Rozdział 8 - Uprawnienia Funduszu w przymusowej restrukturyzacji - Bankowy Fundusz Gwarancyjny, system gwarantowania depozytów oraz przymusowa restrukturyzacja.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2024.487 t.j.

Akt obowiązujący
Wersja od: 2 kwietnia 2024 r.

Rozdział  8

Uprawnienia Funduszu w przymusowej restrukturyzacji

1. 
Fundusz, przed podjęciem decyzji o wszczęciu przymusowej restrukturyzacji, zapewnia przeprowadzenie oszacowania wartości aktywów i pasywów podmiotu.
2. 
Oszacowania dokonuje na zlecenie Funduszu podmiot niezależny od organów publicznych, Funduszu, podmiotu, którego aktywa i pasywa podlegają oszacowaniu, oraz podmiotu dominującego wobec tego podmiotu, którego aktywa i pasywa podlegają oszacowaniu, lub innych podmiotów grupy, w skład której wchodzi podmiot, którego aktywa i pasywa podlegają oszacowaniu.
3. 
W przypadku gdy dokonanie oszacowania nie jest możliwe przed wydaniem decyzji, o której mowa w ust. 1, Fundusz albo podmiot niezależny, o którym mowa w ust. 2, wykonuje wstępne oszacowanie wartości aktywów i pasywów podmiotu.
4. 
Wstępne oszacowanie jest wystarczającą podstawą do wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, do czasu sporządzenia oszacowania w sposób określony w ust. 2, jeżeli taka decyzja jest niezbędna do osiągnięcia celów przymusowej restrukturyzacji lub usunięcia zagrożenia upadłością.
5. 
W przypadku gdy oszacowanie przeprowadza się w celu zastosowania instrumentu umorzenia lub konwersji zobowiązań i przedmiotem umorzenia lub konwersji zobowiązań są instrumenty pochodne, oszacowanie to jest wstępnym oszacowaniem do czasu ustalenia wyniku z tytułu rozliczenia instrumentów pochodnych.
6. 
Fundusz zleca oszacowanie, o którym mowa w ust. 2, niezależnie od przeprowadzenia wstępnego oszacowania.
7. 
Oszacowanie, o którym mowa w ust. 2 i 3, może być zaskarżone tylko w skardze na decyzję o zastosowaniu instrumentu przymusowej restrukturyzacji albo decyzję o umorzeniu lub konwersji instrumentów kapitałowych lub zobowiązań kwalifikowalnych.
1. 
Oszacowanie, o którym mowa w art. 137 ust. 1, jest dokonywane w celu:
1)
weryfikacji przesłanki zagrożenia upadłością, w szczególności wypełnienia warunków prowadzenia działalności objętej zezwoleniem Komisji Nadzoru Finansowego;
2)
ustalenia strat podmiotu, utraty wartości praw majątkowych oraz zobowiązań podmiotu, w szczególności z tytułów, o których mowa w ust. 5;
3)
wyboru instrumentu, który zapewni najpełniejsze osiągnięcie celów przymusowej restrukturyzacji;
4)
określenia kwot, o których mowa w art. 202 ust. 1, oraz kategorii funduszy własnych lub zobowiązań podlegających umorzeniu lub konwersji;
5)
określenia zakresu przejmowanych praw majątkowych lub zobowiązań w przypadku zastosowania instrumentu instytucji pomostowej lub wydzielenia praw majątkowych oraz wynagrodzenia z tytułu przejęcia;
6)
określenia przejmowanych praw majątkowych lub zobowiązań w przypadku zastosowania instrumentu przejęcia przedsiębiorstwa oraz oceny warunków oferowanych przez podmioty zainteresowane przejęciem.
2. 
Jeżeli Fundusz przeprowadził wstępne oszacowanie zgodnie z art. 137 ust. 3, celem oszacowania, o którym mowa w art. 137 ust. 2, jest ostateczne ustalenie wartości praw majątkowych oraz sprawdzenie poprawności określenia kwot, o którym mowa w art. 202 ust. 1, zakresu umorzenia lub konwersji oraz wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, ustalonych na podstawie wstępnego oszacowania w celu podjęcia decyzji w sprawie, o której mowa w ust. 3.
