniesionymi: przedsiębiorstwem podmiotu w restrukturyzacji, prawami udziałowymi podmiotu w restrukturyzacji, wybranymi albo wszystkimi prawami majątkowymi lub wybranymi albo wszystkimi zobowiązaniami podmiotu w restrukturyzacji przez podmiot, na który są przenoszone,

15) uznania i wykonania zagranicznego postępowania przymusowej restrukturyzacji w Rzeczypospolitej Polskiej,

16) nałożenia przez Fundusz kary pieniężnej, o której mowa w art. 79 ust. 1, art. 95 ust. 6, art. 336 ust. 1, art. 337a ust. 1 lub art. 337b ust. 1 pkt 4 i 5,

17) likwidacji podmiotu rezydualnego w przypadkach, o których mowa w art. 230,

18) zmiany poziomu umorzenia lub konwersji instrumentów kapitałowych lub zobowiązań, o której mowa w art. 138 ust. 3 pkt 1,

19) zwrotnego przeniesienia przedsiębiorstwa, wybranych praw majątkowych, wybranych zobowiązań lub praw udziałowych, o którym mowa w art. 174 ust. 4,

20) zwrotnego przeniesienia praw udziałowych w podmiocie w restrukturyzacji, przeniesienia przedsiębiorstwa, wybranych praw majątkowych lub zobowiązań, o którym mowa w art. 188 ust. 2,

20a) zwrotnego przeniesienia wybranych praw majątkowych lub wybranych zobowiązań, o którym mowa w art. 225 ust. 2,

21) nakazania podmiotowi zbycia praw udziałowych w wyznaczonym terminie na podstawie art. 175 ust. 4,

22) określenia terminu, w którym podmiot przejmujący nie może zostać wykluczony z uczestnictwa w rynku regulowanym lub w innym zorganizowanym systemie obrotu instrumentami finansowymi, w systemie płatności, w systemie rozrachunku lub w systemie rekompensat, na podstawie art. 176 ust. 2,

23) określenia terminu, w którym instytucja pomostowa nie może zostać wykluczona z uczestnictwa w rynku regulowanym lub w innym zorganizowanym systemie obrotu instrumentami finansowymi, w systemie płatności, w systemie rozrachunku lub w systemie rekompensat, na podstawie art. 191 ust. 5,

24) przedłużenia terminu zbycia przedsiębiorstwa instytucji pomostowej, jej akcji albo udziałów na podstawie art. 181 ust. 3,

25) wykonywania uprawnień, dokonania przeniesienia oraz zawieszenia wykonania prawa do wypowiedzenia, rozwiązania lub przyspieszenia terminu wymagalności umów, o których mowa w art. 256 ust. 1,

26) wykonywania uprawnień, o których mowa w art. 257

27) nałożenia zakazu wypłaty zysków powyżej maksymalnej kwoty podlegającej wypłacie, o którym mowa w art. 96a ust. 2,

28) uchylenia zakazu wypłaty zysków powyżej maksymalnej kwoty podlegającej wypłacie, o którym mowa w art. 96a ust. 2,

29) związanych z zastosowaniem rządowych instrumentów stabilizacji finansowej, o których mowa w rozdziale 3a ustawy z dnia 12 lutego 2010 r. o rekapitalizacji niektórych instytucji oraz o rządowych instrumentach stabilizacji finansowej (Dz. U. z 2022 r. poz. 396 oraz z 2023 r. poz. 825),

30) zastrzeżonych w przepisach rozporządzenia nr 2021/23 dla organu do spraw restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji CCP

- Zarząd Funduszu wydaje w formie uchwały.

5. W zakresie nieuregulowanym w ustawie lub w rozporządzeniu nr 2021/23 do decyzji, o których mowa w ust. 4 pkt 1-15 oraz 17-30, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 775 i 803), zwanej dalej "Kodeksem postępowania administracyjnego", z wyłączeniem art. 9, art. 10, art. 13, art. 31, art. 35 § 2-5, art. 36-38, art. 39¹, art. 48, art. 49, art. 61 § 4, art. 66a, art. 73, art. 78, art. 79, art. 81, art. 89-96, art. 105 § 2, art. 106, art. 109 i art. 127-140 tej ustawy.

5a. Sprawy w przedmiocie wydania decyzji, o których mowa w ust. 4, z wyłączeniem spraw, których termin załatwienia został określony w przepisach rozporządzenia nr 2021/23, Fundusz załatwia bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia wszczęcia postępowania, a w sprawach szczególnie skomplikowanych - nie później niż w terminie roku od dnia wszczęcia postępowania.

6. Do postępowania w sprawie skarg na decyzje, o których mowa w ust. 4, w zakresie nieuregulowanym w ustawie lub rozporządzeniu nr 2021/23, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2023 r. poz. 1634, 1705 i 1860), z wyłączeniem art. 61 § 2 i 3 tej ustawy.

7. Do postępowania w zakresie nakładania kar pieniężnych przez Fundusz stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.

8. Decyzje, o których mowa w ust. 4, są ostateczne i podlegają natychmiastowemu wykonaniu.

9. Decyzje, o których mowa w ust. 4, podpisuje w imieniu Zarządu Funduszu Prezes Zarządu Funduszu albo jego Zastępca.

10. W sprawach dotyczących informacji publicznej Zarząd Funduszu może upoważnić Prezesa, Zastępcę Prezesa, innych członków Zarządu lub pracowników Funduszu do wydawania decyzji administracyjnych.

Art.  12.  [Składanie oświadczeń w imieniu Funduszu; zadania Prezesa Zarządu Funduszu z zakresu prawa pracy]

1. Do składania oświadczeń w imieniu Funduszu są uprawnieni:

1) dwaj członkowie Zarządu Funduszu działający łącznie;

2) Prezes Zarządu Funduszu działający samodzielnie;

3) pełnomocnik działający łącznie z członkiem Zarządu Funduszu;

4) pełnomocnik działający samodzielnie lub łącznie z innym pełnomocnikiem.

2. Prezes Zarządu Funduszu dokonuje czynności z zakresu prawa pracy wobec pracowników Funduszu.

Art.  13.  [Regulamin organizacyjny Biura Funduszu]

Regulamin organizacyjny Biura Funduszu określa Zarząd Funduszu w uzgodnieniu z Radą Funduszu.

Art.  14.  [Nadzór nad działalnością Funduszu]

1. Nadzór nad działalnością Funduszu sprawuje minister właściwy do spraw instytucji finansowych na podstawie kryterium legalności i zgodności ze statutem.

2. Wydanie przez Fundusz decyzji, która może wywołać bezpośrednie skutki fiskalne lub skutki o charakterze systemowym, wymaga zgody ministra właściwego do spraw instytucji finansowych.

3. Organy Funduszu przekazują ministrowi właściwemu do spraw instytucji finansowych odpisy decyzji, o których mowa w art. 11 ust. 4, w terminie 7 dni od dnia ich podjęcia.

4. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, w ramach nadzoru, o którym mowa w ust. 1, w przypadku stwierdzenia, że zadania Funduszu są wykonywane z naruszeniem prawa, może:

1) zażądać usunięcia nieprawidłowości w wyznaczonym terminie;

2) wnioskować do Rady Funduszu o odwołanie z pełnionej funkcji członka Zarządu Funduszu odpowiedzialnego za powstałe nieprawidłowości.

Art.  15.  [Zakres odpowiedzialności Funduszu]

1. Fundusz nie ponosi odpowiedzialności:

1) za wypłatę środków gwarantowanych na podstawie listy deponentów, o której mowa w art. 41 ust. 1:

a) osobie nieuprawnionej,

b) w niewłaściwej wysokości;

2) za niedokonanie wypłaty środków gwarantowanych na podstawie listy deponentów osobie uprawnionej nieujawnionej na tej liście.

2. W przypadku, o którym mowa w art. 61 ust. 1, Fundusz nie ponosi odpowiedzialności:

1) za wypłatę środków gwarantowanych na podstawie danych, o których mowa w art. 61 ust. 2, przekazanych Funduszowi przez system macierzysty:

a) osobie nieuprawnionej,

b) w niewłaściwej wysokości;

2) za niedokonanie wypłaty środków gwarantowanych na podstawie danych, o których mowa w art. 61 ust. 2, osobie uprawnionej nieujawnionej w tych danych.

2a. W przypadku, o którym mowa w art. 47a, Fundusz nie ponosi odpowiedzialności za wypłatę środków, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 20 maja 2021 r. o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego oraz Deweloperskim Funduszu Gwarancyjnym (Dz. U. poz. 1177 oraz z 2023 r. poz. 1114, 1688 i 1843).

3. Fundusz nie ponosi odpowiedzialności za niewykonanie zadań określonych w ustawie, w tym niedokonanie wypłaty środków gwarantowanych w terminach określonych ustawą, jeżeli było to spowodowane siłą wyższą.

4. Członkowie organów Funduszu działający z należytą starannością nie ponoszą odpowiedzialności za szkodę wynikłą z niewłaściwej realizacji wypłat środków gwarantowanych.

5. Fundusz oraz osoby działające w jego imieniu lub na jego rzecz nie ponoszą odpowiedzialności za szkodę wynikłą ze zgodnych z przepisami prawa działań lub zaniechań, które pozostają w związku z uprawnieniami i zadaniami Funduszu jako organu przymusowej restrukturyzacji albo organu do spraw restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji CCP, w szczególności za szkodę spowodowaną wyborem instrumentów przymusowej restrukturyzacji, o których mowa w art. 110 ust. 1, albo instrumentów restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, o których mowa w art. 27 ust. 1 rozporządzenia 2021/23.

6. Odpowiedzialność za działania lub zaniechania, o których mowa w ust. 5, jest ograniczona do wysokości rzeczywistej szkody.

7. Odpowiedzialność wobec osób trzecich za działanie lub zaniechanie Funduszu ponosi wyłącznie Fundusz.

Art.  16.  [Odpowiedzialność majątkowa pracowników Funduszu]

Do odpowiedzialności majątkowej pracowników Funduszu nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 20 stycznia 2011 r. o odpowiedzialności majątkowej funkcjonariuszy publicznych za rażące naruszenie prawa (Dz. U. z 2016 r. poz. 1169).

DZIAŁ  II

System gwarantowania depozytów

Rozdział  1

Przepisy ogólne

Art.  17.  [Środki objęte ochroną gwarancyjną]

1. W przypadku banku lub oddziału banku zagranicznego objętych obowiązkowym systemem gwarantowania depozytów środkami objętymi ochroną gwarancyjną są:

1) środki pieniężne zgromadzone przez deponenta na rachunkach bankowych, w przypadku których deponent jest stroną umowy rachunku bankowego, niezależnie od wadliwości prawnej tej umowy, a także jej nieważności, oraz w przypadkach, o których mowa w art. 26 ust. 2 i 3;

2) inne należności deponenta wynikające z czynności bankowych, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, 2 i 6 ustawy - Prawo bankowe;

3) kwoty, o których mowa w art. 55 ust. 1 pkt 1 i art. 56 ust. 1 ustawy - Prawo bankowe, z zastrzeżeniem art. 52, o ile stały się wymagalne przed dniem spełnienia warunku gwarancji;

4) należności deponenta wynikające z bankowych papierów wartościowych, potwierdzone dokumentami imiennymi wystawionymi przez emitenta lub imiennymi świadectwami depozytowymi, o których mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, o ile zostały wyemitowane przed dniem 2 lipca 2014 r.

2. Ochrona gwarancyjna, o której mowa w ust. 1, nie obejmuje:

1) środków wpłaconych do banku spółdzielczego tytułem udziałów, wpisowego i wkładów członkowskich;

2) środków deponenta, jeżeli środki te znajdują się na rachunkach bankowych, na których w okresie 2 lat przed dniem spełnienia warunku gwarancji nie dokonano obrotów poza dopisywaniem odsetek lub pobieraniem prowizji lub opłat, a ich suma jest niższa niż równowartość w złotych 2,5 euro - jeżeli byłyby to jedyne środki deponenta objęte ochroną gwarancyjną;

3) pieniądza elektronicznego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz. U. z 2024 r. poz. 30) oraz środków pieniężnych otrzymanych w zamian za pieniądz elektroniczny, o których mowa w art. 7 ust. 1 tej ustawy.

3. Do obliczenia wartości euro w złotych, o których mowa w ust. 2 pkt 2, przyjmuje się kurs średni z dnia spełnienia warunku gwarancji, ogłaszany przez Narodowy Bank Polski.

Art.  18.  [Środki zgromadzone w kasie objęte ochroną gwarancyjną]

1. W przypadku kasy objętej obowiązkowym systemem gwarantowania depozytów środkami objętymi ochroną gwarancyjną są:

1) środki pieniężne zgromadzone w kasie przez deponenta na rachunkach, w przypadku których deponent jest stroną umowy rachunku, niezależnie od wadliwości prawnej tej umowy, a także jej nieważności, oraz w przypadku, o którym mowa w art. 26 ust. 2;

2) inne należności deponenta wynikające z prowadzenia przez kasę rachunków deponenta, o których mowa w pkt 1;

3) należności deponenta wynikające z przeprowadzania przez kasę rozliczeń finansowych;

4) kwoty, o których mowa w art. 14 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych, z zastrzeżeniem art. 52, o ile stały się wymagalne przed dniem spełnienia warunku gwarancji.

2. Ochrona gwarancyjna, o której mowa w ust. 1, nie obejmuje:

1) środków wpłaconych do kasy tytułem udziałów członkowskich, udziałów inwestorskich, wpisowego i wkładów członkowskich;

2) środków deponenta, jeżeli środki te znajdują się na rachunkach, na których w okresie 2 lat przed dniem spełnienia warunku gwarancji nie dokonano obrotów poza dopisywaniem odsetek lub pobieraniem prowizji lub opłat, a ich suma jest niższa niż równowartość w złotych 2,5 euro - jeżeli byłyby to jedyne środki deponenta objęte ochroną gwarancyjną;

3) pieniądza elektronicznego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych oraz środków pieniężnych otrzymanych w zamian za pieniądz elektroniczny, o których mowa w art. 7 ust. 1 tej ustawy.

3. Do obliczenia wartości euro w złotych, o których mowa w ust. 2 pkt 2, przyjmuje się kurs średni z dnia spełnienia warunku gwarancji, ogłaszany przez Narodowy Bank Polski.

Art.  19.  [Waluta środków objętych ochroną gwarancyjną; ustalenie wartości środków objętych ochroną gwarancyjną]

1. Środkami objętymi ochroną gwarancyjną, o których mowa w art. 17 i art. 18, są środki w złotych lub w walucie obcej.

2. Wartość środków objętych ochroną gwarancyjną, powiększonych o odsetki naliczone na początek dnia spełnienia warunku gwarancji, zgodnie z oprocentowaniem wskazanym w umowie, niezależnie od terminu ich wymagalności, ustala się według stanu na początek dnia spełnienia warunku gwarancji.

3. Ustalenia wartości w złotych środków w walucie obcej dokonuje się według kursu stosowanego do ustalenia stanu ksiąg rachunkowych na dzień spełnienia warunku gwarancji.

Art.  20.  [Podmioty uprawnione do świadczenia pieniężnego z Funduszu w przypadku banków lub oddziałów banków zagranicznych]

W przypadku banku lub oddziału banku zagranicznego objętych obowiązkowym systemem gwarantowania depozytów uprawnione do świadczenia pieniężnego, o którym mowa w art. 35 ust. 2, z zastrzeżeniem art. 22, są:

1) osoby fizyczne;

2) osoby prawne;

3) jednostki organizacyjne niebędące osobami prawnymi, którym odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną;

4) szkolne kasy oszczędnościowe;

5) kasy zapomogowo-pożyczkowe;

6) rady rodziców.

Art.  21.  [Podmioty uprawnione do świadczenia pieniężnego z Funduszu w przypadku kas]

W przypadku kasy objętej obowiązkowym systemem gwarantowania depozytów uprawnione do świadczenia pieniężnego, o którym mowa w art. 35 ust. 2, z zastrzeżeniem art. 22, są:

1) osoby fizyczne;

2) organizacje pozarządowe w rozumieniu art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2023 r. poz. 571);

3) jednostki organizacyjne kościoła lub związku wyznaniowego, będące osobami prawnymi;

4) spółdzielnie;

5) związki zawodowe;

6) wspólnoty mieszkaniowe;

7) spółki jawne, spółki partnerskie i spółki komandytowe.

Art.  22.  [Środki nie objęte ochroną gwarancyjną]

1. Ochroną gwarancyjną nie są objęte środki pieniężne i należności:

1) Skarbu Państwa;

2) Narodowego Banku Polskiego;

3) banków, banków zagranicznych oraz instytucji kredytowych, o których mowa w ustawie - Prawo bankowe;

4) kas i Kasy Krajowej;

5) Funduszu;

6) instytucji finansowych;

7) firm inwestycyjnych, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 575/2013, i uznanych firm inwestycyjnych z państwa trzeciego, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 25 tego rozporządzenia;

8) osób i podmiotów, które nie zostały zidentyfikowane przez podmiot objęty systemem gwarantowania depozytów;

9) krajowych i zagranicznych zakładów ubezpieczeń oraz krajowych i zagranicznych zakładów reasekuracji, o których mowa w ustawie z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. U. z 2023 r. poz. 656, 614, 825, 1723, 1843 i 1941);

10) funduszy inwestycyjnych, towarzystw funduszy inwestycyjnych, funduszy zagranicznych, spółek zarządzających i oddziałów towarzystw inwestycyjnych, o których mowa w ustawie z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi;

11) otwartych funduszy emerytalnych, pracowniczych funduszy emerytalnych, powszechnych towarzystw emerytalnych i pracowniczych towarzystw emerytalnych, o których mowa w ustawie z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 930, 1672 i 1941);

12) jednostek samorządu terytorialnego;

13) organów władz publicznych państwa członkowskiego innego niż Rzeczpospolita Polska oraz państwa trzeciego, w szczególności rządów centralnych, regionalnych oraz jednostek samorządu terytorialnego tych państw.

2. Identyfikacja, o której mowa w ust. 1 pkt 8, obejmuje ustalenie następujących danych:

1) w przypadku osób fizycznych - imienia, nazwiska oraz numeru Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL) albo imienia, nazwiska oraz daty urodzenia i cech dokumentu stwierdzającego tożsamość w przypadku osoby nieposiadającej numeru PESEL, albo imienia, nazwiska oraz numeru dokumentu stwierdzającego tożsamość cudzoziemca, a gdy identyfikacja była dokonywana przed dniem 23 czerwca 2001 r. - imienia, nazwiska oraz numeru PESEL albo imienia, nazwiska oraz daty urodzenia i cech dokumentu stwierdzającego tożsamość;

2) w przypadku osób prawnych - nazwy (firmy), formy organizacyjnej, siedziby, adresu i numeru z właściwego rejestru;

3) w przypadku jednostek organizacyjnych niebędących osobami prawnymi, którym odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, szkolnych kas oszczędnościowych i kas zapomogowo-pożyczkowych - nazwy, formy organizacyjnej, siedziby, adresu i numeru z właściwego rejestru, o ile dotyczy.

Art.  23.  [Środki objęte ochroną gwarancyjną pod warunkiem ujęcia ich na liście wierzytelności w postępowaniu upadłościowym lub stwierdzenia wierzytelności wyrokiem sądu]

Przepisu art. 22 ust. 1 pkt 8 nie stosuje się w przypadku, gdy środki pieniężne lub należności zostały ujęte na liście wierzytelności sporządzonej w postępowaniu upadłościowym, a także w przypadku gdy wierzytelności z tytułu środków pieniężnych lub należności zostały stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu. Przepis art. 51 stosuje się odpowiednio.

Art.  24.  [Dzień objęcia środków ochroną gwarancyjną oraz ich wysokość]

1. Środki, o których mowa w art. 17 i art. 18, są objęte ochroną gwarancyjną w danym podmiocie objętym systemem gwarantowania od dnia ich wniesienia na rachunek w tym podmiocie, nie później jednak niż w dniu poprzedzającym dzień spełnienia warunku gwarancji, a w przypadku należności wynikających z czynności bankowych lub z przeprowadzania przez kasę rozliczeń finansowych, o ile czynność ta lub rozliczenie zostały dokonane przed dniem spełnienia warunku gwarancji, do wysokości równowartości w złotych 100 000 euro - w całości.

2. Do obliczenia wartości euro w złotych przyjmuje się kurs średni z dnia spełnienia warunku gwarancji, ogłaszany przez Narodowy Bank Polski.

3. W przypadku gdy środki lub należności deponenta będącego osobą fizyczną, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2 lub w art. 18 ust. 1 pkt 1-3, pochodzą z:

1) odpłatnego zbycia:

a) nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2023 r. poz. 682, z późn. zm.), jej części lub udziału w takiej nieruchomości,

b) (uchylona),

c) samodzielnego lokalu mieszkalnego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2021 r. poz. 1048 oraz z 2023 r. poz. 1688) stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym lokalem,

d) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu o przeznaczeniu mieszkalnym lub udziału w takim prawie

- jeżeli zbycie to nie nastąpiło w ramach wykonywanej działalności gospodarczej,

2) wykonania na jego rzecz umownego lub sądowego podziału majątku po ustaniu małżeńskiej wspólności majątkowej,

3) nabycia przez niego spadku, wykonania na jego rzecz zapisu lub otrzymania zachowku,

4) wypłaty sumy ubezpieczenia z tytułu umowy ubezpieczenia na życie w związku ze śmiercią osoby ubezpieczonej lub dożyciem przez nią oznaczonego wieku,

5) wypłaty sumy ubezpieczenia z tytułu umowy ubezpieczenia następstw nieszczęśliwych wypadków w związku z uszkodzeniem ciała, rozstrojem zdrowia lub śmiercią osoby ubezpieczonej wskutek nieszczęśliwego wypadku,

6) wypłaty odprawy pieniężnej na warunkach i w wysokości określonych w przepisach odrębnych,

7) wypłaty odprawy emerytalnej lub rentowej, o której mowa w art. 92¹ § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2023 r. poz. 1465), zwanej dalej "Kodeksem pracy", lub odrębnych przepisach na warunkach i w wysokości określonych w tych przepisach

- są one objęte ochroną gwarancyjną, w terminie 3 miesięcy od dnia wpływu środków na rachunek lub powstania należności, do wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy dwukrotnością limitu określonego w ust. 1 a sumą pozostałych środków i należności deponenta, o których mowa w art. 17 ust. 1 lub w art. 18 ust. 1, nie wyższą jednak niż limit określony w ust. 1, przy czym przepisu ust. 7 nie stosuje się. Po tym terminie środki i należności są objęte obowiązkowym systemem gwarantowania depozytów na zasadach określonych w ust. 1.

4. W przypadku gdy środki lub należności deponenta będącego osobą fizyczną, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2 lub w art. 18 ust. 1 pkt 1 i 2, pochodzą z wypłaty odszkodowania za szkodę wyrządzoną przestępstwem lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, odszkodowania lub zadośćuczynienia, o którym mowa w art. 552 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. z 2024 r. poz. 37), są one objęte ochroną gwarancyjną, w terminie 3 miesięcy od dnia wpływu środków na rachunek lub powstania należności - w całości, przy czym przepisu ust. 7 nie stosuje się. Po tym terminie te środki i należności są objęte obowiązkowym systemem gwarantowania depozytów na zasadach określonych w ust. 1.

5. Roszczenie o wypłatę środków gwarantowanych należnych deponentowi ponad limit wskazany w ust. 1 w przypadkach, o których mowa w ust. 3 i 4, powstaje po przedłożeniu Funduszowi przez deponenta oświadczenia o zaistnieniu takiego przypadku wraz z dokumentami to potwierdzającymi oraz po potwierdzeniu przez podmiot uprawniony do reprezentacji, że środki lub należności deponenta, co do których deponent złożył to oświadczenie, były należne deponentowi w dniu spełnienia warunku gwarancji.

6. W celu weryfikacji roszczeń, o których mowa w ust. 5, Fundusz jest uprawniony do dostępu do danych dotyczących deponentów, nieruchomości, budynków mieszkalnych oraz lokali mieszkalnych, zawartych w zbiorach prowadzonych przez podmioty lub osoby trzecie, w szczególności danych zawartych w ewidencji gruntów i budynków. Fundusz jest także uprawniony do wglądu w akta księgi wieczystej dotyczącej nieruchomości lub prawa, w związku ze zbyciem których powstało roszczenie deponenta.

7. Kwota, o której mowa w ust. 1, określa maksymalną wysokość roszczeń deponenta w stosunku do Funduszu, niezależnie od tego, w jakiej wysokości i na ilu rachunkach w jednym podmiocie objętym systemem gwarantowania posiadał on środki pieniężne lub z tytułu ilu wierzytelności przysługują mu należności od tego podmiotu objętego systemem gwarantowania.

8. Roszczenia z tytułu gwarancji przedawniają się po upływie 5 lat od dnia spełnienia warunku gwarancji.

9. Jeżeli środki deponenta objęte ochroną gwarancyjną, w wyniku zastosowania instrumentu przejęcia przedsiębiorstwa lub instrumentu instytucji pomostowej, zostały przeniesione do innego podmiotu albo do instytucji pomostowej, deponentowi nie przysługują roszczenia z tytułu gwarancji w odniesieniu do pozostałych środków zgromadzonych na rachunkach w podmiocie w restrukturyzacji, o ile na dzień określony w decyzji, na podstawie której następuje to przeniesienie, wartość środków przeniesionych odpowiada limitowi, o którym mowa w ust. 1, 3 lub 4, albo jest od niego wyższa.

10. W przypadku, o którym mowa w ust. 9, do obliczenia wartości euro w złotych przyjmuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z dnia określonego w decyzji Funduszu o zastosowaniu instrumentu przejęcia przedsiębiorstwa lub instrumentu instytucji pomostowej, a w przypadku braku takiego określenia - z dnia wszczęcia przymusowej restrukturyzacji.

Art.  25.  [Obowiązkowy system gwarantowania depozytów w przypadku oddziałów banków zagranicznych]

Oddział banku zagranicznego jest objęty obowiązkowym systemem gwarantowania depozytów w zakresie, w jakim system gwarantowania depozytów w państwie jego siedziby nie zapewnia wypłaty środków gwarantowanych w granicach określonych w ustawie.

Art.  26.  [Rachunki wspólne; rachunki powiernicze; rachunki firm inwestycyjnych]

1. W przypadku prowadzenia przez podmiot objęty systemem gwarantowania jednego rachunku dla kilku osób (rachunek wspólny), deponentem jest każda z tych osób - w granicach określonych w umowie rachunku, a w przypadku braku postanowień umownych lub przepisów w tym zakresie - w częściach równych.

2. W przypadku prowadzenia przez podmiot objęty systemem gwarantowania rachunku powierniczego, deponentem jest każdy z powierzających w granicach wynikających z ich udziału w kwocie zgromadzonej na rachunku, a w granicach pozostałej kwoty deponentem jest powiernik.

3. W przypadku prowadzenia przez podmiot objęty systemem gwarantowania rachunku firmy inwestycyjnej, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 575/2013, lub uznanej firmy inwestycyjnej z państwa trzeciego, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 25 tego rozporządzenia, na którym zgodnie z art. 73 ust. 5a ustawy o obrocie instrumentami finansowymi zdeponowane są środki pieniężne powierzone przez jej klientów w związku ze świadczeniem przez tę firmę usług maklerskich, deponentem jest każdy z klientów w granicach wynikających z ich udziału w kwocie zgromadzonej na rachunku.

4. Należności klientów niezaspokojone na zasadach, o których mowa w ust. 3, pozostają ich wierzytelnością do firmy inwestycyjnej.

Art.  27.  [Uprawnienie do dochodzenia roszczeń ponad kwotę gwarantowaną]

Deponent jest uprawniony do dochodzenia od podmiotu objętego systemem gwarantowania roszczeń ponad kwotę określoną w art. 24 ust. 1 lub 3.

Rozdział  2

Systemy wyliczania oraz kontrola prawidłowości danych

Art.  28.  [Obowiązek utrzymywania systemu wyliczania]

1. Podmiot objęty systemem gwarantowania jest obowiązany do utrzymywania systemu wyliczania.

2. System wyliczania oraz uzyskiwane i przetwarzane w nim dane nie mogą znajdować się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Art.  29.  [Zasady funkcjonowania systemu wyliczania]

1. W systemie wyliczania zawarte są dane deponentów posiadających wierzytelności wobec podmiotu objętego systemem gwarantowania.

2. System wyliczania zapewnia gotowość do sporządzania listy deponentów na podstawie zawartych w nim danych pozwalającej na identyfikację deponentów oraz na określenie wysokości należnych poszczególnym deponentom środków gwarantowanych zgodnie z art. 24 ust. 1, według stanu na koniec dnia.

3. Podmiot objęty systemem gwarantowania do celów, o których mowa w art. 32 ust. 1, art. 33 ust. 1 i art. 42 ust. 1, zapewnia Funduszowi oraz Komisji Nadzoru Finansowego możliwość dostępu do danych zawartych w systemie wyliczania.

4. Podmiot objęty systemem gwarantowania stosuje odpowiednie zabezpieczenia, które zapewniają prawidłowe funkcjonowanie systemu wyliczania.

5. Podmiot objęty systemem gwarantowania co najmniej raz na 12 miesięcy przeprowadza test systemu wyliczania, w szczególności w zakresie ustalenia, czy spełnione zostały warunki wykonania obowiązków na wypadek spełnienia warunku gwarancji oraz czy jest zapewniona możliwość sporządzania przez podmiot objęty systemem gwarantowania prawidłowej listy deponentów. Wyniki testów są przechowywane przez podmiot objęty systemem gwarantowania w formie raportów przez 2 lata od dnia ich sporządzenia i udostępniane na żądanie Funduszowi lub Komisji Nadzoru Finansowego.

Art.  30.  [Delegacja ustawowa - minimalne wymogi wobec systemów wyliczania]

Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Finansowego oraz Zarządu Funduszu, określi, w drodze rozporządzenia:

1) minimalne wymogi, jakie powinien spełniać system wyliczania,

2) szczegółowy zakres i strukturę danych zawartych w systemie wyliczania, a także standard techniczny ich przygotowania i zapisu,

3) format i tryb przekazywania danych do Funduszu, uwzględniając ich zabezpieczenie przed nieuprawnionym dostępem,

4) sposób oznaczenia środków gwarantowanych, których dotyczy postępowanie w sprawach określonych w art. 165a lub art. 299 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. z 2024 r. poz. 17),

5) tryb i sposób kontroli prawidłowości danych zawartych w systemie wyliczania

- mając na względzie potrzebę zapewnienia otrzymywania przez Fundusz należycie przygotowanych i zweryfikowanych danych na potrzeby realizacji ustawowych zadań Funduszu oraz warunki wykonywania czynności faktycznych związanych z działalnością bankową lub działalnością kasy.

Art.  31.  [Odpowiedzialność za wdrożenie i utrzymywanie systemu wyliczania]

Za wdrożenie i utrzymywanie prawidłowo funkcjonującego systemu wyliczania, zgodność danych, o których mowa w art. 29 ust. 2, z saldami kont księgi głównej i ksiąg pomocniczych oraz przekazywanie Funduszowi tych danych jest odpowiedzialny podmiot uprawniony do reprezentacji.

Art.  32.  [Kontrola prawidłowości danych zawartych w systemie wyliczania]

1. Fundusz jest uprawniony do kontroli prawidłowości danych zawartych w systemach wyliczania:

1) otrzymanych zgodnie z ust. 2, w wyniku kontroli realizowanej w siedzibie Funduszu;

2) w ramach kontroli realizowanej w podmiotach objętych systemem gwarantowania.

2. Podmiot objęty systemem gwarantowania przekazuje niezwłocznie Funduszowi, na jego żądanie, dane znajdujące się w systemie wyliczania.

3. W celu realizacji kontroli, o której mowa w ust. 1, Fundusz, w oparciu o dane gromadzone w rejestrze PESEL, weryfikuje dane osobowe deponentów ujęte w systemach wyliczania. Dokonywana przez Fundusz weryfikacja obejmuje potwierdzenie zgodności przekazanych danych z danymi zgromadzonymi w rejestrze PESEL, a w przypadku braku zgodności lub niekompletności skutkujących brakiem możliwości identyfikacji deponentów - udostępnienie Funduszowi weryfikowanych danych z rejestru PESEL.

Art.  33.  [Nadzór nad prawidłowością funkcjonowania systemów wyliczania]

1. Nadzór nad prawidłowością funkcjonowania systemów wyliczania sprawuje Komisja Nadzoru Finansowego.

2. W przypadku niewykonywania lub nienależytego wykonywania przez podmiot objęty systemem gwarantowania obowiązków, o których mowa w art. 31, Komisja Nadzoru Finansowego może:

1) zastosować środki nadzorcze określone:

a) w art. 138 ust. 3 pkt 1-3 i 4 ustawy - Prawo bankowe - w przypadku banku lub oddziału banku zagranicznego,

b) w art. 71 ust. 2 ustawy o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych - w przypadku kasy;

2) nałożyć na taki podmiot karę pieniężną w wysokości do 0,2% podstawy naliczania rezerwy obowiązkowej za miesiąc, w którym stwierdzono niewykonywanie lub nienależyte wykonywanie tych obowiązków, a w przypadku gdy podmiot nie podlega obowiązkowi utrzymywania rezerwy obowiązkowej - w wysokości do równowartości w złotych kwoty 1 000 000 euro, przeliczonej według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia wydania decyzji o nałożeniu kary.

