Art. 2. - Australia-Polska. Umowa o ekstradycji. Kanberra.1998.06.03.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2000.5.51

Akt obowiązujący

Wersja od: 2 grudnia 1999 r.

Artykuł  2

Przestępstwa objęte ekstradycją

1. Dla celów niniejszej umowy za przestępstwa objęte ekstradycją uważa się przestępstwa, które według prawa obu Umawiających się Stron zagrożone są karą pozbawienia wolności dłuższą niż jeden rok lub karą surowszą. Jeżeli wniosek o ekstradycję dotyczy osoby skazanej za takie przestępstwo, która jest poszukiwana w celu wykonania kary pozbawienia wolności, zgoda na ekstradycję może być wyrażona tylko wówczas, gdy do odbycia kary pozostało co najmniej 6 miesięcy.

2. Dla celów niniejszego artykułu przy określaniu, czy dane przestępstwo jest przestępstwem według prawa obu Umawiających się Stron:

a) nie ma znaczenia, czy prawo obu Umawiających się Stron zalicza działania lub zaniechania stanowiące przestępstwo do tej samej kategorii przestępstw lub określa przestępstwo taką samą nazwą,

b) bierze się pod uwagę całość działań lub zaniechań zarzucanych osobie, o której wydanie się wnosi, niezależnie od tego, czy zgodnie z prawem Umawiających się Stron znamiona przestępstwa różnią się.

3. W wypadku wniosku o ekstradycję za przestępstwa dotyczące przepisów podatkowych, celnych, dewizowych lub innych przepisów skarbowych nie można odmówić ekstradycji na tej podstawie, iż zgodnie z prawem Strony wezwanej tego rodzaju podatki lub cła nie są nakładane bądź prawo to nie zawiera przepisów podatkowych, celnych lub dewizowych tego samego rodzaju, co prawo Strony wzywającej.

4. Jeżeli przestępstwo zostało popełnione poza terytorium Strony wzywającej, wyraża się zgodę na ekstradycję, jeżeli prawo Strony wezwanej przewiduje karę za przestępstwo popełnione w podobnych okolicznościach poza jej terytorium. Jeżeli prawo Strony wezwanej tego nie przewiduje, zgoda na ekstradycję uzależniona jest od uznania Strony wezwanej.

5. Na podstawie postanowień niniejszej umowy zgoda na ekstradycję zostanie udzielona niezależnie od tego, kiedy zostało popełnione przestępstwo stanowiące podstawę wniosku o ekstradycję, pod warunkiem że:

a) było ono uznane za przestępstwo przez prawo obu Umawiających się Stron, w czasie popełnienia działań lub zaniechań stanowiących przestępstwo, i

b) było ono uznane za przestępstwo przez prawo obu Umawiających się Stron w czasie wystąpienia z wnioskiem o ekstradycję.