3. 
Jeżeli w oszacowaniu wartość aktywów netto jest wyższa niż wartość aktywów netto we wstępnym oszacowaniu, Fundusz może:
1)
zmienić poziom umorzenia lub konwersji instrumentów kapitałowych lub zobowiązań;
2)
dokonać korekty wynagrodzenia z tytułu przeniesienia praw majątkowych lub zobowiązań do instytucji pomostowej lub podmiotu zarządzania aktywami.
4. 
We wstępnym oszacowaniu uwzględnia się rezerwę na dodatkowe straty niezidentyfikowane ze względu na wymagany okres przeprowadzenia oszacowania.
5. 
Oszacowanie uwzględnia roszczenia, które Fundusz może zgłosić do podmiotu w restrukturyzacji z tytułu kosztów zastosowania instrumentów przymusowej restrukturyzacji, środków przekazanych z funduszu wypłaty środków gwarantowanych, wsparcia udzielanego podmiotowi w restrukturyzacji i podmiotowi przejmującemu oraz wykorzystania środków publicznych.
6. 
Oszacowanie nie może uwzględniać udzielenia w przyszłości podmiotowi nadzwyczajnego publicznego wsparcia finansowego ani nadzwyczajnego wsparcia płynności udzielanego przez Narodowy Bank Polski lub inny bank centralny na niestandardowych warunkach odnoszących się do zabezpieczenia, terminu lub stóp procentowych.
7. 
Oszacowanie powinno zawierać:
1)
ocenę wartości aktywów i pasywów podmiotu;
2)
bilans uwzględniający dokonaną ocenę oraz kwoty, o których mowa w ust. 4 i 5;
3)
ocenę sytuacji finansowej podmiotu;
4)
zestawienie zobowiązań bilansowych i pozabilansowych podmiotu w podziale na kategorie zaspokajania roszczeń zgodnie z przepisami ustawy - Prawo upadłościowe oraz oszacowanie przewidywanego poziomu zaspokojenia roszczeń, w przypadku gdyby wobec podmiotu wydane zostało postanowienie o ogłoszeniu upadłości.
8. 
W przypadku gdy oszacowanie przeprowadza się w celu zastosowania instrumentu umorzenia lub konwersji zobowiązań, oszacowanie powinno zawierać określenie wartości instrumentów własnościowych wydawanych w wyniku konwersji w celu określenia stóp konwersji.
9. 
Oszacowanie może zawierać ocenę wartości rynkowej aktywów i pasywów.
10. 
Wstępne oszacowanie powinno wskazywać wartość aktywów i pasywów oraz kwoty, o których mowa w ust. 4 i 5.
1. 
Oszacowania w zakresie określonym w art. 138 ust. 1 pkt 1 dokonuje się na podstawie obiektywnej i realistycznej oceny aktywów i zobowiązań, z uwzględnieniem przepisów właściwych dla sporządzania sprawozdań finansowych oraz wymogów w zakresie funduszy własnych, o których mowa w art. 92-98 rozporządzenia nr 575/2013, i zasad określania kapitałów niezbędnych do pokrycia ryzyka występującego w działalności podmiotu.
2. 
Przeprowadzający oszacowanie może, w uzasadnionych przypadkach, przyjąć inne założenia i zastosować inne metody oszacowania niż te, które przyjmował i stosował podmiot, sporządzając sprawozdania finansowe lub wykonując obowiązki w zakresie sprawozdawczości nadzorczej, w szczególności może uwzględnić wytyczne organów nadzoru.
1. 
Oszacowania w zakresie określonym w art. 138 ust. 1 pkt 2-6 dokonuje się na podstawie obiektywnej, realistycznej i ostrożnej oceny oczekiwanych przepływów pieniężnych z tytułu zastosowania instrumentów przymusowej restrukturyzacji, z uwzględnieniem planu przymusowej restrukturyzacji albo grupowego planu przymusowej restrukturyzacji i schematu przymusowej restrukturyzacji, jeżeli został on opracowany.
2. 
