Art. 10. - Administrowanie obrotem towarami z zagranicą, zmiana ustawy - Kodeks celny oraz zmiana innych ustaw.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2002.188.1572

Akt utracił moc

Wersja od: 14 listopada 2002 r.

Art.  10.

1. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, po zasięgnięciu opinii Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, z uwzględnieniem ust. 3, w przypadkach, o których mowa w ust. 2, albo w innych szczególnie uzasadnionych przypadkach może, w drodze rozporządzenia, ustanowić kontyngent, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Wobec państw będących stronami Porozumienia WTO, kontyngent jest ustanawiany wyłącznie zgodnie z zasadami jego stosowania określonymi w Porozumieniu WTO i, odpowiednio, w przypadkach gdy:

1) jest to niezbędne do zapobieżenia lub złagodzenia zasadniczego niedoboru środków żywności lub innych produktów o podstawowym znaczeniu dla kraju;

2) jest to niezbędne do stosowania norm lub przepisów dotyczących klasyfikacji, kwalifikowania lub marketingu produktów stanowiących przedmiot handlu międzynarodowego;

3) dotyczy to obrotu wszelkimi produktami rolnymi lub produktami rybołówstwa i jest to niezbędne do funkcjonowania programów rządowych służących:

a) ograniczeniu ilości podobnego produktu produkcji krajowej, którego znacząca sprzedaż lub produkcja została dozwolona lub jeżeli nie istnieje znacząca produkcja krajowa tego towaru, a towar importowany jest jego bezpośrednim substytutem, bądź

b) likwidacji czasowej nadwyżki podobnego produktu produkcji krajowej niezależnie od wielkości produkcji krajowej tego produktu, gdy towar importowany jest jego bezpośrednim substytutem, poprzez udostępnienie tej nadwyżki pewnym grupom konsumentów krajowych nieodpłatnie lub po cenach niższych od aktualnych cen rynkowych, bądź

c) ograniczeniu ilości dozwolonej produkcji każdego produktu pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego, którego produkcja jest bezpośrednio zależna, całkowicie lub głównie, od surowca importowanego z powodu nieznacznej krajowej produkcji takiego surowca;

4) jest to konieczne do zapewnienia równowagi bilansu płatniczego w rozumieniu Porozumienia WTO;

5) jest to konieczne do ochrony zasad współżycia społecznego;

6) jest to konieczne do ochrony życia lub zdrowia ludzi, zwierząt, ochrony roślin lub środowiska;

7) dotyczy to obrotu z zagranicą złotem, srebrem lub platyną;

8) jest to konieczne do zapewnienia przestrzegania ustaw i przepisów wykonawczych niepozostających w sprzeczności z postanowieniami Porozumienia WTO, łącznie z ustawami i przepisami dotyczącymi regulacji obrotu z zagranicą, utrzymania monopolu, ochrony własności intelektualnej;

9) dotyczy to produktów pracy więźniów;

10) jest to konieczne do ochrony dóbr kultury mających wartość artystyczną, historyczną lub archeologiczną;

11) dotyczy to zachowania wyczerpywalnych zasobów naturalnych;

12) jest to konieczne do wykonania zobowiązań wynikających z międzynarodowych porozumień towarowych;

13) jest to konieczne w celu ograniczenia wywozu surowców pochodzenia krajowego, niezbędnych do zapewnienia podstawowej ilości tego surowca krajowemu przemysłowi przetwórczemu;

14) jest to istotne przy nabywaniu lub dystrybucji produktów, których odczuwa się powszechny lub lokalny niedobór, pod warunkiem że zostanie zachowana zasada, że wszystkie strony Porozumienia WTO mają prawo do udziału w międzynarodowych dostawach takich produktów, zaś kontyngent niezgodny z innymi postanowieniami Porozumienia WTO zostanie zniesiony, gdy tylko okoliczności, które spowodowały wprowadzenie kontyngentu, przestaną istnieć;

15) jest to uzasadnione względami porządku społecznego lub bezpieczeństwa publicznego;

16) wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa;

17) wystąpiła klęska żywiołowa;

18) służy to wypełnieniu zobowiązań wynikających z Karty Narodów Zjednoczonych do utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa.

3. W zakresie towarów rolno-spożywczych rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw gospodarki wydaje w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rynków rolnych.

4. Minister właściwy do spraw gospodarki w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, może równocześnie określić dodatkowe warunki udzielenia i wykorzystania pozwolenia, a także dodatkowe dokumenty i informacje, które powinny być dołączone do wniosku.

5. Określając dodatkowe warunki, dokumenty i informacje, o których mowa w ust. 4, minister właściwy do spraw gospodarki uwzględnia potrzebę zapewnienia szczególnej kontroli, uzasadnionej specyfiką obrotu towarami z zagranicą, koniecznością zabezpieczenia interesów państwa lub bezpieczeństwa obrotu gospodarczego.

6. Minister właściwy do spraw gospodarki, w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, może określić przypadki, zgodnie z ust. 7, w których obrót towarami z zagranicą nie wymaga uzyskania pozwolenia.

7. Określając przypadki, w których obrót towarami z zagranicą nie wymaga uzyskania pozwolenia, minister właściwy do spraw gospodarki uwzględnia właściwości towarów, ich przeznaczenie, specyfikę obrotu tymi towarami z zagranicą lub potrzebę uproszczenia procedury.