Art. 4. - Albania-Polska. Umowa w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku. Warszawa.1993.03.05.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1994.101.492

Akt obowiązujący
Wersja od: 8 stycznia 2010 r.
Artykuł  4

Miejsce zamieszkania dla celów podatkowych

1. 3
W rozumieniu niniejszej umowy określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, miejsce zarejestrowania, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze. Określenie to nie obejmuje jednak żadnej osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko w zakresie dochodu osiąganego ze źródeł w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego tylko w tym Państwie.
2.
Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status będzie określony według następujących zasad:
a)
osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Państwach, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, z którym jej związki ekonomiczne i osobiste są ściślejsze (ośrodek interesów życiowych);
b)
jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym zwykle przebywa;
c)
jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, którego jest obywatelem;
d)
jeżeli jest ona obywatelem obu Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną zagadnienie w drodze wzajemnego porozumienia.
3.
Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 osoba nie będąca osobą fizyczną ma siedzibę w obu Umawiających się Państwach, to uważa się ją za mającą siedzibę w tym Państwie, w którym znajduje się miejsce jej faktycznego zarządu. W rozumieniu poprzedniego zdania uważa się, iż miejsce rzeczywistego zarządu osoby prawnej wywodzącej swój status na mocy ustawodawstwa obowiązującego w Umawiającym się Państwie znajduje się w tym Państwie.
3 Art. 4 ust. 1 zmieniony przez obwieszczenie Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 3 września 2009 r. o sprostowaniu błędu (Dz.U.10.2.11).