Przeprowadzający oszacowanie może, po uprzedniej konsultacji z Funduszem, w przypadku gdy, ze względu na bieżące warunki, cele przymusowej restrukturyzacji zostaną zrealizowane w większym stopniu przez działania nieokreślone w planach, o których mowa w ust. 1, dokonać oszacowania oczekiwanych przepływów pieniężnych z tytułu instrumentów przymusowej restrukturyzacji innych niż określone w tych planach.
3. 
W zakresie określonym w art. 138 ust. 1 pkt 2 przeprowadzający oszacowanie uwzględnia wyniki oszacowania w oszacowaniu oczekiwanych przepływów pieniężnych.
4. 
Oszacowanie oczekiwanych przepływów pieniężnych jest dokonywane z zastosowaniem stóp dyskonta w celu określenia bieżącej wartości przyszłych przepływów pieniężnych.
5. 
Członkowie zarządu i rady nadzorczej podmiotu, którego aktywa i pasywa podlegają oszacowaniu, pełniący obowiązki w roku, w którym nastąpiło wszczęcie przymusowej restrukturyzacji lub prowadzono oszacowanie, oraz w okresie 3 lat poprzedzających wszczęcie przymusowej restrukturyzacji, oraz kluczowy biegły rewident przeprowadzający badanie lub przegląd sprawozdania finansowego w roku, w którym nastąpiło wszczęcie przymusowej restrukturyzacji lub rozpoczęcie oszacowania, oraz w okresie 3 lat obrotowych poprzedzających wszczęcie przymusowej restrukturyzacji, są obowiązani udzielać informacji Funduszowi oraz podmiotowi przeprowadzającemu oszacowanie. W przypadku gdy rozpoczęcie oszacowania nastąpiło w roku poprzedzającym rok wszczęcia przymusowej restrukturyzacji, okres 3 lat obrotowych poprzedzających wszczęcie przymusowej restrukturyzacji liczony jest do dnia rozpoczęcia oszacowania.
1. 
Fundusz może dokonać zamknięcia ksiąg rachunkowych podmiotu w restrukturyzacji na wybrany dzień. Zamknięcie ksiąg rachunkowych może być dokonane również na dzień poprzedzający dzień wszczęcia przymusowej restrukturyzacji.
2. 
Dzień, na który dokonuje się zamknięcia ksiąg rachunkowych, jest dniem bilansowym w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2023 r. poz. 120, 295 i 1598). Sprawozdanie finansowe sporządzone na ten dzień nie jest rocznym sprawozdaniem finansowym w rozumieniu tej ustawy.
3. 
Zyski lub straty, ustalone na podstawie sprawozdania finansowego, o którym mowa w ust. 2, mogą podlegać odpowiednio podziałowi lub pokryciu.
1. 
Fundusz może zawiesić prawo do realizacji zabezpieczeń z majątku podmiotu w restrukturyzacji, jednak na okres nie dłuższy niż do końca dnia roboczego następującego po dniu publikacji ogłoszenia o decyzji Funduszu o zawieszeniu tego prawa.
2. 
Fundusz nie może zawiesić prawa do realizacji zabezpieczenia przez:
1)
podmiot będący podmiotem prowadzącym lub uczestnikiem systemu płatności lub systemu rozrachunku, na rzecz którego zostało ustanowione zabezpieczenie w związku z uczestnictwem w tym systemie;
1a)
CCP;
2)
Narodowy Bank Polski, bank centralny innego państwa członkowskiego w rozumieniu przepisów ustawy o ostateczności rozrachunku lub Europejski Bank Centralny, z tytułu ustanowionego na ich rzecz zabezpieczenia operacji z tymi bankami.
3. 
Fundusz, podejmując decyzję, o której mowa w ust. 1, uwzględnia jej wpływ na funkcjonowanie rynku finansowego.
4. 
Fundusz dąży do zapewnienia jednakowych zasad zawieszenia prawa do realizacji zabezpieczeń podmiotów grupy, wobec których są podejmowane działania przymusowej restrukturyzacji.
1. 
