Argentyna-Polska. Traktat handlowy. Buenos Aires.1938.08.31.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1939.9.45

Akt utracił moc

Wersja od: 6 lutego 1939 r.

ROZPORZĄDZENIE

PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ

z dnia 25 stycznia 1939 r.

o tymczasowym wprowadzeniu w życie postanowień traktatu handlowego pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Argentyńską.

Na podstawie art. 52 ust. (2) ustawy konstytucyjnej postanawiam co następuje:

Art.  1.

(1) Wprowadza się tymczasowo w życie postanowienia traktatu handlowego pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Argentyńską, podpisanego wraz z protokołem dodatkowym w Buenos Aires dnia 31 sierpnia 1938 r.

(2) Tekst powyższego traktatu i protokołu dodatkowego zawarty jest w załączniku do rozporządzenia niniejszego.

Art.  2.

Wykonanie rozporządzenia niniejszego porucza się Ministrom: Spraw Zagranicznych, Przemysłu i Handlu, Skarbu oraz Rolnictwa i Reform Rolnych.

Art.  3.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie piątego dnia po dniu ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIK 

TRAKTAT HANDLOWY

pomiędzy Rzecząpospolitą Polską i Republiką Argentyńską.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej i Prezydent Republiki Argentyńskiej, pragnąc ułatwić i rozwinąć możliwości mające na celu wzmożenie stosunków gospodarczych pomiędzy obu krajami, postanowili zawrzeć w tym celu Traktat Handlowy i mianowali swymi Pełnomocnikami:

Jego Ekscelencja Pan Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, J. Eks. Pana Zdzisława Kurnikowskiego, Posła Nadzwyczajnego i Ministra Pełnomocnego Polski akredytowanego przy Rządzie Argentyńskim i J. Eks. Pana Doktora Franciszka Doleżala, Przewodniczącego Delegacji Polskiej, b. Podsekretarza Stanu, Członka Komitetu Ekonomicznego Ligi Narodów; i

Jego Ekscelencja Pan Prezydent Republiki Argentyńskiej, J. Eks. Pana José Maria Cantilo, Ministra Spraw Zagranicznych i Wyznań;

którzy, po wymienieniu swych pełnomocnictw uznanych za będące w dobrej i należytej formie, zgodzili się na postanowienia następujące:

Artykuł I.

a) Wysokie Układające się Strony zgadzają się przyznać sobie wzajemnie traktowanie bezwarunkowe i nieograniczone kraju największego uprzywilejowania odnośnie wszystkiego co się tyczy ceł i wszelkich opłat dodatkowych, sposobu ich pobierania, jako też przepisów, formalności i obciążeń, jakim mogą być poddane czynności przy odprawie celnej;

b) Produkty naturalne lub fabrykaty, pochodzące z jednej z Wysokich Układających się Stron, nie będą poddane, w żadnym wypadku, przy imporcie na terytorium drugiej Strony, w warunkach poprzednio wymienionych, cłom, opłatom lub obciążeniom odmiennym lub wyższym, ani też przepisom i formalnościom odmiennym lub uciążliwszym jak te, którym podlegają lub w przyszłości podlegałyby produkty tego samego rodzaju, pochodzące z jakiegokolwiek kraju trzeciego;

c) Produkty naturalne lub fabrykaty eksportowane z terytorium jednej z Wysokich Układających się Stron przeznaczone dla terytorium drugiej Strony, nie będą poddane w żadnym wypadku, na podstawie tych samych warunków, cłom, opłatom lub obciążeniom odmiennym lub wyższym, ani też przepisom lub formalnościom odmiennym lub uciążliwszym jak te, którym podlegają lub w przyszłości podlegałyby tego samego rodzaju produkty przeznaczone dla terytorium jakiegokolwiek innego kraju;

d) Wszelkie korzyści, ułatwienia, przywileje i immunitety, które zostały udzielone lub w przyszłości zostałyby udzielone przez jedną z obu Wysokich Układających się Stron, w sprawach poprzednio wymienionych, w stosunku do produktów naturalnych lub fabrykatów pochodzących z jakiegokolwiek innego kraju, będą zastosowane bezzwłocznie i bez kompensaty, w odniesieniu do tego samego rodzaju produktów drugiej Wysokiej Układającej się Strony, lub przeznaczonych dla terytorium tejże Strony;

e) Wyłącza się z postanowień ustalonych w niniejszym Traktacie, ułatwienia, których się udziela, lub które mogłyby być udzielone później przez jedną z Wysokich Układających się Stron państwom granicznym celem ułatwienia obrotu granicznego, jako też tych które wynikałyby z Unii Celnej zawartej później przez jedną z Wysokich Układających się Stron,

Artykuł  II.

