Art. 17. - Austria-Polska. Konwencja Handlowa. Wiedeń.1933.10.11.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1935.2.11

Akt utracił moc

Wersja od: 1 września 1936 r.

Artykuł  17.

Odnośnie do towarów, przy imporcie których Wysokie Układające się Strony czynią założnem traktowanie od pewnych warunków, dotyczących ich składu, stopnia czystości, jakości, stanu zdrowotności, strefy produkcji lub od innych warunków analogicznych, oba Rządy zbadają wspólnie, czy nie możnaby formalności kontroli granicznej uprościć przez okazywanie świadectw wystawianych przez władze lub instytucje kompetentne kraju eksportującego.

W tym wypadku Wysokie Układające się Strony zobowiązują się uwzględniać świadectwa analizy, dotyczące produktów naturalnych i wyrobów, zastrzegając sobie prawo poddania ich sprawdzeniu, które uwarunkuje sposób traktowania towaru.

Każdy z obu Rządów będzie miał obowiązek notyfikowania drugiemu wykazu instytucyj i laboratorjów oficjalnych, upoważnionych do wystawiania świadectw analizy.

W związku z powyższem oraz pragnąc dostosować się do postanowień art. 13 Międzynarodowej Konwencji Genewskiej o uproszczeniu formalności celnych z dnia 3 listopada 1923 r. Wysokie Układające się Strony zobowiązują się zawrzeć specjalne układy co do metod analizy, jakiemi mają posługiwać się instytucje i laboratoria oficjalne, co do rodzaju i charakteru prób, w celu określenia wymaganego stopnia czystości dla przywożonych produktów, aby nie doprowadzać do zakazu bezwzględnego.