Fundusz może zawiesić prawo jednostronnego rozwiązania umów zawartych z podmiotem w restrukturyzacji, jednak na okres nie dłuższy niż do końca dnia roboczego następującego po dniu publikacji ogłoszenia o decyzji Funduszu o zawieszeniu tego prawa.
2. 
Fundusz może zawiesić także prawo jednostronnego rozwiązania umów zawartych z podmiotem zależnym podmiotu w restrukturyzacji, jednak na okres nie dłuższy niż do końca dnia roboczego następującego po dniu publikacji ogłoszenia o decyzji Funduszu o zawieszeniu prawa wypowiedzenia albo odstąpienia, jeżeli łącznie zostaną spełnione następujące warunki:
1)
wykonanie zobowiązań z takiej umowy jest zabezpieczone przez podmiot w restrukturyzacji;
2)
umowne przesłanki wypowiedzenia albo odstąpienia odnoszą się wyłącznie do sytuacji finansowej podmiotu w restrukturyzacji;
3)
w przypadku przeniesienia:
a)
prawa majątkowe i zobowiązania podmiotu zależnego związane z umową zostaną przejęte przez podmiot przejmujący albo
b)
Fundusz zapewni w inny sposób odpowiednie zabezpieczenie wykonania zobowiązań z umowy.
3. 
Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli strona umowy zostanie powiadomiona przez Fundusz, że prawa lub obowiązki wynikające z umowy nie podlegają przeniesieniu do instytucji pomostowej, podmiotu zarządzającego aktywami lub podmiotu trzeciego albo nie będą podlegać umorzeniu lub konwersji.
4. 
Strona umowy zawartej z podmiotem w restrukturyzacji nie może wypowiedzieć umowy ani odstąpić od niej z powodu wszczęcia przymusowej restrukturyzacji lub wykonywania przez Fundusz wobec podmiotu w restrukturyzacji uprawnień wynikających z ustawy, jeżeli są spełniane świadczenia główne wynikające z umowy oraz są wykonywane zobowiązania umowne w zakresie ustanowienia zabezpieczenia.
5. 
Jeżeli prawa i zobowiązania z tytułu umowy zawartej z podmiotem w restrukturyzacji zostały przeniesione do instytucji pomostowej lub podmiotu trzeciego, strona takiej umowy może wypowiedzieć umowę albo odstąpić od niej wyłącznie w przypadku, gdy po przeniesieniu są spełnione przesłanki wszczęcia postępowania sądowego mającego na celu dochodzenie roszczenia z umowy.
6. 
Strona umowy zawartej z podmiotem w restrukturyzacji nie może wypowiedzieć umowy ani odstąpić od niej, w przypadku gdy zobowiązania z tytułu umowy podlegają umorzeniu lub konwersji zobowiązań.
7. 
Fundusz nie może zawiesić prawa do wypowiedzenia w odniesieniu do umowy o uczestnictwo w systemie płatności lub systemie rozrachunku, a także umów zawartych w związku z uczestnictwem w takim systemie, przysługującego podmiotowi prowadzącemu ten system, uczestnikowi tego systemu, CCP, Narodowemu Bankowi Polskiemu lub bankowi centralnemu państwa członkowskiego innego niż Rzeczpospolita Polska.
1. 
Fundusz może zawiesić wykonanie wymagalnych zobowiązań podmiotu w restrukturyzacji na okres nie dłuższy niż do końca dnia roboczego następującego po dniu publikacji decyzji Funduszu o zawieszeniu wykonania zobowiązań.
2. 
Przepisu ust. 1 nie stosuje się w stosunku do zobowiązań:
1)
wobec deponentów - z tytułu środków gwarantowanych;
2)
wobec inwestorów - z tytułu środków objętych ochroną w ramach systemu rekompensat;
3)
z tytułu uczestnictwa w systemie płatności lub systemie rozrachunku papierów wartościowych w rozumieniu przepisów ustawy o ostateczności rozrachunku, w tym wobec podmiotu prowadzącego ten system;
4)
wobec CCP;
5)
wobec Narodowego Banku Polskiego, banku centralnego innego państwa członkowskiego w rozumieniu przepisów ustawy o ostateczności rozrachunku lub Europejskiego Banku Centralnego.
3. 
