Art. 10. - Argentyna-Polska. Umowa w sprawie popierania i wzajemnej ochrony inwestycji. Buenos Aires.1991.07.31.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1993.124.567

Akt obowiązujący
Wersja od: 1 września 1992 r.
Artykuł  10
1.
Wszelki spór, jaki powstanie w ramach niniejszej umowy, dotyczący inwestycji między inwestorem jednej Umawiającej się Strony a drugą Umawiającą się Stroną, będzie w miarę możliwości rozstrzygany polubownie.
2.
Jeżeli spór nie może być rozstrzygnięty w terminie sześciu miesięcy od daty zainicjowania go przez jedną ze stron, to może on być przedłożony na wniosek inwestora:
-
właściwemu sądowi krajowemu Umawiającej się Strony występującej w sporze bądź
-
procedurze arbitrażu międzynarodowego, ustalonej zgodnie z postanowieniami ustępu 3.

Jeżeli inwestor przedłoży spór do rozstrzygnięcia sądowi krajowemu właściwej Umawiającej się Strony lub arbitrażowi międzynarodowemu, wybór jednej z tych dróg postępowania jest ostateczny i definitywny.

3.
W przypadku odwołania się do arbitrażu międzynarodowego spór może być przedłożony jednemu z niżej wymienionych organów postępowania arbitrażowego - do wyboru przez inwestora:
-
Międzynarodowemu Centrum Rozstrzygania Sporów Inwestycyjnych, utworzonemu na mocy Konwencji o rozstrzyganiu sporów inwestycyjnych między państwami i obywatelami innych państw, wyłożonej do podpisu dnia 18 marca 1985 r., jeżeli każde Państwo-Strona niniejszej umowy będzie stroną powyższej konwencji. Dopóki ten warunek nie zostanie spełniony, każda Umawiająca się Strona wyrazi zgodę, aby spór był przedłożony postępowaniu arbitrażowemu zgodnie z Regulaminem dodatkowym Międzynarodowego Centrum Rozstrzygania Sporów Międzynarodowych, dotyczącym procedury koncyliacyjnej, arbitrażowej lub postępowania w odniesieniu do ustalania faktów, bądź
-
trybunałowi arbitrażowemu ad hoc utworzonemu zgodnie z regułami arbitrażowymi Komisji Narodów Zjednoczonych do spraw Międzynarodowego Prawa Handlowego.
4.
Trybunał arbitrażowy orzeka na podstawie niniejszej umowy, prawa wewnętrznego Umawiającej się Strony będącej stroną w sporze, w tym prawa kolizyjnego, oraz zgodnie z zawartymi ewentualnie szczególnymi umowami w sprawie inwestycji, jak również w oparciu o właściwe dla danej sprawy zasady prawa międzynarodowego.
5.
Orzeczenia arbitrażowe są ostateczne i wiążące dla stron sporu. Każda Umawiająca się Strona wykonuje orzeczenia zgodnie z jej ustawodawstwem.