3. W przypadku niewykonywania lub nienależytego wykonywania obowiązków, o których mowa w art. 31, przez osobę, o której mowa w ust. 5, Komisja Nadzoru Finansowego może:

1) w przypadku banku lub oddziału banku zagranicznego - stosować kary pieniężne, o których mowa w art. 141 ust. 1 ustawy - Prawo bankowe;

2) w przypadku kasy - nałożyć na tę osobę karę pieniężną do wysokości sześciokrotności jej miesięcznego wynagrodzenia brutto, wyliczonego na podstawie wynagrodzenia za ostatnie 6 miesięcy przed dniem nałożenia kary, a w przypadku gdy osoba ta nie pobiera wynagrodzenia, do wysokości sześciokrotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia brutto w gospodarce narodowej ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.

4. Komisja Nadzoru Finansowego odprowadza kwoty wyegzekwowane z tytułu kar pieniężnych, o których mowa w ust. 2 pkt 2 i ust. 3, na rzecz Funduszu. Kwoty te zasilają odpowiednio fundusz gwarancyjny banków lub fundusz gwarancyjny kas.

5. Podmiot objęty systemem gwarantowania informuje Komisję Nadzoru Finansowego o członku zarządu banku lub kasy albo o dyrektorze oddziału banku zagranicznego, do których zakresu obowiązków należy zapewnienie wdrożenia i funkcjonowania systemu wyliczania.

6. Fundusz może wystąpić do Komisji Nadzoru Finansowego o podjęcie czynności kontrolnych lub środków w ramach nadzoru, w zakresie prawidłowości funkcjonowania systemów wyliczania.

Art.  34.  [Testy efektywności]

1. Fundusz przeprowadza testy efektywności swoich systemów w zakresie możliwości wypłaty środków gwarantowanych co najmniej raz na 3 lata lub na żądanie ministra właściwego do spraw instytucji finansowych.

2. Wyniki testów, o których mowa w ust. 1, są przekazywane ministrowi właściwemu do spraw instytucji finansowych w terminie 14 dni od dnia ich zakończenia.

3. Przeprowadzając testy, o których mowa w ust. 1, Fundusz wykorzystuje informacje niezbędne do ich przeprowadzenia wyłącznie w tym celu i przechowuje te informacje nie dłużej, niż jest to do tego celu konieczne.

Art.  34a.  [Wykluczenie podmiotu z uczestnictwa w obowiązkowym systemie gwarantowania depozytów]

1. W przypadku gdy podmiot objęty systemem gwarantowania, pomimo zastosowania wobec niego przez Komisję Nadzoru Finansowego środków nadzoru, o których mowa w art. 33 ust. 2 lub 3, art. 138 ust. 3 ustawy - Prawo bankowe lub art. 71 ust. 2 lub art. 72 ust. 1 ustawy o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych, w dalszym ciągu nie realizuje określonych w ustawie obowiązków wynikających z uczestnictwa w obowiązkowym systemie gwarantowania depozytów, Fundusz może, za zgodą Komisji Nadzoru Finansowego, powiadomić podmiot objęty systemem gwarantowania o zamiarze wykluczenia tego podmiotu z uczestnictwa w obowiązkowym systemie gwarantowania depozytów.

2. W powiadomieniu, o którym mowa w ust. 1, Fundusz wskazuje, które obowiązki nie zostały dopełnione i określa termin na ich dopełnienie. Termin na dopełnienie obowiązków wskazanych w powiadomieniu nie może być krótszy niż miesiąc.

3. W przypadku gdy podmiot objęty systemem gwarantowania nie dopełni obowiązków wskazanych w powiadomieniu, o którym mowa w ust. 2, w terminie w nim określonym, Fundusz podejmuje decyzję o wykluczeniu podmiotu z uczestnictwa w obowiązkowym systemie gwarantowania depozytów.

4. Z dniem doręczenia decyzji, o której mowa w ust. 3, podmiot zostaje wykluczony z obowiązkowego systemu gwarantowania depozytów.

Art.  34b.  [Skutki wykluczenia podmiotu z uczestnictwa w obowiązkowym systemie gwarantowania depozytów]

1. W przypadku wydania przez Fundusz decyzji, o której mowa w art. 34a ust. 3:

1) należności deponenta, o których mowa w art. 17 ust. 1 i art. 18 ust. 1, powstałe przed dniem doręczenia decyzji o wykluczeniu, pozostają środkami objętymi ochroną gwarancyjną;

2) osoby lub podmioty, o których mowa w art. 20 i art. 21, są uprawnione do świadczenia pieniężnego, o którym mowa w art. 35 ust. 2, w zakresie określonym w pkt 1;

3) należności inne niż wskazane w pkt 1 nie są objęte ochroną gwarancyjną.

2. Od dnia doręczenia decyzji, o której mowa w art. 34a ust. 3, podmiot wykluczony z uczestnictwa w obowiązkowym systemie gwarantowania depozytów nie może przyjmować środków objętych ochroną gwarancyjną, o których mowa w art. 17 ust. 1 i art. 18 ust. 1.

Rozdział  3

Wypłaty środków gwarantowanych

Art.  35.  [Podmioty stosunku ochrony gwarancyjnej; przedmiot ochrony]

1. Podmiotami stosunku ochrony gwarancyjnej są:

1) Fundusz;

2) deponent.

2. Przedmiotem ochrony gwarancyjnej jest wierzytelność deponenta w wysokości odpowiadającej środkom gwarantowanym, w związku z którą z dniem spełnienia warunku gwarancji nabywa on w stosunku do Funduszu uprawnienie do świadczenia pieniężnego.

3. Świadczenie pieniężne, o którym mowa w ust. 2, jest płatne w złotych, w terminie 7 dni roboczych od dnia spełnienia warunku gwarancji.

4. W przypadku gdy spełnienie warunku gwarancji nastąpiło po wszczęciu przymusowej restrukturyzacji wobec podmiotu objętego systemem gwarantowania, świadczenie pieniężne, o którym mowa w ust. 2, uznaje się za spełnione w części, w jakiej zapewniono deponentowi możliwość podjęcia środków gwarantowanych w terminie, o którym mowa w ust. 3, przy użyciu instrumentów przymusowej restrukturyzacji, o których mowa w art. 110 ust. 1.

Art.  36.  [Termin wypłaty świadczenia pieniężnego]

1. Terminu, o którym mowa w art. 35 ust. 3, nie stosuje się, w odniesieniu do całości lub części świadczenia, w przypadku gdy:

1) istnieją uzasadnione wątpliwości co do poszczególnych danych na liście deponentów lub uzasadnione wątpliwości, czy deponent jest uprawniony do otrzymania środków gwarantowanych lub gdy środki gwarantowane są przedmiotem sporu sądowego;

2) uprawnienia z tytułu środków gwarantowanych wynikają z umowy rachunku bankowego prowadzonego w formie indywidualnych kont emerytalnych lub indywidualnych kont zabezpieczenia emerytalnego, o których mowa w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego (Dz. U. z 2022 r. poz. 1792 oraz z 2023 r. poz. 1843 i 1941), zwanej dalej "ustawą o IKE oraz IKZE";

2a) uprawnienia z tytułu środków gwarantowanych wynikają z umowy rachunku bankowego prowadzonego w formie ogólnoeuropejskich indywidualnych produktów emerytalnych, o których mowa w ustawie z dnia 7 lipca 2023 r. o ogólnoeuropejskim indywidualnym produkcie emerytalnym (Dz. U. poz. 1843), zwanej dalej "ustawą o OIPE";

3) wypłata środków gwarantowanych, o których mowa w art. 24 ust. 3 i 4, jest dokonywana ponad limit określony w art. 24 ust. 1;

4) wypłata środków gwarantowanych jest dokonywana w przypadku, o którym mowa w art. 59 ust. 1.

2. Świadczenie pieniężne, o którym mowa w art. 35 ust. 2, jest płatne:

1) w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 - niezwłocznie po otrzymaniu informacji przez Fundusz o ustaniu przesłanek, o których mowa w tym przepisie;

2) w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 - niezwłocznie po otrzymaniu przez Fundusz potwierdzenia zawarcia przez deponenta umowy o prowadzenie indywidualnego konta emerytalnego albo indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego z inną instytucją finansową lub otrzymania potwierdzenia przystąpienia przez deponenta do programu emerytalnego w trybie przewidzianym w ustawie o IKE oraz IKZE, z tym że w przypadku niedopełnienia przez deponenta któregokolwiek z obowiązków, o których mowa w art. 14 ust. 3 ustawy o IKE oraz IKZE, jeżeli nie spełnia on warunków do wypłaty, o których mowa w art. 34 ust. 1 pkt 1 lub w art. 46 albo w art. 34a ust. 1 pkt 1 tej ustawy, świadczenie pieniężne jest płatne niezwłocznie po poinformowaniu Funduszu o tym przez podmiot uprawniony do reprezentacji oraz po przekazaniu przez niego Funduszowi innych informacji niezbędnych do zachowania warunku tej wypłaty, o którym mowa w art. 14 ust. 4 ustawy o IKE oraz IKZE;

2a) w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2a - niezwłocznie po otrzymaniu przez Fundusz potwierdzenia zawarcia przez deponenta umowy o prowadzenie ogólnoeuropejskiego indywidualnego produktu emerytalnego z innym dostawcą, o którym mowa w art. 2 pkt 1 ustawy o OIPE, lub potwierdzenia zawarcia przez deponenta umowy o prowadzenie indywidualnego konta emerytalnego, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o IKE oraz IKZE, z inną instytucją finansową, z tym że w przypadku niedopełnienia przez deponenta któregokolwiek z obowiązków, o których mowa w art. 18 ust. 3 ustawy o OIPE, jeżeli nie spełnia on warunków do wypłaty, o których mowa w art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy o OIPE, świadczenie pieniężne jest płatne niezwłocznie po poinformowaniu Funduszu o tym przez podmiot uprawniony do reprezentacji oraz po przekazaniu przez niego Funduszowi innych informacji niezbędnych do zachowania warunku tej wypłaty, o którym mowa w art. 18 ust. 5 ustawy o OIPE;

3) w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3 - niezwłocznie po przedłożeniu Funduszowi przez deponenta oświadczenia wraz z dokumentami, o których mowa w art. 24 ust. 5, oraz po otrzymaniu przez Fundusz potwierdzenia podmiotu uprawnionego do reprezentacji, o którym mowa w tym przepisie;

4) w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 - w terminie ustalonym w porozumieniu, o którym mowa w art. 60.

Art.  37.  [Zawiadomienie o dokonaniu wypłaty środków gwarantowanych]

Fundusz zawiadamia niezwłocznie podmiot uprawniony do reprezentacji o dokonaniu wypłaty środków gwarantowanych, o której mowa w art. 36 ust. 1 pkt 3, oraz jej wysokości.

Art.  38.  [Wezwanie do przekazania środków przez banki i kasy]

Przepisy dotyczące przekazania środków, o których mowa:

1) w art. 56 ust. 1 - w przypadku banku lub oddziału banku zagranicznego,

2) w art. 57 ust. 1 - w przypadku kasy

- stosuje się odpowiednio w przypadku dokonywania przez Fundusz wypłat środków gwarantowanych, o których mowa w art. 36 ust. 1 pkt 3, art. 44 i art. 51.

Art.  39.  [Roszczenia przysługujące Funduszowi]

1. Z dniem spełnienia warunku gwarancji Funduszowi przysługuje roszczenie do podmiotu, w stosunku do którego nastąpiło spełnienie warunku gwarancji, w wysokości sumy środków gwarantowanych. Roszczenie przysługuje Funduszowi także po ogłoszeniu upadłości podmiotu, co do którego nastąpiło spełnienie warunku gwarancji.

2. Roszczenie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje Funduszowi bez względu na wartość faktycznie dokonanych wypłat środków gwarantowanych.

3. Z dniem spełnienia warunku gwarancji deponentowi przysługuje roszczenie do podmiotu objętego systemem gwarantowania wyłącznie o zapłatę kwot ponad wartość określoną w art. 24 ust. 1 lub 3 oraz równowartość środków, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 20 maja 2021 r. o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego oraz Deweloperskim Funduszu Gwarancyjnym.

4. W związku z powstaniem zobowiązania Funduszu wobec deponenta z tytułu środków gwarantowanych poszczególne wierzytelności deponenta będące podstawą wyliczenia środków gwarantowanych należnych deponentowi pomniejsza się proporcjonalnie.

Art.  40.  [Dane będące podstawą wypłaty środków gwarantowanych]

Środki gwarantowane są płatne na podstawie danych znajdujących się w systemie wyliczania podmiotu objętego systemem gwarantowania, po przekazaniu listy deponentów, o której mowa w art. 43.

Art.  41.  [Sporządzenie listy deponentów przez podmiot uprawniony do reprezentacji]

1. W przypadku spełnienia warunku gwarancji podmiot uprawniony do reprezentacji, po ustaleniu stanu ksiąg rachunkowych podmiotu objętego systemem gwarantowania na dzień spełnienia warunku gwarancji, sporządza listę deponentów na podstawie danych zawartych w systemie wyliczania podmiotu objętego systemem gwarantowania, według stanu na dzień spełnienia warunku gwarancji.

2. Podmiot uprawniony do reprezentacji jest odpowiedzialny za sporządzenie listy deponentów, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 30.

3. Odpowiedzialność za zgodność danych zawartych w systemie wyliczania z zapisami w księgach rachunkowych podmiotu objętego systemem gwarantowania oraz ze stanem prawnym ponosi, za okres pełnienia funkcji, podmiot uprawniony do reprezentacji, w przypadku gdy pełnił funkcję w dniu spełnienia warunku gwarancji lub w okresie bieżącego roku obrotowego (obrachunkowego) lub roku obrotowego (obrachunkowego) poprzedzającego dzień spełnienia warunku gwarancji.

Art.  42.  [Kontrola sporządzania listy deponentów]

1. Zarząd Funduszu sprawuje bieżącą kontrolę sporządzania przez podmiot uprawniony do reprezentacji listy deponentów według stanu na dzień spełnienia warunku gwarancji, z wyłączeniem przypadku, gdy spełnienie warunku gwarancji nastąpiło w wyniku decyzji, o której mowa w art. 155 ust. 1.

2. Kontrola, o której mowa w ust. 1, obejmuje w szczególności dane deponentów.

3. W celu realizacji kontroli, o której mowa w ust. 1, Fundusz, w oparciu o dane gromadzone w rejestrze PESEL, weryfikuje dane osobowe deponentów, ujęte w systemach wyliczania. Dokonywana przez Fundusz weryfikacja obejmuje potwierdzenie zgodności przekazanych danych z danymi zgromadzonymi w rejestrze PESEL, a w przypadku braku zgodności lub niekompletności, skutkujących brakiem możliwości identyfikacji deponentów - udostępnienie Funduszowi weryfikowanych danych z rejestru PESEL.

4. (uchylony).

5. Fundusz niezwłocznie zawiadamia Komisję Nadzoru Finansowego o nieprawidłowościach ujawnionych w toku kontroli, o której mowa w ust. 1, oraz wzywa podmiot uprawniony do reprezentacji do ich usunięcia.

Art.  43.  [Przekazanie listy deponentów Funduszowi i Generalnemu Inspektorowi Informacji Finansowej]

Podmiot uprawniony do reprezentacji niezwłocznie, nie później niż w terminie 3 dni roboczych od dnia spełnienia warunku gwarancji, przekazuje Funduszowi oraz Generalnemu Inspektorowi Informacji Finansowej listę deponentów sporządzoną na podstawie danych z systemu wyliczania.

Art.  44.  [Dokonywanie wypłat w razie wątpliwości co do poprawności przekazanych danych]

W przypadku uzasadnionych wątpliwości co do poprawności poszczególnych danych, o których mowa w art. 43, Fundusz dokonuje odpowiednich wypłat niezwłocznie po potwierdzeniu poprawności danych przez podmiot uprawniony do reprezentacji.

Art.  45.  [Podmioty dokonujące wypłat środków gwarantowanych]

1. Wypłat środków gwarantowanych może dokonywać w imieniu i na rachunek Funduszu podmiot uprawniony do reprezentacji lub inny podmiot, z którym Fundusz zawarł umowę o dokonanie wypłat środków gwarantowanych. Decyzję w tym zakresie podejmuje Zarząd Funduszu. Przy wyborze sposobu wypłaty środków gwarantowanych Zarząd Funduszu uwzględnia konieczność zapewnienia ochrony interesów deponentów, w tym terminowości wypłat, a także poziom kosztów przewidzianych do poniesienia w celu wypłaty środków gwarantowanych.

2. Podmiotowi, o którym mowa w ust. 1, Fundusz przekazuje listę wypłat zawierającą dane niezbędne do dokonywania wypłat.

2a. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, przetwarza dane osobowe w zakresie niezbędnym do realizacji wypłat środków gwarantowanych.

3. W celu realizacji wypłaty środków gwarantowanych wybrane dane statystyczne pozyskane przez Fundusz w trakcie kontroli, o której mowa w art. 32 oraz art. 42 ust. 1, Fundusz może przekazać podmiotowi, z którym zamierza zawrzeć umowę o dokonanie wypłat środków gwarantowanych.

4. Fundusz sprawuje bieżącą kontrolę dokonywania wypłat środków gwarantowanych. Do wypłat dokonywanych przez podmiot uprawniony do reprezentacji przepis art. 42 ust. 5 stosuje się odpowiednio.

Art.  46.  [Weryfikacja tożsamości deponenta]

Na potrzeby dokonywania wypłat środków gwarantowanych tożsamość deponenta jest weryfikowana w zakresie danych identyfikacyjnych wskazanych w art. 22 ust. 2. Weryfikacji danych osoby fizycznej dokonuje się na podstawie danych zawartych w dokumencie tożsamości.

Art.  47.  [Uchwała Zarządu Funduszu o realizacji wypłaty środków gwarantowanych]

1. Zarząd Funduszu określa, w drodze uchwały:

1) informacje o podmiocie, za którego pośrednictwem będą realizowane wypłaty środków gwarantowanych;

2) sposób dokonywania wypłat;

3) liczbę deponentów uprawnionych do otrzymania wypłat;

4) kwotę stanowiącą sumę środków gwarantowanych należnych deponentom uprawnionym do uzyskania wypłat, przekazywaną podmiotowi, o którym mowa w pkt 1, na wypłaty środków gwarantowanych;

5) kwoty środków odpowiadających zobowiązaniom do zapłaty, o których mowa w art. 56 ust. 1 i art. 57 ust. 1, które podmioty objęte systemem gwarantowania są obowiązane przekazać Funduszowi, ze wskazaniem tych podmiotów.

2. Treść uchwały, o której mowa w ust. 1, Fundusz podaje do publicznej wiadomości na swojej stronie internetowej lub w drodze ogłoszenia w dzienniku o zasięgu ogólnokrajowym oraz przekazuje podmiotom objętym systemem gwarantowania obowiązanym do przekazania środków odpowiadających zobowiązaniom do zapłaty, podmiotowi, za którego pośrednictwem będą realizowane wypłaty środków gwarantowanych, i podmiotowi, w stosunku do którego nastąpiło spełnienie warunku gwarancji, w celu udostępnienia treści uchwały w placówkach podmiotu.

Art.  47a.  [Informacje przekazywane po podjęciu uchwały o realizacji wypłaty środków gwarantowanych]

1. Niezwłocznie po podaniu do publicznej wiadomości uchwały, o której mowa w art. 47 ust. 1, Fundusz zwraca się do podmiotu uprawnionego do reprezentacji z żądaniem przekazania informacji o:

1) wysokości całkowitych roszczeń deponenta z tytułu jego udziału w kwocie zgromadzonej na otwartym mieszkaniowym rachunku powierniczym lub zamkniętym mieszkaniowym rachunku powierniczym;

2) wysokości roszczenia należnego deponentowi z tytułu jego udziału w kwocie zgromadzonej na otwartym mieszkaniowym rachunku powierniczym lub zamkniętym mieszkaniowym rachunku powierniczym, nieobjętego ochroną gwarancyjną na zasadach określonych w ustawie;

3) imieniu (imionach) i nazwisku oraz numerze PESEL deponenta, o którym mowa w pkt 1 i 2, a w przypadku osoby nieposiadającej numeru PESEL - dacie urodzenia oraz serii, numerze i typie dokumentu potwierdzającego tożsamość.

2. Informacje, o których mowa w ust. 1, zgodne ze stanem faktycznym i prawnym ustalonym przez podmiot uprawniony do reprezentacji, Fundusz przekazuje niezwłocznie Ubezpieczeniowemu Funduszowi Gwarancyjnemu, o którym mowa w rozdziale 7 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 2500), w celu realizacji wypłaty, o której mowa w art. 55 ust. 5 ustawy z dnia 20 maja 2021 r. o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego oraz Deweloperskim Funduszu Gwarancyjnym.

3. Odpowiedzialność za zgodność danych, o których mowa w ust. 1 lub 2, z zapisami w księgach rachunkowych podmiotu objętego systemem gwarantowania oraz ze stanem prawnym ponosi podmiot uprawniony do reprezentacji.

Art.  48.  [Zakaz wykorzystania na inny cel środków przekazanych na wypłatę środków gwarantowanych]

Środki na wypłatę środków gwarantowanych przekazane podmiotowi, o którym mowa w art. 45 ust. 1, nie mogą być wykorzystane na cel inny niż wypłata środków gwarantowanych. Środki te nie wchodzą do masy upadłości oraz nie podlegają egzekucji sądowej ani administracyjnej.

Art.  49.  [Koszty czynności związanych z przygotowaniem i dokonaniem wypłat środków gwarantowanych]

1. W przypadku dokonywania wypłat przez podmiot uprawniony do reprezentacji koszty czynności związanych z przygotowaniem i dokonaniem wypłat środków gwarantowanych obciążają podmiot objęty systemem gwarantowania, wobec którego nastąpiło spełnienie warunku gwarancji.

2. W przypadku realizacji wypłat przez podmiot, z którym Fundusz zawarł umowę o dokonanie wypłat środków gwarantowanych, koszty czynności związanych z przygotowaniem i dokonaniem wypłat środków gwarantowanych obciążają Fundusz.

3. Z tytułu kosztów, o których mowa w ust. 2, Funduszowi przysługuje roszczenie do podmiotu objętego systemem gwarantowania, wobec którego nastąpiło spełnienie warunku gwarancji.

4. Po ogłoszeniu upadłości podmiotu objętego systemem gwarantowania przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.

Art.  50.  [Rozliczenie przeprowadzonych wypłat]

1. Po zakończeniu wypłat podmiot, o którym mowa w art. 45 ust. 1, w terminie 5 dni roboczych od ostatniego dnia wypłat dokonuje rozliczenia przeprowadzonych wypłat, przekazując Funduszowi w szczególności:

1) listę wypłat wraz z oznaczeniem świadczeń wypłaconych i niewypłaconych;

2) dokumentację potwierdzającą dokonanie wypłat;

3) niewypłacone kwoty.

2. Do dokumentacji, o której mowa w ust. 1 pkt 2, stosuje się przepisy art. 7 ust. 2 ustawy - Prawo bankowe.

Art.  51.  [Zaspokojenie roszczeń deponentów nieujętych na liście]

Roszczenia deponentów z tytułu gwarancji nieujawnione w ramach listy deponentów przekazanej Funduszowi na podstawie art. 43, z wyłączeniem przypadków określonych w art. 36 ust. 1, Fundusz zaspokaja w terminie 7 dni roboczych od dnia otrzymania danych uzupełniających listę deponentów, sporządzonych przez podmiot uprawniony do reprezentacji, w szczególności po ustaleniu listy wierzytelności sporządzonej w postępowaniu upadłościowym podmiotu objętego systemem gwarantowania lub po stwierdzeniu prawomocnym orzeczeniem sądu wierzytelności wobec podmiotu objętego systemem gwarantowania, w stosunku do którego nastąpiło spełnienie warunku gwarancji.

Art.  52.  [Spełnienie świadczenia na rzecz następców prawnych]

1. Jeżeli w dniu spełnienia warunku gwarancji uprawnienia z tytułu środków gwarantowanych przysługiwały następcom prawnym deponenta oraz osobom, o których mowa w art. 55 ust. 1 pkt 1 i art. 56 ust. 1 ustawy - Prawo bankowe lub art. 14 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych, oraz niezależnie od przyczyny faktycznej lub prawnej zostały wykazane w systemie wyliczania podmiotu objętego systemem gwarantowania jako uprawnienia poprzednika prawnego, Fundusz jest obowiązany spełnić świadczenie pieniężne z tytułu środków gwarantowanych, stanowiące kwotę obliczoną dla poprzednika prawnego, zgodnie z art. 24.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1:

1) wysokość świadczenia zostaje określona bez uwzględnienia środków gwarantowanych, jakie mogą przysługiwać następcom prawnym oraz osobom, o których mowa w art. 55 ust. 1 pkt 1 i art. 56 ust. 1 ustawy - Prawo bankowe lub art. 14 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych, z tytułu czynności dokonanych odrębnie od czynności będących podstawą powstania środków gwarantowanych poprzednika prawnego;

2) uprawnienia do odbioru środków gwarantowanych ustala się zgodnie z przepisami określającymi skutki danego rodzaju następstwa prawnego oraz zasady dysponowania majątkiem, jaki należał do poprzednika prawnego.

Art.  53.  [Uprawnienie następców prawnych do odbioru środków gwarantowanych]

Jeżeli w dniu spełnienia warunku gwarancji środki gwarantowane przysługiwały deponentowi, a następnie weszły do majątku, do którego uprawnienia przysługują następcom prawnym deponenta, uprawnienia do odbioru środków gwarantowanych ustala się zgodnie z przepisami określającymi skutki danego rodzaju następstwa prawnego oraz zasadami dysponowania majątkiem, jaki należał do poprzednika prawnego.

Art.  54.  [Zablokowanie środków na podstawie przepisów o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu]

1. W przypadku gdy środki zdeponowane na rachunku zostały zablokowane na podstawie przepisów o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu lub została dokonana blokada rachunku podmiotu kwalifikowanego w rozumieniu art. 119zg pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 i 2760), wypłatę środków gwarantowanych zawiesza się na czas trwania blokady.

2. Jeżeli środki zdeponowane na rachunku zostaną uznane w całości albo w części prawomocnym wyrokiem sądu za przedmiot pochodzący bezpośrednio albo pośrednio z przestępstwa przewidzianego w art. 165a lub art. 299 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny albo za korzyść z takiego przestępstwa lub za ich równowartość, przy obliczaniu świadczenia z tytułu środków gwarantowanych nie uwzględnia się środków zdeponowanych na rachunku lub odpowiedniej ich części. Środki te nie są objęte ochroną gwarancyjną w części, co do której orzeczono przepadek.

3. Sąd jest obowiązany zawiadomić Fundusz o wyroku, o którym mowa w ust. 2, dotyczącym podmiotu objętego systemem gwarantowania, wobec którego nastąpiło spełnienie warunku gwarancji, jeżeli stał się prawomocny po dniu spełnienia warunku gwarancji.

4. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia:

1) szczegółowe warunki i tryb zawieszania wypłaty środków gwarantowanych deponentom w przypadku określonym w ust. 1,

2) dane, jakie powinno zawierać zawiadomienie Funduszu o prowadzonym postępowaniu karnym oraz zawiadomienie o jego zakończeniu,

3) termin i sposób wysłania zawiadomienia,

4) dane, jakie powinna zawierać informacja o zawieszeniu wypłaty środków gwarantowanych wysłana deponentowi,

5) termin i sposób wysłania informacji, o której mowa w pkt 4,

6) dane, jakie powinien zawierać rejestr zawieszonych wypłat środków gwarantowanych prowadzony przez Fundusz

- mając na uwadze konieczność zapewnienia dokonania wypłat wyłącznie uprawnionym deponentom.

Art.  55.  [Korespondencja między Funduszem a deponentami]

1. Korespondencja między Funduszem a deponentami na potrzeby wypłaty środków gwarantowanych jest prowadzona w języku polskim.

2. W przypadku deponentów oddziału banku objętego systemem gwarantowania utworzonego na terytorium państwa członkowskiego innego niż Rzeczpospolita Polska korespondencja jest prowadzona w języku urzędowym instytucji Unii Europejskiej, używanym przez podmiot do korespondencji z deponentem, albo w języku urzędowym państwa, na którego terytorium utworzony został ten oddział, a w przypadku podmiotu objętego systemem gwarantowania prowadzącego działalność transgraniczną na terytorium państwa członkowskiego innego niż Rzeczpospolita Polska, korespondencja prowadzona między Funduszem a deponentami korzystającymi z usług oferowanych transgranicznie jest prowadzona w języku używanym przez deponenta przy korzystaniu z tych usług.

3. Przepisy ust. 1 i 2 nie wyłączają możliwości prowadzenia korespondencji między Funduszem a deponentem w języku innym niż wskazany w tych przepisach, jeżeli obie strony wyraziły na to zgodę.

Art.  56.  [Przekazanie Funduszowi środków przez banki i oddziały banków zagranicznych; pokrycie kwot zobowiązań ze środków Funduszu]

1. W przypadku spełnienia warunku gwarancji wobec banku lub oddziału banku zagranicznego, Fundusz wzywa banki i oddziały banków zagranicznych do przekazania środków odpowiadających zobowiązaniom do zapłaty w trybie określonym w art. 305 ust. 2.

2. (uchylony).

3. W przypadku gdy wielkość zobowiązań z tytułu środków gwarantowanych przewyższa wierzytelności wynikające z wezwania, o którym mowa w ust. 1, Fundusz pokrywa pozostającą do wypłaty kwotę zobowiązań z funduszu gwarancyjnego banków do wykorzystania.

4. W przypadku gdy wielkość zobowiązań z tytułu środków gwarantowanych przewyższa sumę wielkości, o których mowa w ust. 1 i 3, Fundusz pokrywa pozostającą do wypłaty kwotę zobowiązań ze składek nadzwyczajnych, o których mowa w art. 291.

5. W przypadku gdy wielkość zobowiązań z tytułu środków gwarantowanych przewyższa sumę wielkości, o których mowa w ust. 1, 3 i 4, Fundusz pokrywa pozostającą do wypłaty kwotę zobowiązań z innych funduszy własnych, z wyłączeniem funduszy przymusowej restrukturyzacji, na zasadach określonych przez Radę Funduszu.

6. W przypadku, o którym mowa w ust. 5, Fundusz może wezwać kasy, w sposób określony w art. 47 ust. 2, do przekazania środków odpowiadających zobowiązaniom do zapłaty na rzecz funduszu gwarancyjnego kas, w wysokości niezbędnej do zachowania proporcji, o której mowa w art. 303 ust. 2.

Art.  57.  [Przekazanie Funduszowi środków przez kasy; pokrycie kwot zobowiązań ze środków Funduszu]

1. W przypadku spełnienia warunku gwarancji wobec kasy Fundusz wzywa kasy do przekazania środków odpowiadających zobowiązaniom do zapłaty w trybie określonym w art. 305 ust. 3.

2. (uchylony).

3. W przypadku gdy wielkość zobowiązań z tytułu środków gwarantowanych przewyższa wierzytelności wynikające z wezwania, o którym mowa w ust. 1, Fundusz pokrywa pozostającą do wypłaty kwotę zobowiązań z funduszu gwarancyjnego kas do wykorzystania.

4. W przypadku gdy wielkość zobowiązań z tytułu środków gwarantowanych przewyższa sumę wielkości, o których mowa w ust. 1 i 3, Fundusz pokrywa pozostającą do wypłaty kwotę zobowiązań ze składek nadzwyczajnych, o których mowa w art. 292.

5. W przypadku gdy wielkość zobowiązań z tytułu środków gwarantowanych przewyższa sumę środków, o których mowa w ust. 1, 3 i 4, Fundusz pokrywa pozostającą do wypłaty kwotę zobowiązań z innych funduszy własnych, z wyłączeniem funduszy przymusowej restrukturyzacji, na zasadach określonych przez Radę Funduszu.

6. W przypadku, o którym mowa w ust. 5, Fundusz może wezwać banki i oddziały banków zagranicznych, w sposób określony w art. 47 ust. 2, do przekazania środków odpowiadających zobowiązaniom do zapłaty na rzecz funduszu gwarancyjnego banków, w wysokości niezbędnej do zachowania proporcji, o której mowa w art. 303 ust. 2.

Art.  58.  [Decyzja Zarządu Funduszu o wykorzystaniu przekazanych środków na wypłatę środków gwarantowanych w szczególnych sytuacjach]

W przypadku dokonywania wypłat środków gwarantowanych, o których mowa w art. 36 ust. 1 pkt 3, art. 44 i art. 51, decyzję o wykorzystaniu na ten cel środków:

1) o których mowa w art. 56 - w przypadku banku lub oddziału banku zagranicznego,

2) o których mowa w art. 57 - w przypadku kasy

- podejmuje Zarząd Funduszu.

Rozdział  4

Transgraniczne wypłaty środków gwarantowanych

Art.  59.  [Wypłata środków gwarantowanych przez system goszczący]

1. Wypłat środków gwarantowanych deponentom oddziału banku objętego systemem gwarantowania, utworzonego w państwie członkowskim innym niż Rzeczpospolita Polska, dokonuje w imieniu i na rachunek Funduszu system goszczący.