Fundusz, podejmując decyzję, o której mowa w ust. 1, uwzględnia jej wpływ na funkcjonowanie rynku finansowego.
4. 
W przypadku gdy termin wykonania zobowiązania przypada w okresie zawieszenia, zobowiązanie staje się wymagalne w dniu roboczym następującym po okresie zawieszenia.
5. 
W przypadku gdy wykonanie zobowiązania podmiotu w restrukturyzacji z umowy lub innego stosunku prawnego zostało zawieszone na podstawie decyzji, o której mowa w ust. 1, wykonanie zobowiązania z tej umowy lub z tego stosunku prawnego przez pozostałe strony ulega zawieszeniu na taki sam okres.
1. 
Fundusz może, w drodze decyzji, po zasięgnięciu opinii Komisji Nadzoru Finansowego, zawiesić wykonanie przez podmiot zobowiązań do płatności lub dostawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
1)
podmiot jest zagrożony upadłością;
2)
w odniesieniu do podmiotu nie jest możliwe podjęcie działań, o których mowa w art. 101 ust. 7 pkt 2, które pozwoliłyby na usunięcie zagrożenia upadłością;
3)
zawieszenie jest konieczne w celu uniknięcia pogorszenia sytuacji finansowej podmiotu;
4)
zawieszenie jest konieczne w celu:
a)
ustalenia przesłanek, o których mowa w art. 101 ust. 7 pkt 3, lub
b)
określenia działań z zakresu przymusowej restrukturyzacji lub zapewnienia skuteczności stosowania jednego lub większej liczby instrumentów przymusowej restrukturyzacji.
2. 
Komisja Nadzoru Finansowego niezwłocznie wydaje opinię, o której mowa w ust. 1.
3. 
Przepisu ust. 1 nie stosuje się do zobowiązań podmiotu wobec:
1)
systemu płatności lub systemu rozrachunku papierów wartościowych w rozumieniu ustawy o ostateczności rozrachunku, w tym wobec podmiotu prowadzącego ten system;
2)
CCP;
3)
Narodowego Banku Polskiego, banku centralnego innego państwa członkowskiego w rozumieniu ustawy o ostateczności rozrachunku lub Europejskiego Banku Centralnego.
4. 
Fundusz może zawiesić wykonanie przez podmiot zobowiązań do płatności lub dostawy na okres nie dłuższy niż do końca dnia roboczego następującego po dniu, w którym decyzja Funduszu o zawieszeniu została zamieszczona na stronie internetowej.
5. 
Fundusz, wydając decyzję, o której mowa w ust. 1, uwzględnia jej wpływ na funkcjonowanie rynku finansowego, w szczególności ocenia adekwatność objęcia zawieszeniem środków objętych ochroną gwarancyjną, w tym środków gwarantowanych należących do osób fizycznych, mikroprzedsiębiorców, małych i średnich przedsiębiorców. Fundusz uwzględnia także odrębne przepisy, w szczególności dotyczące uprawnień nadzorczych i sądowych, służące zapewnianiu ochrony praw wierzycieli i ich równego traktowania na wypadek likwidacji podmiotu zgodnie z przepisami ustawy - Prawo upadłościowe w związku z brakiem spełnienia przesłanki, o której mowa w art. 101 ust. 7 pkt 3. Przepisy art. 135 ust. 4, art. 156 i art. 157 stosuje się odpowiednio.
6. 
W przypadku zawieszenia wykonania zobowiązań podmiotu do płatności lub dostawy wynikających z umowy lub innego stosunku prawnego, na podstawie decyzji, o której mowa w ust. 1, zawieszeniu na taki sam okres ulega wykonanie zobowiązań do płatności lub dostawy pozostałych stron umowy lub innego stosunku prawnego.
7. 
W przypadku gdy termin wykonania zobowiązania przypada w okresie zawieszenia, zobowiązanie staje się wymagalne w dniu roboczym następującym po okresie zawieszenia.
8. 
W przypadku, o którym mowa w ust. 1, Fundusz niezwłocznie przekazuje decyzję podmiotowi zagrożonemu upadłością. Przed podjęciem decyzji o wszczęciu przymusowej restrukturyzacji Fundusz niezwłocznie informuje o decyzji Komisję Nadzoru Finansowego oraz podmioty, o których mowa w art. 101 ust. 6.
