Art. 20. - Austria-Polska. Konwencja handlowa. Warszawa.1922.09.25.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.4.19

Akt utracił moc

Wersja od: 29 sierpnia 1927 r.

Artykuł  20.

1. Układające się Strony zobowiązują się rozpatrzeć wspólnie i w duchu przyjaznym sprawę traktowania robotników i pracowników obywateli jednej ze Stron na terytorjum drugiej, pod względem pomocy nad robotnikami i pracownikami oraz ubezpieczeń społecznych w celu wzajemnego zapewnienia tym robotnikom i pracownikom zapomocą stosownych układów, traktowania zapewniającego im jednakowe korzyści. Odnośne układy ustalone będą w specjalnej Konwencji.

2. Okładające się Strony zapewniają sobie wzajemnie jaknajwiększe udogodnienie w ruchu sezonowym pracowników rolnych, specjalnie będą one uwzględniać, by wzajemne zapotrzebowanie na pracowników tego rodzaju mogło być zaspokojone. Dla praktycznego wykonania lego obrotu Państwo Polskie i Republika Austrjacka posługiwać się będą odpowiedniemi biurami, bądź rządowemi, bądź związkowemi.

3. Okładające się Strony zapewniają sobie nawzajem, iż wydadzą rozporządzenia konieczne dla ułatwienia, o ile to możliwe, a co najmniej w mierze praktykowanej dotychczas, przechodzenie' robotników takich przez granicę i to zarówno przy wejściu jak i przy powrocie.

Odnośnie do warunków pracy i mianowicie pod wszystkiemi względami polityki społecznej, robotnicy sezonowi korzystać będą z traktowania jednakowego, co robotnicy rolni miejscowi tego samego rodzaju.

4. Szczegółowe postanowienia regulujące najem i odprawę robotników rolnych, jak również ustalanie warunków pracy w taryfie konwencyjnej stanowią przedmiot układów, które zawarte zostaną przez odpowiednie władze polskie i austrjackie.

5. Odnośnie do robotników wędrownych, którzy w podróży z jednego terytorjum na drugie muszą przebywać terytorium Państwa trzeciego, Okładające się Strony zobowiązują się postępować wspólnie, aby otrzymać od rządu tego Państwa wszystkie możliwe ułatwienia, dotyczące tranzytu i przechodzenia granity.