2. Systemowi goszczącemu, który będzie dokonywał wypłat środków gwarantowanych, Fundusz przekazuje listę wypłat oraz środki finansowe niezbędne do dokonywania wypłat.

3. Wypłata środków gwarantowanych dokonywana jest w złotych, o ile porozumienie, o którym mowa w art. 60, nie stanowi inaczej.

Art.  60.  [Porozumienie Funduszu z systemem goszczącym]

W celu umożliwienia realizacji obowiązków, o których mowa w art. 59 ust. 1, Fundusz zawiera z systemem goszczącym porozumienie określające zasady współpracy w zakresie wypłaty środków gwarantowanych.

Art.  61.  [Wypłata środków gwarantowanych na rachunek systemu macierzystego instytucji kredytowej]

1. Fundusz może dokonywać wypłat środków gwarantowanych deponentom oddziału instytucji kredytowej w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 18 ustawy - Prawo bankowe, w imieniu i na rachunek systemu macierzystego tej instytucji.

2. Wypłaty, o których mowa w ust. 1, są realizowane po otrzymaniu od systemu macierzystego instytucji kredytowej w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 18 ustawy - Prawo bankowe danych oraz środków finansowych niezbędnych do dokonania wypłat.

3. Wypłata środków gwarantowanych dokonywana jest w walucie określonej w porozumieniu, o którym mowa w art. 62.

4. Przepisy rozdziału 3 dotyczące wypłaty środków gwarantowanych stosuje się odpowiednio.

Art.  62.  [Porozumienie Funduszu z systemem macierzystym]

W celu umożliwienia realizacji obowiązków, o których mowa w art. 61 ust. 1, Fundusz zawiera z systemem macierzystym porozumienie określające zasady współpracy w zakresie wypłaty środków gwarantowanych.

Art.  63.  [Obowiązkowe elementy porozumień; obowiązek poinformowania Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego]

1. Porozumienia, o których mowa w art. 60 i art. 62, powinny zawierać zobowiązania stron do przetwarzania przekazywanych informacji z zachowaniem poufności, w szczególności z zachowaniem właściwych przepisów o ochronie danych osobowych.

2. Fundusz informuje Europejski Urząd Nadzoru Bankowego o porozumieniach zawartych w trybie art. 60 i art. 62.

DZIAŁ  III

Przymusowa restrukturyzacja

Rozdział  1

Przepisy ogólne

Art.  64.  [Definicje]

Użyte w dziale określenia oznaczają:

1) instytucja - instytucję kredytową lub firmę inwestycyjną, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 22 rozporządzenia nr 2019/2033, objętą wymogiem dotyczącym kapitału założycielskiego w wysokości 750 000 euro;

2) podmiot - podmiot krajowy oraz, jeżeli jest objęta nadzorem skonsolidowanym, nadzorem nad grupą firm inwestycyjnych na zasadzie skonsolidowanej lub nadzorem nad zgodnością z grupowym testem kapitałowym, o których mowa w przepisach działu IV rozdziału 1 oddziału 2a ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, sprawowanym przez Komisję Nadzoru Finansowego:

a) instytucję inną niż podmiot krajowy,

b) instytucję finansową, jeżeli jest podmiotem zależnym podmiotu krajowego lub podmiotu, o którym mowa w lit. c i d,

c) finansową spółkę holdingową, holding mieszany, finansową spółkę holdingową o działalności mieszanej z siedzibą na terytorium państwa członkowskiego, inwestycyjną spółkę holdingową,

d) dominującą finansową spółkę holdingową z państwa członkowskiego, unijną dominującą finansową spółkę holdingową, dominującą finansową spółkę holdingową o działalności mieszanej z państwa członkowskiego, unijną dominującą finansową spółkę holdingową o działalności mieszanej, dominującą inwestycyjną spółkę holdingową z państwa członkowskiego i unijną dominującą inwestycyjną spółkę holdingową;

3) nadzwyczajne wsparcie ze środków publicznych - pomoc państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE 2012 C/326, z 26.10.2012 r., str. 47) lub inne publiczne wsparcie finansowe na poziomie ponadnarodowym, które, jeżeli jest udzielane na poziomie krajowym, stanowi pomoc państwa, udzielaną w celu utrzymania lub przywrócenia rentowności, płynności bądź wypłacalności podmiotu lub grupy, której częścią jest podmiot, w tym działania, o których mowa w ustawie z dnia 12 lutego 2010 r. o rekapitalizacji niektórych instytucji oraz o rządowych instrumentach stabilizacji finansowej.

Art.  65.  [Organ przymusowej restrukturyzacji]

Organem przymusowej restrukturyzacji jest Fundusz.

Art.  66.  [Cele przymusowej restrukturyzacji]

Celami przymusowej restrukturyzacji są:

1) utrzymanie stabilności finansowej, w szczególności przez ochronę zaufania do sektora finansowego i zapewnienie dyscypliny rynkowej;

2) ograniczenie zaangażowania funduszy publicznych lub prawdopodobieństwa ich zaangażowania wobec sektora finansowego lub jego poszczególnych podmiotów dla realizacji celów, o których mowa w pkt 1 oraz 3-5;

3) zapewnienie kontynuacji realizowanych przez podmiot funkcji krytycznych;

4) ochrona deponentów i inwestorów objętych systemem rekompensat;

5) ochrona środków powierzonych podmiotowi przez jego klientów.

Art.  67.  [Sposób realizacji celów przymusowej restrukturyzacji]

1. Fundusz realizuje cele, o których mowa w art. 66, przez:

1) opracowanie planów przymusowej restrukturyzacji i grupowych planów przymusowej restrukturyzacji, w tym określanie minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych;

2) umorzenie lub konwersję instrumentów kapitałowych;

3) prowadzenie przymusowej restrukturyzacji.

2. Realizując cele przymusowej restrukturyzacji, Fundusz dąży do ograniczenia kosztów przymusowej restrukturyzacji oraz, o ile jest to możliwe ze względu na cele przymusowej restrukturyzacji, ograniczenia utraty wartości przedsiębiorstwa podmiotu, wobec którego jest prowadzona przymusowa restrukturyzacja.

3. Jeżeli podmiot krajowy jest częścią grupy, Fundusz realizuje cele, o których mowa w art. 66, w sposób, który ogranicza wpływ działań podejmowanych przez Fundusz w ramach przymusowej restrukturyzacji na inne podmioty grupy i całą grupę oraz stabilność państw członkowskich, w szczególności państw, w których podmioty grupy prowadzą działalność.

Art.  68.  [Skutki wykonywania uprawnień przez Fundusz; uprawnienia Funduszu a prawa innych podmiotów]

1. Wykonywanie uprawnień Funduszu:

1) nie ogranicza prawa podmiotu będącego podmiotem prowadzącym lub uczestnikiem systemu płatności lub systemu rozrachunku, na którego rzecz zostało ustanowione zabezpieczenie w związku z uczestnictwem w tym systemie;

2) nie ogranicza prawa Narodowego Banku Polskiego, banku centralnego innego państwa członkowskiego w rozumieniu przepisów ustawy o ostateczności rozrachunku lub Europejskiego Banku Centralnego, z tytułu ustanowionego na ich rzecz zabezpieczenia operacji z tymi bankami;

3) nie wpływa na skutki prawne zlecenia rozrachunku wynikające z jego wprowadzenia do systemu płatności lub systemu rozrachunku oraz wyniki kompensowania w ramach tych systemów.

2. Przepisów niniejszego działu przewidujących nieważność czynności prawnych albo ich bezskuteczność wobec podmiotu w restrukturyzacji nie stosuje się do stosunków prawnych, o których mowa w ust. 1.

Art.  69.  [Zakres podmiotowy]

Przepisy niniejszego działu stosuje się do podmiotów i odpowiednio do oddziałów banku zagranicznego, z uwzględnieniem art. 101 ust. 2, 9, 10 i 12.

Rozdział  2

Umorzenie lub konwersja instrumentów kapitałowych lub zobowiązań kwalifikowalnych 

Art.  70.  [Warunki umorzenia lub konwersji instrumentów kapitałowych lub zobowiązań kwalifikowanych]

1. Fundusz może dokonać umorzenia lub konwersji instrumentów kapitałowych lub zobowiązań kwalifikowalnych:

1) niezależnie od działania w ramach przymusowej restrukturyzacji, bez podejmowania decyzji o wszczęciu przymusowej restrukturyzacji, albo

2) w ramach przymusowej restrukturyzacji, łącznie z jednym lub kilkoma instrumentami, o których mowa w art. 110 ust. 1.

2. Fundusz dokonuje umorzenia lub konwersji instrumentów kapitałowych w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli:

1) zaistniały warunki, o których mowa w art. 101 ust. 7-9, lub okoliczności, o których mowa w art. 102 ust. 1 lub 4, lub,

2) bez dokonania umorzenia lub konwersji instrumentów kapitałowych podmiot nie spełnia warunków kontynuowania działalności, lub

3) kontynuacja działalności podmiotu wymaga nadzwyczajnego wsparcia ze środków publicznych.

2a. Fundusz dokonuje umorzenia lub konwersji zobowiązań kwalifikowalnych w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli zobowiązania kwalifikowalne spełniają warunki, o których mowa w art. 98 ust. 2l pkt 1, oraz:

1) zaistniały warunki, o których mowa w art. 101 ust. 7-9, lub okoliczności, o których mowa w art. 102 ust. 1 lub 4, lub

2) bez dokonania umorzenia lub konwersji zobowiązań kwalifikowalnych podmiot nie spełnia warunków kontynuowania działalności, lub

3) kontynuacja działalności podmiotu wymaga nadzwyczajnego wsparcia ze środków publicznych.

2b. W przypadku umorzenia lub konwersji instrumentów kapitałowych lub zobowiązań kwalifikowalnych kwotę, która uległa obniżeniu w wyniku tego umorzenia lub konwersji, uwzględnia się przy ustalaniu progów określonych w art. 274 i art. 275 pkt 1 oraz określonych w art. 19a ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 12 lutego 2010 r. o rekapitalizacji niektórych instytucji oraz o rządowych instrumentach stabilizacji finansowej.

3. W przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 2 i ust. 2a pkt 2, uznaje się, że podmiot nie spełnia warunków kontynuowania działalności, jeżeli łącznie spełnione są następujące przesłanki:

1) podmiot jest zagrożony upadłością, zgodnie z art. 101 ust. 3;

2) brak jest przesłanek wskazujących, że możliwe działania nadzorcze lub działania podmiotu pozwolą we właściwym czasie usunąć zagrożenie upadłością.

4. Nie uznaje się za nadzwyczajne wsparcie ze środków publicznych, o którym mowa w ust. 2 pkt 3 i ust. 2a pkt 3, udzielenia na podstawie odrębnych przepisów pomocy wypłacalnemu podmiotowi w celu przeciwdziałania poważnym zakłóceniom w gospodarce i utrzymania stabilności finansowej w formie, o której mowa w art. 101 ust. 13 pkt 3, o ile wsparcie to jest proporcjonalne do skali zakłóceń, ma charakter zapobiegawczy i czasowy oraz nie służy pokryciu strat, które podmiot poniósł lub poniesie w bliskiej przyszłości.

5. Fundusz dokonuje umorzenia lub konwersji instrumentów kapitałowych lub zobowiązań kwalifikowalnych, jeżeli te instrumenty lub zobowiązania są zaliczane do funduszy własnych lub zobowiązań kwalifikowalnych krajowego podmiotu dominującego na poziomie indywidualnym i skonsolidowanym, a w opinii Funduszu bez dokonania umorzenia lub konwersji tych instrumentów lub zobowiązań grupa będzie zagrożona upadłością.

6. W przypadku gdy instrumenty kapitałowe lub zobowiązania kwalifikowalne są zaliczane do funduszy własnych lub zobowiązań kwalifikowalnych podmiotu zależnego od krajowego podmiotu dominującego na poziomie indywidualnym oraz do funduszy własnych lub zobowiązań kwalifikowalnych na poziomie skonsolidowanym, Fundusz może uzgodnić z właściwym organem przymusowej restrukturyzacji lub właściwym organem nadzoru dla podmiotu zależnego umorzenie lub konwersję tych instrumentów lub zobowiązań przez ten organ, jeżeli w opinii Funduszu i tego organu bez umorzenia lub konwersji tych instrumentów lub zobowiązań grupa będzie zagrożona upadłością.

7. W przypadku gdy instrumenty kapitałowe lub zobowiązania kwalifikowalne są zaliczane do funduszy własnych lub zobowiązań kwalifikowalnych krajowego podmiotu zależnego od unijnej instytucji dominującej lub unijnej dominującej firmy inwestycyjnej na poziomie indywidualnym oraz do funduszy własnych lub zobowiązań kwalifikowalnych na poziomie skonsolidowanym, Fundusz może uzgodnić z właściwym organem przymusowej restrukturyzacji dla grupy lub właściwym organem nadzoru dla grupy dokonanie umorzenia lub konwersji tych instrumentów lub zobowiązań, jeżeli w opinii Funduszu i tego organu bez umorzenia lub konwersji tych instrumentów lub zobowiązań grupa będzie zagrożona upadłością.

8. W przypadkach, o których mowa w ust. 6 i 7, uznaje się, że grupa będzie zagrożona upadłością, jeżeli nie spełnia lub nie będzie w najbliższej przyszłości spełniać norm ostrożnościowych na poziomie skonsolidowanym w stopniu wymagającym podjęcia działań w zakresie środków wczesnej interwencji przez organ nadzoru, w szczególności w przypadku poniesienia lub prawdopodobnego poniesienia strat istotnie naruszających fundusze własne.

9. W przypadkach, o których mowa w ust. 6 i 7, Fundusz i właściwe organy przymusowej restrukturyzacji lub właściwe organy nadzoru uwzględniają wpływ umorzenia lub konwersji instrumentu kapitałowego lub zobowiązania kwalifikowalnego na stabilność finansową państw, w których podmioty grupy prowadzą działalność.

10. Podejmując decyzje, o których mowa w ust. 6 i 7, Fundusz i właściwe organy przymusowej restrukturyzacji lub właściwe organy nadzoru ustalają, czy jest możliwe podjęcie działań innych niż umorzenie lub konwersja instrumentów kapitałowych lub zobowiązań kwalifikowalnych, w szczególności zastosowanie nadzorczych instrumentów wczesnej interwencji lub wsparcia kapitałowego od podmiotu dominującego, a jeżeli takie działania są możliwe, czy mogą zostać łatwo podjęte i czy jest prawdopodobne, że w rozsądnym czasie usuną zagrożenie upadłością.

11. Jeżeli podjęcie działań określonych w ust. 10 jest możliwe, Fundusz, w przypadkach, o których mowa w ust. 6 i 7, występuje do Komisji Nadzoru Finansowego o ich podjęcie w ramach sprawowanego nadzoru.

12. Przed dokonaniem umorzenia lub konwersji instrumentów kapitałowych lub zobowiązań kwalifikowalnych, o których mowa w ust. 2, 2a, 5 i 6, Fundusz zapewnia przeprowadzenie oszacowania, o którym mowa w art. 137 ust. 2 lub 3, w celu określenia kwoty strat do pokrycia oraz niezbędnej kwoty konwersji, w celu rekapitalizacji podmiotu lub grupy.

13. W przypadkach, o których mowa w ust. 6 i 7, umorzenie lub konwersja instrumentów kapitałowych lub zobowiązań kwalifikowalnych podmiotu zależnego nie mogą być dokonane w stopniu wyższym niż umorzenie lub konwersja podobnych instrumentów kapitałowych lub zobowiązań kwalifikowalnych podmiotu dominującego.

Art.  70a.  [Decyzja w przedmiocie umorzenia lub konwersji instrumentów kapitałowych lub zobowiązań kwalifikowalnych w przypadku podmiotów działających w formie spółki kapitałowej]

1. W przypadku podmiotów działających w formie spółki kapitałowej decyzja w przedmiocie umorzenia lub konwersji instrumentów kapitałowych lub zobowiązań kwalifikowalnych zawiera:

1) wskazanie kwoty, o jaką kapitał zakładowy ma zostać obniżony, a w przypadku gdy instrumenty kapitałowe lub zobowiązania kwalifikowalne podlegają konwersji na udziały lub akcje, które są ustanawiane lub emitowane na podstawie decyzji Funduszu, sumy, o jaką kapitał zakładowy ma zostać podwyższony;

2) wskazanie liczby, serii i numeru lub innego oznaczenia instrumentów kapitałowych lub zobowiązań kwalifikowalnych podlegających umorzeniu lub konwersji, a w przypadku posiadania przez te instrumenty lub zobowiązania odrębnego oznaczenia, o którym mowa w art. 55 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, również wskazanie tego oznaczenia;

3) wskazanie liczby, serii, numeru oraz wartości nominalnej nowo ustanowionych udziałów lub wyemitowanych akcji lub wartości, o którą następuje podwyższenie wartości nominalnej udziałów lub akcji już istniejących;

4) oznaczenie, czy akcje powstałe wskutek konwersji są imienne, czy na okaziciela;

5) wskazanie osób, które obejmują akcje lub udziały w podwyższonym kapitale zakładowym lub na rzecz których następuje emisja akcji lub ustanowienie udziałów, w tym przez wskazanie instrumentów kapitałowych lub zobowiązań kwalifikowalnych, których posiadacze są uprawnieni do objęcia takich akcji lub udziałów;

6) określenie, że objęcie akcji lub udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym następuje z wyłączeniem prawa pierwszeństwa lub prawa poboru;

7) określenie ceny emisyjnej nowych akcji albo ceny obejmowanych udziałów;

8) wskazanie daty, od której powstałe w wyniku konwersji akcje lub udziały będą uczestniczyć w dywidendzie;

9) wskazanie sposobu pozwalającego na identyfikację instrumentów kapitałowych lub zobowiązań kwalifikowalnych podlegających umorzeniu - w przypadku gdy określona w tej decyzji liczba lub wartość umarzanych instrumentów kapitałowych lub zobowiązań kwalifikowalnych jest mniejsza niż liczba lub wartość tych instrumentów lub zobowiązań oznaczonych odrębnym oznaczeniem, o którym mowa w art. 55 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi.

2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, zastępuje określone w ustawie z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2024 r. poz. 18 i 96), zwanej dalej "Kodeksem spółek handlowych", ustawie - Prawo bankowe oraz statucie lub umowie spółki czynności związane z obniżeniem lub podwyższeniem kapitału zakładowego, pokryciem straty, przystąpieniem do spółki, objęciem udziałów lub akcji, wniesieniem wkładu oraz zmianą statutu lub umowy spółki.

3. Instrumenty kapitałowe oraz zobowiązania kwalifikowalne wskazane w decyzji, o której mowa w ust. 1, stanowiące instrumenty finansowe rejestrowane w depozycie papierów wartościowych, umarza się lub konwertuje według stanu na koniec dnia, w którym decyzja, o której mowa w ust. 1, lub informacja o tej decyzji została zamieszczona na stronie internetowej Funduszu. Dzień zamieszczenia decyzji lub informacji o decyzji na stronie internetowej Funduszu jest dniem ustalenia osób uprawnionych z umarzanych lub konwertowanych instrumentów finansowych. Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych Spółka Akcyjna dokonuje rozrachunku transakcji w instrumentach finansowych będących przedmiotem umorzenia lub konwersji do końca dnia, w którym decyzja lub informacja o decyzji została zamieszczona na stronie internetowej Funduszu, a wszystkie wprowadzone do systemu rozrachunku zlecenia rozrachunku dotyczące nierozrachowanych transakcji w tych instrumentach finansowych tracą ważność z końcem tego dnia.

4. Zamieszczenie decyzji, o której mowa w ust. 1, lub informacji o tej decyzji na stronie internetowej Funduszu zastępuje przekazanie odpisu decyzji:

1) akcjonariuszom lub wspólnikom, którzy na podstawie tej decyzji objęli akcje lub udziały w podwyższonym kapitale zakładowym;

2) akcjonariuszom lub wspólnikom, których akcje lub udziały zostały umorzone na podstawie tej decyzji;

3) obligatariuszom lub posiadaczom innych instrumentów kapitałowych lub finansowych, które podlegają umorzeniu albo konwersji na podstawie tej decyzji.

5. Fundusz, w celu ujawnienia w Krajowym Rejestrze Sądowym obniżenia lub podwyższenia kapitału zakładowego spółki, niezwłocznie informuje o wydaniu decyzji, o której mowa w ust. 1, właściwy sąd rejestrowy, przekazując mu odpis tej decyzji bez oszacowania i uzasadnienia, z uwzględnieniem obowiązku dochowania tajemnic, o których mowa w art. 320 ust. 2, oraz tajemnic, o których mowa w art. 104 ustawy - Prawo bankowe, art. 9e ustawy o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych i art. 147 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi.

6. Odpis decyzji, o której mowa w ust. 1, stanowi podstawę wpisu obniżenia lub podwyższenia kapitału zakładowego spółki do Krajowego Rejestru Sądowego. Podwyższenie albo obniżenie kapitału zakładowego spółki następuje z chwilą doręczenia decyzji Funduszu podmiotowi, o którym mowa w ust. 1.

7. W przypadku gdy instrumenty będące przedmiotem umorzenia lub powstałe w wyniku konwersji podlegają zarejestrowaniu w depozycie papierów wartościowych albo w rejestrze akcjonariuszy, Fundusz niezwłocznie informuje Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych Spółkę Akcyjną albo podmiot prowadzący rejestr akcjonariuszy o wydaniu decyzji, o której mowa w ust. 1, przekazując im odpis tej decyzji w zakresie niezbędnym do ujawnienia umorzenia akcji w depozycie papierów wartościowych albo w rejestrze akcjonariuszy albo w celu rejestracji odpowiednio w depozycie papierów wartościowych albo w rejestrze akcjonariuszy akcji wyemitowanych w ramach podwyższenia kapitału zakładowego spółki.

Art.  70b.  [Decyzja w przedmiocie umorzenia lub konwersji instrumentów kapitałowych lub zobowiązań kwalifikowalnych w przypadku banków spółdzielczych i kas]

1. W przypadku banków spółdzielczych i kas decyzja w przedmiocie umorzenia instrumentów kapitałowych lub zobowiązań kwalifikowalnych zawiera:

1) kwotę, o jaką fundusze zaliczane do funduszy własnych mają zostać obniżone;

2) wskazanie instrumentów kapitałowych lub zobowiązań kwalifikowalnych podlegających umorzeniu, ich liczby oraz wartości nominalnej albo wartości, o którą następuje obniżenie wartości nominalnej tych instrumentów kapitałowych lub zobowiązań kwalifikowalnych.

2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, zastępuje określone w ustawie o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ustawie z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 2021 r. poz. 648 oraz z 2023 r. poz. 1450), ustawie - Prawo bankowe, ustawie o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych oraz statucie banku spółdzielczego lub kasy czynności związane z obniżeniem funduszy własnych, umorzeniem udziałów oraz pokryciem straty.

3. Umorzenie wszystkich udziałów członkowskich posiadanych przez członka powoduje ustanie członkostwa w spółdzielni.

4. Zamieszczenie decyzji, o której mowa w ust. 1, lub informacji o tej decyzji na stronie internetowej Funduszu zastępuje przekazanie odpisu decyzji:

1) członkom banku spółdzielczego albo kasy, których udziały zostały umorzone na podstawie tej decyzji;

2) obligatariuszom lub posiadaczom innych instrumentów kapitałowych lub zobowiązań kwalifikowalnych, które zostały umorzone na podstawie tej decyzji.

Art.  71.  [Powiadomienie właściwego organu nadzoru]

1. Jeżeli instrumenty kapitałowe lub zobowiązania kwalifikowalne są zaliczane do funduszy własnych krajowego podmiotu zależnego na poziomie indywidualnym oraz do funduszy własnych na poziomie skonsolidowanym, Fundusz, po otrzymaniu informacji, o której mowa w art. 101 ust. 1, w terminie jednego dnia, powiadamia o otrzymaniu tej informacji właściwy organ nadzoru sprawujący nadzór skonsolidowany, właściwy organ przymusowej restrukturyzacji dla grupy oraz właściwy organ przymusowej restrukturyzacji dla podmiotów należących do tej samej grupy, które nabyły instrumenty kapitałowe lub zobowiązania kwalifikowalne, lub które są podmiotami dominującymi wobec podmiotów, które nabyły instrumenty kapitałowe lub zobowiązania kwalifikowalne.

2. Jeżeli instrumenty kapitałowe lub zobowiązania kwalifikowalne są zaliczane do funduszy własnych podmiotu zależnego od krajowego podmiotu dominującego na poziomie indywidualnym oraz do funduszy własnych na poziomie skonsolidowanym, Fundusz, po otrzymaniu informacji, o której mowa w art. 101 ust. 1, niezwłocznie powiadamia o otrzymaniu tej informacji właściwy organ nadzoru, właściwy organ przymusowej restrukturyzacji dla podmiotu oraz właściwy organ przymusowej restrukturyzacji dla podmiotów należących do tej samej grupy, które wyemitowały instrumenty kapitałowe lub zobowiązania kwalifikowalne, lub które są podmiotami dominującymi wobec podmiotów, które wyemitowały instrumenty kapitałowe lub zobowiązania kwalifikowalne.

Art.  72.  [Kolejność umorzenia lub konwersji instrumentów kapitałowych lub zobowiązań kwalifikowanych; nałożenie obowiązku dokonania emisji]

1. Fundusz dokonuje umorzenia lub konwersji instrumentów kapitałowych lub zobowiązań kwalifikowalnych w następującej kolejności i w następujący sposób:

1) instrumenty w kapitale podstawowym Tier I - do wysokości strat podmiotu w restrukturyzacji;

2) instrumenty dodatkowe w Tier I - w kwocie niezbędnej do spełnienia warunków prowadzenia działalności, a w przypadku, o którym mowa w art. 70 ust. 1 pkt 2, do osiągnięcia celów przymusowej restrukturyzacji, o których mowa w art. 66;

3) instrumenty w Tier II - w kwocie niezbędnej do spełnienia warunków prowadzenia działalności, a w przypadku, o którym mowa w art. 70 ust. 1 pkt 2, do osiągnięcia celów przymusowej restrukturyzacji, o których mowa w art. 66;

4) zobowiązania kwalifikowalne - w kwocie niezbędnej do osiągnięcia celów przymusowej restrukturyzacji albo do wysokości maksymalnej umożliwiającej pokrywanie strat przez odpowiednie zobowiązania kwalifikowalne, w zależności od tego, która z tych kwot jest niższa.

2. Umorzenia lub konwersji instrumentów kapitałowych lub zobowiązań kwalifikowalnych, o których mowa w ust. 1 pkt 2-4, dokonuje się w kolejności odwrotnej do kolejności zaspokajania należności, o której mowa w art. 440 ust. 2 ustawy - Prawo upadłościowe.

3. W przypadku umorzenia instrumentu kapitałowego lub zobowiązania kwalifikowalnego:

1) korekta kwoty umorzenia może nastąpić wyłącznie w przypadku, o którym mowa w art. 138 ust. 3 pkt 1;

2) nie istnieje ani nie powstaje zobowiązanie wobec dotychczasowego posiadacza instrumentu kapitałowego lub zobowiązania kwalifikowalnego poza zobowiązaniami, które istniały przed dniem umorzenia, z wyjątkiem roszczenia o odszkodowanie, które może powstać w wyniku stwierdzenia wydania decyzji o umorzeniu z naruszeniem prawa;

3) nie przysługuje roszczenie o odszkodowanie inne niż roszczenie uzupełniające, o którym mowa w art. 242.

4. Fundusz dokonuje konwersji instrumentów, o których mowa w ust. 1 pkt 2-4, na instrumenty, o których mowa w ust. 1 pkt 1.

5. W celu dokonania umorzenia lub konwersji instrumentów kapitałowych lub zobowiązań kwalifikowalnych Fundusz może nałożyć na podmiot obowiązek emisji instrumentów, o których mowa w ust. 1 pkt 1, na rzecz posiadaczy instrumentów, o których mowa w ust. 1 pkt 2-4.

6. W przypadku, o którym mowa w ust. 5:

1) instrumenty powinny być wyemitowane:

a) przez podmiot lub przez podmiot dominujący wobec niego - za zgodą organu przymusowej restrukturyzacji właściwego dla podmiotu dominującego,

b) przed emisją na rzecz Skarbu Państwa lub podmiotów publicznych, w celu podniesienia funduszy własnych;

2) warunki emisji powinny zapewnić możliwość objęcia tych instrumentów niezwłocznie po dokonaniu konwersji.

7. Jeżeli Fundusz zamierza dokonać konwersji według zróżnicowanych stóp konwersji, ustala się je w sposób określony w art. 210 ust. 3.

8. Przepisy art. 204, art. 205, art. 208-211 i art. 217-222 stosuje się odpowiednio.

9. W przypadku umorzenia lub konwersji instrumentów kapitałowych lub zobowiązań kwalifikowalnych, o którym mowa w art. 70 ust. 1 pkt 1, przepisy art. 109 ust. 1-5 stosuje się odpowiednio.

Rozdział  3

Plany przymusowej restrukturyzacji

Art.  73.  [Opracowanie planu przymusowej restrukturyzacji]

1. W celu przygotowania przymusowej restrukturyzacji Fundusz, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Finansowego, opracowuje plan przymusowej restrukturyzacji dla podmiotu krajowego, który nie jest częścią grupy podlegającej nadzorowi skonsolidowanemu w państwie członkowskim przez organy nadzoru inne niż Komisja Nadzoru Finansowego.

1a. Fundusz może uwzględnić w planie przymusowej restrukturyzacji dla podmiotu krajowego także podmioty inne niż podmiot, dla którego jest sporządzany plan przymusowej restrukturyzacji, działające w tej samej grupie i powiązane z nim gospodarczo lub finansowo.

2. W przypadku podmiotu krajowego, który posiada istotny oddział w państwie członkowskim innym niż Rzeczpospolita Polska, Fundusz opracowuje plan przymusowej restrukturyzacji także po konsultacji z właściwym organem przymusowej restrukturyzacji dla tego oddziału.

3. Komisja Nadzoru Finansowego wyraża opinię, o której mowa w ust. 1, w terminie 30 dni od dnia doręczenia projektu planu przymusowej restrukturyzacji przez Fundusz.

Art.  74.  [Opracowanie grupowego planu przymusowej restrukturyzacji]

1. Fundusz, we współpracy z właściwymi organami przymusowej restrukturyzacji dla podmiotów zależnych i po konsultacji z właściwymi organami przymusowej restrukturyzacji dla istotnych oddziałów krajowego podmiotu dominującego w ramach kolegium przymusowej restrukturyzacji, opracowuje grupowy plan przymusowej restrukturyzacji dla grupy krajowego podmiotu dominującego, w której przynajmniej jeden podmiot zależny będący instytucją ma siedzibę w państwie członkowskim innym niż Rzeczpospolita Polska.

2. Fundusz może, zachowując zasady ochrony informacji, współpracować przy opracowywaniu grupowego planu przymusowej restrukturyzacji z właściwymi organami przymusowej restrukturyzacji państw trzecich, na terytorium których grupa utworzyła podmioty zależne, spółki holdingu finansowego lub istotne oddziały.

Art.  75.  [Przyjęcie grupowego planu przymusowej restrukturyzacji]

1. Grupowy plan przymusowej restrukturyzacji, o którym mowa w art. 74 ust. 1, jest przyjmowany przez Fundusz i właściwe organy przymusowej restrukturyzacji w ramach kolegium przymusowej restrukturyzacji w formie wspólnej decyzji.

1a. W przypadku gdy w skład grupy krajowego podmiotu dominującego wchodzi więcej niż jedna grupa podlegająca przymusowej restrukturyzacji, opis możliwych działań w ramach przymusowej restrukturyzacji, o których mowa w art. 82 ust. 3 pkt 1a, uwzględnia się we wspólnej decyzji, o której mowa w ust. 1.

2. Jeżeli w terminie 4 miesięcy od dnia przekazania przez Fundusz zgodnie z art. 86 ust. 2 informacji niezbędnych do opracowania grupowego planu przymusowej restrukturyzacji, o którym mowa w art. 74 ust. 1, plan ten nie zostanie przyjęty w ramach kolegium przymusowej restrukturyzacji, Fundusz przyjmuje grupowy plan przymusowej restrukturyzacji, z uwzględnieniem opinii zgłoszonych przez właściwe organy przymusowej restrukturyzacji w ramach kolegium przymusowej restrukturyzacji.

3. Jeżeli przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 2, Fundusz i właściwe organy przymusowej restrukturyzacji w ramach kolegium przymusowej restrukturyzacji nie przyjmą grupowego planu przymusowej restrukturyzacji i przed upływem tego terminu właściwy organ przymusowej restrukturyzacji dla podmiotu zależnego od krajowego podmiotu dominującego zwrócił się do Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego o wiążącą mediację, Fundusz nie przyjmuje grupowego planu przymusowej restrukturyzacji do czasu podjęcia decyzji przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego.

4. Jeżeli Europejski Urząd Nadzoru Bankowego nie podejmie decyzji w terminie miesiąca od dnia złożenia wniosku o wiążącą mediację, Fundusz przyjmuje grupowy plan przymusowej restrukturyzacji zgodnie z ust. 2, a w przypadku gdy Europejski Urząd Nadzoru Bankowego podejmie taką decyzję, Fundusz postępuje zgodnie z decyzją Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego.