9. 
Uprawnienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje Funduszowi niezależnie od przewidzianych w odrębnych przepisach uprawnień do zawieszenia wykonania przez podmiot zobowiązań do płatności lub dostawy.
10. 
Fundusz może, w okresie zawieszenia wykonania przez podmiot zobowiązań do płatności lub dostawy, zawiesić:
1)
realizację zabezpieczeń z majątku podmiotu na okres zawieszenia wykonania przez podmiot zobowiązań do płatności lub dostawy;
2)
uprawnienie do jednostronnego rozwiązania umów zawartych z podmiotem na okres, o którym mowa w art. 143 ust. 1.
11. 
Jeżeli w przypadku, o którym mowa w ust. 1 i 10, Fundusz podejmie decyzję o wszczęciu przymusowej restrukturyzacji, przepisów art. 142 ust. 1, art. 143 ust. 1 i art. 144 ust. 1 nie stosuje się do zawieszania przez Fundusz praw w sposób określony w tych przepisach.
12. 
Fundusz niezwłocznie doręcza decyzję, o której mowa w ust. 1, podmiotowi, któremu zostało zawieszone wykonanie zobowiązań do płatności lub dostawy.
1. 
W umowie finansowej, której jedną ze stron jest podmiot, a prawem właściwym jest prawo państwa trzeciego, zawiera się zastrzeżenie, zgodnie z którym Funduszowi przysługują uprawnienia, o których mowa w art. 142-144a, a przepisy art. 156 stosuje się do stron tej umowy.
2. 
Przepis ust. 1 stosuje się do umów finansowych:
1)
w przypadku których Funduszowi przysługiwałyby uprawnienia, o których mowa w w art. 142-144a lub do których miałyby zastosowanie przepisy art. 156, jeżeli prawem właściwym byłoby prawo państwa członkowskiego;
2)
na podstawie których powstają zobowiązania podmiotu, w tym zobowiązania pozabilansowe i warunkowe wynikające z umów finansowych.
3. 
Krajowy podmiot dominujący posiadający podmiot zależny z siedzibą na terytorium państwa trzeciego zapewnia, że umowy finansowe, dla których prawem właściwym jest prawo państwa trzeciego, zawierane przez jego podmiot zależny, zawierają zastrzeżenie, o którym mowa w ust. 1.
4. 
Przepis ust. 3 stosuje się w przypadku, gdy podmiotem zależnym z siedzibą na terytorium państwa trzeciego jest:
1)
instytucja kredytowa w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 575/2013;
2)
firma inwestycyjna w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 575/2013 lub podmiot, który byłby taką firmą inwestycyjną, gdyby miał siedzibę na terytorium państwa członkowskiego;
3)
instytucja finansowa.
5. 
Zarząd Funduszu może, na wniosek krajowego podmiotu dominującego, w drodze uchwały, mając na uwadze ograniczony wpływ na ocenę wykonalności planu przymusowej restrukturyzacji lub grupowego planu przymusowej restrukturyzacji, zwolnić ten podmiot z obowiązku, o którym mowa w ust. 3, jeżeli krajowy podmiot dominujący oraz podmiot zależny z siedzibą na terytorium państwa trzeciego będący stroną umowy finansowej uznają, że jego wykonanie nie jest możliwe ze względu na przepisy państwa trzeciego, którym podlega umowa. Wniosek krajowego podmiotu dominującego zawiera uzasadnienie. Fundusz może żądać przedstawienia przez wnioskodawcę opinii prawnej.
6. 
Niezamieszczenie w umowie finansowej, o której mowa w ust. 1 lub 3, zastrzeżeń umownych określonych w ust. 1 pozostaje bez wpływu na możliwość stosowania przez Fundusz uprawnień, o których mowa w art. 142-144a, oraz stosowania do stron tej umowy przepisów art. 156.
1. 
