Art. 2. - Amnestia.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1969.21.151

Akt utracił moc

Wersja od: 22 lipca 1969 r.

Art.  2.

1. W sprawach określonych w art. 1 postępowania nie wszczyna się, a wszczęte - umarza się; kary w całości lub w części nie wykonane oraz nie ściągnięte koszty daruje się; skazanie uważa się za niebyłe, a karty karne ulegają usunięciu z rejestru skazanych. Umarzając postępowanie w sprawie o przestępstwo ścigane z oskarżenia prywatnego zwraca się oskarżycielowi prywatnemu wpłaconą przez niego zryczałtowaną równowartość kosztów postępowania, chyba że w sprawie zapadł już wyrok, choćby nieprawomocny.

2. Prawomocne orzeczenia o nawiązce, o przepadku majątku, o utracie prawa prowadzenia pojazdów mechanicznych, o utracie prawa wykonywania zawodu, o utracie praw rodzicielskich lub opiekuńczych, o degradacji, o przepadku narzędzi przestępstwa, przedmiotów, których posiadanie jest zakazane lub wymaga zezwolenia, oraz o przepadku innych przedmiotów przestępstwa, jak również kosztach zasądzonych na rzecz oskarżyciela prywatnego - podlegają wykonaniu.

3. W razie umorzenia postępowania organ stosujący amnestię orzeka przepadek narzędzi przestępstwa albo przedmiotów, których posiadanie jest zakazane lub wymaga zezwolenia, a ponadto może orzec przepadek innych przedmiotów przestępstwa.