Austria-Polska. Konwencja dotycząca Miejskiego Zakładu Ubezpieczeń Gminy Wiedeń oraz Kasy Emerytalnej dla Funkcjonarjuszy Handlu i Przemysłu w Wiedniu. Wiedeń.1925.01.17.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.53.516

Akt utracił moc

Wersja od: 10 lutego 1932 r.

KONWENCJA

między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrjacką dotycząca Miejskiego Zakładu Ubezpieczeń Gminy Wiedeń oraz Kasy Emerytalnej dla Funkcjonarjuszy Handlu i Przemysłu w Wiedniu, podpisana w Wiedniu dnia 17 stycznia 1925 r.

(Ratyfikowana zgodnie z ustawą z dnia 18 marca 1931 r. - Dz. U. R. P. Nr. 37, poz. 283).

Przekład.

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ.

MY, IGNACY MOŚCICKI,

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

wszem wobec i każdemu zosobna, komu o tem wiedzieć należy, wiadomem czynimy:

Dnia siedemnastego stycznia tysiąc dziewięćset dwudziestego piątego roku podpisana została w Wiedniu między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Austrjackiej konwencja wraz z załącznikami I i II, dotycząca Miejskiego Zakładu Ubezpieczeń Gminy Wiedeń oraz Kasy Emerytalnej dla Funkcjonarjuszy Handlu i Przemysłu w Wiedniu, o następującem brzmieniu dosłownem:

KONWENCJA

dotycząca Miejskiego Zakładu Ubezpieczeń Gminy Wiedeń oraz Kasy Emerytalnej dla Funkcjonarjuszy Handlu i Przemysłu w Wiedniu.

RZECZPOSPOLITA POLSKA

i

REPUBLIKA AUSTRJACKA,

ożywione chęcią zawarcia w wykonaniu art. 275 Traktatu w Saint-Germain konwencji, w przedmiocie Miejskiego Zakładu Ubezpieczeń Gminy Wiedeń oraz Kasy Emerytalnej dla Funkcjonarjuszy Handlu i Przemysłu w Wiedniu, mianowały swymi pełnomocnikami:

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej:

Pana D-ra Zbigniewa SMOLKĘ, Kierownika Oddziału Likwidacyjnego Poselstwa Polskiego w Wiedniu, i

Prezydent Związkowy Republiki Austrjackiej:

Pana Wilhelma THAA, byłego Naczelnika Wydziału Ministerstwa Związkowego dla Spraw Społecznych,

KTÓRZY, po przedłożeniu swych pełnomocnictw, uznanych za sporządzone w dobrej i należytej formie, zgodzili się na artykuły następujące:

Artykuł  I.

Ciężary wynikające z ubezpieczeń zastępczych według § 66 lit. a ustawy z dnia 16 grudnia 1906 r. Dziennik Ustaw Państwa Nr. 1 z r. 1907 w brzmieniu rozporządzenia cesarskiego z 25 czerwca 1914, Dziennik Ustaw Państwa Nr. 138 oraz z ubezpieczeń dodatkowych (o świadczeniach ponadustawowych) połączonych z wymienionemi ubezpieczeniami, jak również odpowiadające wyżej wymienionym ciężarom części majątku Miejskiego Zakładu Ubezpieczeń Gminy Wiedeń, dawniej Miejskiego Zakładu Ubezpieczenia na życie i rentowego, założonego na pamiątkę jubileuszu cesarza Franciszka Józefa, określonego następnie krótko jako "Zakład", oraz Kasy Emerytalnej dla Funkcjonarjuszy Handlu i Przemysłu, określonej następnie krótko jako "Kasa" podzielą się według zasad następujących:

A.

Podział ciężarów ubezpieczeniowych.

1. Ciężary ubezpieczeniowe istniejące w końcu miesiąca grudnia 1918 r. wynikające z ubezpieczeń zastępczych i ubezpieczeń dodatkowych (o świadczeniach ponadustawowych) połączonych z ubezpieczeniami zastępczemi, to znaczy prawa do rent i ekspektatywy do rent nabyte przez ubezpieczonych oraz przez członków ich rodzin, przechodzą do zakresu działania tego Państwa, na którego terytorjum ubezpieczeni mieli ostatnie miejsce zatrudnienia, decydujące o właściwości Zakładu ubezpieczenia pensyjnego, o ile według działu B licz. 1 będzie mu przyznana część majątku odpowiedniej instytucji. Ta sama zasada stosuje się do zwrotu składek, wykazanych w bilansie Zakładu i Kasy na koniec roku 1918, oraz do pretensyj o zwrot składek, zgłoszonych następnie z tytułu ubezpieczenia, które ukończyło się najpóźniej z końcem roku 1918.

