Do uznania osoby za znikłą lub zmarłą właściwe są władze tego Państwa umawiającego się, którego obywatelem osoba ta była w czasie zaginienia.
(2)
Orzeczenie wydane przez władze wymienione w ustępie poprzednim będą uznawane na obszarze drugiego Państwa umawiającego się.
(3)
W razie konieczności władze każdego z państw umawiających się mogą według swych ustaw uznać obywatela drugiego Państwa za znikłego lub zmarłego, jeżeli chodzi o skutki takiego orzeczenia w obrębie Państwa orzekającego.
Nasza strona internetowa wykorzystuje pliki cookie. Jeśli zgadzasz się na używanie plików cookie kliknij "Zamknij" lub po prostu kontynuuj przeglądanie. Uzyskaj więcej informacji lub zmień ustawienia .