Art. 1. - Austria-Polska. Konwencja Handlowa. Wiedeń.1933.10.11.
Dz.U.1935.2.11
Akt utracił mocObywatele każdej z Wysokich Układających się Stron będą mogli w ramach i stosownie do warunków ustawodawstwa krajowego, które jest lub będzie w mocy, przybywać, podróżować, przebywać i osiedlać się na terytorjum drugiej Strony, lub je opuszczać w każdym czasie, bez jakichkolwiek ograniczeń innych, niż te jakim podlegają lub będą podlegali obywatele kraju najbardziej uprzywilejowanego.
Powyższe postanowienie nie upoważnia ich do domagania się zastosowania praw krajowców z powołaniem się na postanowienia traktatów istniejących w chwili wprowadzenia w życie niniejszej konwencji.
Rozumie się, że postanowienia te nie naruszają ustaw i przepisów każdej z Wysokich Układających się Stron, dotyczących dopuszczania i kontrolowania cudzoziemców. Wysokie Układające się Strony zgadzają się jednak na to, aby te ustawy i przepisy nie były stosowane w sposób wyłączający całe kategorie osób z korzyści wynikających z postanowień konwencji.
Rozumie się, że postanowienia niniejszej konwencji nie osłabiają postanowień będących obecnie w mocy lub tych, które mogą być wydane w przyszłości co do dopuszczania i zatrudniania pracowników i robotników cudzoziemskich na terytorjum każdej z Wysokich Układających się Stron i, że traktowanie kraju najbardziej uprzywilejowanego nie rozciąga się na traktaty, które zostały lub mogą być zawarte przez jedną z Wysokich Układających się Stron z trzeciemi Państwami w sprawie stosowania postanowień wyżej przytoczonych.