Należy uważać za ubezpieczonych nietylko członków Zakładu i Kasy, podlegających obowiązkowi ubezpieczenia, ale również i innych funkcjonariuszy ubezpieczonych w ten sam sposób, zatrudnionych u pracodawców, którzy ubezpieczyli swój personel, podlegający obowiązkowi ubezpieczenia w, drodze ubezpieczenia zastępczego według § 66 lit. a ustawy o ubezpieczeniu pensyjnem w jednem z ubezpieczeń wyżej wymienionych.

Ciężary istniejące w końcu miesiąca grudnia 1918 r., odnoszące się do ubezpieczonych, których ostatnie miejsce zatrudnienia decydujące o właściwości Zakładu ubezpieczenia pensyjnego, znajdowało się poza granicami dawnego Cesarstwa Austriackiego, albo w Państwie, któremu według działu B licz, 1 żadna część funduszów odnośnej instytucji nie została przyznana, przechodzą do zakresu działania tego Państwa narodowego, któremu przypada największa część funkcjonarjuszy danego pracodawcy; gdyby właściwość żadnego z Państw nie mogła być ustalona według wyżej wymienionej zasady, będzie ona określona przez ostatnie miejsce zatrudnienia, decydujące o ubezpieczeniu pensyjnem, położone na dawnem terytorjum, na którem obowiązywała ustawa o ubezpieczeniu pensyjnem; w razie braku takiego miejsca ciężary spadną na Republikę Austrjacką.

2. Ustalenie przez jaką instytucję i w jaki sposób będą przejęte ciężary ubezpieczeniowe, które przeszły do zakresu działania danego Państwa, pozostawia się wewnętrznemu uregulowaniu przez to Państwo.

3. Jeżeli Zakład albo Kasa kontynuowały swą działalność na terytorjum Rzeczypospolitej Polskiej po 31 grudnia 1918 r., kontynuowanie to będzie uważane za ubezpieczenie powiernicze, wykonywane na rachunek instytucji, która wejdzie w rachubę na podstawie postanowień licz. 2, o ile zainkasowane składki nie zostały zwrócone.

Ubezpieczenie powiernicze ureguluje się, biorąc za podstawę odsetki rachunku bieżącego rzeczywiście zainkasowane, a mianowicie wpłaty, uskutecznione w walucie austrjacko-węgierskiej w koronach austrjackich, inne zaś wpłaty w walucie, w jakiej zostały uskutecznione.

4. Republika Austrjacką będzie dbała o to, aby Zakład i Kasa wydały instytucjom wchodzącym w rachubę na podstawie postanowień licz. 2 o tyle, o ile okoliczności na to pozwalają, wszystkie akta i dokumenty pomocnicze, dotyczące ciężarów, które przez instytucje te mają być przejęte według powyższych postanowień. W wypadkach, w których nie będzie możliwe postąpić w ten sposób wobec tego, że większa ilość instytucyj będzie musiała korzystać z tych samych aktów, zainteresowani będą mieli prawo w ciągu lat 10 badać je oraz robić odpisy w siedzibie instytucji ubezpieczeniowej w Wiedniu. Nadto Wysokie Układające się Strony dbać będą o to, aby wszelkie informacje, mające związek z wykonaniem niniejszej konwencji, były udzielane przez właściwe instytucje i zgadzają się, żeby korespondencja w tych sprawach prowadzona była bezpośrednio między odnośnemi instytucjami bez pośrednictwa władz dyplomatycznych i konsularnych.

B.

Podział majątku.

1. Ponieważ ciężary ubezpieczeniowe, podzielone według działu A wynoszą 20,517 procent całkowitych ciężarów ubezpieczeniowych Zakładu oraz 82,788 procent całkowitych ciężarów ubezpieczeniowych Kasy i ponieważ z tych ciężarów następująca część procentowa przypada na każde Państwo, mianowicie na:

	Co do Zakładu.	Co do Kasy.
Republikę Czeskosłowacką	25,81	14,78
Rzeczpospolitą Polską	0,66	0,41
Królestwo Włoskie	0,22	7,14
Król. Serbów, Chorwatów i Słoweńców	0,69	3,17
Królestwo Rumuńskie	-	0,62

Republika Austrjacka przekaże oprócz papierów wartościowych wynikających z załączników I i II, stanowiących część integralną niniejszej konwencji, ze względu na długi i specjalne zobowiązania pensyjne wobec funkcjonariuszy, które przypadają w całości Zakładowi i Kasie, a to 280.000.000 koron austrjackich za Zakład i 180.000.000 koron austrjackich za Kasę. Długi lombardowe, pochodzące z subskrypcji pożyczek wojennych winny być uważane jako obciążające w całości Republikę Austrjacka. Z całkowitej sumy 460.000.000 koron austrjackich Państwa zainteresowane otrzymują sumy następujące:

Republika Czeskosłowacką	354.490.000	kor.	austr.
Rzeczpospolita Polska	9.320.000	"	"
Królestwo Włoskie	59.410.000	"	"
Królestwo Serbów, Chorwatów i Słoweńców	31.790.000	"	"
Królestwo Rumuńskie	4.990.000	"	"

Sumy te będą wypłacone, jak następuje:

W ciągu trzech miesięcy od daty ratyfikacji niniejszej konwencji Republika Austrjacka wpłaci - po odliczeniu salda wynikłego z uregulowania rachunku ubezpieczeń powierniczych na rzecz Austrji oraz salda, wynikłego z uregulowania z powyższego rachunku na ciężar Austrji -

Republice Czeskosłowackiej sumę	94.490.000	kor.	austr.
Królestwu Włoskiemu sumę	19.410.000	"	"
Królestwu Serbów, Chorwatów i Słoweńców sumę	11.790.000	"	"
Rzeczypospolitej Polskiej sumę	9.420.000	"	"
Królestwu Rumuńskiemu sumę	4.990,000	"	"

Republika Austrjacka wpłaci ponadto w ciągu jednego roku i w ciągu dwóch lat po dniu płatności wymienionych udziałów kwotowych

Republice Czeskosłowackiej za każdym, razem	100.000.000	kor.	austr.
Królestwu Włoskiemu za każdym razem	20.000.000	"	"
Królestwu Serbów, Chorw. i Słow. za każdym razem	10.000.000	"	"

oraz w ciągu trzech lat i w ciągu czterech lat po dniu płatności pierwszych udziałów kwotowych: Republice Czeskosłowackiej

za każdym razem

30.000.000

kor.

austr.

Wyżej wymienione udziały kwotowe będą wpłacone Poselstwu w Wiedniu uprawnionego Państwa, albo wyznaczonej przez, nie instytucji w Wiedniu.

Republika Austrjacka przekaże tej samej instytucji w ciągu trzech miesięcy od daty ratyfikacji niniejszej konwencji obligacje pożyczek wojennych, które mają być wydane zaopatrzone uwagą "von der Republik Oesterreich nicht übernommen" oraz inne papiery wartościowe bez jakiejkolwiek uwagi.

Republika Austrjacka będzie czuwała nad tem, aby listy numerów przedłożone Komisji Odszkodowań były sprostowane, i zezwoli na bezpłatny wywóz tych papierów.

2. Ewentualne przekazanie instytucji wchodzącej w rachubę według działu A licz. 2 majątku przyznanego każdemu Państwu, będzie poddane wewnętrznemu uregulowaniu przez to Państwo.

3. Każda z Układających się Stron zrzeka się pobierania opłat stemplowych i innych, które mogłyby być wymagane na jej terytorjum przy sposobności wykonywania niniejszej konwencji.

Artykuł  II.

Po wykonaniu niniejszej konwencji przez Republikę Austrjacka Rzeczpospolita Polska nie będzie jej stawiała na podstawie art. 275 i 215 Traktatu w Saint-Germain żadnych innych żądań w przedmiocie ubezpieczeń uregulowanych niniejszą konwencją. Odnośne Państwo jest zobowiązane do zużytkowania otrzymanego majątku według postanowień powyższych zgodnie z art. 275 ustęp 2 Traktatu w Saint-Germain.

Artykuł  III.

Konwencja niniejsza zostanie ratyfikowana w możliwie najbliższym czasie i wejdzie w życie w czternaście dni po wymianie dokumentów ratyfikacyjnych w Wiedniu.

Sporządzono w Wiedniu dnia 17 stycznia 1925 r. w dwóch egzemplarzach, które po jednym zostaną wydane każdej z Wysokich Układających się Stron.

Za Rzeczpospolitą Polską:

Dr. Zbigniew Smolka m. p.

Za Republikę Austrjacką:

W. Thaa m. p.

Zaznajomiwszy się z powyższą konwencją i załącznikami, uznaliśmy i uznajemy je za słuszne zarówno w całości, jak i każde z zawartych w nich postanowień; oświadczamy, że są przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone i przyrzekamy, że będą niezmiennie zachowywane.

Na dowód czego wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.

W Warszawie, dnia 2 grudnia 1931 r.

ZAŁĄCZNIKI

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  Nr 1

Wykaz podziału papierów wartościowych miejskiego zakładu ubezpieczeń gminy Wiedeń

Wartości szacunkowe według Giełdy Wiedeńskiej w dniu 30 maja 1924 r. Sumy podane są w walucie austrjackiej.

grafika

ZAŁĄCZNIK  Nr II

Wykaz podziału papierów wartościowych Kasy Emerytalnej dla fukcjonarjuszy Handlu i Przemysłu.

Wartości szacunkowej według Giełdy Wiedeńskiej w dniu 30 maja 1924. Sumy podane są w walucie austrjackiej.

grafika