Zmiany w typowych i branżowych planach kont.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.MF.1980.10.17

Akt utracił moc

Wersja od: 22 grudnia 1980 r.

INSTRUKCJA Nr 7/KS

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 4 grudnia 1980 r.

w sprawie zmian w typowych i branżowych planach kont.

§  1.

1. Do ujęcia i rozliczenia wszelkich wynagrodzeń za pracę objętych funduszem płac służy konto 261 "Rozliczenie wynagrodzeń". Prowadzona do konta 261 ewidencja szczegółowa wynagrodzeń powinna zapewnić co najmniej oddzielne ustalenie wykorzystania:

1) osobowego funduszu płac z wyodrębnieniem wypłat poza planowanym funduszem płac, dokonywanych ze środków własnych i ze środków obcych,

2) bezosobowego funduszu płac,

3) funduszu honorariów,

4) funduszu agencyjno-prowizyjnego,

5) wynagrodzeń z zakładowego funduszu nagród, z czystej nadwyżki w spółdzielniach i z funduszów o podobnym charakterze.

2. Do funduszu płac okresu sprawozdawczego (miesiąc, kwartał, rok) wlicza się wynagrodzenia za pracę wykonaną lub zakończoną w tym okresie, rozliczone do terminu zamykającego okres sprawozdawczy. Za termin zamykający okres sprawozdawczy uważa się obowiązujący termin złożenia sprawozdania statystycznego jednostkom określonym w instrukcjach Głównego Urzędu Statystycznego. Wynagrodzenia nie rozliczone do terminu zamykającego okres sprawozdawczy wlicza się do funduszu płac tego okresu, w którym dokument płatniczy przekazano do wypłaty z wyjątkiem premii wymienionych w ust. 3.

3. Premie wypłacone za wyniki danego roku sprawozdawczego - z wyjątkiem premii wypłacanych poza planowanym osobowym funduszem płac - wykazuje się statystycznie w sprawozdawczości za ten okres, którego wypłaty te dotyczą. Na koncie 261 premie te ujmuje się w okresie, w którym dokument płatniczy przekazano do wypłaty.

4. Nie księguje się na koncie 261 wypłat obciążających fundusz płac innej jednostki, np. przekazanych do wypłaty innej jednostce wynagrodzeń wypłacanych poza planowanym osobowym funduszem płac.

5. Ewidencja szczegółowa wynagrodzeń powinna zapewnić dane do ustalenia:

1) wymiaru zasiłku macierzyńskiego,

2) wynagrodzeń za czas urlopu,

3) wymiaru emerytur i rent,

4) zasiłków chorobowych za okresy niezdolności do pracy z powodu choroby w czasie trwania stosunku pracy,

5) wymiaru innych świadczeń, zależnych od wysokości wynagrodzeń,

6) wykonania zadań oszczędnościowych o ile zadaniami tymi objęty został fundusz płac określonej grupy pracowników.

6. Zawiesza się księgowania na koncie 436 "Wynagrodzenia nie objęte funduszem płac".

§  2.

1. W ciężar konta 411 "Zużycie materiałów i przedmiotów nietrwałych" księguje się w momencie zakupu całą wartość zakupionych materiałów biurowych i nie zaliczonych do przedmiotów nietrwałych przyborów kancelaryjnych, materiałów księgowych, druków sprawozdawczych, formularzy dokumentacji, afiszy, tablic poglądowych itp. książek oraz wydawnictw periodycznych np. dzienników, pism technicznych - zarówno luzem jak i w prenumeracie. Nie zwalnia to jednostki od obowiązku kontroli tych magazynowanych zapasów materiałów biurowych, przyborów kancelaryjnych itp., które są objęte ewidencją ilościową.

2. Zużycie przedmiotów nietrwałych o większej wartości jednostkowej, a w szczególności tych przedmiotów zakupionych po dniu 1 stycznia 1981 r., które według obowiązujących do dnia 31 grudnia 1980 r. zasad zaliczane byłyby do środków trwałych, odpisuje się w jednostkach działających według zasad rozrachunku gospodarczego w koszty działalności eksploatacyjnej proporcjonalnie do przewidywanego czasu ich użytkowania, jednak przez okres nie dłuższy niż 10 lat. Natomiast wartość początkową przedmiotów nietrwałych służących działalności finansowo wyodrębnionej odpisuje się bez względu na ich cenę jednostkową w pełnej wysokości, pod datą rozpoczęcia użytkowania tych przedmiotów.

§  3.

1. Na koncie 427 "Usługi remontowe" księguje się zarówno koszty remontów jak i konserwacji środków trwałych. Jeżeli plan kont przewiduje prowadzenie konta 538 "Remonty" - również na tym koncie księguje się po rozliczeniu koszty remontów i konserwacji środków trwałych.

2. Nie księguje się na koncie 427 kosztów:

1) remontów i konserwacji środków trwałych pokrywanych przez PZU - ujmuje się je na koncie 470 "Nadzwyczajne straty materialne" ("Straty nadzwyczajne),

2) remontów i konserwacji przedmiotów zaliczonych do środków obrotowych - ujmuje się je na koncie 429 "Inne usługi materialne".

3. W ewidencji szczegółowej do konta 427 wyodrębnia się następujące pozycje analityczne:

1) remonty i konserwacje budynków mieszkalnych,

2) remonty i konserwacje budynków i pomieszczeń biurowych, sklepowych i składowych,

3) remonty i konserwacje pozostałych budynków i budowli,

4) remonty i konserwacje maszyn i urządzeń,

5) remonty i konserwacje środków transportowych,

6) remonty i konserwacje pozostałych środków trwałych.

Jeżeli podział taki zapewnia ewidencja szczegółowa do konta 538, wówczas można nie prowadzić ewidencji szczegółowej do konta 427.