5. W przypadku gdy właściwy organ przymusowej restrukturyzacji dla podmiotu zależnego od krajowego podmiotu dominującego poinformuje Fundusz, że nie wyraża zgody na przyjęcie opracowanego w ramach kolegium przymusowej restrukturyzacji grupowego planu przymusowej restrukturyzacji z powodu wynikającego z tego planu zobowiązania do wydatkowania środków publicznych jego państwa, Fundusz i właściwe organy przymusowej restrukturyzacji będące członkami kolegium przymusowej restrukturyzacji dokonują ponownej oceny grupowego planu w ramach kolegium przymusowej restrukturyzacji.

6. Jeżeli właściwy organ przymusowej restrukturyzacji podmiotu zależnego wchodzący w skład kolegium przymusowej restrukturyzacji podjął decyzję o opracowaniu odrębnego planu przymusowej restrukturyzacji dla podmiotu zależnego, Fundusz i pozostałe właściwe organy przymusowej restrukturyzacji w ramach kolegium przymusowej restrukturyzacji mogą przyjąć w formie wspólnej decyzji grupowy plan przymusowej restrukturyzacji dla pozostałych podmiotów.

7. Fundusz może skierować wniosek do Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego o prowadzenie niewiążącej mediacji pomiędzy właściwymi organami przymusowej restrukturyzacji wchodzącymi w skład kolegium przymusowej restrukturyzacji zgodnie z art. 31 lit. c rozporządzenia nr 1093/2010 oraz o podjęcie wiążącej mediacji.

Art.  76.  [Kwestie uwzględniane przy opracowywaniu grupowego planu przymusowej restrukturyzacji]

Opracowując grupowy plan przymusowej restrukturyzacji, Fundusz uwzględnia potencjalny wpływ możliwych działań w ramach przymusowej restrukturyzacji grupy na stabilność finansową państw, w których podmioty grupy prowadzą działalność, i przesłanki sposobu podziału środków funduszy przymusowej restrukturyzacji na pokrycie kosztów postępowania, o których mowa w art. 82 ust. 4.

Art.  77.  [Współpraca z innymi organami przy opracowywaniu grupowego planu przymusowej restrukturyzacji]

1. W celu opracowania grupowego planu przymusowej restrukturyzacji grup, w których podmiot krajowy jest podmiotem zależnym albo oddział podmiotu grupy działający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest istotnym oddziałem, dokonania przeglądu takiego planu i, w razie potrzeby, jego aktualizacji Fundusz współpracuje z właściwymi organami przymusowej restrukturyzacji. Przepis art. 75 ust. 7 stosuje się odpowiednio.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, jeżeli w terminie 4 miesięcy od dnia przekazania przez właściwy organ przymusowej restrukturyzacji dla grupy informacji niezbędnych do opracowania grupowego planu przymusowej restrukturyzacji Fundusz i właściwe organy przymusowej restrukturyzacji nie przyjmą grupowego planu przymusowej restrukturyzacji z powodu wyrażenia przez Fundusz sprzeciwu wobec grupowego planu przymusowej restrukturyzacji, Fundusz podejmuje decyzję o opracowaniu planu przymusowej restrukturyzacji lub grupowego planu przymusowej restrukturyzacji dla krajowego podmiotu zależnego lub grupy krajowego podmiotu zależnego, w którym może wskazać podmiot podlegający przymusowej restrukturyzacji, z uwzględnieniem opinii zgłoszonych przez właściwe organy przymusowej restrukturyzacji i właściwe organy nadzoru, wskazując w uzasadnieniu przyczyny, dla których nie zgodził się na przyjęcie opracowanego w ramach kolegium przymusowej restrukturyzacji grupowego planu przymusowej restrukturyzacji, oraz informuje o tej decyzji pozostałych członków kolegium przymusowej restrukturyzacji.

3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, jeżeli przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 2, Fundusz i właściwe organy przymusowej restrukturyzacji w ramach kolegium przymusowej restrukturyzacji nie przyjmą grupowego planu przymusowej restrukturyzacji, a właściwy organ przymusowej restrukturyzacji dla grupy zwrócił się do Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego o wiążącą mediację, Fundusz nie podejmuje decyzji, o której mowa w ust. 2, do czasu podjęcia decyzji przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego.

4. Jeżeli Europejski Urząd Nadzoru Bankowego nie podejmie decyzji w terminie miesiąca od dnia złożenia wniosku o wiążącą mediację, Fundusz podejmuje decyzję o opracowaniu planu przymusowej restrukturyzacji lub grupowego planu przymusowej restrukturyzacji dla krajowego podmiotu zależnego lub grupy krajowego podmiotu zależnego, w którym może wskazać podmiot podlegający przymusowej restrukturyzacji, a w przypadku gdy Europejski Urząd Nadzoru Bankowego podejmie taką decyzję - Fundusz postępuje zgodnie z decyzją Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego.

5. Jeżeli właściwy organ przymusowej restrukturyzacji podmiotu zależnego wchodzący w skład kolegium przymusowej restrukturyzacji podjął decyzję o opracowaniu odrębnego planu przymusowej restrukturyzacji dla podmiotu zależnego, Fundusz i pozostałe właściwe organy przymusowej restrukturyzacji w ramach kolegium przymusowej restrukturyzacji mogą przyjąć w formie wspólnej decyzji grupowy plan przymusowej restrukturyzacji dla pozostałych podmiotów.

6. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, jeżeli przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 2, Fundusz i właściwe organy przymusowej restrukturyzacji nie przyjęły grupowego planu przymusowej restrukturyzacji, a także żaden z tych podmiotów nie zwrócił się do Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego o wiążącą mediację, Fundusz podejmuje decyzję o opracowaniu planu przymusowej restrukturyzacji lub grupowego planu przymusowej restrukturyzacji dla krajowego podmiotu zależnego lub grupy krajowego podmiotu zależnego, w którym może wskazać podmiot podlegający przymusowej restrukturyzacji, z uwzględnieniem opinii zgłoszonych przez właściwe organy przymusowej restrukturyzacji i właściwe organy nadzoru, wskazując w uzasadnieniu przyczyny niewyrażenia zgody na przyjęcie grupowego planu przymusowej restrukturyzacji opracowanego w ramach kolegium przymusowej restrukturyzacji, oraz informuje o tej decyzji pozostałych członków kolegium przymusowej restrukturyzacji.

7. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, Fundusz może opracować odrębny plan przymusowej restrukturyzacji lub grupowy plan przymusowej restrukturyzacji dla podmiotu krajowego będącego podmiotem znaczącym lub grupy podmiotu krajowego będącego podmiotem znaczącym, w którym może wskazać podmiot podlegający przymusowej restrukturyzacji, oraz odrębny plan przymusowej restrukturyzacji lub grupowy plan przymusowej restrukturyzacji dla podmiotu zidentyfikowanego jako inna instytucja o znaczeniu systemowym zgodnie z art. 39 ust. 1 ustawy o nadzorze makroostrożnościowym lub grupy podmiotu zidentyfikowanego jako inna instytucja o znaczeniu systemowym zgodnie z art. 39 ust. 1 ustawy o nadzorze makroostrożnościowym, o ile nie spełnia on definicji podmiotu znaczącego, w którym może wskazać podmiot podlegający przymusowej restrukturyzacji.

8. W przypadkach, o których mowa w ust. 2, 4, 6 i 7, Fundusz sporządza plan przymusowej restrukturyzacji lub grupowy plan przymusowej restrukturyzacji w ramach kolegium przymusowej restrukturyzacji, stosując odpowiednio przepisy niniejszego rozdziału właściwe dla planów przymusowej restrukturyzacji, o których mowa w art. 73 ust. 1, lub dla grupowych planów przymusowej restrukturyzacji, o których mowa w art. 74 ust. 1.

Art.  78.  [Pomoc innych podmiotów przy opracowywaniu planu przymusowej restrukturyzacji]

1. Fundusz opracowuje plan przymusowej restrukturyzacji w szczególności na podstawie informacji uzyskanych od Komisji Nadzoru Finansowego oraz od podmiotów krajowych.

2. Fundusz może zobowiązać podmiot krajowy do współpracy w zakresie opracowania i aktualizacji planu przymusowej restrukturyzacji, w tym do opracowania elementów planu przymusowej restrukturyzacji, na podstawie wytycznych Funduszu zawierających zakres przekazywanych informacji, termin ich przekazania oraz pouczenie o karach pieniężnych za nieudzielenie informacji.

Art.  79.  [Kara pieniężna]

1. W przypadku nieprzekazania, w określonym przez Fundusz terminie, przez podmiot krajowy informacji, o których mowa w art. 85, lub niewykonania obowiązku, o którym mowa w art. 78 ust. 2, Fundusz może, w drodze decyzji, nałożyć na taki podmiot karę pieniężną w wysokości do 10% przychodu wykazanego w ostatnim zbadanym sprawozdaniu finansowym, a w przypadku braku takiego sprawozdania - karę pieniężną w wysokości do 10% prognozowanego przychodu określonego na podstawie sytuacji ekonomiczno-finansowej podmiotu, nie wyższą jednak niż 100 000 000 zł.

1a. W przypadku gdy jest możliwe ustalenie kwoty korzyści uzyskanych przez podmiot krajowy w wyniku nieprzekazania informacji lub niewykonania obowiązków, o których mowa w ust. 1, Fundusz może nałożyć na ten podmiot karę pieniężną, o której mowa w ust. 1, do wysokości dwukrotności kwoty uzyskanych przez ten podmiot korzyści.

2. Kara pieniężna, o której mowa w ust. 1, stanowi dochód budżetu państwa.

3. Egzekucja należności wynikających z decyzji o nałożeniu kary pieniężnej następuje w trybie określonym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Art.  80.  [Przyjęcie planu przymusowej restrukturyzacji]

1. Zarząd Funduszu, w formie uchwały, przyjmuje opracowane plany przymusowej restrukturyzacji i grupowe plany przymusowej restrukturyzacji.

2. Fundusz przekazuje przyjęte przez Fundusz plany przymusowej restrukturyzacji i grupowe plany przymusowej restrukturyzacji Komisji Nadzoru Finansowego oraz ministrowi właściwemu do spraw instytucji finansowych.

3. W przypadku stwierdzenia w trakcie oceny wykonalności planów wystąpienia okoliczności uniemożliwiających lub utrudniających przeprowadzenie przymusowej restrukturyzacji, realizacja obowiązku opracowania planu przymusowej restrukturyzacji i przyjęcia grupowego planu przymusowej restrukturyzacji oraz ich aktualizacji ulega zawieszeniu do czasu określenia środków niezbędnych do usunięcia tych okoliczności, zgodnie z art. 91 ust. 5-5e i 7 albo art. 92 ust. 6-12.

Art.  81.  [Elementy planu przymusowej restrukturyzacji]

1. Plan przymusowej restrukturyzacji określa planowane działania wobec podmiotu w przypadku wszczęcia przymusowej restrukturyzacji oraz ocenę wykonalności tych działań, w szczególności:

1) streszczenie istotnych elementów planu;

2) szczegółowy opis możliwych wariantów restrukturyzacji, w tym możliwości zastosowania poszczególnych instrumentów przymusowej restrukturyzacji;

3) sposób wydzielenia funkcji krytycznych i głównych linii biznesowych podmiotu;

4) harmonogram realizacji istotnych założeń planu;

5) szczegółowy opis oceny wykonalności planu przymusowej restrukturyzacji, wraz ze wskazaniem okoliczności, które uniemożliwiają lub utrudniają przeprowadzenie przymusowej restrukturyzacji;

6) opis środków, które powinny zostać zastosowane w celu usunięcia okoliczności, które uniemożliwiają lub utrudniają przeprowadzenie przymusowej restrukturyzacji;

7) opis procedur ustalania wartości i oceny możliwości zbycia działalności w zakresie funkcji krytycznych, głównych linii biznesowych i aktywów podmiotu;

8) opis wewnętrznych procedur podmiotu zapewniających Funduszowi aktualne informacje, o których mowa w art. 85;

9) opis zasad finansowania możliwych wariantów przymusowej restrukturyzacji;

10) analizę możliwości wykorzystania standardowych instrumentów Narodowego Banku Polskiego w celu wsparcia płynności podmiotu oraz wskazanie aktywów, które mogą stanowić zabezpieczenie dla udzielenia takiego wsparcia;

11) opis istotnych współzależności pomiędzy odrębnymi prawnie jednostkami organizacyjnymi wynikających z:

a) wspólnego korzystania z majątku, usług i zatrudniania tych samych pracowników,

b) zapewniania wsparcia kapitałowego i płynności oraz finansowania,

c) zapewnienia zabezpieczeń, klauzul dotyczących niewykonania zobowiązania i kompensowania,

d) świadczenia usług,

e) przenoszenia ryzyka, transakcji z przyrzeczeniem odkupu i transakcji zabezpieczających;

12) opis wariantów utrzymania dostępu do usług płatniczych i rozliczeniowych oraz ocenę możliwości przeniesienia pozycji rozliczeniowych klienta;

13) analizę wpływu realizacji planu na prawa i obowiązki pracowników podmiotu, związanych z tym kosztów oraz zakres przewidywanych konsultacji z pracownikami, w tym na podstawie ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. z 2024 r. poz. 61);

14) wymogi, o których mowa w art. 97-99, oraz terminy ich spełnienia;

15) opis istotnych zmian w podmiocie, które zaistniały po przedłożeniu ostatnich informacji na potrzeby planu przymusowej restrukturyzacji;

16) opis podstawowych operacji i systemów zapewniających ciągłość funkcjonowania procesów operacyjnych podmiotu;

17) zasady komunikacji zewnętrznej;

18) opinię podmiotu o planie przymusowej restrukturyzacji, jeżeli taką opinię wyraził.

2. Plan przymusowej restrukturyzacji uwzględnia możliwość wszczęcia przymusowej restrukturyzacji w zróżnicowanych warunkach zewnętrznych, w tym w sytuacji braku stabilności finansowej lub zdarzeń mających wpływ na rynek finansowy.

3. Plan przymusowej restrukturyzacji może zakładać przeprowadzenie postępowania upadłościowego podmiotu.

4. Plan przymusowej restrukturyzacji nie może zakładać:

1) uzyskania nadzwyczajnego wsparcia ze środków publicznych, z wyjątkiem wykorzystania środków funduszy przymusowej restrukturyzacji;

2) nadzwyczajnego wsparcia płynności z Narodowego Banku Polskiego;

3) wsparcia płynności z Narodowego Banku Polskiego udzielanego na warunkach odbiegających od ogólnie przyjętych, w szczególności w zakresie terminu, oprocentowania i form zabezpieczenia.

Art.  82.  [Elementy grupowego planu przymusowej restrukturyzacji]

1. (uchylony).

2. Grupowy plan przymusowej restrukturyzacji określa działania podejmowane wobec:

1) unijnej instytucji dominującej lub unijnej dominującej firmy inwestycyjnej;

2) podmiotu zależnego z siedzibą w państwie członkowskim;

3) finansowej spółki holdingowej, inwestycyjnej spółki holdingowej, holdingu mieszanego i finansowej spółki holdingowej o działalności mieszanej;

4) dominującej finansowej spółki holdingowej z państwa członkowskiego lub dominującej inwestycyjnej spółki holdingowej z państwa członkowskiego i dominującej finansowej spółki holdingowej o działalności mieszanej z państwa członkowskiego;

5) podmiotu zależnego z siedzibą na terytorium państwa trzeciego.

2a. Grupowy plan przymusowej restrukturyzacji określa podmioty podlegające przymusowej restrukturyzacji i grupy podlegające przymusowej restrukturyzacji.

3. Grupowy plan przymusowej restrukturyzacji określa w szczególności:

1) opis możliwych działań w ramach przymusowej restrukturyzacji w odniesieniu do podmiotów podlegających przymusowej restrukturyzacji, z uwzględnieniem przesłanek, o których mowa w art. 81 ust. 2, oraz skutki tych działań w odniesieniu do innych podmiotów powiązanych, o których mowa w art. 64 pkt 2 lit. b-d, podmiotu dominującego oraz podmiotów zależnych;

1a) jeżeli grupa składa się z więcej niż jednej grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji, opis możliwych działań w ramach przymusowej restrukturyzacji w odniesieniu do podmiotów podlegających przymusowej restrukturyzacji z każdej grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji oraz skutki tych działań dla innych podmiotów powiązanych należących do tej samej grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji oraz innych grup podlegających przymusowej restrukturyzacji;

2) analizę możliwości jednoczesnego zastosowania instrumentów przymusowej restrukturyzacji i skorzystania z uprawnień w przymusowej restrukturyzacji wobec podmiotów podlegających przymusowej restrukturyzacji z siedzibą na terytorium państw członkowskich, w tym wsparcia podmiotów trzecich w nabyciu grupy, odrębnych linii biznesowych lub rodzajów działalności prowadzonych przez kilka podmiotów grupy lub poszczególne podmioty lub grup podlegających przymusowej restrukturyzacji;

3) opis oceny wykonalności grupowego planu przymusowej restrukturyzacji ze wskazaniem okoliczności uniemożliwiających lub utrudniających przeprowadzenie przymusowej restrukturyzacji;

4) opis środków, o których mowa w art. 92 ust. 9 i art. 93 ust. 1, które zostaną zastosowane w celu usunięcia okoliczności uniemożliwiających lub utrudniających przeprowadzenie przymusowej restrukturyzacji grupy;

5) opis sposobu współpracy i koordynacji z właściwymi organami przymusowej restrukturyzacji państw trzecich i ocenę ich znaczenia dla przymusowej restrukturyzacji w państwach członkowskich, jeżeli grupa obejmuje podmioty z siedzibą w państwach trzecich;

6) opis sposobu wydzielenia funkcji krytycznych i głównych linii biznesowych niezbędnego do przeprowadzenia przymusowej restrukturyzacji grupy;

7) opis działań właściwego organu przymusowej restrukturyzacji dla podmiotów w ramach poszczególnych grup podlegających przymusowej restrukturyzacji, wynikających z odrębnych przepisów;

8) opis zasad finansowania przymusowej restrukturyzacji grupy, a jeżeli jest niezbędne użycie środków funduszy przymusowej restrukturyzacji, określenie sposobu podziału obciążeń pomiędzy funduszami przymusowej restrukturyzacji z poszczególnych państw członkowskich lub innymi źródłami finansowania przymusowej restrukturyzacji wynikającymi z przepisów obowiązujących w tych państwach.

4. Sposób podziału, o którym mowa w ust. 3 pkt 8, uwzględnia:

1) udział w grupie:

a) aktywów ważonych ryzykiem podmiotów grupy z siedzibą w danym państwie członkowskim,

b) aktywów podmiotów grupy z siedzibą w danym państwie członkowskim,

c) strat powstałych w podmiotach grupy z siedzibą w danym państwie członkowskim, które przyczyniły się do spełnienia przesłanek wszczęcia przymusowej restrukturyzacji wobec grupy;

2) udział środków z funduszy przymusowej restrukturyzacji innych państw członkowskich, które mogą być użyte na rzecz podmiotów grupy w danym państwie członkowskim.

5. Grupowy plan przymusowej restrukturyzacji nie może zakładać:

1) uzyskania nadzwyczajnego wsparcia ze środków publicznych z wyjątkiem wykorzystania środków funduszy przymusowej restrukturyzacji;

2) nadzwyczajnego wsparcia płynności z banków centralnych;

3) wsparcia płynności z banków centralnych udzielanego na warunkach odbiegających od ogólnie przyjętych, w szczególności w zakresie terminu, oprocentowania i form zabezpieczenia.

6. Jeżeli w opinii Funduszu w celu sfinansowania przymusowej restrukturyzacji grupy będzie niezbędne zaangażowanie krajowych funduszy publicznych, Fundusz uzgadnia taki grupowy plan przymusowej restrukturyzacji wyłącznie w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw instytucji finansowych.

Art.  82a.  [Ujęcie pośredniej finansowej spółki holdingowej lub pośredniej inwestycyjnej spółki holdingowej w grupowym planie przymusowej restrukturyzacji grupy ]

Grupowy plan przymusowej restrukturyzacji grupy, w której podmiot krajowy jest podmiotem zależnym finansowej spółki holdingowej o działalności mieszanej kontrolowanym pośrednio lub bezpośrednio przez pośrednią finansową spółkę holdingową lub pośrednią inwestycyjną spółkę holdingową, przewiduje prowadzenie przymusowej restrukturyzacji wobec pośredniej finansowej spółki holdingowej lub pośredniej inwestycyjnej spółki holdingowej.

Art.  83.  [Określenie szczegółowego zakresu informacji w planie przymusowej restrukturyzacji]

Rada Funduszu, w drodze uchwały, określi szczegółowy zakres informacji, jakie zawiera plan przymusowej restrukturyzacji, uwzględniając przedmiot i zakres działalności podmiotów objętych planem zgodnie z art. 73 ust. 1 i 1a, w szczególności wykonywanie przez te podmioty działalności maklerskiej, ich strukturę właścicielską, formę prawną prowadzonej działalności, profil ryzyka, skalę powiązań z innymi podmiotami rynku finansowego oraz ich udział w systemie ochrony instytucjonalnej.

Art.  84.  [Przekazanie streszczenia istotnych elementów planu przymusowej restrukturyzacji; informacja o przyjęciu grupowego planu przymusowej restrukturyzacji]

Fundusz przekazuje podmiotowi krajowemu streszczenie istotnych elementów planu przymusowej restrukturyzacji, o którym mowa w art. 81 ust. 1 pkt 1, a krajowy podmiot dominujący informuje o przyjęciu grupowego planu przymusowej restrukturyzacji, na piśmie, w terminie 30 dni od dnia przyjęcia planu przymusowej restrukturyzacji lub grupowego planu przymusowej restrukturyzacji przez Zarząd Funduszu.

Art.  85.  [Przekazywanie Funduszowi informacji niezbędnych do opracowania, aktualizacji i oceny wykonalności planów przymusowej restrukturyzacji]

1. Podmiot krajowy przekazuje Funduszowi informacje niezbędne do opracowania, przeglądu i aktualizacji planów przymusowej restrukturyzacji, dotyczące w szczególności rozwiązań organizacyjnych podmiotu, podmiotów powiązanych kapitałowo lub organizacyjnie, struktury kapitałowej, struktury zatrudnienia, rodzaju i zakresu prowadzonej działalności, z uwzględnieniem strategii rozwoju oraz aktywów i pasywów podmiotu, w tym informacje z rejestru, o którym mowa w art. 88.

2. Podmiot krajowy niezwłocznie informuje Fundusz o istotnej zmianie organizacyjnej, prawnej lub wystąpieniu innego zdarzenia mającego wpływ na przyjęte w planie przymusowej restrukturyzacji założenia i realizację tego planu.

Art.  86.  [Informacje przekazywane przez Fundusz innym organom]

1. Krajowy podmiot dominujący przekazuje Funduszowi informacje, o których mowa w art. 85, w tym dotyczące podmiotów zależnych, w zakresie niezbędnym do sporządzenia grupowego planu przymusowej restrukturyzacji.

2. Fundusz przekazuje informacje, o których mowa w ust. 1:

1) Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Bankowego - w zakresie informacji związanych z jego zadaniami w zakresie sporządzania grupowych planów przymusowej restrukturyzacji;

2) właściwym organom przymusowej restrukturyzacji dla podmiotów zależnych - w zakresie informacji dotyczących tych podmiotów;

3) właściwym organom przymusowej restrukturyzacji podmiotów, o których mowa w art. 82 ust. 2 pkt 3 i 4 - w zakresie informacji dotyczących tych podmiotów;

4) właściwym organom przymusowej restrukturyzacji dla istotnych oddziałów - w zakresie informacji dotyczących tych oddziałów;

5) Komisji Nadzoru Finansowego i innym organom nadzoru - w zakresie informacji dotyczących podmiotów, nad którymi sprawują nadzór.

3. Fundusz przekazuje informacje o podmiotach zależnych z siedzibą na terytorium państw trzecich wyłącznie w przypadku uzyskania zgody na przekazanie tych informacji od właściwych organów przymusowej restrukturyzacji państw trzecich lub organów nadzoru tych państw.

Art.  87.  [Delegacja ustawowa - zakres, tryb i termin przekazywania informacji Funduszowi]

Minister właściwy do spraw instytucji finansowych może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres, tryb i termin przekazywania Funduszowi przez podmioty informacji niezbędnych do opracowania, aktualizacji i oceny wykonalności planów przymusowej restrukturyzacji i grupowych planów przymusowej restrukturyzacji, mając na względzie potrzebę zapewnienia adekwatności wymaganych informacji do rozmiaru i profilu ryzyka działalności prowadzonej przez podmiot, jego formy prawnej oraz udziału w systemie ochrony instytucjonalnej.

Art.  88.  [Rejestr instrumentów finansowych]

1. Podmioty są obowiązane prowadzić rejestr instrumentów finansowych i przekazywać informacje gromadzone w rejestrze Funduszowi na potrzeby opracowania i aktualizacji planów przymusowej restrukturyzacji, grupowych planów przymusowej restrukturyzacji oraz przygotowania przymusowej restrukturyzacji.

2. Rejestr instrumentów finansowych zawiera także:

1) transakcje sprzedaży instrumentów finansowych ze zobowiązaniem do ich odkupu;

2) transakcje kupna instrumentów finansowych ze zobowiązaniem do ich odsprzedaży;

3) pożyczki międzybankowe, których termin wymagalności nie przekracza 3 miesięcy;

4) umowy ramowe instrumentów finansowych oraz instrumentów, o których mowa w pkt 1-3.

3. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych może określić, w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Funduszu:

1) minimalne wymogi, jakie powinien spełniać rejestr instrumentów finansowych,

2) szczegółowy zakres i strukturę danych zawartych w rejestrze oraz standard techniczny ich przygotowania i zapisu,

3) format i tryb przekazywania danych do Funduszu,

4) tryb i sposób weryfikacji prawidłowości danych zawartych w rejestrze

- mając na względzie potrzebę zapewnienia Funduszowi otrzymywania danych niezbędnych do realizacji ustawowych zadań Funduszu oraz warunki wykonywania czynności faktycznych związanych z działalnością bankową lub maklerską, a także uwzględniając zabezpieczenie danych przed nieuprawnionym dostępem.

Art.  89.  [Przegląd planów przymusowej restrukturyzacji i ich aktualizacja]

1. Fundusz, nie rzadziej niż raz w roku, dokonuje przeglądu planów przymusowej restrukturyzacji i grupowych planów przymusowej restrukturyzacji dla grup krajowych podmiotów dominujących i, w razie potrzeby, ich aktualizacji. Do aktualizacji planów przymusowej restrukturyzacji i grupowych planów przymusowej restrukturyzacji dla grup krajowych podmiotów dominujących przepisy art. 73-86 stosuje się odpowiednio.

1a. W przypadku podmiotu, wobec którego przeprowadzono przymusową restrukturyzację lub zastosowano instrument umorzenia lub konwersji instrumentów kapitałowych lub zobowiązań kwalifikowalnych, Fundusz dokonuje dodatkowego przeglądu planu przymusowej restrukturyzacji i, w razie potrzeby, jego aktualizacji.

2. (uchylony).

Art.  90.  [Określenie częstotliwości przeglądów i ocen wykonalności planów przymusowej restrukturyzacji; zwolnienie z obowiązku prowadzenia rejestru instrumentów finansowych]

1. Rada Funduszu może, w drodze uchwały, uwzględniając ograniczony negatywny wpływ, jaki mogłaby mieć upadłość podmiotu krajowego lub upadłość podmiotów określonego rodzaju na sytuację finansową innych podmiotów i stabilność rynku finansowego oraz gospodarkę:

1) określić mniejszą niż wskazana w art. 89 ust. 1 częstotliwość przeglądów planów przymusowej restrukturyzacji i grupowych planów przymusowej restrukturyzacji;

2) zwolnić podmiot z obowiązku prowadzenia rejestru, o którym mowa w art. 88, o ile taki podmiot nie jest podmiotem znaczącym lub nie został zidentyfikowany lub uznany za globalną instytucję o znaczeniu systemowym lub inną instytucję o znaczeniu systemowym, zgodnie z przepisami ustawy o nadzorze makroostrożnościowym.

2. Dokonując oceny wpływu, jaki mogłaby mieć upadłość podmiotu krajowego na sytuację finansową innych podmiotów rynku finansowego, stabilność rynku finansowego i stan gospodarki, Rada Funduszu uwzględnia okoliczności określone w art. 83.

3. Dokonując oceny, o której mowa w ust. 2, Rada Funduszu może zasięgnąć opinii Komitetu Stabilności Finansowej.

4. W przypadku zmiany okoliczności, o których mowa w ust. 1, Rada Funduszu może uchylić lub zmienić uchwałę, o której mowa w ust. 1. O uchyleniu lub zmianie uchwały Fundusz niezwłocznie informuje podmiot, którego dotyczy ta uchwała.

5. Fundusz informuje Europejski Urząd Nadzoru Bankowego o uchwałach podjętych zgodnie z ust. 1.

Art.  91.  [Przegląd planu przymusowej restrukturyzacji w razie zmian organizacyjnych lub prawnych]

1. Po istotnej zmianie organizacyjnej lub prawnej podmiotu, w szczególności po nabyciu lub zbyciu podmiotów zależnych, zmianie struktury organizacyjnej podmiotu, zmianie podmiotu dominującego, zmianie siedziby podmiotu dominującego oraz zmianie działalności lub sytuacji finansowej podmiotu, Fundusz dokonuje przeglądu planu przymusowej restrukturyzacji i, w razie potrzeby, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Finansowego, aktualizuje ten plan. Przepisy art. 73 ust. 3, art. 78-81 i art. 83-85 stosuje się odpowiednio.

2. W przypadku, o którym mowa w art. 73 ust. 2, Fundusz dokonuje przeglądu planu przymusowej restrukturyzacji i, w razie potrzeby, aktualizuje ten plan, po konsultacji z właściwymi organami nadzoru oraz właściwymi organami przymusowej restrukturyzacji państw, w których podmiot krajowy prowadzi działalność w formie istotnego oddziału.

3. Plan przymusowej restrukturyzacji jest wykonalny, jeżeli na jego podstawie możliwa będzie likwidacja podmiotu w ramach postępowania upadłościowego albo restrukturyzacja tego podmiotu przez zastosowanie instrumentów przymusowej restrukturyzacji oraz wykorzystanie uprawnień Funduszu w ramach przymusowej restrukturyzacji, które w możliwie największym stopniu ograniczą negatywne skutki przymusowej restrukturyzacji dla stabilności finansowej, w tym stabilności finansowej innych państw oraz Unii Europejskiej, oraz zapewnią realizację funkcji krytycznych.

4. Jeżeli w wyniku przeglądu planu przymusowej restrukturyzacji zostaną stwierdzone okoliczności, które uniemożliwiają lub utrudniają przeprowadzenie przymusowej restrukturyzacji, Fundusz informuje o nich, w formie pisemnej, podmiot i Komisję Nadzoru Finansowego, a w przypadku, o którym mowa w art. 73 ust. 2, także właściwe organy nadzoru oraz właściwe organy przymusowej restrukturyzacji państw, w których podmiot krajowy prowadzi działalność w formie istotnego oddziału.

5. Podmiot opracowuje plan działań w celu usunięcia okoliczności wskazanych w ust. 4 i przedstawia go Funduszowi w terminie 4 miesięcy od dnia otrzymania informacji, o której mowa w ust. 4.

5a. W przypadku gdy:

1) podmiot objęty wymogiem, o którym mowa w art. 97 ust. 1, spełnia wymogi w zakresie funduszy własnych, o których mowa w art. 92 rozporządzenia nr 575/2013, i wymóg połączonego bufora stosowanego ponad dodatkowy wymóg w zakresie funduszy własnych, o którym mowa w art. 138 ust. 2 pkt 2 ustawy - Prawo bankowe albo art. 110y ust. 3 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, a jednocześnie nie spełnia wymogu połączonego bufora stosowanego jako uzupełnienie minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych, o którym mowa w art. 97 ust. 2, 2b-2s i 16-20, art. 97c-97e oraz art. 97h, obliczonego i wyrażonego zgodnie z art. 97 ust. 2b pkt 1, lub

2) podmiot nie spełnia wymogów, o których mowa w art. 92a rozporządzenia nr 575/2013, lub nie utrzymuje minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych określonego zgodnie z art. 97 ust. 2, 2b-2s i 16-20, art. 97c-97e oraz art. 97h

- podmiot, w terminie 2 tygodni od dnia otrzymania informacji, o której mowa w ust. 4, przedstawia Funduszowi plan działań mających na celu usunięcie okoliczności uniemożliwiających lub utrudniających przeprowadzenie przymusowej restrukturyzacji wraz z terminem jego wdrożenia.

5b. Plan, o którym mowa w ust. 5a, określa działania mające na celu zapewnienie jednoczesnego spełnienia wymogu połączonego bufora oraz utrzymywania minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych. Termin wdrożenia tego planu uwzględnia przyczyny zaistnienia okoliczności uniemożliwiających lub utrudniających przeprowadzenie przymusowej restrukturyzacji.

