Państwa zawierające umowę zobowiązują się na żądanie wydawać sobie wzajemnie znajdujące się na ich obszarze osoby ścigane lub skazane przez sądy drugiego Państwa za czyn karygodny, który według ustaw Państwa wzywającego i wezwanego - obowiązujących chociażby tylko w jednej ich dzielnicy - zagrożony jest karą więzienia lub cięższą.
(2)
Dla ocenienia obowiązku wydania przestępcy miarodajną jest jedynie okoliczność, czy czyn karygodny, z powodu którego żąda się wydania, jako taki jest w Państwie wezwanem zagrożony karą. Natomiast bez znaczenia jest kwestja, czy osoba wydać się mająca, także w Państwie wezwanem mogłaby by być za ten czyn ścigana.
(3)
W razie zmiany ustawy karnej w jednem z Państw umawiających się, Rządy obu Państw będą uprawnione we wzajemnem porozumieniu zakres czynów karygodnych, uzasadniających obowiązek wydania, inaczej określić stosownie do swego ustawodawstwa.
Nasza strona internetowa wykorzystuje pliki cookie. Jeśli zgadzasz się na używanie plików cookie kliknij "Zamknij" lub po prostu kontynuuj przeglądanie. Uzyskaj więcej informacji lub zmień ustawienia .