Badania na zawartość alkoholu w organizmie osób podejrzanych o popełnienie przestępstwa w stanie nietrzeźwości.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1961.39.201

Akt utracił moc

Wersja od: 21 listopada 1962 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ

z dnia 25 lipca 1961 r.

w sprawie badań na zawartość alkoholu w organizmie osób podejrzanych o popełnienie przestępstwa w stanie nietrzeźwości.

Na podstawie art. 34 § 2 ustawy z dnia 10 grudnia 1959 r. o zwalczaniu alkoholizmu (Dz. U. Nr 69, poz. 434) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Osoba podejrzana o popełnienie przestępstwa w stanie nietrzeźwości obowiązana jest na żądanie organu właściwego do prowadzenia dochodzenia lub śledztwa bądź sądu poddać się badaniu na zawartość alkoholu w organizmie.

2. Badanie, o którym mowa w ust. 1, może obejmować:

1) badanie wydychanego powietrza,

2) badanie krwi,

3) badanie krwi i moczu.

3. O przeprowadzeniu wszystkich lub niektórych spośród badań określonych w ust. 2 decyduje organ właściwy do prowadzenia dochodzenia lub śledztwa albo sąd, z tym jednak, że w miarę możliwości badanie wydychanego powietrza powinno poprzedzać inne badania na zawartość alkoholu w organizmie, a od jego wyniku powinna być uzależniona decyzja zarządzenia dalszych badań.

§  2.

1. Badanie wydychanego powietrza przeprowadza się przy pomocy probierza trzeźwości (rurki szklanej wypełnionej substancją reagującą na pary alkoholu) przez przedmuchanie go przez osobę podejrzaną.

2. Badanie określone w ust. 1 przeprowadza organ prowadzący dochodzenie lub śledztwo, a na rozprawie - kolegium karno-administracyjne lub sąd.

3. Z przebiegu tego badania sporządza się protokół.

§  3.

1. Badanie krwi polega na przeprowadzaniu mikrometodą Widmarka analizy chemicznej krwi pobranej z żyły osoby podejrzanej.

2. Krew na badanie pobiera się w ilości około 5 cm³ przy zachowaniu następujących warunków:

1) instrumenty i probówki użyte do pobrania krwi powinny być wyjałowione przez wygotowanie bądź poddanie działaniu wysokiej temperatury,

2) do naczynia, do którego pobiera się krew, nie wolno dodawać jakichkolwiek substancji,

3) do dezynfekcji skóry należy używać jedynie wodnego roztworu rivanolu lub sublimatu.

3. Pobrania krwi obowiązany jest dokonać fachowy pracownik służby zdrowia w powiatowej (miejskiej, dzielnicowej) stacji pogotowia ratunkowego, a jeżeli w danej miejscowości nie ma stacji pogotowia - fachowy pracownik służby zdrowia innego zakładu społecznego służby zdrowia w godzinach pracy tego zakładu.

4. Pobranie krwi może mieć również miejsce poza zakładami określonymi w ust. 3, pod warunkiem że krew będzie pobrana przez lekarza.

5. W przypadku powzięcia uzasadnionego podejrzenia, że pobranie krwi spowoduje zagrożenie życia lub zdrowia - decyzja o dokonaniu zabiegu należy do lekarza.

6. O pobraniu krwi bądź odstąpieniu od pobrania sporządza się protokół.

§ 4. W razie odmowy osoby określonej w § 1 ust. 1 poddania się zabiegowi pobrania krwi należy oprócz stwierdzenia okoliczności tej w protokole przystąpić do pobrania krwi mimo braku zgody tej osoby, o czym należy ją uprzedzić.

§  5.

1. Badanie moczu polega na przeprowadzaniu mikrometodą Widmarka analizy chemicznej moczu pobranego od osoby podejrzanej. Przepisy § 3 ust. 2 pkt 1 i 2 stosuje się odpowiednio.

2. Pobrania moczu dokonuje zakład społeczny służby zdrowia, jeżeli osoba podejrzana zostanie w tym celu doprowadzona do takiego zakładu.

3. Z pobrania moczu spisuje się protokół.

§  6.