5c. Fundusz, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Finansowego, ocenia skuteczność przedstawionego zgodnie z ust. 5 lub 5a planu działań, w szczególności w przypadku powzięcia informacji, o których mowa w art. 326. Przepis art. 73 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

5d. W przypadku stwierdzenia przez Fundusz, że realizacja środków określonych w planie działań przedstawionym zgodnie z ust. 5 lub 5a nie doprowadzi do ograniczenia lub usunięcia okoliczności uniemożliwiających lub utrudniających przeprowadzenie przymusowej restrukturyzacji we właściwym czasie, Fundusz przekazuje podmiotowi pisemne stanowisko zawierające:

1) przesłanki, na podstawie których Fundusz stwierdził, że zaproponowane działania nie doprowadzą do ograniczenia lub usunięcia okoliczności uniemożliwiających lub utrudniających przeprowadzenie przymusowej restrukturyzacji, wraz z ich uzasadnieniem;

2) propozycję alternatywnych środków, które w ocenie Funduszu są proporcjonalne i doprowadzą do ograniczenia lub usunięcia okoliczności uniemożliwiających lub utrudniających przeprowadzenie przymusowej restrukturyzacji, wraz z ich uzasadnieniem oraz proponowanym terminem wdrożenia;

3) ocenę wpływu zaproponowanych przez Fundusz środków na sytuację finansową podmiotu oraz jego zdolność do dalszego stabilnego funkcjonowania;

4) wskazanie zagrożeń dla stabilności finansowej wynikających z okoliczności utrudniających przeprowadzenie przymusowej restrukturyzacji.

5e. W przypadku, o którym mowa w ust. 5d, podmiot, w terminie 30 dni od dnia otrzymania stanowiska Funduszu, przedstawia plan realizacji środków określonych zgodnie z ust. 5d pkt 2 wraz z harmonogramem działań. Plan uwzględnia stanowisko Funduszu.

6. (uchylony).

7. Jeżeli plan działań przedstawiony zgodnie z ust. 5 lub 5a jest w opinii Funduszu niewystarczający, Fundusz, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Finansowego, określi środki niezbędne do usunięcia okoliczności wskazanych w ust. 4. Przepis art. 73 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

Art.  92.  [Przegląd i aktualizacja grupowego planu przymusowej restrukturyzacji]

1. Fundusz, wspólnie z właściwymi organami przymusowej restrukturyzacji, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Finansowego i organów nadzoru podmiotów zależnych oraz właściwych organów przymusowej restrukturyzacji państw, w których podmiot prowadzi działalność w formie istotnego oddziału, w ramach kolegium przymusowej restrukturyzacji, dokonuje przeglądu grupowego planu przymusowej restrukturyzacji i, w razie potrzeby, aktualizuje ten plan. Przepisy art. 74, art. 79, art. 80, art. 82, art. 84 i art. 86 stosuje się odpowiednio.

1a. Fundusz dokonuje przeglądu grupowego planu przymusowej restrukturyzacji dla grupy krajowego podmiotu dominującego po istotnej zmianie organizacyjnej lub prawnej grupy lub podmiotu wchodzącego w jej skład, zmianie działalności lub sytuacji finansowej grupy lub podmiotu wchodzącego w jej skład, wspólnie z właściwymi organami przymusowej restrukturyzacji, i, w razie potrzeby, aktualizuje ten plan, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Finansowego i organów nadzoru podmiotów zależnych oraz po konsultacji z właściwymi organami przymusowej restrukturyzacji państw, w których podmiot prowadzi działalność w formie istotnego oddziału, w ramach kolegium przymusowej restrukturyzacji. Przepisy art. 74, art. 79, art. 80, art. 82, art. 84 i art. 86 stosuje się odpowiednio.

2. Grupowy plan przymusowej restrukturyzacji jest wykonalny, jeżeli na jego podstawie możliwa będzie likwidacja podmiotów grupy w ramach postępowania upadłościowego albo restrukturyzacja tych podmiotów przez zastosowanie instrumentów przymusowej restrukturyzacji oraz wykorzystanie uprawnień Funduszu w ramach przymusowej restrukturyzacji, które w jak największym stopniu ograniczy negatywne skutki tych postępowań dla stabilności finansowej państw, na terytorium których podmioty grupy mają siedzibę, oraz Unii Europejskiej, a także zapewniając realizację funkcji krytycznych, w szczególności przez skuteczne wydzielenie tych funkcji.

2a. W przypadku gdy w ramach grupy została zidentyfikowana więcej niż jedna grupa podlegająca przymusowej restrukturyzacji, przepisy ust. 1 i 1a stosuje się odpowiednio do każdej grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji.

3. Jeżeli w wyniku przeglądu grupowego planu przymusowej restrukturyzacji zostaną stwierdzone okoliczności, które uniemożliwiają lub utrudniają przeprowadzenie przymusowej restrukturyzacji grupy lub poszczególnych podmiotów grupy, przepisy art. 91 ust. 4 i 5-5b stosuje się odpowiednio.

3a. Fundusz i właściwe organy przymusowej restrukturyzacji, w ramach kolegium przymusowej restrukturyzacji, po konsultacji z kolegium właściwych władz nadzorczych, o którym mowa w art. 141f ust. 18 ustawy - Prawo bankowe, lub kolegium złożonym z właściwych organów nadzoru, o którym mowa w art. 110j ust. 1 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, oraz właściwymi organami przymusowej restrukturyzacji państw, w których podmioty grupy prowadzą działalność w formie istotnego oddziału, oceniają skuteczność przedstawionych zgodnie z ust. 3 planów działań mających na celu usunięcie okoliczności uniemożliwiających lub utrudniających przeprowadzenie przymusowej restrukturyzacji.

3b. Po konsultacji z kolegium właściwych władz nadzorczych, o którym mowa w art. 141f ust. 18 ustawy - Prawo bankowe, lub kolegium złożonym z właściwych organów nadzoru, o którym mowa w art. 110j ust. 1 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, i właściwymi organami przymusowej restrukturyzacji państw, w których podmioty grupy prowadzą działalność w formie istotnego oddziału, Fundusz i właściwe organy przymusowej restrukturyzacji uzgadniają, w ramach kolegium przymusowej restrukturyzacji, w formie wspólnej decyzji, środki niezbędne do ograniczenia lub usunięcia okoliczności uniemożliwiających lub utrudniających przeprowadzenie przymusowej restrukturyzacji i powiadamiają o tym Europejski Urząd Nadzoru Bankowego. W przypadku podmiotów będących częścią grupy przepisy art. 91 ust. 4, 5 i 7 stosuje się odpowiednio.

4. Fundusz, we współpracy z Komisją Nadzoru Finansowego i Europejskim Urzędem Nadzoru Bankowego, po konsultacji z właściwymi organami nadzoru podmiotów zależnych, opracowuje informację zawierającą analizę zidentyfikowanych okoliczności utrudniających lub uniemożliwiających przeprowadzenie przymusowej restrukturyzacji wraz ze wskazaniem przyczyny, dla której realizacja środków określonych w planach działań, przedstawionych zgodnie z ust. 3, nie doprowadzi do ich ograniczenia lub usunięcia, oraz zalecenia dotyczące środków niezbędnych do ich ograniczenia lub usunięcia. Fundusz uwzględnia wpływ tych środków na działalność grupy.

4a. Określając środki, o których mowa w ust. 3b, oraz opracowując informację, o której mowa w ust. 4, uwzględnia się wpływ środków na model biznesowy grupy.

5. Fundusz przekazuje informację, o której mowa w ust. 4, krajowemu podmiotowi dominującemu, właściwym organom przymusowej restrukturyzacji dla podmiotów zależnych i właściwym organom przymusowej restrukturyzacji dla istotnych oddziałów, a w przypadku, o którym mowa w art. 91 ust. 5a - krajowemu podmiotowi dominującemu.

6. Krajowy podmiot dominujący może, w terminie 4 miesięcy od dnia otrzymania informacji, o której mowa w ust. 4, przedstawić Funduszowi uwagi do tej informacji oraz propozycję innych środków mających na celu ograniczenie lub usunięcie we właściwym czasie okoliczności wskazanych w informacji wraz z uzasadnieniem.

6a. W przypadku, o którym mowa w art. 91 ust. 5a, krajowy podmiot dominujący, w terminie 2 tygodni od dnia otrzymania informacji, o której mowa w ust. 4, przedstawia Funduszowi plan realizacji środków mających na celu zapewnienie jednoczesnego spełnienia wymogu połączonego bufora oraz utrzymywania minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych lub propozycję innych środków wraz z uzasadnieniem i proponowanym terminem ich wdrożenia.

7. Fundusz informuje Komisję Nadzoru Finansowego, Europejski Urząd Nadzoru Bankowego i właściwe organy przymusowej restrukturyzacji dla podmiotów zależnych, a w uzasadnionych przypadkach - właściwe organy przymusowej restrukturyzacji dla istotnych oddziałów podmiotów grupy - o propozycji, o której mowa w ust. 6 i 6a.

8. Fundusz i właściwe organy przymusowej restrukturyzacji dla podmiotów zależnych, po konsultacji z właściwymi organami nadzoru dla podmiotów grupy i właściwymi organami przymusowej restrukturyzacji dla istotnych oddziałów podmiotów grupy, w ramach kolegium przymusowej restrukturyzacji dokonują analizy i oceny okoliczności wskazanych w ust. 3 i 3a, środków, o których mowa w ust. 3b, zaleceń, o których mowa w ust. 4, oraz propozycji, o których mowa w ust. 6 lub 6a, uwzględniając potencjalne skutki tych środków, zaleceń i propozycji w państwach członkowskich, w których podmioty grupy prowadzą działalność.

9. Środki niezbędne do usunięcia okoliczności określonych w ust. 3 i 3a są uzgadniane w formie wspólnej decyzji przez Fundusz i właściwe organy przymusowej restrukturyzacji w ramach kolegium przymusowej restrukturyzacji w terminie 4 miesięcy od dnia przekazania przez krajowy podmiot dominujący Funduszowi uwag do informacji, o których mowa w ust. 6, albo w terminie miesiąca od dnia upływu terminu ich przekazania. Środki te mogą w szczególności obejmować zalecenia, o których mowa w ust. 4, oraz propozycje, o których mowa w ust. 6 i 6a.

9a. W przypadku, o którym mowa w art. 91 ust. 5a, środki niezbędne do usunięcia okoliczności określonych w ust. 3 są uzgadniane w formie wspólnej decyzji przez Fundusz i właściwe organy przymusowej restrukturyzacji w ramach kolegium przymusowej restrukturyzacji w terminie 2 tygodni od dnia przekazania przez krajowy podmiot dominujący Funduszowi propozycji, o której mowa w ust. 6a.

10. W przypadku gdy w terminie, o którym mowa w ust. 9 i 9a, Fundusz i właściwe organy przymusowej restrukturyzacji w ramach kolegium przymusowej restrukturyzacji nie uzgodnią środków niezbędnych do usunięcia okoliczności wskazanych w ust. 3, środki te ustala Fundusz, z uwzględnieniem opinii pozostałych właściwych organów przymusowej restrukturyzacji wchodzących w skład kolegium przymusowej restrukturyzacji.

11. Jeżeli przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 9 i 9a, Fundusz i właściwe organy przymusowej restrukturyzacji w ramach kolegium przymusowej restrukturyzacji nie uzgodnią środków niezbędnych do usunięcia okoliczności wskazanych w ust. 3, a właściwy organ przymusowej restrukturyzacji dla podmiotu zależnego zwrócił się do Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego o wiążącą mediację, Fundusz nie dokonuje ustalenia tych środków do czasu podjęcia decyzji przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego.

12. Jeżeli Europejski Urząd Nadzoru Bankowego nie podejmie decyzji w terminie miesiąca od dnia złożenia wniosku o wiążącą mediację, Fundusz dokonuje ustalenia środków niezbędnych do usunięcia okoliczności wskazanych w ust. 3 w sposób określony w ust. 10.

13. Jeżeli Europejski Urząd Nadzoru Bankowego podejmie decyzję w wyniku wiążącej mediacji, Fundusz dokonuje ustalenia środków niezbędnych do usunięcia okoliczności wskazanych w ust. 3 zgodnie z decyzją Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego.

Art.  93.  [Usunięcie okoliczności uniemożliwiających lub utrudniających przeprowadzenie przymusowej restrukturyzacji]

1. W przypadku, o którym mowa w art. 77 ust. 1, gdy w wyniku przeprowadzonego przeglądu planu przymusowej restrukturyzacji grupy zostaną stwierdzone okoliczności uniemożliwiające lub utrudniające przeprowadzenie przymusowej restrukturyzacji grupy, Fundusz współpracuje z właściwymi organami przymusowej restrukturyzacji w celu uzgodnienia środków niezbędnych do usunięcia tych okoliczności. Przepis art. 75 ust. 7 stosuje się odpowiednio.

2. Jeżeli przed upływem terminu 4 miesięcy, a w przypadku określonym w art. 91 ust. 5a - terminu 2 tygodni, od dnia przekazania właściwemu organowi przymusowej restrukturyzacji dla grupy propozycji działań zapewniających usunięcie okoliczności, o których mowa w ust. 1, albo w przypadku upływu terminu na ich przekazanie, nie zostaną uzgodnione środki niezbędne do usunięcia tych okoliczności, Fundusz dokonuje ustalenia tych środków w zakresie odnoszącym się do krajowego podmiotu zależnego z uwzględnieniem opinii pozostałych właściwych organów przymusowej restrukturyzacji wchodzących w skład kolegium przymusowej restrukturyzacji. O podjętej decyzji Fundusz informuje właściwy organ przymusowej restrukturyzacji dla grupy i krajowy podmiot zależny, którego decyzja dotyczy.

3. Jeżeli przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 2, nie zostaną uzgodnione środki niezbędne do usunięcia okoliczności, o których mowa w ust. 1, a właściwy organ przymusowej restrukturyzacji dla grupy lub inny właściwy organ przymusowej restrukturyzacji będący członkiem kolegium przymusowej restrukturyzacji zwrócił się do Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego o wiążącą mediację, Fundusz nie dokonuje ustalenia tych środków do czasu podjęcia decyzji przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego.

4. Jeżeli Europejski Urząd Nadzoru Bankowego nie podejmie decyzji w terminie miesiąca od dnia złożenia wniosku o wiążącą mediację, Fundusz dokonuje ustalenia środków niezbędnych do usunięcia okoliczności, o których mowa w ust. 1, w sposób określony w ust. 2.

5. Jeżeli Europejski Urząd Nadzoru Bankowego podejmie decyzję w wyniku wiążącej mediacji, Fundusz postępuje zgodnie z decyzją Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego.

Art.  94.  [Zobowiązanie do warunkowego podniesienia kapitału i dokonania zmian w statucie lub umowie spółki]

1. Jeżeli plan przymusowej restrukturyzacji lub grupowy plan przymusowej restrukturyzacji zakłada restrukturyzację podmiotu z wykorzystaniem instrumentu umorzenia lub konwersji zobowiązań, a także w celu zapewnienia możliwości dokonania umorzenia lub konwersji instrumentów kapitałowych lub zobowiązań kwalifikowalnych zgodnie z art. 70 ust. 1, Fundusz, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Finansowego, może zobowiązać podmiot do warunkowego podniesienia kapitału zakładowego oraz usunięcia postanowień statutu lub umowy spółki ograniczających możliwość dokonania umorzenia lub konwersji instrumentów kapitałowych lub zobowiązań kwalifikowalnych lub wykorzystania instrumentu umorzenia lub konwersji zobowiązań.

2. Fundusz może ustalić maksymalną kwotę ekspozycji wobec podmiotu nienależącego do tej samej grupy z tytułu zobowiązań, o których mowa w art. 206 ust. 1.

Art.  95.  [Zalecenia wydawane przez Fundusz; nałożenie kary pieniężnej]

1. W zakresie zastosowania środków ustalonych zgodnie z art. 91 ust. 7, art. 92 ust. 9, 10, 12 i 13, art. 93 ust. 1, 3 i 4 oraz art. 94, Fundusz, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Finansowego, wydaje zalecenia. Fundusz zasięga opinii Komitetu Stabilności Finansowej w przypadku, gdy zalecenie, ze względu na wielkość podmiotu lub grupy, może mieć wpływ na stabilność krajowego systemu finansowego lub poziom ryzyka systemowego

1a. Przed zastosowaniem środków, o których mowa w ust. 1, Fundusz analizuje ich potencjalny wpływ na podmiot, wewnętrzny rynek usług finansowych oraz stabilność systemu finansowego w państwach członkowskich innych niż Rzeczpospolita Polska.

2. Wydając zalecenie, Fundusz wskazuje przesłanki, dla których uznał propozycje lub plan podmiotu za niewystarczające do usunięcia okoliczności uniemożliwiających lub utrudniających przeprowadzenie przymusowej restrukturyzacji, i wykazuje proporcjonalność zalecanego środka. Fundusz niezwłocznie informuje o wydanym zaleceniu Komisję Nadzoru Finansowego oraz Komitet Stabilności Finansowej, jeżeli wyraził opinię, o której mowa w ust. 1 zdanie drugie.

3. (uchylony).

4. Zalecenia mogą dotyczyć:

1) zapewnienia rozwiązań umożliwiających ciągłe i niezakłócone działanie podmiotu, w tym w przypadku prowadzenia przymusowej restrukturyzacji;

2) zawarcia lub zmiany treści umów dotyczących wsparcia finansowego w ramach grupy, o których mowa w art. 141t ustawy - Prawo bankowe oraz art. 110zr ust. 1 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi;

3) ograniczenia ekspozycji na ryzyko, w szczególności w zakresie, o którym mowa w art. 94 ust. 2;

4) nałożenia dodatkowych obowiązków informacyjnych;

5) zbycia aktywów podmiotu;

6) ograniczenia lub zaprzestania prowadzenia określonej działalności przez podmiot;

7) ograniczenia wprowadzania lub rozwoju nowych produktów lub linii biznesowych;

8) zmian w strukturze organizacyjnej i prawnej w celu uproszczenia struktury lub rozdzielenia rodzajów działalności;

9) utworzenia dominującej finansowej spółki holdingowej z państwa członkowskiego z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, dominującej inwestycyjnej spółki holdingowej z państwa członkowskiego z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, unijnej dominującej finansowej spółki holdingowej lub unijnej dominującej inwestycyjnej spółki holdingowej w celu ułatwienia przymusowej restrukturyzacji oraz uniknięcia sytuacji, w której zastosowanie instrumentów przymusowej restrukturyzacji oraz uprawnień, o których mowa w przepisach rozdziału 5, będzie miało negatywne skutki dla niefinansowej części danej grupy;

10) emisji zobowiązań kwalifikowalnych w celu osiągnięcia minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych, instrumentów dłużnych zamiennych na kapitał lub innych instrumentów kapitałowych lub dłużnych podlegających umorzeniu lub konwersji;

11) podjęcia działań innych niż określone w pkt 10 w celu osiągnięcia minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych, w szczególności renegocjacji warunków zobowiązań kwalifikowalnych, instrumentów dodatkowych w Tier I lub instrumentów w Tier II oraz zobowiązań, o których mowa w art. 206 ust. 1, w celu zapewnienia skuteczności umorzenia lub konwersji na mocy prawa właściwego dla tego zobowiązania lub tego instrumentu;

11a) zmiany profilu zapadalności instrumentów funduszy własnych, za zgodą Komisji Nadzoru Finansowego, oraz zobowiązań kwalifikowalnych, o których mowa w art. 97a-97g i art. 98 ust. 2l pkt 1, w celu zapewnienia stałego utrzymywania minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych;

12) utrzymywania określonej struktury zobowiązań;

13) przedstawienia planu działań mających na celu zapewnienie jednoczesnego spełnienia wymogu połączonego bufora i utrzymywania minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych wyrażonego zgodnie z art. 97 ust. 2b pkt 1 oraz zapewnienie utrzymywania minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych wyrażonego zgodnie z art. 97 ust. 2b pkt 2;

14) przygotowania w systemach do prowadzenia ksiąg rachunkowych banku funkcjonalności umożliwiającej dokonanie na wybrany dzień systemowych operacji redukcji sald kapitału i odsetek w zakresie wszystkich lub wybranych zobowiązań, z wykorzystaniem stosowanych w systemie wyliczania parametrów dotyczących klientów oraz wierzytelności oraz z uwzględnieniem przypisania zobowiązania do kategorii zaspokajania roszczeń zgodnie z art. 440 ust. 2 ustawy - Prawo upadłościowe.

5. Podmiot opracowuje plan działań uwzględniający zalecenia, i przedstawia go Funduszowi w terminie miesiąca od dnia otrzymania zaleceń.

6. W przypadku niewykonania przez podmiot zaleceń, Fundusz może, w drodze decyzji, nałożyć na ten podmiot karę pieniężną w wysokości do 10% przychodu wykazanego w ostatnim zbadanym sprawozdaniu finansowym, a w przypadku braku takiego sprawozdania - karę pieniężną w wysokości do 10% prognozowanego przychodu określonego na podstawie sytuacji ekonomiczno-finansowej podmiotu, nie wyższą jednak niż 100 000 000 zł.

6a. W przypadku gdy jest możliwe ustalenie kwoty korzyści uzyskanych przez podmiot w wyniku niewykonania przez podmiot zaleceń, Fundusz może nałożyć na ten podmiot karę pieniężną, o której mowa w ust. 6, do wysokości dwukrotności kwoty uzyskanych przez ten podmiot korzyści.

7. Fundusz, wydając decyzję, o której mowa w ust. 6, uwzględnia:

1) wagę i okres naruszenia;

2) stopień odpowiedzialności podmiotów;

3) stosunek wysokości kary finansowej do skali działalności podmiotów mierzonej wielkością przychodów, zysku lub majątku;

4) korzyści osiągnięte przez podmiot w wyniku naruszenia;

5) szkody wyrządzone osobom trzecim w wyniku naruszenia;

6) poprzednie naruszenia, ich zakres i częstotliwość;

7) skutki naruszenia dla stabilności finansowej i rynku finansowego;

8) współpracę podmiotu z Funduszem.

8. Fundusz informuje niezwłocznie Europejski Urząd Nadzoru Bankowego o podmiotach, w odniesieniu do których stwierdził okoliczności wskazane w art. 91 ust. 4 i art. 92 ust. 3.

9. Kara pieniężna, o której mowa w ust. 6, stanowi dochód budżetu państwa.

10. Egzekucja należności wynikających z decyzji o nałożeniu kary pieniężnej następuje w trybie określonym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Art.  96.  [Zwolnienie z wymogów]

1. Rada Funduszu może zwolnić z wymogów określonych przepisami niniejszego rozdziału podmioty krajowe powiązane z organem centralnym i całkowicie lub częściowo zwolnione z wymogów ostrożnościowych zgodnie z art. 10 i art. 113 ust. 7 rozporządzenia nr 575/2013, z zastrzeżeniem ust. 3.

2. W przypadku zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, wymogi niniejszego rozdziału stosuje się na poziomie skonsolidowanym do organu centralnego i powiązanych z nim podmiotów w rozumieniu art. 10 rozporządzenia nr 575/2013.

3. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, nie może dotyczyć podmiotu krajowego, który jest podmiotem znaczącym.

4. W przypadku otrzymania powiadomienia od zarządu banku o wdrożeniu planu naprawy, zgodnie z art. 142 ust. 1 lub 2 ustawy - Prawo bankowe, albo powiadomienia od Komisji Nadzoru Finansowego, o którym mowa w art. 326 ust. 1 pkt 2 lub 3, Fundusz może:

1) wystąpić do podmiotu o informacje zgodnie z art. 330 ust. 1 i 2;

2) dokonać oszacowania wartości aktywów i pasywów podmiotu;

3) poszukiwać, we współpracy z podmiotem lub samodzielnie, podmiotu przejmującego.

5. Przepisy art. 137-140 i art. 178 stosuje się odpowiednio.

6. O podjętych działaniach, o których mowa w ust. 4 pkt 3, Fundusz informuje Komisję Nadzoru Finansowego.

Art.  96a.  [Wewnętrzny proces weryfikacji; nałożenie zakazu wypłaty zysków powyżej maksymalnej kwoty]

1. Podmiot objęty wymogiem, o którym mowa w art. 97 ust. 1, prowadzi wewnętrzny proces weryfikacji w celu ustalenia, czy posiada fundusze własne i zobowiązania kwalifikowalne w kwocie koniecznej do jednoczesnego spełniania wymogu połączonego bufora oraz utrzymywania minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych wyrażonego zgodnie z art. 97 ust. 2, 2b-2s i 16-20, art. 97c-97e oraz art. 97h.

2. W przypadku, o którym mowa w art. 91 ust. 5a pkt 1, Fundusz, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Finansowego, może, w drodze decyzji, zakazać podmiotowi wypłaty zysków powyżej maksymalnej kwoty podlegającej wypłacie związanej z minimalnym wymogiem w zakresie funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych (M-MDA).

3. Przez wypłatę zysków, o której mowa w ust. 2, należy rozumieć:

1) dokonywanie wypłaty zysków związanej z kapitałem podstawowym Tier I, o której mowa w art. 55 ust. 3 ustawy o nadzorze makroostrożnościowym;

2) podejmowanie zobowiązań do wypłaty zmiennych składników wynagrodzenia lub uznaniowych świadczeń emerytalnych;

3) dokonywanie wypłaty zmiennych składników wynagrodzenia, jeżeli zobowiązanie do wypłaty powstało w okresie, w którym podmiot nie spełniał wymogu połączonego bufora;

4) dokonywanie płatności z tytułu instrumentów dodatkowych w Tier I.

4. Podmiot niezwłocznie powiadamia Fundusz i Komisję Nadzoru Finansowego o wystąpieniu okoliczności, o których mowa w art. 91 ust. 5a pkt 1. Podmiot przekazuje Funduszowi informację o M-MDA, na jego żądanie, w terminie określonym przez Fundusz, nie krótszym niż 5 dni roboczych od dnia otrzymania żądania Funduszu.

5. Fundusz, wydając decyzję, o której mowa w ust. 2, uwzględnia następujące okoliczności:

1) przyczynę, czas trwania i skalę niespełnienia wymogu, a także jego wpływ na wykonalność planu przymusowej restrukturyzacji lub grupowego planu przymusowej restrukturyzacji;

2) prawdopodobieństwo podjęcia przez podmiot działań zmierzających do zwiększenia sumy funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych oraz ryzyko dalszego obniżenia sumy funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych, w tym prawdopodobieństwo wystąpienia zagrożenia podmiotu upadłością, o którym mowa w art. 101 ust. 3;

3) możliwość usunięcia we właściwym czasie okoliczności uniemożliwiającej lub utrudniającej przeprowadzenie przymusowej restrukturyzacji - w przypadku, o którym mowa w art. 91 ust. 5a pkt 1;

4) brak zdolności podmiotu do zastąpienia zobowiązań, które przestały spełniać kryteria kwalifikowalności lub zapadalności określone w art. 97a-97f lub art. 98 ust. 2l lub określone w art. 72b i art. 72c rozporządzenia nr 575/2013, w tym czy brak zdolności ma charakter indywidualny, czy wynika z zakłóceń na całym rynku;

5) adekwatność i proporcjonalność zakazu oraz jego wpływ na warunki finansowania podmiotu i wykonalność planu przymusowej restrukturyzacji lub grupowego planu przymusowej restrukturyzacji.

6. Fundusz, do dnia ustania okoliczności, o których mowa w art. 91 ust. 5a pkt 1, nie rzadziej niż raz w miesiącu, dokonuje oceny zasadności wydania decyzji, o której mowa w ust. 2, i konieczności utrzymania zakazu wynikającego z tej decyzji. Podmiot przekazuje Funduszowi informacje o ustaleniach dokonanych zgodnie z ust. 1 oraz inne informacje niezbędne do oceny okoliczności określonych w ust. 5.

7. Fundusz potwierdza ustanie okoliczności, o których mowa w art. 91 ust. 5a pkt 1, i uchyla decyzję, o której mowa w ust. 2, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Finansowego.

8. Komisja Nadzoru Finansowego wyraża opinię, o której mowa w ust. 2 i 7, niezwłocznie, nie później niż w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku Funduszu o wydanie takiej opinii.

Art.  96b.  [Przesłanki wydania decyzji zakazującej wypłaty zysków powyżej maksymalnej kwoty]

1. W przypadku gdy po upływie 9 miesięcy od dnia powiadomienia, o którym mowa w art. 96a ust. 4, utrzymują się okoliczności, o których mowa w art. 91 ust. 5a pkt 1, Fundusz, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Finansowego, wydaje decyzję, o której mowa w art. 96a ust. 2. Przepis art. 96a ust. 8 stosuje się odpowiednio.

2. Fundusz odstępuje od wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, w przypadku gdy są spełnione co najmniej dwa z następujących warunków:

1) okoliczności, o których mowa w art. 91 ust. 5a pkt 1, wynikają z poważnych zakłóceń funkcjonowania rynków finansowych, które prowadzą do silnego napięcia w wielu segmentach gospodarki;

2) zakłócenia funkcjonowania rynków finansowych powodują zwiększoną zmienność cenową instrumentów funduszy własnych i instrumentów zobowiązań kwalifikowalnych podmiotu lub większe koszty dla podmiotu lub prowadzą do całkowitego lub częściowego zamknięcia rynków, w związku z czym podmiot nie może emitować instrumentów funduszy własnych i instrumentów zobowiązań kwalifikowalnych na tych rynkach;

3) sytuacja, o której mowa w pkt 2, uniemożliwia podmiotowi emitowanie instrumentów funduszy własnych i instrumentów zobowiązań kwalifikowalnych w kwocie wystarczającej do spełnienia wymogów, o których mowa w art. 91 ust. 5a pkt 1;

4) zamknięcie rynków, o którym mowa w pkt 2, dotyczy również podmiotów innych niż podmiot, w odniesieniu do którego wystąpiły okoliczności, o których mowa w art. 91 ust. 5a pkt 1;

5) wydanie przez Fundusz decyzji, o której mowa w ust. 1, miałoby negatywny wpływ na część sektora bankowego i mogłoby stwarzać ryzyka dla stabilności finansowej.

3. W przypadku odstąpienia od wydania decyzji na podstawie przesłanek, o których mowa w ust. 2, Fundusz niezwłocznie informuje Komisję Nadzoru Finansowego, załączając uzasadnienie odstąpienia.

4. Fundusz, co najmniej raz w miesiącu, przeprowadza ocenę spełnienia warunków, o których mowa w ust. 2, które stanowiły podstawę odstąpienia od wydania decyzji.

5. Fundusz potwierdza ustanie okoliczności, o których mowa w art. 91 ust. 5a pkt 1, i uchyla decyzję, o której mowa w ust. 1, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Finansowego. Przepis art. 96a ust. 8 stosuje się odpowiednio.

Art.  96c.  [Wysokość M-MDA]

1. M-MDA stanowi iloczyn wartości liczbowej uzyskanej na podstawie ust. 2 i 3 oraz wartości współczynnika M-MDA ustalonego zgodnie z art. 96d, pomniejszony o wypłaty zysków, o których mowa w art. 96a ust. 2, dokonane lub powstałe po doręczeniu decyzji, o której mowa w art. 96a ust. 2 lub art. 96b ust. 1.

2. Wartość liczbową, o której mowa w ust. 1, stanowią zyski z bieżącego okresu niewłączone do kapitału podstawowego Tier I zgodnie z art. 26 ust. 2 rozporządzenia nr 575/2013, po odliczeniu wypłat zysków lub płatności wynikających z działań, o których mowa w art. 96a ust. 3, dokonanych lub powstałych po doręczeniu decyzji, o której mowa w art. 96a ust. 2 lub art. 96b ust. 1, powiększone o zyski roczne niewłączone do kapitału podstawowego Tier I zgodnie z art. 26 ust. 2 rozporządzenia nr 575/2013, po odliczeniu wypłat zysków lub płatności wynikających z działań, o których mowa w art. 96a ust. 3, dokonanych lub powstałych po doręczeniu decyzji, o której mowa w art. 96a ust. 2 lub art. 96b ust. 1.

3. Od kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 odejmuje się wartość kwot należnych z tytułu podatku, jeżeli zyski, o których mowa w ust. 2, nie zostałyby wypłacone.

Art.  96d.  [Współczynnik M-MDA]

1. W przypadku gdy utrzymywany przez podmiot kapitał podstawowy Tier I, który nie jest wykorzystywany do spełnienia któregokolwiek z wymogów określonych w art. 97 ust. 2, 2b-2s i 16-20, art. 97c-97e i art. 97h oraz określonych w art. 92a rozporządzenia nr 575/2013, wyrażony jako odsetek łącznej kwoty ekspozycji na ryzyko znajduje się w:

1) pierwszym kwartylu wymogu połączonego bufora wyrażonego jako odsetek łącznej kwoty ekspozycji na ryzyko - współczynnik M-MDA wynosi 0;

2) drugim kwartylu wymogu połączonego bufora wyrażonego jako odsetek łącznej kwoty ekspozycji na ryzyko - współczynnik M-MDA wynosi 0,2;

3) trzecim kwartylu wymogu połączonego bufora wyrażonego jako odsetek łącznej kwoty ekspozycji na ryzyko - współczynnik M-MDA wynosi 0,4;

4) czwartym kwartylu wymogu połączonego bufora wyrażonego jako odsetek łącznej kwoty ekspozycji na ryzyko - współczynnik M-MDA wynosi 0,6.

