Art. 3. - Amnestja przy przekroczeniach przepisów o podatkach bezpośrednich, opłatach skarbowych oraz podatku od spadków i darowizn.

Dziennik Ustaw

Dz. Praw P. Pol.1919.14.191

Akt utracił moc

Wersja od: 8 lutego 1919 r.

Art.  3.

Jeżeli w czasie do końca 1918 r. oświadczono nieprawdę celem udaremnienia wymiaru opłaty skarbowej (stemplowej, aljenacyjnej) art. 2 lub celem spowodowania wymiaru w kwocie niższej, niż należy się według ustawy, natenczas winny uzyska uwolnienie od kary, jeżeli do końca czerwca 1919 r. poda władzy skarbowej dane zgodne z prawdą. Dotyczy to wszystkich wypadków, w których do czasu dostarczenia danych prawdziwych nie zapadło prawomocne orzeczenie co do kary.

Jeżeli winny równocześnie z dostarczeniem danych zgodnych z prawdą nie uiścił kwoty, przypadającej tytułem opłaty, natenczas władza skarbowa może zwolnienie od kary uzależnić od uiszczenia w pewnym terminie lub zabezpieczenia.