1. Pobranie krwi lub moczu od osób przebywających w zakładzie społecznym służby zdrowia należy do obowiązków tego zakładu.

2. Pobranie krwi lub moczu do badania od osób przebywających w izbie wytrzeźwień należy do obowiązków fachowego pracownika służby zdrowia zatrudnionego w izbie wytrzeźwień.

§  7.

1. Badanie chemiczne krwi i moczu wykonują:

1) laboratoria (pracownie, zakłady) analityczne wyznaczone za zgodą Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej przez właściwe do spraw zdrowia i opieki społecznej organy prezydiów wojewódzkich rad narodowych (rad narodowych miast wyłączonych z województw) - na pisemny wniosek organów właściwych do prowadzenia dochodzenia bądź śledztwa albo sądu,

2) Instytut Ekspertyz Sądowych Ministerstwa Sprawiedliwości i Zakład Kryminalistyki przy Komendzie Głównej Milicji Obywatelskiej,

3) zakłady medycyny sądowej lub inne zakłady akademii medycznych - na podstawie umowy zawartej z organami ścigania lub wymiaru sprawiedliwości.

2. Krew i mocz do badania dostarczają do laboratoriów, o których mowa w ust. 1, organy prowadzące dochodzenie lub śledztwo.

3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli badania ma przeprowadzać laboratorium tego samego zakładu społecznego służby zdrowia, w którym pobrano materiały do badania.

4. Krew i mocz należy dostarczyć do laboratorium w możliwie krótkim czasie. Naczynia zawierające krew lub mocz do badania powinny być oznaczone w sposób zapewniający niewątpliwe ustalenie tożsamości osoby, od której zostały pobrane, oraz wyłączający zmianę ich zawartości w czasie przesyłki.

5. Do czasu rozpoczęcia badania materiały pobrane należy przechowywać w temperaturze możliwie najniższej, nie niższej jednak niż 0°C.

§  8.

1. Zakłady społeczne służby zdrowia oraz izby wytrzeźwień nie pobierają opłat za pobranie krwi lub moczu oraz za sporządzenie protokołu.

2. Zakłady określone w § 7 ust. 1 pkt 1 i 2 nie pobierają opłat za wykonanie badania krwi lub moczu.

3. Zakłady, o których mowa w ust. 2, przekazują organowi, który żądał przeprowadzenia badania krwi lub moczu, wykaz należności za wykonane badania według obowiązujących stawek.

§ 9. 1

1. Jeżeli osoba podejrzana o popełnienie przestępstwa w stanie nietrzeźwości podlega właściwości sądów wojskowych, pobrania krwi i moczu dla przeprowadzenia badań określonych w §§ 3-5 dokonują również fachowi pracownicy służby zdrowia wojskowych zakładów leczniczych - na żądanie organu właściwego do prowadzenia dochodzenia lub śledztwa albo sądu wojskowego.

2. Pobranie krwi lub moczu od osób wymienionych w ust. 1, które przebywają w wojskowym zakładzie służby zdrowia, należy do obowiązków tego zakładu.

3. Badania chemiczne krwi i moczu w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, wykonują - na pisemny wniosek organu właściwego do prowadzenia dochodzenia lub śledztwa albo sądu wojskowego - laboratoria (pracownie, zakłady) analityczne Wojskowej Akademii Medycznej i wojskowych zakładów służby zdrowia wyznaczonych przez Ministra Obrony Narodowej.

4. Przepisy § 7 ust. 2-5 oraz § 8 stosuje się odpowiednio.

§ 10. 2 Traci moc rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 8 lutego 1957 r. w sprawie ustalania zawartości alkoholu w organizmie osób podejrzanych o popełnienie przestępstwa w stanie nietrzeźwości (Dz. U. Nr 10, poz. 46).

§ 11. 3 Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

¹ § 9 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 27 października 1962 r. (Dz.U.62.59.288) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 listopada 1962 r.

² § 10 według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 27 października 1962 r. (Dz.U.62.59.288) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 listopada 1962 r.

³ § 11 według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 27 października 1962 r. (Dz.U.62.59.288) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 listopada 1962 r.