§  4.

1. Na koncie 435 "Krajowe podróże służbowe" księguje się w korespondencji z kontem 234 "Inne rozrachunki z pracownikami" objęte funduszem na podróże służbowe koszty podróży służbowych na terenie kraju - dotyczące działalności eksploatacyjnej.

2. Koszty podróży służbowych na terenie kraju dotyczące innych działalności niż eksploatacyjna, księguje się na właściwych kontach tych działalności np. 951 "Zakładowy fundusz socjalny", 972 "Fundusze pozabudżetowe", 083 "Inwestycje robocze" itp. w korespondencji z kontem 234 lub kontem 101 "Kasa".

3. Sposób ewidencji ogółu kosztów, o których mowa w ust. 1 i 2 powinien umożliwić kontrolę wykorzystania funduszu na podróże służbowe.

§ 5. Na koncie 469 "Inne usługi niematerialne" księguje się w wyodrębnionej pozycji analitycznej te, dotyczące działalności eksploatacyjnej koszty niematerialne, które do dnia 31 grudnia 1980 r. stanowiły składnik funduszu płac, zaś po dniu 1 stycznia 1981 r. nie są objęte ani funduszem płac ani funduszem na podróże służbowe (np. ryczałty za noclegi i za koszty wynajęcia kwater prywatnych dla pracowników czasowo przeniesionych, zwrot kosztów przejazdów do miejsca zamieszkania w celu odwiedzenia rodzin, wypłacany pracownikom czasowo przeniesionym oraz zwerbowanym do pracy).

§ 6. Do kosztów reklamy, wyodrębnianych w ewidencji stosownie do postanowień typowego lub branżowego planu kont, zalicza się koszty ogółu działań mających na celu propagowanie sprzedaży lub skupu określonych produktów oraz propagowania przedsiębiorstw bądź zjednoczeń (jednostek równorzędnych) wytwarzających lub skupujących te produkty. W szczególności do kosztów reklamy zalicza się:

1) koszty anonsów i innych opłat za ogłoszenia lub inne publikacje ukazujące się w wydawnictwach periodycznych i jednorazowych, w kinach, telewizji i radiu, plakatów, fotografii i przeźroczy, napisów reklamowych (neonów), transparentów umieszczonych na stadionach i w halach sportowych, w sklepach, na targach, wystawach, na murach budynków i budowli, w tym także przedsiębiorstw itp.,

2) koszty udziału w targach, wystawach, giełdach, rewiach mód itp.,

3) wartość wyrobów zużytych na eksponaty i na targach i wystawach, w wzorcowniach, na kolekcje, próbki, degustacje itp.

4) wartość przedmiotów obcej i własnej produkcji przeznaczonych na upominki reklamowe (np. odznaki, plakietki, miniatury wyrobów, medale, kalendarze, breloczki, długopisy, czapki, krawaty, chusty, naklejki, proporczyki), na nagrody dla klientów po przedstawieniu przez nich określonej ilości bonów zawartych w kupowanych przez nich towarach, dyplomy itp.,

5) koszty wydawnictw reklamowych, jak np. prospektów folderów, ulotek, ksiąg jubileuszowych, opracowań instruktażowych, za wyjątkiem instrukcji obsługi bądź użytkowania, produktów wytwarzanych przez jednostkę oraz katalogów i cenników,

6) inne koszty reklamowe, np. wykonania filmów, udziału w imprezach radiowych, telewizyjnych i innych,

7) odpisy na fundusz reklamy (fundusz akwizycyjny itp.) w przypadku, gdy fundusz taki tworzony jest w centrali zjednoczenia (jednostki równorzędnej).

§ 7. W miejsce kont 470 "Nadzwyczajne straty materialne" i 480 "Nadzwyczajne straty niematerialne" oraz odpowiednio 770 "Nadzwyczajne zyski materialne" i 780 "Nadzwyczajne zyski niematerialne" mogą być prowadzone konta o nazwie:

470 "Straty nadzwyczajne",

770 "Zyski nadzwyczajne".

Szczegółowy podział strat i zysków nadzwyczajnych na pozycje analityczne określa instrukcja Nr 14/KS Ministerstwa Finansów z dnia 27 maja 1976 r. w sprawie zasad klasyfikacji i ewidencji strat i zysków nadzwyczajnych działalności eksploatacyjnej jednostek gospodarki uspołecznionej (Dz. Urz. Min. Fin. z 1976 r. Nr 10, poz. 19 i z 1978 r. Nr 13, poz. 28).

§  8.

1. Jednostki, którym wyznaczone zostały zadania ograniczenia niektórych składników kosztów administracyjno-gospodarczych i innych o podobnym charakterze zapewniają księgową kontrolę ich wykonania i wyodrębnią objęte tymi zadaniami koszty w wydzielonych pozycjach analitycznych do właściwych kont zespołu 5 "Koszty rozliczone".

2. Kontrola wykonania zadań o których mowa w ust. 1:

1) nie zmienia dotychczasowych obowiązków w zakresie szczegółowej ewidencji kosztów,

2) może nastąpić również w ewidencji szczegółowej do właściwych dla danego rodzaju kosztów kont zespołu 4 "Koszty do rozliczenia i straty" lub też pozaksięgowo o ile zapewni to prawidłowe i kompletne ujęcie kosztów objętych zadaniami oszczędnościowymi.

§ 9. Uchyla się instrukcję Nr 24/KS Ministra Finansów z dnia 10 grudnia 1976 r. w sprawie ewidencji wynagrodzeń za pracę (Dz. Urz. Min. Fin. Nr 21, poz. 43).

§ 10. Instrukcję stosuje się do dnia 1 stycznia 1981 r.