2. Dolne i górne kresy przedziału dla poszczególnych kwartyli oblicza się następująco:

1) dolny kres kwartylu = ((wymóg połączonego bufora wyrażony jako odsetek łącznej kwoty ekspozycji na ryzyko)/4) x (Qn - 1),

2) górny kres kwartylu = ((wymóg połączonego bufora wyrażony jako odsetek łącznej kwoty ekspozycji na ryzyko)/4) x Qn

- w których "Qn" oznacza numer porządkowy danego kwartylu.

3. Przez kwartyl, o którym mowa w ust. 1 i 2, rozumie się parametr statystyczny, którego trzy wartości dzielą uporządkowany zbiór danych na cztery zbiory równe pod względem liczebności.

Rozdział  4

Minimalny poziom funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych 

Art.  97.  [Określenie wysokości minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowanych]

1. Podmiot krajowy jest obowiązany utrzymywać określony przez Fundusz minimalny poziom funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych. Fundusz może określić minimalny poziom funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych dla podmiotów, o których mowa w art. 64 pkt 2 lit. b-d.

2. Fundusz, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Finansowego, określa minimalny poziom funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych, który utrzymuje podmiot, z uwzględnieniem:

1) zapewnienia możliwości przeprowadzenia przymusowej restrukturyzacji grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji przez zastosowanie wobec podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji instrumentów przymusowej restrukturyzacji, w tym instrumentu umorzenia lub konwersji zobowiązań, jeżeli plan przymusowej restrukturyzacji lub grupowy plan przymusowej restrukturyzacji przewiduje zastosowanie tego instrumentu, w sposób zapewniający osiągnięcie celów przymusowej restrukturyzacji;

2) zapewnienia, że podmiot podlegający przymusowej restrukturyzacji oraz jego podmioty zależne niebędące podmiotami podlegającymi przymusowej restrukturyzacji utrzymują fundusze własne i zobowiązania kwalifikowalne na poziomie umożliwiającym pokrycie strat i odbudowę funduszy własnych podmiotu w restrukturyzacji, co najmniej do poziomu umożliwiającego spełnienie warunków kontynuowania działalności, w tym:

a) wymogu łącznego współczynnika kapitałowego, o którym mowa w art. 92 rozporządzenia nr 575/2013, przez umorzenie lub konwersję zobowiązań lub umorzenie lub konwersję instrumentów kapitałowych lub zobowiązań kwalifikowalnych, oraz

b) wskaźnika dźwigni, o którym mowa w art. 92 ust. 1 lit. d rozporządzenia nr 575/2013;

3) zapewnienia, że podmiot podlegający przymusowej restrukturyzacji utrzymuje fundusze własne i zobowiązania kwalifikowalne na poziomie umożliwiającym pokrycie strat i odbudowę funduszy własnych co najmniej do poziomu umożliwiającego spełnienie warunków kontynuowania działalności, w tym:

a) wymogu łącznego współczynnika kapitałowego, o którym mowa w art. 92 rozporządzenia nr 575/2013, oraz

b) wskaźnika dźwigni, o którym mowa w art. 92 ust. 1 lit. d rozporządzenia nr 575/2013

- w przypadku gdy plan przymusowej restrukturyzacji lub grupowy plan przymusowej restrukturyzacji przewiduje, że wybrane zobowiązania mogą zostać wyłączone z umorzenia lub konwersji zgodnie z art. 206 ust. 3, lub może wystąpić konieczność przeniesienia ich do nabywcy lub instytucji pomostowej;

4) skali i rodzaju prowadzonej działalności, sposobu jej finansowania oraz profilu ryzyka;

5) znaczenia podmiotu dla stabilności finansowej, w szczególności ze względu na powiązania z innymi podmiotami systemu finansowego;

6) ograniczenia ryzyka zarażania, w tym przez przenoszenie strat z jednego podmiotu na drugi ze względu na powiązania z innymi podmiotami systemu finansowego.

2a. W zakresie wydawania przez Komisję Nadzoru Finansowego opinii, o której mowa w ust. 2, przepis art. 73 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

2b. Fundusz określa wysokość minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych jako kwotę funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych wyrażoną jako odsetek:

1) łącznej kwoty ekspozycji na ryzyko oraz

2) miary ekspozycji całkowitej, obliczonej zgodnie z art. 429 i art. 429a rozporządzenia nr 575/2013.

2c. Jeżeli plan przymusowej restrukturyzacji lub grupowy plan przymusowej restrukturyzacji zakłada wykorzystanie instrumentu przymusowej restrukturyzacji lub umorzenie lub konwersję instrumentów kapitałowych lub zobowiązań kwalifikowalnych, minimalny poziom funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych jest ustalany na poziomie umożliwiającym:

1) pokrycie strat (kwota na pokrycie strat),

2) odbudowę funduszy własnych do poziomu umożliwiającego spełnienie warunków kontynuowania działalności przez okres 12 miesięcy (kwota dokapitalizowania)

- w podmiocie podlegającym przymusowej restrukturyzacji oraz jego podmiotach zależnych objętych wymogiem, o którym mowa w ust. 1, niebędących podmiotami podlegającymi przymusowej restrukturyzacji.

2d. Jeżeli plan przymusowej restrukturyzacji lub grupowy plan przymusowej restrukturyzacji zakłada przeprowadzenie postępowania upadłościowego podmiotu, minimalny poziom funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych dla tego podmiotu ustala się na poziomie kwoty na pokrycie strat. Fundusz może, uwzględniając w szczególności znaczenie podmiotu dla stabilności finansowej oraz wpływ jego upadłości na system finansowy, ustalić minimalny poziom funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych na poziomie wyższym.

2e. W przypadku podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji minimalny poziom funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych, o którym mowa w ust. 2c, oblicza się:

1) w celu określenia kwoty, o której mowa w ust. 2b pkt 1 - jako sumę:

a) wysokości strat, które mają być pokryte w przypadku przymusowej restrukturyzacji podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji na poziomie skonsolidowanym grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji, odpowiadającej wymogom, o których mowa w art. 92 ust. 1 lit. c rozporządzenia nr 575/2013 oraz art. 138 ust. 2 pkt 2 ustawy - Prawo bankowe albo art. 110y ust. 3 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, oraz

b) kwoty dokapitalizowania umożliwiającej grupie podlegającej przymusowej restrukturyzacji powstałej w wyniku przymusowej restrukturyzacji spełnienie, po przeprowadzeniu przymusowej restrukturyzacji, wymogu łącznego współczynnika kapitałowego, o którym mowa w art. 92 ust. 1 lit. c rozporządzenia nr 575/2013, oraz dodatkowego wymogu w zakresie funduszy własnych, o którym mowa w art. 138 ust. 2 pkt 2 ustawy - Prawo bankowe albo art. 110y ust. 3 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, na poziomie skonsolidowanym grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji, po zrealizowaniu preferowanej strategii przymusowej restrukturyzacji, o której mowa w art. 2 pkt 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 2016/1075 z dnia 23 marca 2016 r. uzupełniającego dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych określających treść planów naprawy, planów restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz grupowych planów restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, minimalne kryteria, które właściwy organ ma poddać ocenie w odniesieniu do planów naprawy i grupowych planów naprawy, warunki udzielenia wsparcia finansowego w ramach grupy, wymagania wobec niezależnych rzeczoznawców, umowne uznanie uprawnień do umorzenia i konwersji, procedury i treść wymogów dotyczących powiadomienia i obwieszczenia o zawieszeniu oraz sposób funkcjonowania kolegiów do spraw restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji (Dz. Urz. UE L 184 z 08.07.2016, str. 1), zwanej dalej "preferowaną strategią przymusowej restrukturyzacji";

2) w celu określenia kwoty, o której mowa w ust. 2b pkt 2 - jako sumę:

a) wysokości strat, które mają być pokryte w przypadku przymusowej restrukturyzacji podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji na poziomie skonsolidowanym grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji, odpowiadającej wymogowi dotyczącemu wskaźnika dźwigni, o którym mowa w art. 92 ust. 1 lit. d rozporządzenia nr 575/2013, oraz

b) kwoty dokapitalizowania umożliwiającej grupie podlegającej przymusowej restrukturyzacji powstałej w wyniku przymusowej restrukturyzacji spełnienie, po przeprowadzeniu przymusowej restrukturyzacji, wymogu wskaźnika dźwigni, o którym mowa w art. 92 ust. 1 lit. d rozporządzenia nr 575/2013, na poziomie skonsolidowanym grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji, po zrealizowaniu preferowanej strategii przymusowej restrukturyzacji.

2f. Fundusz, określając kwotę, o której mowa w ust. 2e pkt 2, uwzględnia progi, o których mowa w art. 274 i art. 275, oraz progi, o których mowa w art. 19a ust. 1 i 2 ustawy z dnia 12 lutego 2010 r. o rekapitalizacji niektórych instytucji oraz o rządowych instrumentach stabilizacji finansowej.

2g. Fundusz, określając kwoty dokapitalizowania, o których mowa w ust. 2e pkt 1 lit. b i pkt 2 lit. b:

1) wykorzystuje aktualne informacje o kwotach, o których mowa w ust. 2b pkt 1 i 2, skorygowane o zmiany wynikające z działań w ramach przymusowej restrukturyzacji przewidzianych w planie przymusowej restrukturyzacji;

2) po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Finansowego, dokonuje korekty kwoty odpowiadającej aktualnemu wymogowi, o którym mowa w art. 138 ust. 2 pkt 2 ustawy - Prawo bankowe albo art. 110y ust. 3 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, w celu ustalenia wymogu, który należy zastosować do podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji, po wykonaniu uprawnienia, o którym mowa w art. 70, lub po przeprowadzeniu przymusowej restrukturyzacji grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji.

2h. Fundusz może, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Finansowego, zwiększyć kwotę dokapitalizowania, o której mowa w ust. 2e pkt 1 lit. b, o kwotę niezbędną do podtrzymania przez podmiot zaufania rynkowego po realizacji preferowanej strategii przymusowej restrukturyzacji w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy. Kwota ta jest równa wysokości wymogu połączonego bufora pomniejszonego o wysokość wymogu, o którym mowa w art. 21 ustawy o nadzorze makroostrożnościowym.

2i. Fundusz może, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Finansowego, zmniejszyć kwotę, o której mowa w ust. 2h, jeżeli jej zmniejszenie wystarczy do podtrzymania przez podmiot zaufania rynkowego oraz zapewni kontynuację realizowanych przez podmiot funkcji krytycznych i dostęp do finansowania bez wykorzystania nadzwyczajnego wsparcia ze środków publicznych, po realizacji strategii przymusowej restrukturyzacji.

2j. Fundusz może, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Finansowego, zwiększyć kwotę, o której mowa w ust. 2h, jeżeli jej zwiększenie jest niezbędne do podtrzymania przez podmiot zaufania rynkowego oraz zapewni kontynuację realizowanych przez podmiot funkcji krytycznych po zakończeniu przymusowej restrukturyzacji i dostęp do finansowania bez wykorzystania nadzwyczajnego wsparcia ze środków publicznych innych niż fundusz przymusowej restrukturyzacji zgodnie z art. 112 oraz art. 273-275, w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy.

2k. W przypadku podmiotów niebędących podmiotami podlegającymi przymusowej restrukturyzacji minimalny poziom funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych, o którym mowa w ust. 1, oblicza się:

1) w celu określenia kwoty, o której mowa w ust. 2b pkt 1 - jako sumę:

a) wysokości strat podmiotu, które mają być pokryte, odpowiadającej wymogom, o których mowa w art. 92 ust. 1 lit. c rozporządzenia nr 575/2013 oraz art. 138 ust. 2 pkt 2 ustawy - Prawo bankowe albo art. 110y ust. 3 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, oraz

b) kwoty dokapitalizowania umożliwiającej podmiotowi spełnienie wymogu w zakresie łącznego współczynnika kapitałowego, o którym mowa w art. 92 ust. 1 lit. c rozporządzenia nr 575/2013, oraz dodatkowego wymogu w zakresie funduszy własnych, o którym mowa w art. 138 ust. 2 pkt 2 ustawy - Prawo bankowe albo art. 110y ust. 3 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, po wykonaniu uprawnienia, o którym mowa w art. 70, lub po przeprowadzeniu przymusowej restrukturyzacji grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji;

2) w celu określenia kwoty, o której mowa w ust. 2b pkt 2 - jako sumę:

a) wysokości strat, które mają być pokryte, odpowiadającej wymogowi dotyczącemu wskaźnika dźwigni, o którym mowa w art. 92 ust. 1 lit. d rozporządzenia nr 575/2013, dla danego podmiotu oraz

b) kwoty dokapitalizowania umożliwiającej podmiotowi spełnienie wymogu dotyczącego dźwigni, o którym mowa w art. 92 ust. 1 lit. d rozporządzenia nr 575/2013, po wykonaniu uprawnienia, o którym mowa w art. 70, lub po przeprowadzeniu przymusowej restrukturyzacji grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji.

2l. Fundusz, określając kwotę, o której mowa w ust. 2k pkt 2, uwzględnia progi, o których mowa w art. 274 i art. 275, oraz progi, o których mowa w art. 19a ust. 2 ustawy z dnia 12 lutego 2010 r. o rekapitalizacji niektórych instytucji oraz o rządowych instrumentach stabilizacji finansowej.

2m. Fundusz, określając kwoty dokapitalizowania, o których mowa w ust. 2k pkt 1 lit. b i pkt 2 lit. b:

1) wykorzystuje aktualne informacje o kwotach, o których mowa w ust. 2b pkt 1 i 2, skorygowane o zmiany wynikające z działań przewidzianych w planie przymusowej restrukturyzacji;

2) po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Finansowego, dokonuje korekty kwoty odpowiadającej aktualnemu wymogowi, o którym mowa w art. 138 ust. 2 pkt 2 ustawy - Prawo bankowe albo art. 110y ust. 3 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, w celu ustalenia wymogu, który należy zastosować, do podmiotu niebędącego podmiotem podlegającym przymusowej restrukturyzacji, po wykonaniu uprawnienia, o którym mowa w art. 70, lub po przeprowadzeniu przymusowej restrukturyzacji grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji.

2n. Fundusz może, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Finansowego, zwiększyć kwotę dokapitalizowania, o której mowa w ust. 2k pkt 1 lit. b, o kwotę niezbędną do podtrzymania przez podmiot zaufania rynkowego po realizacji preferowanej strategii przymusowej restrukturyzacji w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy. Kwota ta jest równa wysokości wymogu połączonego bufora pomniejszonego o wysokość wymogu, o którym mowa w art. 21 ustawy o nadzorze makroostrożnościowym.

2o. Fundusz może, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Finansowego, zmniejszyć kwotę, o której mowa w ust. 2n, jeżeli jej zmniejszenie wystarczy do podtrzymania przez podmiot zaufania rynkowego oraz zapewni kontynuację realizowanych przez podmiot funkcji krytycznych, a także zapewni dostęp do finansowania bez wykorzystania nadzwyczajnego wsparcia ze środków publicznych po wykonaniu uprawnienia, o którym mowa w art. 70, lub po przeprowadzeniu przymusowej restrukturyzacji grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji.

2p. Fundusz może, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Finansowego, zwiększyć kwotę, o której mowa w ust. 2n, jeżeli jej zwiększenie jest niezbędne do podtrzymania przez podmiot zaufania rynkowego oraz zapewni kontynuację realizowanych przez podmiot funkcji krytycznych po wykonaniu uprawnienia, o którym mowa w art. 70, lub po przeprowadzeniu przymusowej restrukturyzacji grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji, a także zapewni dostęp do finansowania bez wykorzystania nadzwyczajnego wsparcia ze środków publicznych innych niż fundusz przymusowej restrukturyzacji zgodnie z art. 112 oraz art. 273-275, w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy.

2q. W przypadku gdy ze względu na strukturę zobowiązań podmiotu Fundusz z dużym prawdopodobieństwem przewiduje, że zgodnie z art. 206 ust. 3 wyłączy niektóre kategorie zobowiązań kwalifikowalnych z umorzenia lub konwersji zobowiązań lub przeniesie je na nabywcę, określony przez Fundusz minimalny poziom funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych będzie spełniony za pomocą funduszy własnych i niewyłączonych zobowiązań kwalifikowalnych pozwalających na pokrycie kwoty wyłączanych zobowiązań i spełnienie warunków, o których mowa w ust. 2c.

2r. Fundusz, określając minimalny poziom funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych, o którym mowa w ust. 1, dla podmiotu krajowego i podmiotów, o których mowa w art. 64 pkt 2 lit. b-d, dokonuje oceny wymogów, o których mowa w ust. 2 i 2c-2j albo 2k-2p, oraz art. 97h, oraz uzasadnia taką ocenę.

2s. W przypadku zmiany dodatkowego wymogu w zakresie funduszy własnych, o którym mowa w art. 138 ust. 2 pkt 2 ustawy - Prawo bankowe albo art. 110y ust. 3 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, Fundusz niezwłocznie dokonuje przeglądu minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku zmiany wymogu połączonego bufora, może dokonać przeglądu minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych.

2t. W przypadku kas do obliczenia minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych:

1) zamiast współczynnika kapitałowego, o którym mowa w art. 92 rozporządzenia nr 575/2013, stosuje się współczynnik wypłacalności, o którym mowa w art. 24 ust. 5 ustawy o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych;

2) zamiast łącznej kwoty ekspozycji na ryzyko stosuje się sumę wymogów kapitałowych z tytułu ryzyka kredytowego, operacyjnego oraz walutowego pomnożoną przez 20, o której mowa w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 24 ust. 6 ustawy o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych;

3) przepisy ust. 2 pkt 2 lit. a i pkt 3 lit. a, ust. 2b, 2c, ust. 2e pkt 1, ust. 2g i 2u oraz art. 98 ust. 1a stosuje się odpowiednio.

2ta. W przypadku firmy inwestycyjnej niebędącej domem maklerskim stosującym rozporządzenie nr 575/2013 do obliczenia minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych:

1) zamiast współczynnika kapitałowego, o którym mowa w art. 92 ust. 1 lit. c rozporządzenia nr 575/2013, stosuje się współczynnik stanowiący iloraz:

a) wymogu określonego w art. 11 ust. 1 rozporządzenia nr 2019/2033 oraz

b) iloczynu wymogu określonego w art. 11 ust. 1 rozporządzenia nr 2019/2033 i liczby 12,5;

2) zamiast łącznej kwoty ekspozycji na ryzyko, o której mowa w art. 92 ust. 3 rozporządzenia nr 575/2013, stosuje się iloczyn wymogu określonego w art. 11 ust. 1 rozporządzenia nr 2019/2033 i liczby 12,5;

3) nie stosuje się miary ekspozycji całkowitej, obliczonej zgodnie z art. 429 i art. 429a rozporządzenia nr 575/2013.

2u. W przypadku podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji, który nie sporządza skonsolidowanych sprawozdań finansowych, Fundusz określa minimalny poziom funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych na podstawie danych jednostkowych. Przepis ust. 2e stosuje się odpowiednio.

2v. W przypadku podmiotu, o którym mowa w ust. 1, gdy zastosowano wobec niego instrument przymusowej restrukturyzacji lub wykonano uprawnienie do umorzenia lub konwersji, o którym mowa w art. 70 ust. 1, Fundusz może określić, biorąc pod uwagę sytuację tego podmiotu, odpowiedni okres przejściowy, po upływie którego podmiot ten jest obowiązany spełnić wymogi określone w art. 97-99.

2w. W przypadku gdy:

1) podmiot krajowy inny niż kasa stanie się podmiotem podlegającym przymusowej restrukturyzacji albo

2) w ramach oceny wykonalności planu przymusowej restrukturyzacji kasy przeprowadzenie postępowania upadłościowego zostanie ocenione jako niewykonalne lub niewiarygodne, albo

3) podmiot inny niż podmiot krajowy zostanie objęty wymogiem, o którym mowa w ust. 1

- Fundusz może określić, biorąc pod uwagę sytuację tego podmiotu, termin, po upływie którego podmiot ten jest obowiązany spełniać wymogi określone w art. 97-99.

3. (uchylony).

4. Fundusz zwalnia z obowiązku utrzymywania minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych banki hipoteczne, które finansują się listami zastawnymi, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1) nie mogą przyjmować depozytów, zgodnie z odrębnymi przepisami;

2) mogą być likwidowane zgodnie z właściwymi dla tych banków przepisami postępowania upadłościowego lub z wykorzystaniem procedur odpowiadających instrumentom przejęcia przedsiębiorstwa, instytucji pomostowej lub wydzielenia praw majątkowych;

3) właściwe dla tych banków przepisy postępowania upadłościowego przewidują ponoszenie strat przez wierzycieli, w tym posiadaczy listów zastawnych w sposób zgodny z celami przymusowej restrukturyzacji.

4a. Banki hipoteczne zwolnione z utrzymywania minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych na podstawie ust. 4 nie są częścią konsolidacji, o której mowa w art. 98 ust. 1.

5. (uchylony).

6. (uchylony).

7. (uchylony).

8. (uchylony).

9. Fundusz może zwolnić podmiot krajowy niebędący podmiotem podlegającym przymusowej restrukturyzacji, który jest podmiotem zależnym w grupie, z obowiązku utrzymywania minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki:

1) podmiot zależny i jego krajowy podmiot dominujący mają siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i są częścią tej samej grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji;

2) krajowy podmiot dominujący spełnia określony przez Fundusz wymóg, o którym mowa w ust. 1, na zasadzie skonsolidowanej;

3) w opinii Funduszu nie istnieją istotne prawne i faktyczne przeszkody udzielenia podmiotowi zależnemu wsparcia kapitałowego i płynnościowego przez krajowy podmiot dominujący;

4) w opinii Komisji Nadzoru Finansowego krajowy podmiot dominujący odpowiednio nadzoruje działalność podmiotu zależnego, a krajowy podmiot zależny przedłoży zgodę Komisji Nadzoru Finansowego na udzielenie gwarancji pokrycia zobowiązań podmiotu zależnego przez krajowy podmiot dominujący, lub ryzyko działania podmiotu zależnego nie jest istotne;

5) zarządzanie ryzykiem i kontrola krajowego podmiotu dominującego uwzględniają ryzyka podmiotu zależnego;

6) krajowy podmiot dominujący posiada większość głosów w organach podmiotu zależnego, także na podstawie porozumień z innymi podmiotami, lub jest uprawniony do powoływania lub odwoływania większości członków organów zarządzających lub nadzorujących podmiotu zależnego.

9a. Fundusz może także zwolnić podmiot krajowy niebędący podmiotem podlegającym przymusowej restrukturyzacji, który jest podmiotem zależnym w grupie, z obowiązku utrzymywania minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki:

1) podmiot zależny i podmiot podlegający przymusowej restrukturyzacji mają siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i są częścią tej samej grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji;

2) podmiot podlegający przymusowej restrukturyzacji spełnia określony przez Fundusz wymóg, o którym mowa w ust. 1, na zasadzie skonsolidowanej;

3) w ocenie Funduszu nie istnieją istotne prawne i faktyczne przeszkody udzielenia podmiotowi zależnemu wsparcia kapitałowego i płynnościowego przez podmiot podlegający przymusowej restrukturyzacji;

4) w opinii Komisji Nadzoru Finansowego podmiot podlegający przymusowej restrukturyzacji odpowiednio nadzoruje działalność podmiotu zależnego, a podmiot podlegający przymusowej restrukturyzacji przedłoży zgodę Komisji Nadzoru Finansowego na udzielenie gwarancji pokrycia zobowiązań podmiotu zależnego przez podmiot dominujący lub ryzyko działania podmiotu zależnego nie jest istotne;

5) zarządzanie ryzykiem i kontrola podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji uwzględniają ryzyka podmiotu zależnego;

6) podmiot podlegający przymusowej restrukturyzacji posiada większość głosów w organach podmiotu zależnego, także na podstawie porozumień z innymi podmiotami, lub jest uprawniony do powoływania lub odwoływania większości członków organów zarządzających lub nadzorujących podmiotu zależnego.

10. W przypadku, o którym mowa w ust. 9 pkt 4, Komisja Nadzoru Finansowego wydaje zgodę krajowemu podmiotowi dominującemu, jeżeli udzielenie gwarancji pokrycia zobowiązań podmiotu zależnego nie pogorszy sytuacji finansowej podmiotu dominującego.

11. (uchylony).

12. (uchylony).

13. (uchylony).

14. (uchylony).

15. Fundusz, w porozumieniu z Komisją Nadzoru Finansowego, informuje Europejski Urząd Nadzoru Bankowego o określonym dla poszczególnych podmiotów minimalnym poziomie funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych.

16. Globalna instytucja o znaczeniu systemowym lub jej podmiot zależny będący podmiotem podlegającym przymusowej restrukturyzacji są obowiązane spełniać wymóg minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych, o którym mowa w ust. 1, na który składa się wymóg, o którym mowa w art. 92a rozporządzenia nr 575/2013, oraz dodatkowy wymóg w zakresie funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych dla każdej globalnej instytucji o znaczeniu systemowym lub jej podmiotu zależnego będącego podmiotem podlegającym przymusowej restrukturyzacji, ustalany przez Fundusz po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Finansowego.

17. Mający siedzibę na terytorium państwa członkowskiego istotny podmiot zależny globalnej instytucji o znaczeniu systemowym niemającej siedziby na terytorium państwa członkowskiego jest obowiązany spełniać wymóg, o którym mowa w ust. 1, na który składa się wymóg, o którym mowa w art. 92a rozporządzenia nr 575/2013, oraz dodatkowy wymóg w zakresie funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych, ustalany przez Fundusz po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Finansowego, za pomocą instrumentów zgodnych z art. 98 ust. 2g-2n.

18. Fundusz określa dodatkowy wymóg w zakresie funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych, o którym mowa w ust. 16 i 17, i uzasadnia jego zastosowanie w przypadku, gdy wymóg, o którym mowa w art. 92a rozporządzenia nr 575/2013, nie jest wystarczający do spełnienia warunków określonych w ust. 2c.

19. W celu realizacji art. 98 ust. 2d, w przypadku gdy więcej niż jeden podmiot zależny od tej samej globalnej instytucji o znaczeniu systemowym jest podmiotem podlegającym przymusowej restrukturyzacji, Fundusz określa wymóg, o którym mowa w ust. 18, dla:

1) każdego podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji lub

2) krajowego podmiotu dominującego jako jedynego podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji globalnej instytucji o znaczeniu systemowym.

20. Fundusz dokonuje przeglądu wymogu, o którym mowa w ust. 18, i, w razie konieczności, jego aktualizacji, uwzględniając zmiany w zakresie dodatkowego wymogu w zakresie funduszy własnych, zgodnie z art. 138 ust. 2 pkt 2 ustawy - Prawo bankowe albo art. 110y ust. 3 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi.

Art.  97a.  [Fundusze i zobowiązania kwalifikowane utrzymywane w celu spełnienia wymogu minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowanych]

1. W celu spełnienia wymogu, o którym mowa w art. 97 ust. 1, podmiot, z wyłączeniem kasy, utrzymuje:

1) fundusze własne;

2) zobowiązania kwalifikowalne spełniające warunki określone w art. 72a, art. 72b ust. 1, ust. 2 lit. a-c i e-n i ust. 3-7 oraz art. 72c rozporządzenia nr 575/2013.

2. Podmiot, z wyłączeniem kasy, może utrzymywać zobowiązania spełniające warunki, o których mowa w art. 72a ust. 1 i ust. 2 lit. a-k, art. 72b ust. 1, ust. 2 lit. a-c i e-n oraz ust. 3-6 oraz art. 72c rozporządzenia nr 575/2013, z tytułu dłużnego instrumentu finansowego z wbudowanymi instrumentami pochodnymi, w szczególności strukturyzowanymi produktami finansowymi, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 28 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz. Urz. UE L 173 z 12.06.2014, str. 84, z późn. zm. ⁵ ), w celu zaliczenia do minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych, jeżeli:

1) kwoty główne zobowiązań są określone w momencie emisji i są stałe albo rosnące;

2) kwoty główne zobowiązań nie podlegają zmianie wynikającej z wbudowanych instrumentów pochodnych;

3) całkowite kwoty zobowiązań, w tym w zakresie wbudowanych instrumentów pochodnych, mogą zostać ustalone każdego dnia przez uczestników obrotu przez odniesienie do wyceny na aktywnym rynku, na którym przedmiotem obrotu jest ten instrument finansowy lub klasa takich instrumentów finansowych oraz na którym:

a) istnieją kupujący i sprzedający zawierający transakcje mające za przedmiot taki instrument dłużny lub klasę takich instrumentów dłużnych,

b) obrót tymi instrumentami nie wywołuje istotnej zmiany wyceny na tym rynku,

c) kwoty nie uwzględniają ryzyka kredytowego zgodnie z art. 104 i art. 105 rozporządzenia nr 575/2013.

3. Podmiot, z wyłączeniem kasy, może także utrzymywać zobowiązania z tytułu dłużnych instrumentów finansowych, o których mowa w ust. 2, w celu ich zaliczenia do minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych, jeżeli kwoty główne zobowiązań są określone w momencie emisji i są stałe albo rosnące, a warunki emisji tych instrumentów określają wysokość roszczeń w przypadku likwidacji, ogłoszenia upadłości albo przymusowej restrukturyzacji emitenta, na poziomie nieprzekraczającym opłaconych cen emisyjnych.

4. Zobowiązania, o których mowa w ust. 2 i 3, nie podlegają potrąceniu, a ich wartość nie może być ustalona zgodnie z klauzulą kompensacyjną określoną w art. 207 ust. 3, w ramach oszacowania, o którym mowa w art. 137 ust. 2 i 3.

5. Zobowiązania z tytułu dłużnych instrumentów finansowych zalicza się do minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych w części odpowiadającej należności głównej albo kwocie roszczenia o stałej wartości albo roszczenia w zakresie kwoty określonej zgodnie z ust. 2 i 3.

6. W celu spełnienia wymogu, o którym mowa w art. 97 ust. 1, kasa utrzymuje:

1) fundusze własne w rozumieniu ustawy o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych;

2) zobowiązania kwalifikowalne spełniające następujące warunki:

a) instrument, z tytułu którego powstało zobowiązanie, został wyemitowany i w pełni opłacony,

b) instrument, z tytułu którego powstało zobowiązanie, nie jest w posiadaniu tej kasy,

c) wykonanie zobowiązania nie jest zabezpieczone przez tę kasę,

d) nabycie instrumentu, z tytułu którego powstało zobowiązanie, nie zostało sfinansowane bezpośrednio lub pośrednio przez tę kasę,

e) rezydualny termin wykonania zobowiązania jest nie krótszy niż rok,

f) zobowiązanie nie wynika z instrumentu pochodnego,

g) zobowiązanie nie wynika z depozytu, który korzysta z pierwszeństwa w zaspokajaniu roszczeń w postępowaniu upadłościowym.

7. Fundusz może zobowiązać kasę, aby część wymogu, o którym mowa w art. 97 ust. 1, była utrzymywana w formie zobowiązań podporządkowanych, które na podstawie podziału na kategorie zaspokajania należności, zgodnie z art. 440 ust. 2 ustawy - Prawo upadłościowe, podlegają zaspokojeniu po zobowiązaniach określonych w kategorii piątej.

Art.  97b.  [Zobowiązania wyemitowane przez podmiot zależny będący częścią grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji]

1. W przypadku gdy podmiot zależny z siedzibą na terytorium państwa członkowskiego jest częścią grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji, w której podmiotem podlegającym przymusowej restrukturyzacji jest podmiot krajowy lub podmiot, o którym mowa w art. 64 pkt 2 lit. c lub d, zobowiązania wyemitowane przez ten podmiot zależny na rzecz akcjonariuszy, którzy nie wchodzą w skład tej samej grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji, zalicza się do kwoty funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji, jeżeli:

1) zobowiązania spełniają warunki określone w art. 98 ust. 2l pkt 1;

2) wykonanie uprawnień do umorzenia lub konwersji zgodnie z art. 70-72 nie ma wpływu na kontrolę sprawowaną nad podmiotem zależnym przez podmiot podlegający przymusowej restrukturyzacji;

3) łączna wartość zaliczonych zobowiązań nie przekracza kwoty stanowiącej różnicę między kwotą wymaganą zgodnie z art. 98 ust. 2g i 2h a sumą zobowiązań wyemitowanych przez podmiot zależny na rzecz podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji i nabytych przez ten podmiot bezpośrednio albo pośrednio przez inne podmioty z tej samej grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji, o których mowa w art. 98 ust. 2l pkt 1 lit. a, i funduszy własnych, o których mowa w art. 98 ust. 2l pkt 2.

2. Pośrednie nabycie przez podmiot podlegający przymusowej restrukturyzacji zobowiązania wyemitowanego przez podmiot zależny, o którym mowa w ust. 1, oznacza nabycie zobowiązania, którego emitentem jest inny podmiot wchodzący w skład tej samej grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji, posiadający należności od tego podmiotu zależnego z tytułu wyemitowanych przez niego zobowiązań.

