Oddział A - Podział ciężarów ubezpieczeniowych. - Austria-Polska. Konwencja dotycząca Zastępczych Zakładów Pensyjnych dla Funkcjonarjuszy. Wiedeń.1925.01.17.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.53.510

Akt utracił moc

Wersja od: 10 lutego 1932 r.

A.

Podział ciężarów ubezpieczeniowych.

1. Ciężary istniejące w końcu miesiąca grudnia 1918 r., to znaczy prawa do rent lub ekspektatywy, nabyte przez ubezpieczonych w zastępczych zakładach pensyjnych dla funkcjonarjuszy oraz przez członków ich rodzin, przechodzą do zakresu działania tego Państwa, na którego terytorjum ubezpieczony miał ostatnie miejsce zatrudnienia, decydujące o właściwości zakładów ubezpieczenia pensyjnego, o ile według załącznika I do niniejszej konwencji Państwu temu przyznaje się część majątku odnośnego zakładu. Ta sama zasada stosuje się do niedokonanego zwrotu składek, wykazanych w bilansie danego zastępczego zakładu ubezpieczeń na koniec roku 1918 oraz do zwrotu składek reklamowanych później z tytułu ubezpieczenia, które ukończyło się najpóźniej do końca roku 1918.

Za ubezpieczonych uważać należy nietylko członków zastępczych zakładów pensyjnych podlegających obowiązkowi ubezpieczenia, ale także innych członków wymienionych zakładów.

Ciężary istniejące w końcu miesiąca grudnia 1918 r., odnoszące się do ubezpieczonych i rencistów, których ostatnie miejsce zatrudnienia, decydujące o właściwości zakładu ubezpieczenia pensyjnego, znajdowało się poza granicami dawnego Cesarstwa Austrjackiego, albo na terytorjum Państwa, któremu według załącznika I do niniejszej konwencji, żadna część majątku odnośnego zakładu nie została przyznana, przechodzą do zakresu działania tego Państwa, któremu przypada największa część majątku odnośnego zakładu zastępczego. Jednak ciężary ubezpieczeniowe kasy pensyjnej firmy Henryk Franek Synowie w Lincu, dotyczące funkcjonarjuszy filji w Zagrzebiu, przechodzą do zakresu działania Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców.

2. Ustalenie przez jaką instytucję i w jaki sposób będą przejęte ciężary ubezpieczeniowe, które przeszły do zakresu działania danego Państwa, pozostawia się wewnętrznemu uregulowaniu przez to Państwo.

3. Jeżeli zastępczy zakład pensyjny kontynuował swą działalność na terytorjum Rzeczypospolitej Polskiej po 31 grudnia 1918 r., kontynuowanie to będzie uważane za ubezpieczenie powiernicze, wykonywane na rachunek instytucji, która wejdzie w rachubę na podstawie postanowień Nr. 2.

Ubezpieczenie powiernicze ureguluje się biorąc za podstawę odsetki rachunku bieżącego rzeczywiście zainkasowane, a mianowicie wpłaty i wypłaty uskutecznione w walucie austrjacko - węgierskiej w koronach austrjackich, inne zaś wpłaty i wypłaty w walucie w jakiej zostały uskutecznione. Tytułem zwrotu kosztów administracyjnych będzie się należało powszechnym zakładom zastępczym tylko 5 procent sumy wpływów wynikających z ubezpieczenia powierniczego.

4. Republika Austrjacka będzie dbała o to, aby zastępcze zakłady ubezpieczeń wydały instytucjom wchodzącym w rachubę na podstawie postanowień Nr. 2. o tyle, o ile okoliczności na to pozwalają, wszystkie akta i dokumenty pomocnicze dotyczące ciężarów, które przez instytucje te mają być przejęte według powyższych postanowień. W wypadkach, w których nie będzie możliwe postąpić w ten sposób wobec tego, że większa ilość instytucyj ubezpieczeniowych będzie musiała korzystać z tych samych aktów, zainteresowani będą mieli prawo w ciągu 10 lat badać je oraz robić odpisy w siedzibie zakładu pensyjnego dla funkcjonarjuszy (Pensionsanstalt für Angestellte) w Wiedniu. Nadto Wysokie Układające się Strony dbać będą o to, aby wszelkie informacje, mające związek z wykonaniem niniejszej konwencji, były udzielane przez właściwe instytucje i zgadzają się, żeby korespondencja w tych sprawach prowadzoną była bezpośrednio między odnośnemi instytucjami bez pośrednictwa władz dyplomatycznych i konsularnych.