Art. 101. - [Zadania Komisji Nadzoru Finansowego; wydanie decyzji o wszczęciu przymusowej restrukturyzacji lub o umorzeniu lub konwersji instrumentów kapitałowych] - Bankowy Fundusz Gwarancyjny, system gwarantowania depozytów oraz przymusowa restrukturyzacja.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2022.2253 t.j.

Akt obowiązujący
Wersja od: 1 stycznia 2024 r.
Art.  101.  [Zadania Komisji Nadzoru Finansowego; wydanie decyzji o wszczęciu przymusowej restrukturyzacji lub o umorzeniu lub konwersji instrumentów kapitałowych]
1. 
Komisja Nadzoru Finansowego niezwłocznie informuje Fundusz o:
1)
zagrożeniu podmiotu upadłością;
2)
braku przesłanek wskazujących, że możliwe do podjęcia działania nadzorcze lub działania tego podmiotu pozwolą we właściwym czasie usunąć to zagrożenie.
2. 
Komisja Nadzoru Finansowego niezwłocznie informuje Fundusz o:
1)
zaprzestaniu spełniania przez oddział banku zagranicznego warunków prowadzenia działalności albo zagrożeniu zaprzestania spełniania przez oddział banku zagranicznego warunków prowadzenia działalności oraz o braku przesłanek wskazujących, że możliwe działania nadzorcze lub działania tego podmiotu pozwolą we właściwym czasie usunąć to zagrożenie lub spełnić te warunki;
2)
zaprzestaniu przez oddział banku zagranicznego regulowania zobowiązań lub takim zagrożeniu;
3)
wszczęciu przez właściwy organ przymusowej restrukturyzacji państwa trzeciego przymusowej restrukturyzacji lub podobnego postępowania, lub zamiarze wszczęcia takiego postępowania wobec banku zagranicznego.
3. 
Podmiot uznaje się za zagrożony upadłością w przypadku wystąpienia co najmniej jednej z następujących okoliczności:
1)
występują przesłanki uznania, że nie będzie on spełniał warunków prowadzenia działalności w stopniu uzasadniającym uchylenie albo cofnięcie zezwolenia na utworzenie banku albo prowadzenie działalności maklerskiej przez firmę inwestycyjną;
2)
aktywa podmiotu nie wystarczają na zaspokojenie jego zobowiązań albo występują przesłanki uznania, że aktywa podmiotu nie wystarczą na zaspokojenie jego zobowiązań;
3)
podmiot nie reguluje swoich wymagalnych zobowiązań albo występują przesłanki uznania, że nie będzie ich regulował;
4)
kontynuacja działalności podmiotu wymaga zaangażowania nadzwyczajnych środków publicznych.
4. 
Komisja Nadzoru Finansowego dokonuje oceny spełnienia warunków określonych w ust. 1 na podstawie:
1)
wyników badania i oceny nadzorczej;
2)
wyników realizacji planu naprawy, zastosowania środków nadzoru, w tym środków wczesnej interwencji;
3)
wyników badania jakości aktywów;
4)
zawiadomień zarządu podmiotu;
5)
innych informacji uzyskanych w trybie nadzoru.
5. 
Komisja Nadzoru Finansowego, dokonując oceny spełnienia warunków określonych w ust. 1, uwzględnia w szczególności:
1)
naruszenie lub niebezpieczeństwo naruszenia przez podmiot wymogów w zakresie funduszy własnych, płynności i dźwigni finansowej;
2)
ocenę podmiotu w wyniku badania i oceny nadzorczej wskazującą na niekorzystną sytuację finansową podmiotu;
3)
stratę lub niebezpieczeństwo straty naruszającej w istotnym stopniu fundusze własne;
4)
naruszenie określonego przez Fundusz minimalnego poziomu funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych;
5)
prowadzenie przez podmiot działalności z naruszeniem prawa lub statutu, które może prowadzić do niewypłacalności lub utraty płynności przez podmiot;
6)
brak realizacji zaleceń Komisji Nadzoru Finansowego.
6. 
Komisja Nadzoru Finansowego przekazuje informację, o której mowa w ust. 1, także:
1)
Narodowemu Bankowi Polskiemu;
2)
ministrowi właściwemu do spraw instytucji finansowych;
3)
organom nadzoru właściwym dla oddziałów podmiotu zagrożonego upadłością oraz podmiotu dominującego;
4)
organom nadzoru sprawującym nadzór skonsolidowany, w przypadku gdy podmiot zagrożony upadłością lub jego podmiot dominujący podlega nadzorowi skonsolidowanemu;
5)
właściwym organom przymusowej restrukturyzacji dla oddziałów podmiotu zagrożonego upadłością oraz właściwym organom przymusowej restrukturyzacji dla grupy, w przypadku gdy podmiot krajowy jest podmiotem zależnym;
6)
organowi zarządzającemu uznanym systemem gwarancji depozytów w państwie, na którego terytorium ma siedzibę podmiot dominujący;
7)
podmiotom zarządzającym funduszami przymusowej restrukturyzacji w państwie, na którego terytorium ma siedzibę podmiot dominujący, w przypadku gdy funduszem nie zarządza właściwy organ przymusowej restrukturyzacji dla grupy;
8)
Przewodniczącemu Komitetu Stabilności Finansowej;
9)
Europejskiej Radzie Ryzyka Systemowego.
7. 
W przypadku gdy łącznie są spełnione następujące warunki:
1)
podmiot krajowy jest zagrożony upadłością,
2)
nie występują uzasadnione przesłanki wskazujące, że działania podmiotu krajowego lub systemu ochrony instytucjonalnej lub działania nadzorcze, w tym środki wczesnej interwencji, pozwolą we właściwym czasie usunąć zagrożenie upadłością,
3)
działania wobec podmiotu krajowego konieczne są w interesie publicznym

- Fundusz wydaje decyzję o wszczęciu wobec podmiotu krajowego przymusowej restrukturyzacji albo decyzję o umorzeniu lub konwersji instrumentów kapitałowych lub zobowiązań kwalifikowalnych, o której mowa w art. 70 ust. 1 pkt 1.