W przypadkach, o których mowa w art. 142 ust. 1, art. 143 ust. 1 i 2, art. 144 ust. 1 oraz art. 144a ust. 1, przepisów art. 4 i art. 8-10 ustawy z dnia 2 kwietnia 2004 r. o niektórych zabezpieczeniach finansowych (Dz. U. z 2022 r. poz. 133 oraz z 2023 r. poz. 1723) nie stosuje się.
2. 
Przepisu ust. 1 nie stosuje się do zabezpieczeń, o których mowa w art. 142 ust. 2.
1. 
Fundusz może, w drodze decyzji, zobowiązać podmiot należący do grupy podmiotu w restrukturyzacji do świadczenia usług w zakresie niezbędnym do prowadzenia działalności związanej z przeniesionymi: przedsiębiorstwem podmiotu w restrukturyzacji, prawami udziałowymi podmiotu w restrukturyzacji, wybranymi albo wszystkimi prawami majątkowymi lub wybranymi albo wszystkimi zobowiązaniami podmiotu w restrukturyzacji przez podmiot, na który są przenoszone, w szczególności jeżeli świadczyły one takie usługi na rzecz podmiotu w restrukturyzacji przed dniem wszczęcia przymusowej restrukturyzacji. Okres świadczenia usług nie może być dłuższy niż 12 miesięcy od dnia wydania decyzji Funduszu o zastosowaniu instrumentu przejęcia przedsiębiorstwa, instytucji pomostowej lub wydzielenia praw majątkowych.
2. 
Usługi, o których mowa w ust. 1, podmioty grupy są obowiązane świadczyć na dotychczasowych warunkach umownych, a w przypadku gdy podmioty te nie zawierały umów z podmiotem w restrukturyzacji w zakresie tych usług - na przeciętnych warunkach rynkowych, na podstawie umowy zawartej z podmiotem, na rzecz którego są świadczone usługi.
3. 
Usługi, o których mowa w ust. 1, nie mogą obejmować wsparcia finansowego.

Fundusz może, w drodze decyzji, pozbawić właścicieli podmiotu w restrukturyzacji praw poboru akcji lub praw do objęcia innych instrumentów udziałowych.

Fundusz może zawiesić, do dnia zakończenia przymusowej restrukturyzacji, zwrot wpłat dokonanych przez właścicieli podmiotu w restrukturyzacji na udziały podmiotu w restrukturyzacji będącego spółdzielnią.

Fundusz może wystąpić z wnioskiem do spółki prowadzącej rynek regulowany lub firmy inwestycyjnej organizującej alternatywny system obrotu, o której mowa w art. 78 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi:

1)
o wykluczenie instrumentów finansowych z obrotu zorganizowanego w rozumieniu przepisów tej ustawy, w szczególności w przypadku zastosowania instrumentu umorzenia lub konwersji zobowiązań;
2)
o zawieszenie obrotu instrumentami finansowymi, na okres nie dłuższy niż 3 miesiące.
1. 
Fundusz może powierzyć innemu bankowi wykonywanie czynności banku w restrukturyzacji, o których mowa w art. 5 i art. 6 ustawy - Prawo bankowe. Przepisów art. 6a ust. 2, ust. 3 pkt 2 i ust. 4-8 oraz art. 6c-6d ustawy - Prawo bankowe nie stosuje się.
2. 
Fundusz może, w drodze umowy zawartej na piśmie, powierzyć przedsiębiorcy lub przedsiębiorcy zagranicznemu wykonywanie w imieniu i na rzecz banku w restrukturyzacji pośrednictwa w zakresie czynności wymienionych w art. 5 i art. 6 ustawy - Prawo bankowe i czynności faktycznych związanych z działalnością bankową. Przepisów art. 6a ust. 2, ust. 3 pkt 2 i ust. 4-8 oraz art. 6c-6d ustawy - Prawo bankowe nie stosuje się.
3. 
Fundusz może powierzyć przedsiębiorcy lub przedsiębiorcy zagranicznemu wykonywanie czynności związanych z działalnością prowadzoną przez firmę inwestycyjną w restrukturyzacji, w tym z prowadzoną przez nią działalnością maklerską. Przepisów art. 81a ust. 2 pkt 1, art. 81b ust. 1 pkt 6-10 i ust. 2, art. 81d oraz art. 81g ust. 2-5 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi nie stosuje się.