Art.  97c.  [Wymóg podporządkowania w przypadku podmiotów podlegających przymusowej restrukturyzacji będących globalnymi instytucjami o znaczeniu systemowym]

1. Podmiot podlegający przymusowej restrukturyzacji będący globalną instytucją o znaczeniu systemowym lub podmiot podlegający przymusowej restrukturyzacji będący jej podmiotem zależnym albo podmiotem objętym wymogiem, o którym mowa w art. 97h ust. 1 lub 3, jest obowiązany spełniać część wymogu, o którym mowa w art. 97 ust. 1, za pomocą funduszy własnych, podporządkowanych instrumentów kwalifikowalnych lub zobowiązań, o których mowa w art. 97b ust. 1, w wysokości nie mniejszej niż 8% zobowiązań ogółem powiększonych o fundusze własne.

2. W przypadku, o którym mowa w art. 72b ust. 3 rozporządzenia nr 575/2013, Fundusz może, na wniosek podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji będącego globalną instytucją o znaczeniu systemowym lub podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji będącego jej podmiotem zależnym lub podmiotem, o którym mowa w art. 97h ust. 1 lub 3, określić poziom funduszy własnych, podporządkowanych instrumentów kwalifikowalnych lub zobowiązań, o których mowa w art. 97b ust. 1, w wysokości mniejszej niż określona w ust. 1, jednak nie mniejszej niż wartość wyrażonego procentowo iloczynu:

1) 8% zobowiązań ogółem, powiększonych o fundusze własne, oraz

2) liczby 1 pomniejszonej o iloraz 3,5% łącznej kwoty ekspozycji na ryzyko oraz sumy 18% łącznej kwoty ekspozycji na ryzyko i kwoty wynikającej z wymogu połączonego bufora.

3. Jeżeli w przypadku podmiotu, o którym mowa w art. 97h ust. 1, kwota, o której mowa w ust. 1 i 2, jest wyższa niż 27% łącznej kwoty ekspozycji na ryzyko, Fundusz określa minimalną kwotę funduszy własnych, podporządkowanych instrumentów kwalifikowalnych lub zobowiązań, o których mowa w art. 97b ust. 1, do wysokości kwoty równej 27% łącznej kwoty ekspozycji na ryzyko, jeżeli w jego ocenie:

1) plan przymusowej restrukturyzacji lub grupowy plan przymusowej restrukturyzacji nie przewiduje, że przymusowa restrukturyzacja może wymagać zaangażowania środków funduszu przymusowej restrukturyzacji banków albo

2) spełnienie wymogu, o którym mowa w art. 98 ust. 1 i 2, umożliwia również spełnienie wymogów, o których mowa w art. 274 lub art. 275.

4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, Fundusz uwzględnia ryzyko wywarcia nieproporcjonalnego wpływu na model biznesowy podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji.

5. Przepisu ust. 3 nie stosuje się wobec podmiotu, dla którego wymóg, o którym mowa w art. 97 ust. 1, został ustalony zgodnie z art. 97h ust. 3.

Art.  97d.  [Wyższy poziom wymogu podporządkowania w przypadku podmiotów podlegających przymusowej restrukturyzacji będących globalnymi instytucjami o znaczeniu systemowym]

1. W przypadku podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji będącego globalną instytucją o znaczeniu systemowym lub podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji będącego jej podmiotem zależnym albo podmiotem, o którym mowa w art. 97h ust. 1 lub 3, Fundusz może, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Finansowego, określić minimalną kwotę funduszy własnych, podporządkowanych instrumentów kwalifikowalnych lub zobowiązań, o których mowa w art. 97b ust. 1, na poziomie wyższym niż określony zgodnie z art. 97c, do wysokości większej z następujących kwot:

1) 8% zobowiązań ogółem, powiększonych o fundusze własne albo

2) sumy:

a) dwukrotności kwoty wynikającej z wymogu, o którym mowa w art. 92 ust. 1 lit. c rozporządzenia nr 575/2013,

b) dwukrotności kwoty wynikającej z wymogu, o którym mowa w art. 138 ust. 2 pkt 2 ustawy - Prawo bankowe albo art. 110y ust. 3 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi,

c) kwoty wynikającej z wymogu połączonego bufora.

2. Fundusz może określić poziom funduszy własnych, podporządkowanych instrumentów kwalifikowalnych lub zobowiązań, o których mowa w art. 97b ust. 1, dla podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji będącego globalną instytucją o znaczeniu systemowym lub podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji będącego jej podmiotem zależnym lub podmiotem, o którym mowa w art. 97h ust. 1 lub 3, w odniesieniu do których Fundusz określa wymóg, o którym mowa w art. 98 ust. 1-2, biorąc pod uwagę:

1) wynik przeprowadzonego przeglądu planu przymusowej restrukturyzacji lub grupowego planu przymusowej restrukturyzacji, jeżeli stwierdził okoliczności uniemożliwiające lub utrudniające przeprowadzenie przymusowej restrukturyzacji oraz gdy:

a) podmiot nie realizuje zaleceń, o których mowa w art. 95 ust. 4, w terminach określonych przez Fundusz lub

b) usunięcie tych okoliczności nie jest możliwe w wyniku wykonania zaleceń, o których mowa w art. 95 ust. 4, a skorzystanie przez Fundusz z uprawnienia, o którym mowa w ust. 1, częściowo albo w całości ograniczy ich negatywny wpływ na przeprowadzenie przymusowej restrukturyzacji, lub

2) wykonalność lub wiarygodność działań określonych w planie przymusowej restrukturyzacji lub grupowym planie przymusowej restrukturyzacji, gdy są ograniczone ze względu na wielkość, status prawny podmiotu i strukturę własnościową, powiązania, charakter, zakres, profil ryzyka i złożoność prowadzonej działalności, lub

3) nałożony przez Komisję Nadzoru Finansowego na podstawie art. 138 ust. 2 pkt 2 ustawy - Prawo bankowe albo art. 110y ust. 3 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi dodatkowy wymóg w zakresie funduszy własnych, który wskazuje, że podmiot znajduje się w grupie 20% podmiotów o najbardziej ryzykownej działalności, w stosunku do których Komisja Nadzoru Finansowego może zastosować ten dodatkowy wymóg i w odniesieniu do których Fundusz określa wymóg, o którym mowa w art. 97 ust. 1.

3. W przypadku określonym w ust. 2 pkt 3 liczba podmiotów wynikająca z obliczeń jest zaokrąglana w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Art.  97e.  [Wymóg podporządkowania w przypadku innych podmiotów]

1. W przypadku podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji niebędącego globalną instytucją o znaczeniu systemowym lub podmiotem podlegającym przymusowej restrukturyzacji, który jest jej podmiotem zależnym, oraz w przypadku podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji niebędącego podmiotem, o którym mowa w art. 97h ust. 1 lub 3, Fundusz może, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Finansowego, określić, że część wymogu określonego w art. 98 ust. 1-2, do wysokości 8% zobowiązań ogółem, powiększonych o fundusze własne podmiotu, lub do kwoty ustalonej zgodnie z art. 97d ust. 1 pkt 2, jest spełniona za pomocą funduszy własnych, podporządkowanych instrumentów kwalifikowalnych lub zobowiązań, o których mowa w art. 97b ust. 1, jeżeli:

1) zobowiązania, o których mowa w art. 97a, które nie są zobowiązaniami podporządkowanymi, mają taki sam stopień uprzywilejowania w kolejności zaspokajania roszczeń w postępowaniu upadłościowym jak zobowiązania wyłączone ze stosowania uprawnień do umorzenia lub konwersji zgodnie z art. 206 ust. 1 lub 3;

2) spełniony jest co najmniej jeden z warunków:

a) istnieje ryzyko, że w wyniku planowanego zastosowania umorzenia lub konwersji zobowiązań wobec zobowiązań, o których mowa w art. 97a, które nie są zobowiązaniami podporządkowanymi i które nie są wyłączone ze stosowania uprawnień do umorzenia i konwersji zgodnie z art. 206 ust. 1 lub 3, wierzyciele, których roszczenia wynikają z tych zobowiązań, poniosą większe straty niż te, które ponieśliby w postępowaniu upadłościowym, lub

b) spełnienie wymogu, o którym mowa w art. 97 ust. 1, za pomocą funduszy własnych, podporządkowanych instrumentów kwalifikowalnych lub zobowiązań, o których mowa w art. 97b, pozwoli usunąć okoliczności uniemożliwiające lub utrudniające przeprowadzenie przymusowej restrukturyzacji, stwierdzone w trakcie przeglądu planu przymusowej restrukturyzacji lub grupowego planu przymusowej restrukturyzacji, albo jest konieczne w celu zapewnienia możliwości realizacji celów przymusowej restrukturyzacji, w szczególności w przypadku podmiotu, którego upadłość miałaby istotny negatywny wpływ na system finansowy lub mogłaby stanowić zagrożenie dla stabilności finansowej lub gospodarki;

3) kwota funduszy własnych i innych zobowiązań podporządkowanych nie przekracza kwoty niezbędnej do zapewnienia, aby wierzyciele, o których mowa w pkt 2, nie ponieśli strat większych niż straty, które ponieśliby w postępowaniu upadłościowym.

2. Fundusz niezwłocznie dokonuje oceny ryzyka, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a, w przypadku gdy stwierdzi, że w ramach danej kategorii należności podlegających zaspokojeniu z funduszy masy upadłości, o których mowa w art. 440 ust. 2 ustawy - Prawo upadłościowe, obejmującej również zobowiązania kwalifikowalne, udział kwoty zobowiązań, które są wyłączone lub mogą zostać wyłączone z umorzenia i konwersji zgodnie z art. 206 ust. 1 lub 3, jest wyższy niż 10% wartości danej kategorii należności w strukturze bilansowej podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji innego niż globalna instytucja o znaczeniu systemowym, jej podmiot zależny lub podmiot, o którym mowa w art. 97h ust. 1 lub 3.

3. Fundusz, określając wymóg zgodnie z ust. 1, wykorzystuje do jego ustalenia większą z wartości:

1) 8% zobowiązań ogółem, powiększonych o fundusze własne podmiotu, albo

2) kwotę ustaloną zgodnie z art. 97d ust. 1 pkt 2.

Art.  97f.  [Zaliczanie zobowiązań wynikających z instrumentów pochodnych do kwoty zobowiązań ogółem]

1. W przypadkach, o których mowa w art. 97c, art. 97d ust. 1 i art. 97e, do kwoty zobowiązań ogółem zalicza się zobowiązania wynikające z instrumentów pochodnych, z uwzględnieniem praw kontrahentów wynikających z klauzul dotyczących kompensowania.

2. Fundusz wyraża minimalną kwotę funduszy własnych, podporządkowanych instrumentów kwalifikowalnych lub zobowiązań, o których mowa w art. 97b ust. 1, w formach określonych w art. 97 ust. 2b.

3. Kwota kapitału podstawowego Tier I, którą podmiot utrzymuje w celu spełnienia wymogu połączonego bufora, nie jest jednocześnie zaliczana do wymogów wyrażonych jako odsetek łącznej kwoty ekspozycji na ryzyko, o których mowa w art. 97c, art. 97d ust. 1 i art. 97e.

Art.  97g.  [Okoliczności uwzględniane przez BFG przy wydawaniu nakazu w zakresie spełniania wymogu podporządkowania]

W przypadkach, o których mowa w art. 97d ust. 1 i art. 97e, Fundusz uwzględnia:

1) obecność kupujących i sprzedających na rynku funduszy własnych i podporządkowanych instrumentów kwalifikowalnych podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji, gotowych do zawierania transakcji, dostępność wyceny takich instrumentów oraz czas konieczny do zrealizowania transakcji niezbędnych do celów zastosowania się do rozstrzygnięcia Funduszu;

2) wartość instrumentów, które wynikają z zobowiązań kwalifikowalnych, które spełniają warunki określone w art. 72a rozporządzenia nr 575/2013, o rezydualnym terminie zapadalności wynoszącym mniej niż rok, liczonym od dnia określenia przez Fundusz minimalnej kwoty funduszy własnych lub podporządkowanych instrumentów kwalifikowalnych, lub zobowiązań, o których mowa w art. 97b ust. 1, których warunki emisji lub konstrukcja przewidują możliwość dokonania korekt ilościowych w stosunku do wymogów, o których mowa w art. 97d ust. 1 i art. 97e;

3) dostępność i wartość instrumentów, które spełniają warunki, o których mowa w art. 72a rozporządzenia nr 575/2013, inne niż określone w art. 72b ust. 2 lit. d tego rozporządzenia;

4) czy kwota zobowiązań, które są wyłączone ze stosowania umorzenia i konwersji zgodnie z art. 206 ust. 1 lub 3 i zaliczają się do tej samej kategorii uprzywilejowania co zobowiązania kwalifikowalne o najwyższym stopniu uprzywilejowania lub kategorii, która w postępowaniu upadłościowym podlega zaspokojeniu w dalszej kolejności zaspokajania należności zgodnie z art. 440 ust. 2 ustawy - Prawo upadłościowe, jest istotna w porównaniu z kwotą funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji;

5) model biznesowy, sposób finansowania, profil ryzyka, w tym kapitał, płynność i finansowanie, jakość aktywów, model prowadzenia działalności i zarządzania podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji, oraz potencjalne straty Funduszu;

6) znaczenie podmiotu dla stabilności finansowej oraz wpływ na funkcjonowanie gospodarki, w szczególności ze względu na powiązania z innymi podmiotami systemu finansowego;

7) wpływ potencjalnych kosztów restrukturyzacji podmiotu określonych w programie restrukturyzacji, o którym mowa w art. 214, na poziom funduszy własnych podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji;

8) czy kwota zobowiązań wyłączonych ze stosowania umorzenia lub konwersji, o których mowa w pkt 4, przekracza poziom 5% łącznej kwoty funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji, poniżej którego kwotę tę uznaje się za nieistotną.

Art.  97h.  [Wysokość wymogu w zakresie minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowanych dla podmiotów z grupy top-tier bak]

1. W przypadku podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji, który nie podlega wymogom, o których mowa w art. 92a rozporządzenia nr 575/2013, będącego częścią grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji, której łączna wartość aktywów ustalona na podstawie ostatniego zatwierdzonego sprawozdania finansowego przekracza równowartość w złotych kwoty 100 000 000 000 euro według średniego kursu ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na dzień sporządzenia tego sprawozdania, Fundusz określa poziom wymogu, o którym mowa w art. 97 ust. 1, w wysokości nie mniejszej niż:

1) 13,5%, jeżeli obliczenia dokonuje się zgodnie z art. 97 ust. 2b pkt 1;

2) 5%, jeżeli obliczenia dokonuje się zgodnie z art. 97 ust. 2b pkt 2.

2. Podmioty, o których mowa w ust. 1, są obowiązane posiadać fundusze własne, podporządkowane zobowiązania kwalifikowalne lub zobowiązania, o których mowa w art. 97b ust. 1, w kwocie nie mniejszej niż wynikająca z ust. 1. Przepisów art. 97a-97g nie stosuje się.

3. Fundusz może, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Finansowego, określić, że poziom wymogu, o którym mowa w art. 97 ust. 1, jest ustalany dla podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji, który nie podlega wymogom, o których mowa w art. 92a rozporządzenia nr 575/2013, na zasadach określonych w ust. 1, jeżeli:

1) podmiot ten jest częścią grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji, której łączna wartość aktywów ustalona na podstawie ostatniego zatwierdzonego sprawozdania finansowego jest niższa niż równowartość określona zgodnie z ust. 1;

2) w ocenie Funduszu upadłość tego podmiotu mogłaby stwarzać ryzyko systemowe, o którym mowa w art. 4 pkt 15 ustawy o nadzorze makroostrożnościowym.

4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, Fundusz uwzględnia:

1) udział depozytów w sumie bilansowej i brak dłużnych instrumentów w strukturze finansowania podmiotu;

2) zakres, w jakim jest ograniczony dostęp do rynku kapitałowego, na którym przedmiotem obrotu są zobowiązania kwalifikowalne;

3) udział kapitału podstawowego Tier I w zakresie wymogu, o którym mowa w art. 98 ust. 1 i 2.

Art.  97i.  [Ograniczenie stosowania wymogów wobec największych podmiotów]

1. Wymogi, o których mowa w art. 97c, art. 97d ust. 1 i art. 97h, nie mają zastosowania w okresie 3 lat od dnia następującego po dniu, w którym:

1) podmiot podlegający przymusowej restrukturyzacji lub grupa podlegająca przymusowej restrukturyzacji, której ten podmiot jest częścią, zostały zidentyfikowane jako globalna instytucja o znaczeniu systemowym;

2) podmiot podlegający przymusowej restrukturyzacji spełnił warunki określone w art. 97h ust. 1 lub w stosunku do tego podmiotu Fundusz podjął rozstrzygnięcie, o którym mowa w art. 97h ust. 3.

2. Wymóg, o którym mowa w art. 97h, nie ma zastosowania w okresie 2 lat następujących po dniu, w którym:

1) Fundusz zastosował instrument umorzenia lub konwersji zobowiązań;

2) podmiot podlegający przymusowej restrukturyzacji wprowadził alternatywne działania w sferze prywatnej, o których mowa w art. 101 ust. 7 pkt 2, na podstawie których instrumenty kapitałowe i inne zobowiązania zostały umorzone lub poddane konwersji na instrumenty w kapitale podstawowym Tier I, lub Fundusz dokonał umorzenia lub konwersji instrumentów kapitałowych lub zobowiązań kwalifikowalnych tego podmiotu w celu jego dokapitalizowania bez zastosowania instrumentów przymusowej restrukturyzacji.

3. Wystąpienie okoliczności, o której mowa w ust. 1, nie ma wpływu na określony przez Fundusz termin na spełnienie docelowego minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych, o ile wynosi on co najmniej 3 lata, począwszy od dnia następującego po dniu, od którego byłby liczony w razie wystąpienia tej okoliczności. Wystąpienie okoliczności, o której mowa w ust. 2, nie ma wpływu na określony przez Fundusz termin spełnienia docelowego minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych, o ile wynosi on co najmniej 2 lata, począwszy od dnia następującego po dniu, od którego byłby liczony w razie wystąpienia tej okoliczności.

Art.  98.  [Minimalny poziom funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowanych na poziomie skonsolidowanym]

1. Podmioty podlegające przymusowej restrukturyzacji utrzymują minimalny poziom funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych na poziomie skonsolidowanym grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji, z wyjątkiem przypadku, o którym mowa w ust. 1a.

1a. Podmioty podlegające przymusowej restrukturyzacji, które nie sporządzają skonsolidowanych sprawozdań finansowych lub które zgodnie z art. 8 rozporządzenia nr 2019/2033 nie podlegają nadzorowi na zasadzie skonsolidowanej, utrzymują minimalny poziom funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych na poziomie indywidualnym.

2. Fundusz i właściwe organy przymusowej restrukturyzacji dla podmiotów zależnych, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Finansowego, wspólnie określają minimalny poziom funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych na poziomie skonsolidowanym grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji dla każdego podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji oraz na zasadzie indywidualnej dla każdego podmiotu należącego do grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji, który nie jest podmiotem podlegającym przymusowej restrukturyzacji, w formie wspólnej decyzji, uwzględniając kryteria określone w art. 97 ust. 2.

2a. Fundusz, w przypadku gdy jest właściwym organem przymusowej restrukturyzacji dla grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji - w zależności od specyfiki mechanizmu solidarności, o którym mowa w art. 10 rozporządzenia nr 575/2013, i strategii przymusowej restrukturyzacji - ustala, które podmioty w ramach grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji utrzymują minimalny poziom funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych zgodnie z art. 97 ust. 2e lub 16, lub art. 97h, w celu zapewnienia, że grupa podlegająca przymusowej restrukturyzacji spełnia wymogi określone w ust. 1 i 2, oraz sposób, w jaki podmioty w ramach grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji mają spełnić ten wymóg zgodnie z planem przymusowej restrukturyzacji.

2b. Fundusz informuje krajowy podmiot dominujący o określonym dla niego minimalnym poziomie funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych. Właściwe organy przymusowej restrukturyzacji dla podmiotów zależnych informują podmioty zależne o określonym dla nich minimalnym poziomie funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych.

2c. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, Fundusz i właściwe organy przymusowej restrukturyzacji dla podmiotów zależnych mogą postanowić, że minimalny poziom funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych jest częściowo spełniany przez podmiot zależny zgodnie z ust. 2l za pomocą instrumentów wyemitowanych na rzecz obecnych akcjonariuszy nienależących do grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji oraz nabytych przez te podmioty, jeżeli jest to zgodne ze strategią przymusowej restrukturyzacji, a podmiot podlegający przymusowej restrukturyzacji nie nabył w sposób pośredni lub bezpośredni wystarczających instrumentów, o których mowa w ust. 2l.

2d. W przypadku gdy więcej niż jeden podmiot będący podmiotem zależnym globalnej instytucji o znaczeniu systemowym należący do tej samej globalnej instytucji o znaczeniu systemowym jest podmiotem podlegającym przymusowej restrukturyzacji oraz jeżeli jest to zgodne ze strategią przymusowej restrukturyzacji globalnej instytucji o znaczeniu systemowym, Fundusz oraz właściwe organy przymusowej restrukturyzacji dla podmiotów zależnych wydają zgodę na stosowanie art. 72e rozporządzenia nr 575/2013 oraz na zastosowanie korekty służącej zmniejszeniu lub usunięciu różnicy między:

1) sumą kwot, o których mowa w art. 97 ust. 19 pkt 1, oraz kwot, o których mowa w art. 12a rozporządzenia nr 575/2013 - dla podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji, a

2) sumą kwot, o których mowa w art. 97 ust. 19 pkt 2, oraz kwot, o których mowa w art. 12a rozporządzenia nr 575/2013.

2e. Suma kwot, o których mowa w art. 97 ust. 19 pkt 1, oraz kwot, o których mowa w art. 12a rozporządzenia nr 575/2013, w przypadku podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji nie może być mniejsza niż suma kwot, o których mowa w art. 97 ust. 19 pkt 2, oraz kwot, o których mowa w art. 12a rozporządzenia nr 575/2013, obliczona dla krajowego podmiotu dominującego jako jedynego podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji globalnej instytucji o znaczeniu systemowym.

2f. Korektę, o której mowa w ust. 2d, można zastosować w odniesieniu do różnic w obliczeniach łącznych kwot ekspozycji na ryzyko między odpowiednimi państwami członkowskimi przez dostosowanie poziomu wymogu określonego w art. 97 ust. 2e. Korekty tej nie stosuje się w celu wyeliminowania różnic będących wynikiem ekspozycji między grupami podlegającymi przymusowej restrukturyzacji.

2g. Podmioty krajowe, które są podmiotami zależnymi podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji lub podmiotu z państwa trzeciego i nie są podmiotami podlegającymi przymusowej restrukturyzacji, spełniają wymóg określony w art. 97 ust. 2k na zasadzie indywidualnej.

2h. Fundusz może, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Finansowego, zastosować wymóg określony w ust. 2g wobec podmiotu, o którym mowa w art. 64 pkt 2 lit. b-d, który jest podmiotem zależnym podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji i nie jest podmiotem podlegającym przymusowej restrukturyzacji.

2i. Unijne instytucje dominujące oraz unijne dominujące firmy inwestycyjne, które nie są podmiotami podlegającymi przymusowej restrukturyzacji i są podmiotami zależnymi od podmiotów z państw trzecich, spełniają wymóg określony w art. 97 ust. 2c na zasadzie skonsolidowanej.

2j. W odniesieniu do grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji, o której mowa w art. 2 pkt 19a lit. b:

1) banki i instytucje kredytowe, które są trwale powiązane z organem centralnym i nie są podmiotami podlegającymi przymusowej restrukturyzacji,

2) organ centralny, który nie jest podmiotem podlegającym przymusowej restrukturyzacji,

3) podmioty podlegające przymusowej restrukturyzacji, które nie są obowiązane do spełniania wymogu, o którym mowa w art. 98 ust. 2a

- spełniają wymóg, o którym mowa w art. 97 ust. 2k-2p, na zasadzie indywidualnej.

2k. Wymóg, o którym mowa w art. 97 ust. 1, dla podmiotu, o którym mowa w ust. 2g-2j, ustala się zgodnie z ust. 2-2f oraz art. 97 ust. 2k-2p. Przepisy art. 99 i art. 127 stosuje się odpowiednio.

2l. Wymóg, o którym mowa w art. 97 ust. 2c, dla podmiotów niebędących podmiotami podlegającymi przymusowej restrukturyzacji, określony zgodnie z art. 97 ust. 2k-2p, może być spełniony wyłącznie za pomocą:

1) zobowiązań spełniających łącznie następujące warunki:

a) zostały wyemitowane na rzecz:

– podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji należącego do tej samej grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji, bezpośrednio albo pośrednio przez inną osobę prawną należącą do tej samej grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji, która nabyła zobowiązania od podmiotu objętego tym wymogiem, oraz zostały nabyte przez taki podmiot lub

– akcjonariusza, który nie jest członkiem grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji, jeżeli dokonanie umorzenia lub konwersji, o których mowa w art. 70-72, nie ma wpływu na kontrolę sprawowaną nad podmiotem objętym tym wymogiem przez podmiot podlegający przymusowej restrukturyzacji należący do tej samej grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji oraz zostały nabyte przez takiego akcjonariusza,

b) w postępowaniu upadłościowym wynikające z nich należności podlegają zaspokojeniu po należnościach wynikających z zobowiązań, które nie spełniają warunku określonego w lit. a i nie są instrumentami zaliczanymi do funduszy własnych,

c) spełniają warunki kwalifikowalności, o których mowa w art. 72a rozporządzenia nr 575/2013, z wyjątkiem warunków, o których mowa w art. 72b ust. 2 lit. b, c, k-m oraz ust. 3-5 rozporządzenia nr 575/2013,

d) mogą podlegać umorzeniu lub konwersji, o których mowa w art. 70-72, w sposób, który jest zgodny ze strategią przymusowej restrukturyzacji grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji, w szczególności nie wywierają wpływu na kontrolę sprawowaną nad podmiotem objętym tym wymogiem przez podmiot podlegający przymusowej restrukturyzacji należący do tej samej grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji,

e) nabycie instrumentu, z tytułu którego powstało zobowiązanie, nie zostało sfinansowane bezpośrednio lub pośrednio przez podmiot objęty tym wymogiem,

f) warunki emisji instrumentu, z tytułu którego powstało zobowiązanie, nie przewidują, bezpośrednio lub pośrednio, możliwości wezwania do sprzedaży zobowiązań, wykupu, spłaty lub odkupu przez podmiot objęty tym wymogiem przed terminem zapadalności, w przypadku innym niż ogłoszenie upadłości albo likwidacja tego podmiotu, a podmiot ten nie informuje o takiej możliwości w inny sposób,

g) warunki emisji instrumentu, z tytułu którego powstało zobowiązanie, nie dają jego posiadaczowi prawa do wcześniejszej wypłaty odsetek lub kwoty głównej w przypadkach innych niż ogłoszenie upadłości albo likwidacja podmiotu objętego tym wymogiem,

h) wysokość wypłat odsetek lub dywidend nie jest zmieniana na podstawie oceny zdolności kredytowej podmiotu objętego tym wymogiem lub jego podmiotu dominującego;

2) funduszy własnych:

a) kapitału podstawowego Tier I,

b) funduszy własnych innych niż kapitał podstawowy Tier I, wyemitowanych na rzecz osób prawnych:

– należących do tej samej grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji oraz nabytych przez te osoby lub

– nienależących do tej samej grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji, jeżeli wykonanie uprawnień do umorzenia lub konwersji nie ma wpływu na kontrolę sprawowaną przez podmiot podlegający przymusowej restrukturyzacji nad podmiotem objętym tym wymogiem, oraz nabytych przez te osoby.

2m. Przepis ust. 2l stosuje się odpowiednio do warunków umowy, na podstawie której powstały zobowiązanie lub pozycja funduszy własnych z tytułu innego niż emisja.

2n. W przypadku, o którym mowa w art. 97 ust. 9 pkt 1 i 2, Fundusz może udzielić zezwolenia na pełne albo częściowe spełnienie przez podmiot zależny minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych za pomocą gwarancji udzielonej przez podmiot podlegający przymusowej restrukturyzacji, jeżeli:

1) gwarancja została udzielona co najmniej w kwocie odpowiadającej minimalnemu poziomowi funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych;

2) kwota gwarancji jest wypłacana w przypadku, gdy podmiot zależny nie reguluje swoich zobowiązań w terminie ich wymagalności lub wystąpiły w stosunku do niego przesłanki umorzenia lub konwersji instrumentów kapitałowych, o których mowa w art. 70 ust. 2 - w zależności od tego, która z tych okoliczności wystąpi wcześniej;

3) gwarancja jest zabezpieczona w wysokości co najmniej 50%;

4) zabezpieczenie gwarancji spełnia wymogi, o których mowa w art. 197 rozporządzenia nr 575/2013, i jest wystarczające do pokrycia kwoty zabezpieczonej zgodnie z pkt 3, po dokonaniu ostrożnych redukcji wartości zabezpieczenia;

5) zabezpieczenie gwarancji jest wolne od obciążeń, w szczególności nie jest stosowane jako zabezpieczenie innej gwarancji;

6) zabezpieczenie posiada efektywny termin zapadalności, spełniający warunek, o którym mowa w art. 72c ust. 1 rozporządzenia nr 575/2013;

7) nie istnieją przeszkody do przeniesienia zabezpieczenia z podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji do podmiotu zależnego, w przypadku gdy wobec podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji podjęto działanie w ramach przymusowej restrukturyzacji.

2o. W przypadku określonym w ust. 2n pkt 7 podmiot podlegający przymusowej restrukturyzacji, na wniosek Funduszu, przedstawia opinię prawną lub w inny sposób wykazuje brak przeszkód do przeniesienia zabezpieczenia z podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji do podmiotu zależnego.

2p. Fundusz może całkowicie albo częściowo odstąpić od stosowania wymogów, o których mowa w ust. 2a-2o i art. 97 ust. 9 pkt 5 i ust. 10, w odniesieniu do organu centralnego lub banku trwale z nim powiązanego, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki:

1) bank oraz organ centralny podlegają nadzorowi sprawowanemu przez ten sam właściwy organ, mają siedzibę w tym samym państwie członkowskim i należą do tej samej grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji;

2) zobowiązania organu centralnego i banków trwale z nim powiązanych są zobowiązaniami solidarnymi lub zobowiązania takich banków są w całości gwarantowane przez organ centralny;

3) minimalny wymóg w zakresie funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych oraz wypłacalność i płynność organu centralnego i banków trwale z nim powiązanych są monitorowane jako całość na podstawie skonsolidowanych sprawozdań finansowych tych banków;

4) zarząd organu centralnego jest uprawniony do wydawania poleceń zarządom instytucji trwale z nim powiązanych - w przypadku odstąpienia od stosowania wymogów, o których mowa w ust. 2a-2o i art. 97 ust. 9 pkt 5 i ust. 10, w odniesieniu do banku trwale z nim powiązanego;

5) organ centralny oraz bank trwale z nim powiązany wchodzą w skład grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji, która spełnia wymóg, o którym mowa w ust. 1 i 2;

6) nie istnieją ani nie są przewidywane istotne przeszkody do szybkiego przeniesienia funduszy własnych lub spłaty zobowiązań między organem centralnym a bankami trwale z nim powiązanymi - w przypadku przymusowej restrukturyzacji tych podmiotów.

3. Jeżeli w terminie 4 miesięcy od dnia przekazania przez Fundusz informacji niezbędnych do określenia minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych Fundusz i właściwe organy przymusowej restrukturyzacji dla podmiotów zależnych nie określą minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych na poziomie skonsolidowanym grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji, Fundusz określa minimalny poziom tych funduszy i zobowiązań, z uwzględnieniem oceny podmiotów należących do grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji, które nie są podmiotami podlegającymi przymusowej restrukturyzacji dokonanej przez właściwe organy przymusowej restrukturyzacji.

4. Jeżeli przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 3, właściwy organ przymusowej restrukturyzacji dla podmiotu zależnego zwrócił się do Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego o wiążącą mediację, Fundusz nie określa minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych do czasu podjęcia decyzji przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego.

5. Jeżeli Europejski Urząd Nadzoru Bankowego nie podejmie decyzji w ciągu miesiąca od dnia złożenia wniosku o wiążącą mediację, Fundusz określa minimalny poziom funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych na poziomie skonsolidowanym w sposób określony w ust. 3.

6. Jeżeli Europejski Urząd Nadzoru Bankowego podejmie decyzję w wyniku wiążącej mediacji, Fundusz określa minimalny poziom funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych na poziomie skonsolidowanym grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji zgodnie z decyzją Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego.

7. Jeżeli w terminie 4 miesięcy od dnia przekazania przez Fundusz informacji niezbędnych do określenia minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych Fundusz i właściwe organy przymusowej restrukturyzacji dla podmiotów zależnych nie określą minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych na poziomie indywidualnym dla któregokolwiek podmiotu niebędącego podmiotem podlegającym przymusowej restrukturyzacji, należącego do grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji, organ przymusowej restrukturyzacji właściwy dla podmiotów zależnych określa minimalny poziom tych funduszy i zobowiązań dla danego podmiotu, uwzględniając pisemne opinie i zastrzeżenia:

1) organu przymusowej restrukturyzacji właściwego dla podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji;

2) Funduszu, w przypadku gdy właściwy organ przymusowej restrukturyzacji dla grupy jest inny niż organ przymusowej restrukturyzacji właściwy dla podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji.

