Art. 1. - Austria-Polska. Żegluga powietrzna. Wiedeń.1930.04.10.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1930.65.512

Akt utracił moc

Wersja od: 22 września 1930 r.

Artykuł  1.

1. Każde z Umawiających się Państw udziela w czasie pokoju pod warunkiem zupełnej wzajemności statkom powietrznym drugiego Umawiającego się Państwa, w tem ostatniem prawidłowo zarejestrowanym, prawa żeglugi powietrznej na swym obszarze, z zastrzeżeniem stosowania się do postanowień Umowy niniejszej.

2. Istnieje jednak zgoda co do tego, że zarobkowy przewóz osób i rzeczy, a w szczególności urządzanie i eksploatacja regularnej komunikacji lotniczej przez przedsiębiorstwa lotnicze jednego z Umawiających się Państw do obszaru lub ponad obszarem drugiego Umawiającego się Państwa (z lądowaniem lub bez lądowania) podlega specjalnym umowom między naczelnemi władzami lotniczemi obydwóch Umawiających się Państw. Przedsiębiorstwa lotnicze jednego z Umawiających się Państw, dopuszczone do komunikacji lotniczej na podstawie tych specjalnych porozumień, otrzymują od właściwej władzy drugiego Umawiającego się Państwa specjalne zaświadczenia o zezwoleniu.

3. Za obszar w myśl umowy niniejszej uważa się obszar Państwa wraz z jego wodami terytorjalnemi.

4. Za statki powietrzne w myśl umowy niniejszej uważa się prywatne i te państwowe statki powietrzne poruszane zapomocą silników oraz balony wolne, które nie są używane jako statki powietrzne wojskowe, celne lub policyjne.

5. Za wojskowe statki powietrzne należy uważać te statki powietrzne, które stanowią część składową sprzętu wojskowego, zaopatrzone są w wojskowe znaki rozpoznawcze, lub takie statki, które znajdują się pod dowództwem osób wykonywających służbę wojskową.

6. Postanowienia umowy niniejszej mają zastosowanie do balonów wolnych, o ile pozwalają na to ich właściwości.