4. 
Fundusz niezwłocznie zawiadamia Komisję Nadzoru Finansowego o zawarciu umów, o których mowa w ust. 1-3.
1. 
Fundusz może, w drodze decyzji, dokonać zmiany warunków umowy, której stroną jest podmiot w restrukturyzacji, w tym dokonać rozliczenia umowy, przeniesienia praw lub zobowiązań z umowy na osobę trzecią lub wstąpić w miejsce strony umowy.
2. 
Przepisu ust. 1 nie stosuje się do umów:
1)
o uczestnictwo w systemie płatności lub systemie rozrachunku;
2)
zawieranych w związku z uczestnictwem w systemie płatności lub systemie rozrachunku;
3)
związanych z udzieleniem gwarancji Skarbu Państwa, o której mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 12 lutego 2009 r. o udzielaniu przez Skarb Państwa wsparcia instytucjom finansowym (Dz. U. z 2023 r. poz. 776);
4)
zawartych z Narodowym Bankiem Polskim, bankiem centralnym innego państwa członkowskiego w rozumieniu przepisów ustawy o ostateczności rozrachunku lub Europejskim Bankiem Centralnym.
1. 
W przypadku gdy Fundusz dokonuje zmiany warunków umowy, przeniesienia części praw majątkowych podmiotu w restrukturyzacji do innego podmiotu lub ich przeniesienia z podmiotu zarządzającego aktywami lub z instytucji pomostowej do innego podmiotu, prawa majątkowe lub zobowiązania powiązane lub będące skutkiem tej samej czynności prawnej powinny być przeniesione w całości lub zmienione albo podlegać wypowiedzeniu tak, aby nie ograniczyć ich celu lub praw stron czynności prawnej oraz aby zachować:
1)
stopień zabezpieczenia wykonania zobowiązań wynikających z ustanowionych zabezpieczeń, w szczególności nie dokonywać:
a)
przeniesienia praw majątkowych stanowiących zabezpieczenie wykonania zobowiązania lub pożytków z praw, które stanowią zabezpieczenie wykonania zobowiązania bez przeniesienia tego zobowiązania,
b)
przeniesienia pożytków z zabezpieczenia bez przeniesienia zabezpieczonego zobowiązania,
c)
przeniesienia zobowiązania bez przeniesienia praw majątkowych stanowiących zabezpieczenie wykonania tego zobowiązania lub pożytków z praw majątkowych stanowiących zabezpieczenie wykonania tego zobowiązania,
d)
zmian warunków umów zabezpieczenia, które prowadzą do utraty lub ograniczenia praw do realizacji zabezpieczenia;
2)
możliwość potrącenia lub kompensaty.
2. 
Przepisy ust. 1 stosuje się do:
1)
umów i porozumień:
a)
o ustanowienie zabezpieczenia finansowego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 kwietnia 2004 r. o niektórych zabezpieczeniach finansowych,
b)
o ustanowienie zabezpieczenia, innych niż określone w lit. a,
c)
zawierających prawo stron do potrącenia lub umów zawierających klauzulę kompensacyjną, w tym przewidujących, na wypadek naruszenia warunków umowy lub innego zdarzenia, natychmiastowe potrącenie lub kompensację wierzytelności stron,
d)
zabezpieczenia wierzytelności,
e)
z przyrzeczeniem odkupu,
f)
finansowania strukturalnego, w szczególności sekurytyzacji;
2)
listów zastawnych lub innych zabezpieczonych instrumentów.

Fundusz może, jeżeli jest to niezbędne w celu zapewnienia dostępu deponentów do środków gwarantowanych, w szczególności:

1)
dokonać przeniesienia zobowiązań z tytułu środków gwarantowanych bez przeniesienia powiązanych z nimi praw majątkowych lub zobowiązań;
2)
przenieść prawa majątkowe lub zobowiązania, zmienić warunki lub dokonać rozliczenia umowy bez odpowiednich czynności przeniesienia lub zmiany powiązanych zobowiązań z tytułu środków gwarantowanych.