Art. 6. - Amnestia.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1977.24.102

Akt utracił moc

Wersja od: 21 lipca 1977 r.

Art.  6.

1. W sprawach o wykroczenia, w tym i skarbowe, popełnione przed dniem 15 lipca 1977 r. postępowanie umarza się; kary w całości lub w części nie wykonane oraz nie ściągnięte koszty postępowania daruje się; darowanie nie dotyczy jednak kar grzywny i kar pieniężnych orzeczonych w rozmiarze powyżej 2.000 złotych jako kary samoistne ani kar grzywny, bez względu na ich wysokość, orzeczonych obok kary aresztu.

2. Prawomocne orzeczenia o nawiązce, o obowiązku wykonywania pracy zarobkowej wymienionym w art. 21 § 3 Kodeksu wykroczeń, o obowiązku zapłaty równowartości wyrządzonej szkody lub równowartości mienia będącego przedmiotem wykroczenia, o obowiązku przywrócenia do stanu poprzedniego, o zakazie prowadzenia pojazdów mechanicznych oraz o przepadku rzeczy podlegają wykonaniu.

3. W razie umorzenia postępowania:

1) orzeka się przepadek narzędzi wykroczenia oraz przedmiotów, których posiadanie jest zakazane lub wymaga zezwolenia;

2) można orzec - jeżeli przepis szczególny tak stanowi - przepadek innych przedmiotów określonych w art. 30 Kodeksu wykroczeń, w przepisach szczególnych oraz w art. 16 § 1 w związku z art. 36 ustawy karnej skarbowej.

4. Przepisów ust. 1-3 nie stosuje się do wykroczeń popełnionych przed dniem 15 lipca 1977 r., jeżeli sprawcy ich nie byli w dniu wejścia w życie dekretu znani organom powołanym do ścigania, chyba że sprawca wykroczenia zgłosi się przed dniem 15 lipca 1978 r. do organu powołanego do ścigania i ujawni istotne okoliczności czynu oraz osoby, które z nim współdziałały w popełnieniu tego wykroczenia.