Bezwarunkowe i nieograniczone traktowanie kraju największego uprzywilejowania udziela się również w przedmiocie żeglugi.

Artykuł  III.

Zakazy lub ograniczenia przywozu lub wywozu, wprowadzone lub które będą wprowadzone w życie dla jakichkolwiek przyczyn na terytorium celnym jednej z Wysokich Układających się Stron, nie będą stosowane do handlu drugiej Strony jak li tylko w wypadku, gdyby te zakazy lub ograniczenia tyczyły się wszystkich innych krajów.

Zostają wyłączone z zobowiązania zawartego w ustępie poprzednim te środki, które każda z Wysokich Układających się Stron widziałaby się zmuszoną zastosować, a które dotyczyłyby:

a) bezpieczeństwa publicznego;

b) handlu bronią, amunicją i materiałem wojennym;

c) ochrony zdrowia publicznego, jak również ochrony zdrowia zwierząt i roślin od chorób, owadów i szkodliwych pasożytów;

d) obrony własności narodowej artystycznej, historycznej albo archeologicznej;

e) monopolów państwowych, które istnieją obecnie lub mogą być w przyszłości ustanowione;

f) wywozu złota i srebra w monetach lub w kruszcu; oraz

g) w końcu i w sposób ogólny zarządzeń fiskalnych lub policyjnych, przeznaczonych do rozciągnięcia na produkty cudzoziemskie postępowania stosowanego wewnątrz kraju w odniesieniu do tego samego rodzaju produktów krajowych.

Artykuł  IV.

Obywatele każdej z Wysokich Układających się Stron będą korzystali na terytorium drugiej z traktowania kraju najbardziej uprzywilejowanego, w szczególności co się tyczy ich sytuacji prawnej, podróży, pobytu, osiedlenia i wykonywania handlu i przemysłu, wykonywania zawodu agentów handlowych i komiwojażerów i wszystkich praw i interesów, które z tego wynikają, bez naruszenia ustaw, przepisów i zarządzeń kraju.

Spółki cywilne, handlowe, przemysłowe, finansowe, żeglugowe i inne o charakterze gospodarczym, utworzone legalnie, zgodnie z ustawami i przepisami każdej Układającej się Strony, korzystać będą z traktowania kraju najbardziej uprzywilejowanego.

Artykuł  V.

Produkty naturalne i fabrykaty pochodzące z jednej z Wysokich Układających się Stron, wprowadzone na terytorium drugiej, nie będą podlegać w żadnym wypadku opłatom wewnętrznym od sprzedaży, obiegu lub spożycia, wyższym lub uciążliwszym niż te, które obciążają produkty tego samego rodzaju pochodzące z jakiegokolwiek kraju trzeciego.

Artykuł  VI.

Produkty naturalne lub fabrykaty pochodzące z jednej z Wysokich Układających się Stron i przechodzące tranzytem przez terytorium drugiej, nie będą podlegać żadnej opłacie tranzytowej, czy to w wypadku tranzytu bezpośredniego, czy też jeśli w czasie tranzytu będą musiały być przeładowywane lub wyładowywane, składowane i z powrotem załadowywane. Towary lub produkty te w żadnym wypadku i z żadnego powodu nie będą podlegały traktowaniu mniej uprzywilejowanemu niż przyznanemu produktom i towarom przechodzącym tranzytem, pochodzącym z jakiegokolwiek państwa trzeciego.