8. 
W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lub 3, jeżeli działania wobec oddziału podmiotu mającego siedzibę na terytorium państwa trzeciego lub banku zagranicznego konieczne są w interesie publicznym, Fundusz wydaje decyzję o wszczęciu wobec tego oddziału przymusowej restrukturyzacji.
9. 
W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, jeżeli wobec podmiotu mającego siedzibę na terytorium państwa trzeciego lub banku zagranicznego nie wszczęto przymusowej restrukturyzacji lub postępowania upadłościowego, lub postępowania takie nie będą wszczęte, a działania wobec oddziału tego podmiotu lub banku zagranicznego konieczne są w interesie publicznym, Fundusz wydaje decyzję o wszczęciu wobec tego oddziału banku zagranicznego przymusowej restrukturyzacji.
10. 
Działania w ramach przymusowej restrukturyzacji są podejmowane w interesie publicznym, jeżeli są konieczne do zapewnienia realizacji co najmniej jednego z celów przymusowej restrukturyzacji, o których mowa w art. 66, są proporcjonalne do tych celów, a ich osiągnięcie w takim samym stopniu nie byłoby możliwe w ramach postępowania upadłościowego.
11. 
Fundusz, przed wydaniem decyzji, o której mowa w ust. 7, zasięga opinii Komisji Nadzoru Finansowego w zakresie spełnienia przesłanek, o których mowa w ust. 7 pkt 1 i 2. Komisja Nadzoru Finansowego przekazuje opinię w terminie 5 dni roboczych. W przypadku gdy w ocenie Funduszu nie zostały spełnione przesłanki, o których mowa w ust. 7, 8 lub 9, Fundusz informuje o tym Komisję Nadzoru Finansowego.
12. 
Decyzje, o których mowa w ust. 7-9, zawierają oszacowanie, o którym mowa w art. 137 ust. 1.
12a. 
Decyzje w sprawach umorzenia lub konwersji instrumentów kapitałowych lub zobowiązań kwalifikowalnych oraz zastosowania instrumentów przymusowej restrukturyzacji zawierają oszacowanie wartości aktywów i pasywów podmiotu.
12b. 
W decyzji o wszczęciu przymusowej restrukturyzacji Fundusz może:
1)
dokonać umorzenia lub konwersji instrumentów kapitałowych lub zobowiązań kwalifikowalnych;
2)
określić zakres i warunki zastosowania instrumentów przymusowej restrukturyzacji;
3)
ustanowić administratora lub zastępcę administratora;
4)
zawiesić działalność podmiotu w restrukturyzacji;
5)
zawiesić wykonanie wymagalnych zobowiązań podmiotu w restrukturyzacji;
6)
zawiesić prawa do realizacji zabezpieczeń;
7)
dokonać zmiany warunków umów, których stroną jest podmiot w restrukturyzacji;
8)
dokonać zmiany warunków spłaty instrumentów dłużnych i innych zobowiązań;
9)
zawiesić prawa jednostronnego rozwiązania umów zawartych z podmiotem w restrukturyzacji i z podmiotem zależnym podmiotu w restrukturyzacji;
10)
zlikwidować podmiot w restrukturyzacji, w trybie określonym w art. 230 ust. 1.
12c. 
W decyzji, o której mowa w ust. 7, wydawanej w przypadku, o którym mowa w art. 70 ust. 1 pkt 2, Fundusz może nałożyć na podmiot lub jego właściwą instytucję dominującą obowiązek wyemitowania nowych praw udziałowych.
13. 
Nie uznaje się za zaangażowanie nadzwyczajnych środków publicznych, o którym mowa w ust. 3 pkt 4, udzielenia na podstawie odrębnych przepisów pomocy wypłacalnemu podmiotowi w celu przeciwdziałania poważnym zakłóceniom w gospodarce i utrzymania stabilności finansowej w formie:
1)
gwarancji Skarbu Państwa w celu zabezpieczenia wsparcia płynności, udostępnianego przez Narodowy Bank Polski,
2)
gwarancji Skarbu Państwa spłaty zobowiązań z tytułu nowo emitowanych instrumentów dłużnych,
3)
rekapitalizacji na warunkach nieodbiegających od przeciętnych warunków rynkowych w przypadku, gdy jest ona konieczna do pokrycia niedoborów kapitału oszacowanych w wyniku testów warunków skrajnych lub przeglądu jakości aktywów przeprowadzonych przez Komisję Nadzoru Finansowego, Europejski Bank Centralny lub Europejski Urząd Nadzoru Bankowego

- o ile jest proporcjonalne do skali zagrożeń, ma charakter zapobiegawczy i czasowy, a także nie może służyć pokryciu strat, które podmiot poniósł lub poniesie w bliskiej przyszłości.

14. 
Podmiot krajowy lub podmioty, o których mowa w art. 64 pkt 2 lit. a, c lub d, podlegają likwidacji na zasadach określonych w odrębnych przepisach, w przypadku gdy są spełnione przesłanki określone w ust. 7 pkt 1 i 2, ale nie jest spełniony warunek określony w ust. 7 pkt 3.