8. Jeżeli przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 7, Fundusz lub organ przymusowej restrukturyzacji właściwy dla podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji zwrócił się do Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego o wiążącą mediację, organy przymusowej restrukturyzacji właściwe dla podmiotów zależnych nie określają minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych do czasu podjęcia decyzji przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego.

9. Jeżeli Europejski Urząd Nadzoru Bankowego nie podejmie decyzji w terminie miesiąca od dnia złożenia wniosku o wiążącą mediację, właściwe organy przymusowej restrukturyzacji dla podmiotów zależnych określają minimalny poziom funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych na poziomie indywidualnym w sposób określony w ust. 7.

10. Jeżeli Europejski Urząd Nadzoru Bankowego podejmie decyzję w wyniku wiążącej mediacji, właściwe organy przymusowej restrukturyzacji dla podmiotów zależnych określają minimalny poziom funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych na poziomie indywidualnym zgodnie z decyzją Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego.

11. Fundusz lub organ przymusowej restrukturyzacji właściwy dla podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji nie występuje do Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego o wiążącą mediację w przypadku, gdy minimalny poziom funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych na poziomie indywidualnym, określony przez właściwy organ przymusowej restrukturyzacji dla podmiotów zależnych:

1) nie przekracza 2% łącznej kwoty ekspozycji na ryzyko minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych określonego dla podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji;

2) jest ustalony przez właściwy organ przymusowej restrukturyzacji dla podmiotu zależnego zgodnie z przepisami państwa członkowskiego innego niż Rzeczpospolita Polska, stanowiącymi implementację art. 45c ust. 7 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiającej ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniającej dyrektywę Rady 82/891/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE, 2011/35/UE, 2012/30/UE i 2013/36/EU oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 648/2012 (Dz. Urz. UE L 173 z 12.06.2014, str. 190, z późn. zm. ⁶ ).

12. W przypadkach, o których mowa w ust. 3 i 7, jeżeli brak określenia minimalnych poziomów funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych w terminie 4 miesięcy od dnia przekazania przez Fundusz informacji niezbędnych do określenia minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych wynika z braku porozumienia dotyczącego tych poziomów dla grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji na poziomie skonsolidowanym oraz dla podmiotów wchodzących w skład tej grupy na poziomie indywidualnym, określenia minimalnych poziomów funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych na poziomie:

1) skonsolidowanym dla grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji - dokonuje się zgodnie z ust. 3-6;

2) indywidualnym dla podmiotu niebędącego podmiotem podlegającym przymusowej restrukturyzacji, należącego do grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji - dokonuje się zgodnie z ust. 7-10.

13. Wspólna decyzja Funduszu i właściwych organów przymusowej restrukturyzacji dla podmiotów zależnych i decyzja Funduszu podjęta w przypadku braku wspólnej decyzji są regularnie poddawane przeglądowi przez właściwe organy przymusowej restrukturyzacji, w tym Fundusz, i, w razie potrzeby, aktualizowane.

Art.  99.  [Minimalny poziom funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowanych w przypadku podmiotów zależnych od unijnych instytucji dominujących]

1. Fundusz, właściwy organ przymusowej restrukturyzacji dla grupy i właściwe organy przymusowej restrukturyzacji dla podmiotów zależnych wspólnie określają minimalny poziom funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych na poziomie skonsolidowanym grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji dla każdego podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji oraz na poziomie indywidualnym dla każdego podmiotu należącego do grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji, który nie jest podmiotem podlegającym przymusowej restrukturyzacji, w formie wspólnej decyzji, uwzględniając kryteria określone w art. 97 ust. 2. Przepisy art. 98 ust. 2c i 2d stosuje się odpowiednio.

2. Fundusz informuje krajowy podmiot zależny o określonym dla niego minimalnym poziomie funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych.

3. Jeżeli w terminie 4 miesięcy od dnia przekazania przez właściwy organ przymusowej restrukturyzacji dla grupy informacji niezbędnych do określenia minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych Fundusz, właściwy organ przymusowej restrukturyzacji dla grupy i właściwe organy przymusowej restrukturyzacji nie określą minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych dla krajowego podmiotu zależnego od unijnej instytucji dominującej lub unijnej dominującej firmy inwestycyjnej, Fundusz określa minimalny poziom funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych dla krajowego podmiotu zależnego od unijnej instytucji dominującej lub unijnej dominującej firmy inwestycyjnej, uwzględniając:

1) opinię organu przymusowej restrukturyzacji właściwego dla podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji;

2) opinię właściwego organu przymusowej restrukturyzacji dla grupy, w przypadku gdy właściwy organ przymusowej restrukturyzacji dla grupy jest inny niż organ przymusowej restrukturyzacji właściwy dla podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji;

3) ocenę podmiotów należących do grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji, które nie są podmiotami podlegającymi przymusowej restrukturyzacji, dokonaną przez właściwe organy przymusowej restrukturyzacji, jeżeli krajowy podmiot zależny jest podmiotem podlegającym przymusowej restrukturyzacji.

4. Jeżeli przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 3, Fundusz, właściwy organ przymusowej restrukturyzacji dla grupy i właściwe organy przymusowej restrukturyzacji dla podmiotów zależnych od unijnej instytucji dominującej lub unijnej dominującej firmy inwestycyjnej nie określą minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych dla podmiotów zależnych od unijnej instytucji dominującej lub unijnej dominującej firmy inwestycyjnej, a którykolwiek z takich właściwych organów przymusowej restrukturyzacji zwrócił się do Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego o wiążącą mediację, Fundusz nie określa minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych dla krajowego podmiotu zależnego od unijnej instytucji dominującej lub unijnej dominującej firmy inwestycyjnej do czasu podjęcia decyzji przez Europejski Urząd Nadzoru Bankowego. Przepis art. 75 ust. 7 stosuje się odpowiednio.

5. Jeżeli właściwy organ przymusowej restrukturyzacji dla podmiotu zależnego, wchodzący w skład kolegium przymusowej restrukturyzacji, nie przystąpił do wspólnej decyzji określającej minimalny poziom funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych dla podmiotów zależnych od unijnej instytucji dominującej lub unijnej dominującej firmy inwestycyjnej, Fundusz może przystąpić do wspólnej decyzji określającej minimalne poziomy funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych dla pozostałych podmiotów zależnych od unijnej jednostki dominującej lub unijnej dominującej firmy inwestycyjnej wraz z pozostałymi właściwymi organami przymusowej restrukturyzacji w ramach kolegium przymusowej restrukturyzacji.

6. Jeżeli Europejski Urząd Nadzoru Bankowego nie podejmie decyzji w terminie miesiąca od dnia złożenia wniosku o wiążącą mediację, Fundusz określa minimalny poziom funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych dla krajowego podmiotu zależnego od unijnej instytucji dominującej lub unijnej dominującej firmy inwestycyjnej.

7. Jeżeli Europejski Urząd Nadzoru Bankowego podejmie decyzję w wyniku wiążącej mediacji, Fundusz określa minimalny poziom funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych dla krajowego podmiotu zależnego od unijnej instytucji dominującej lub unijnej dominującej firmy inwestycyjnej zgodnie z decyzją Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego.

8. W przypadku gdy Fundusz jest organem właściwym dla krajowego podmiotu zależnego od unijnej instytucji dominującej lub unijnej dominującej firmy inwestycyjnej, będącego podmiotem podlegającym przymusowej restrukturyzacji, nie występuje do Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego o wiążącą mediację, gdy minimalny poziom funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych na poziomie indywidualnym, określony przez właściwy organ przymusowej restrukturyzacji dla podmiotu zależnego od krajowego podmiotu zależnego z tej samej grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji, który nie jest podmiotem podlegającym przymusowej restrukturyzacji:

1) nie przekracza 2% łącznej kwoty ekspozycji na ryzyko minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych określonego dla podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji;

2) jest ustalony przez właściwy organ przymusowej restrukturyzacji dla podmiotu zależnego zgodnie z przepisami państwa członkowskiego innego niż Rzeczpospolita Polska, stanowiącymi implementację art. 45c ust. 7 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiającej ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniającej dyrektywę Rady 82/891/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE, 2011/35/UE, 2012/30/UE i 2013/36/EU oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 648/2012.

9. Przepis art. 98 ust. 13 stosuje się odpowiednio.

Art.  99a.  ⁷ [Obowiązki informacyjne w zakresie funduszy własnych, zobowiązań kwalifikowalnych i innych zobowiązań mogących podlegać umorzeniu lub konwersji]

1. Podmiot, dla którego Fundusz określił minimalny poziom funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych, o którym mowa w art. 97 ust. 1, przekazuje Funduszowi informacje dotyczące:

1) kwot funduszy własnych oraz kwot zobowiązań kwalifikowalnych, w tym określonych zgodnie z art. 97 ust. 2b, po zastosowaniu odliczeń zgodnie z art. 72e-72j rozporządzenia nr 575/2013;

2) kwot zobowiązań innych niż określone w pkt 1, które mogą podlegać umorzeniu lub konwersji;

3) w odniesieniu do funduszy własnych i zobowiązań, o których mowa w pkt 1 i 2:

a) elementów składowych, w tym profilu zapadalności,

b) stopnia uprzywilejowania w postępowaniu upadłościowym,

c) zakresu, w jakim są one uregulowane przez przepisy państwa trzeciego, z uwzględnieniem postanowień umownych, o których mowa w art. 222, oraz postanowień umownych, o których mowa w art. 52 ust. 1 lit. p oraz q oraz art. 63 lit. n oraz o rozporządzenia nr 575/2013.

2. Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do podmiotu, dla którego kwota określona zgodnie z ust. 1 pkt 1 na dzień przekazania informacji wynosi co najmniej 150% kwoty wynikającej z minimalnego wymogu, o którym mowa w art. 97 ust. 2b.

3. Wykonując obowiązek, o którym mowa w ust. 1:

1) kasa, zamiast informacji, o których mowa w ust. 1 pkt 1, przekazuje informacje dotyczące kwoty funduszy własnych, o których mowa w art. 97a ust. 6 pkt 1, oraz kwoty zobowiązań kwalifikowalnych spełniających warunki określone w art. 97a ust. 6 pkt 2 i ust. 7;

2) podmiot niebędący podmiotem podlegającym przymusowej restrukturyzacji, zamiast informacji dotyczących kwot funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych, o których mowa w ust. 1 pkt 1, przekazuje informacje dotyczące kwot funduszy własnych spełniających warunki określone w art. 98 ust. 2l pkt 2 i zobowiązań spełniających warunki określone w art. 98 ust. 2l pkt 1.

4. Informacje są przekazywane nie rzadziej niż raz na:

1) 6 miesięcy - w przypadku informacji, o których mowa w ust. 1 pkt 1 oraz ust. 3;

2) rok - w przypadku informacji, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3.

5. Komisja Nadzoru Finansowego lub Fundusz mogą zobowiązać podmioty do przekazywania informacji częściej niż w terminach określonych w ust. 4.

6. Podmiot, nie rzadziej niż raz w roku, zamieszcza na swojej stronie internetowej, według stanu na koniec roku poprzedzającego, informacje dotyczące:

1) kwot funduszy własnych oraz zobowiązań kwalifikowalnych;

2) elementów składowych pozycji, o których mowa w pkt 1, w tym ich profilu zapadalności oraz stopnia ich uprzywilejowania w postępowaniu upadłościowym;

3) wymogu, o którym mowa w art. 97 i art. 98, wyrażonego zgodnie z art. 97 ust. 2b.

7. Podmioty, o których mowa w ust. 3, zamiast informacji, o których mowa w ust. 6 pkt 1, zamieszczają informacje, o których mowa w ust. 3.

8. W przypadku gdy Fundusz podjął działanie w ramach przymusowej restrukturyzacji albo wydał decyzję w przedmiocie umorzenia lub konwersji instrumentów kapitałowych lub zobowiązań kwalifikowalnych, o której mowa w art. 70 ust. 1 pkt 1, informacje, o których mowa w ust. 6, są zamieszczane na stronie internetowej w dniu następującym po dniu, w którym upłynął termin spełnienia przez podmiot wymogów określonych w art. 97 i art. 98.

9. Przepisów ust. 1 i 6 nie stosuje się do podmiotu, w przypadku którego plan przymusowej restrukturyzacji zakłada przeprowadzenie postępowania upadłościowego.

10. Fundusz przekazuje Komisji Nadzoru Finansowego informacje, o których mowa w ust. 1 i 3. Szczegółowe zasady współpracy i wymiany informacji określi umowa zawarta pomiędzy Funduszem a Komisją Nadzoru Finansowego, o której mowa w art. 17 ustawy z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym (Dz. U. z 2022 r. poz. 660, 872, 1488 i 1692).

11. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Funduszu i Komisji Nadzoru Finansowego:

1) sposób i tryb przekazywania Funduszowi przez podmioty informacji, o których mowa w ust. 1 i 3,

2) terminy przekazywania Funduszowi przez kasy informacji, o których mowa w ust. 1 i 3

- mając na celu zapewnienie jednolitości przekazywanych informacji i uwzględniając formę prawną podmiotu oraz jego udział w systemie ochrony instytucjonalnej.

Rozdział  5

Przymusowa restrukturyzacja

Art.  100.  [Organ prowadzący przymusową restrukturyzację]

Przymusową restrukturyzację prowadzi Fundusz.

Art.  101.  [Zadania Komisji Nadzoru Finansowego; wydanie decyzji o wszczęciu przymusowej restrukturyzacji lub o umorzeniu lub konwersji instrumentów kapitałowych]

1. Komisja Nadzoru Finansowego niezwłocznie informuje Fundusz o:

1) zagrożeniu podmiotu upadłością;

2) braku przesłanek wskazujących, że możliwe do podjęcia działania nadzorcze lub działania tego podmiotu pozwolą we właściwym czasie usunąć to zagrożenie.

2. Komisja Nadzoru Finansowego niezwłocznie informuje Fundusz o:

1) zaprzestaniu spełniania przez oddział banku zagranicznego warunków prowadzenia działalności albo zagrożeniu zaprzestania spełniania przez oddział banku zagranicznego warunków prowadzenia działalności oraz o braku przesłanek wskazujących, że możliwe działania nadzorcze lub działania tego podmiotu pozwolą we właściwym czasie usunąć to zagrożenie lub spełnić te warunki;

2) zaprzestaniu przez oddział banku zagranicznego regulowania zobowiązań lub takim zagrożeniu;

3) wszczęciu przez właściwy organ przymusowej restrukturyzacji państwa trzeciego przymusowej restrukturyzacji lub podobnego postępowania, lub zamiarze wszczęcia takiego postępowania wobec banku zagranicznego.

3. Podmiot uznaje się za zagrożony upadłością w przypadku wystąpienia co najmniej jednej z następujących okoliczności:

1) występują przesłanki uznania, że nie będzie on spełniał warunków prowadzenia działalności w stopniu uzasadniającym uchylenie albo cofnięcie zezwolenia na utworzenie banku albo prowadzenie działalności maklerskiej przez firmę inwestycyjną;

2) aktywa podmiotu nie wystarczają na zaspokojenie jego zobowiązań albo występują przesłanki uznania, że aktywa podmiotu nie wystarczą na zaspokojenie jego zobowiązań;

3) podmiot nie reguluje swoich wymagalnych zobowiązań albo występują przesłanki uznania, że nie będzie ich regulował;

4) kontynuacja działalności podmiotu wymaga zaangażowania nadzwyczajnych środków publicznych.

4. Komisja Nadzoru Finansowego dokonuje oceny spełnienia warunków określonych w ust. 1 na podstawie:

1) wyników badania i oceny nadzorczej;

2) wyników realizacji planu naprawy, zastosowania środków nadzoru, w tym środków wczesnej interwencji;

3) wyników badania jakości aktywów;

4) zawiadomień zarządu podmiotu;

5) innych informacji uzyskanych w trybie nadzoru.

5. Komisja Nadzoru Finansowego, dokonując oceny spełnienia warunków określonych w ust. 1, uwzględnia w szczególności:

1) naruszenie lub niebezpieczeństwo naruszenia przez podmiot wymogów w zakresie funduszy własnych, płynności i dźwigni finansowej;

2) ocenę podmiotu w wyniku badania i oceny nadzorczej wskazującą na niekorzystną sytuację finansową podmiotu;

3) stratę lub niebezpieczeństwo straty naruszającej w istotnym stopniu fundusze własne;

4) naruszenie określonego przez Fundusz minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych;

5) prowadzenie przez podmiot działalności z naruszeniem prawa lub statutu, które może prowadzić do niewypłacalności lub utraty płynności przez podmiot;

6) brak realizacji zaleceń Komisji Nadzoru Finansowego.

6. Komisja Nadzoru Finansowego przekazuje informację, o której mowa w ust. 1, także:

1) Narodowemu Bankowi Polskiemu;

2) ministrowi właściwemu do spraw instytucji finansowych;

3) organom nadzoru właściwym dla oddziałów podmiotu zagrożonego upadłością oraz podmiotu dominującego;

4) organom nadzoru sprawującym nadzór skonsolidowany, w przypadku gdy podmiot zagrożony upadłością lub jego podmiot dominujący podlega nadzorowi skonsolidowanemu;

5) właściwym organom przymusowej restrukturyzacji dla oddziałów podmiotu zagrożonego upadłością oraz właściwym organom przymusowej restrukturyzacji dla grupy, w przypadku gdy podmiot krajowy jest podmiotem zależnym;

6) organowi zarządzającemu uznanym systemem gwarancji depozytów w państwie, na którego terytorium ma siedzibę podmiot dominujący;

7) podmiotom zarządzającym funduszami przymusowej restrukturyzacji w państwie, na którego terytorium ma siedzibę podmiot dominujący, w przypadku gdy funduszem nie zarządza właściwy organ przymusowej restrukturyzacji dla grupy;

8) Przewodniczącemu Komitetu Stabilności Finansowej;

9) Europejskiej Radzie Ryzyka Systemowego.

7. W przypadku gdy łącznie są spełnione następujące warunki:

1) podmiot krajowy jest zagrożony upadłością,

2) nie występują uzasadnione przesłanki wskazujące, że działania podmiotu krajowego lub systemu ochrony instytucjonalnej lub działania nadzorcze, w tym środki wczesnej interwencji, pozwolą we właściwym czasie usunąć zagrożenie upadłością,

3) działania wobec podmiotu krajowego konieczne są w interesie publicznym

- Fundusz wydaje decyzję o wszczęciu wobec podmiotu krajowego przymusowej restrukturyzacji albo decyzję o umorzeniu lub konwersji instrumentów kapitałowych lub zobowiązań kwalifikowalnych, o której mowa w art. 70 ust. 1 pkt 1.

8. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lub 3, jeżeli działania wobec oddziału podmiotu mającego siedzibę na terytorium państwa trzeciego lub banku zagranicznego konieczne są w interesie publicznym, Fundusz wydaje decyzję o wszczęciu wobec tego oddziału przymusowej restrukturyzacji.

9. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, jeżeli wobec podmiotu mającego siedzibę na terytorium państwa trzeciego lub banku zagranicznego nie wszczęto przymusowej restrukturyzacji lub postępowania upadłościowego, lub postępowania takie nie będą wszczęte, a działania wobec oddziału tego podmiotu lub banku zagranicznego konieczne są w interesie publicznym, Fundusz wydaje decyzję o wszczęciu wobec tego oddziału banku zagranicznego przymusowej restrukturyzacji.

10. Działania w ramach przymusowej restrukturyzacji są podejmowane w interesie publicznym, jeżeli są konieczne do zapewnienia realizacji co najmniej jednego z celów przymusowej restrukturyzacji, o których mowa w art. 66, są proporcjonalne do tych celów, a ich osiągnięcie w takim samym stopniu nie byłoby możliwe w ramach postępowania upadłościowego.

11. Fundusz, przed wydaniem decyzji, o której mowa w ust. 7, zasięga opinii Komisji Nadzoru Finansowego w zakresie spełnienia przesłanek, o których mowa w ust. 7 pkt 1 i 2. Komisja Nadzoru Finansowego przekazuje opinię w terminie 5 dni roboczych. W przypadku gdy w ocenie Funduszu nie zostały spełnione przesłanki, o których mowa w ust. 7, 8 lub 9, Fundusz informuje o tym Komisję Nadzoru Finansowego.

12. Decyzje, o których mowa w ust. 7-9, zawierają oszacowanie, o którym mowa w art. 137 ust. 1.

12a. Decyzje w sprawach umorzenia lub konwersji instrumentów kapitałowych lub zobowiązań kwalifikowalnych oraz zastosowania instrumentów przymusowej restrukturyzacji zawierają oszacowanie wartości aktywów i pasywów podmiotu.

12b. W decyzji o wszczęciu przymusowej restrukturyzacji Fundusz może:

1) dokonać umorzenia lub konwersji instrumentów kapitałowych lub zobowiązań kwalifikowalnych;

2) określić zakres i warunki zastosowania instrumentów przymusowej restrukturyzacji;

3) ustanowić administratora lub zastępcę administratora;

4) zawiesić działalność podmiotu w restrukturyzacji;

5) zawiesić wykonanie wymagalnych zobowiązań podmiotu w restrukturyzacji;

6) zawiesić prawa do realizacji zabezpieczeń;

7) dokonać zmiany warunków umów, których stroną jest podmiot w restrukturyzacji;

8) dokonać zmiany warunków spłaty instrumentów dłużnych i innych zobowiązań;

9) zawiesić prawa jednostronnego rozwiązania umów zawartych z podmiotem w restrukturyzacji i z podmiotem zależnym podmiotu w restrukturyzacji;

10) zlikwidować podmiot w restrukturyzacji, w trybie określonym w art. 230 ust. 1.

12c. W decyzji, o której mowa w ust. 7, wydawanej w przypadku, o którym mowa w art. 70 ust. 1 pkt 2, Fundusz może nałożyć na podmiot lub jego właściwą instytucję dominującą obowiązek wyemitowania nowych praw udziałowych.

13. Nie uznaje się za zaangażowanie nadzwyczajnych środków publicznych, o którym mowa w ust. 3 pkt 4, udzielenia na podstawie odrębnych przepisów pomocy wypłacalnemu podmiotowi w celu przeciwdziałania poważnym zakłóceniom w gospodarce i utrzymania stabilności finansowej w formie:

1) gwarancji Skarbu Państwa w celu zabezpieczenia wsparcia płynności, udostępnianego przez Narodowy Bank Polski,

2) gwarancji Skarbu Państwa spłaty zobowiązań z tytułu nowo emitowanych instrumentów dłużnych,

3) rekapitalizacji na warunkach nieodbiegających od przeciętnych warunków rynkowych w przypadku, gdy jest ona konieczna do pokrycia niedoborów kapitału oszacowanych w wyniku testów warunków skrajnych lub przeglądu jakości aktywów przeprowadzonych przez Komisję Nadzoru Finansowego, Europejski Bank Centralny lub Europejski Urząd Nadzoru Bankowego

- o ile jest proporcjonalne do skali zagrożeń, ma charakter zapobiegawczy i czasowy, a także nie może służyć pokryciu strat, które podmiot poniósł lub poniesie w bliskiej przyszłości.

14. Podmiot krajowy lub podmioty, o których mowa w art. 64 pkt 2 lit. a, c lub d, podlegają likwidacji na zasadach określonych w odrębnych przepisach, w przypadku gdy są spełnione przesłanki określone w ust. 7 pkt 1 i 2, ale nie jest spełniony warunek określony w ust. 7 pkt 3.

Art.  102.  [Wszczęcie przymusowej restrukturyzacji w przypadku instytucji będącej podmiotem zależnym, finansową spółką holdingową lub spółką dominującą]

1. Fundusz podejmuje decyzję o wszczęciu przymusowej restrukturyzacji wobec:

1) instytucji finansowej, o której mowa w art. 64 pkt 2 lit. b, w przypadku gdy przesłanki określone w art. 101 ust. 7 są spełnione w odniesieniu do tej instytucji i jej podmiotu dominującego;

2) podmiotu, o którym mowa w art. 64 pkt 2 lit. c i d, w przypadku gdy przesłanki określone w art. 101 ust. 7 są spełnione w odniesieniu do tego podmiotu;

3) organu centralnego i banków trwale z nim powiązanych należących do tej samej grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji, w przypadku gdy przesłanki określone w art. 101 ust. 7 są spełnione wobec całej grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji.

2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, przepisy art. 101 ust. 12 stosuje się.

3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, jeżeli podmiot krajowy jest podmiotem zależnym finansowej spółki holdingowej o działalności mieszanej kontrolowanym pośrednio lub bezpośrednio przez pośrednią finansową spółkę holdingową lub pośrednią inwestycyjną spółkę holdingową, Fundusz podejmuje decyzję w odniesieniu do tej pośredniej finansowej spółki holdingowej lub pośredniej inwestycyjnej spółki holdingowej.

4. Jeżeli w odniesieniu do podmiotu, o którym mowa w art. 64 pkt 2 lit. c i d, nie zostały spełnione przesłanki określone w art. 101 ust. 7, Fundusz może wydać decyzję, o której mowa w art. 101 ust. 7, w odniesieniu do tego podmiotu, jeżeli:

1) podmiot jest podmiotem podlegającym przymusowej restrukturyzacji;

2) przesłanki, o których mowa w art. 101 ust. 7, są spełnione wobec jednego lub większej liczby podmiotów zależnych podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji będących instytucjami i niebędących podmiotami podlegającymi przymusowej restrukturyzacji;

3) ze względu na prawa majątkowe i zobowiązania podmiotów, o których mowa w pkt 2, ich upadłość stanowiłaby zagrożenie dla grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji, a przymusowa restrukturyzacja podmiotu podlegającego przymusowej restrukturyzacji byłaby konieczna do przeprowadzenia przymusowej restrukturyzacji podmiotów zależnych będących instytucjami albo do przeprowadzenia przymusowej restrukturyzacji całej grupy podlegającej przymusowej restrukturyzacji.

5. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 4, Fundusz i właściwy organ przymusowej restrukturyzacji podmiotu zależnego będącego instytucją mogą uzgodnić, że na potrzeby badania spełnienia przesłanek wskazanych w art. 101 ust. 7 nie uwzględnia się przeniesienia kapitału i strat między podmiotami grupy, w tym umorzenia lub konwersji zobowiązań.

Art.  103.  [Doręczenie decyzji; zawiadomienie o wydaniu decyzji]

1. Fundusz doręcza podmiotowi decyzję, o której mowa w art. 101 ust. 7-9 i art. 102 ust. 1 i 4.

2. Stroną postępowania w sprawie wszczęcia przymusowej restrukturyzacji jest podmiot, o którym mowa w art. 101 ust. 7-9 i art. 102 ust. 1 i 4.

3. Uzasadnienie decyzji, o której mowa w art. 101 ust. 7-9 i art. 102 ust. 1 i 4, Fundusz sporządza w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia podmiotowi w restrukturyzacji.

4. Uzasadnienie decyzji doręcza się podmiotowi w restrukturyzacji także w formie elektronicznej.

5. Od decyzji rada nadzorcza podmiotu w restrukturyzacji może wnieść skargę do sądu administracyjnego, w terminie 7 dni od dnia doręczenia uzasadnienia decyzji temu podmiotowi. Uprawnionym do wniesienia skargi do sądu administracyjnego jest również każdy, kogo interes prawny został naruszony decyzją.

6. Fundusz niezwłocznie zawiadamia o wydaniu decyzji, o których mowa w art. 11 ust. 4 pkt 1, 2, 4-14, 17-20 i 22-26 podmioty wymienione w art. 101 ust. 6 oraz:

1) Komisję Europejską;

2) Europejski Bank Centralny;

3) odpowiednio Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych, Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych lub Europejski Urząd Nadzoru Bankowego;

4) jeżeli zagrożony podmiot jest instytucją, o której mowa w art. 1 pkt 5 lit. c, d i h-j ustawy o ostateczności rozrachunku - operatorów systemów płatności lub systemów rozrachunku, których uczestnikiem jest ten podmiot, oraz Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych Spółkę Akcyjną;

5) Komisję Nadzoru Finansowego.

7. Do zawiadomienia, o którym mowa w ust. 6, załącza się odpis decyzji będącej przedmiotem zawiadomienia. W zawiadomieniu wskazuje się dzień, z którym decyzja staje się wykonalna.

Art.  104.  [Skarga do sądu administracyjnego]

1. W przypadku określonym w art. 103 ust. 5 skargę wnosi się za pośrednictwem Funduszu. Fundusz przekazuje skargę do właściwego sądu administracyjnego wraz z kompletną i uporządkowaną dokumentacją sprawy oraz odpowiedzią na skargę w terminie 14 dni od dnia jej otrzymania.

2. Sąd administracyjny rozpoznaje skargę w terminie 30 dni od dnia jej otrzymania wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę.

3. Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje skargę kasacyjną w terminie 2 miesięcy od dnia jej otrzymania.

4. Do terminów określonych w ust. 2 i 3 nie wlicza się terminów przewidzianych w przepisach prawa dla dokonania określonych czynności, okresów zawieszenia postępowania oraz okresów opóźnień spowodowanych z winy strony albo z przyczyn niezależnych od sądu.

Art.  105.  [Orzeczenie sądu administracyjnego]

1. Sąd wydaje orzeczenie, biorąc za podstawę stan faktyczny i prawny istniejący w dniu wydania decyzji.

2. W przypadkach określonych w art. 145 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi sąd, uwzględniając skargę na decyzję, stwierdza jej wydanie z naruszeniem prawa.

3. Prawomocny wyrok sądu administracyjnego stwierdzający wydanie przez Fundusz decyzji z naruszeniem prawa nie wpływa na ważność czynności prawnych dokonanych na jej podstawie i nie stanowi przeszkody do prowadzenia przez Fundusz działań na jej podstawie, w przypadku gdyby wstrzymanie tych działań stwarzało zagrożenie dla wartości przedsiębiorstwa podmiotu, ciągłości wykonywania zobowiązań, których ochrona jest celem przymusowej restrukturyzacji, stabilności finansowej lub nabytych w dobrej wierze praw osób trzecich, w szczególności osób, które nabyły prawa majątkowe lub przejęły zobowiązania w wyniku decyzji Funduszu o zastosowaniu instrumentów przymusowej restrukturyzacji.

4. Odpowiedzialność odszkodowawcza za wydanie przez Fundusz decyzji z naruszeniem prawa jest ograniczona do wysokości poniesionej straty.

5. Odszkodowanie ogranicza się do świadczenia pieniężnego.

Art.  106.  [Dokumentacja sprawy w formie elektronicznej]

1. W sprawach określonych w niniejszym rozdziale dokumentacja sprawy może być tworzona i przetwarzana z wykorzystaniem technik informatycznych.

2. Przepis ust. 1 stosuje się także do doręczeń i zawiadomień oraz przekazywania dokumentów i informacji. W takim wypadku dowodem doręczenia jest potwierdzenie transmisji danych.

Art.  107.  [Odpowiednie stosowanie przepisów do innych decyzji]

Przepisy art. 103-106 stosuje się odpowiednio do decyzji w sprawach, o których mowa w art. 11 ust. 4 pkt 4-15, 17-20 i 22-26.

Art.  108.  [Informowanie Funduszu i Komisji Nadzoru Finansowego o szczególnej sytuacji ekonomicznej podmiotu krajowego]

Jeżeli w ocenie Narodowego Banku Polskiego lub ministra właściwego do spraw instytucji finansowych sytuacja ekonomiczna podmiotu krajowego może negatywnie wpłynąć na:

1) realizację funkcji krytycznych,

2) stabilność finansową, w szczególności zaufanie do sektora finansowego i dyscyplinę rynkową,

3) ochronę interesów deponentów,

4) ochronę funduszy lub aktywów klientów powierzonych podmiotowi

- podmioty te informują o tym Fundusz i Komisję Nadzoru Finansowego.

Art.  109.  [Ogłoszenie decyzji na stronie internetowej Funduszu; przekazanie decyzji innym podmiotom]

1. Fundusz niezwłocznie zamieszcza na swojej stronie internetowej:

1) decyzję o wszczęciu przymusowej restrukturyzacji oraz wydane w ramach przymusowej restrukturyzacji decyzje, o których mowa w art. 11 ust. 4 pkt 2, 4-8, 11, 12 i 17-26, lub informację o tych decyzjach oraz przyczynach i skutkach wydania tych decyzji, w szczególności dla klientów indywidualnych;

2) decyzje, o których mowa w art. 142 ust. 1, art. 143 ust. 1 i 2, art. 144 ust. 1 oraz art. 144a ust. 1, wraz z informacją o warunkach zawieszenia regulowania zobowiązań, zawieszenia prawa do realizacji zabezpieczeń i zawieszenia prawa do wypowiedzenia.

1a. Decyzje lub informacje, o których mowa w ust. 1, są zamieszczane z zachowaniem tajemnicy, o której mowa w art. 320 ust. 2, tajemnicy bankowej, o której mowa w art. 104 ustawy - Prawo bankowe, tajemnicy, o której mowa w art. 9e ustawy o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kred