Powyższe zwolnienie nie będzie się rozciągało na różne opłaty pobierane celem pokrycia istotnych wydatków związanych z tranzytem, jako to składowanie, przeładowywanie, stawki kolejowe lub rzeczne, opłaty statystyczne i podobne; jednak w żadnym wypadku te opłaty nie będą wyższe od tych, które mogłyby być pobierane od produktów i towarów jakiegokolwiek państwa trzeciego.

Artykuł  VII.

Celem zabezpieczenia i stwierdzenia pochodzenia towarów importowanych, władze jednego i drugiego kraju będą mogły wymagać, aby te towary przychodziły zaopatrzone w świadectwa pochodzenia wystawione i wizowane przez władze lub instytucje, które wyznaczy kraj importujący.

Artykuł  VIII.

Rząd Polski, do którego należy prowadzenie spraw zagranicznych Wolnego Miasta Gdańska, zgodnie z artykułem 104 Traktatu Wersalskiego i z artykułami 2 i 6 Konwencji Paryskiej z dnia 9 listopada 1920 r., pomiędzy Polską i Wolnym Miastem Gdańskiem, zastrzega sobie prawo oświadczenia, że Wolne Miasto jest Stroną Układającą się w niniejszym Traktacie i że przyjmuje zobowiązania oraz nabywa prawa z niego wypływające.

To zastrzeżenie nie stosuje się do postanowień niniejszego Traktatu, które Rzeczpospolita Polska zaciągnęła co się tyczy Wolnego Miasta Gdańska, zgodnie z jej prawami wynikającymi z odpowiednich traktatów.

Artykuł  IX.

Niniejszy Traktat będzie ratyfikowany zgodnie z postępowaniem Konstytucyjnym każdej z Wysokich Układających się Stron i wymiana ich ratyfikacyj będzie dokonana w Warszawie, w możliwie najkrótszym czasie.

Niniejszy Traktat zawarty jest co najmniej na jeden rok licząc od daty następującej w trzydzieści dni od dnia wymiany jego dokumentów ratyfikacyjnych oraz będzie przedłużony na następujące okresy roczne, o ile nie zostanie wypowiedziany na trzy miesiące przed ich upływem.

Na dowód czego wymienieni wyżej Pełnomocnicy podpisują Traktat niniejszy, sporządzony w dwóch egzemplarzach w językach polskim i hiszpańskim, przy czym oba są jednakowo ważne i wyciskają na nim swe odnośne pieczęcie w mieście Buenos Aires, dnia trzydziestego pierwszego sierpnia tysiąc dziewięćset trzydziestego ósmego roku.

PROTOKÓŁ DODATKOWY.

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Republiki Argentyńskiej zgodziły się cna następujące postanowienia dodatkowe do Traktatu Handlowego, podpisanego dziś między obu krajami:

1. Stawki celne polskie na następujące towary pochodzące i przychodzące z obszaru celnego argentyńskiego nie będą wyższe w czasie trwania niniejszego Protokołu od cyfr ustalonych poniżej:

Pozycja		Wyszczególnienie	Stawki celne
polskiej		towarów	od
taryfy			kwintala
celnej
Ex	53	Jabłka świeże we wszelkiego rodzaju opakowaniu po 20 kg i poniżej, przywiezione przez porty polskiego obszaru celnego	35 złotych w okresie od 15 marca do 31 lipca
Ex p.	57 1	Winogrona świeże w opakowaniu po 10 kg i poniżej, przywożone przez porty polskiego obszaru celnego	40 złotych w okresie od 15 lutego do 31 maja

2. Niniejszy Protokół Dodatkowy będzie ratyfikowany zgodnie z postępowaniem Konstytucyjnym każdej z Układających się Stron i wymiana ich ratyfikacji będzie dokonana w Warszawie, w możliwie najkrótszym czasie. Wejdzie w życie i wygaśnie równocześnie z Traktatem Handlowym polsko-argentyńskim dziś podpisanym.

Na dowód czego odnośni Pełnomocnicy należycie do tego upoważnieni podpisują i pieczętują niniejszy Protokół sporządzony w dwóch egzemplarzach w językach polskim i hiszpańskim, przy czym oba są jednakowo ważne, w mieście Buenos Aires dnia trzydziestego pierwszego sierpnia tysiąc dziewięćset trzydziestego ósmego roku.